Thursday, November 3, 2022

ரியான் அனத்வைத பாடம்

 எதுவொன்று தூல உடலமாக மலர்ந்துள்ளதோ அதுவே சிவரூபம் என அறிவாயாக, அத்தூலத்துடன் அத்வீதமாக இயங்கியிருப்பதுவோ அதன் சக்தி சீவரூபமென அறிவாயாக, இவை இரண்டினும் "நான்" என மதித்திருக்கும் நீயோ மூடனே என அறிவாயாக.


+++ரியான் அனத்வைத பாடம்++++
===================================
நாட்டிய நாதம் நல்வழி செலுத்தியே
நீட்டிடக் குறுக்கிட நினைத்தவாறு செய்திட
அட்சரத் தாலே அளந்திடும் உபாயம்
காட்டியே நாதம் லயித்த பதவி
தந்தோம் என்றாடித் தாளம் உரைத்தானே.

===================================

பட்டமென்று மூச்சிலே பறந்தாடும் வீச்சிலே
விட்டமென்று விட்டிருந்தால் விதிவசத்தாகுமோ
கட்டமென்று பாராது கட்டி நாலு முடிச்சிடில்
கிட்ட வந்து அண்டாமல் காலன் தூர போவனே

===================================

காலமெங்கும் ஆடியோடி வாடிப்போன வாசியே வாய்திறக்க வளியிழுத்தால் வாசியும் வசத்தாகுமோ கூடியாடி குரவையிட்டு கதியிழுத்த கூட்டமே  கோடிகோடிகுருடரெல்லாம்குழிவிழுந்தபாவமே.
=ரியான் பதினெண்கதி கணக்கு

===================================

முட்டைக்கறிவிருக்கோ முடவாட்டுக்காலிருக்கோ கொட்டைகரந்தை கிருகாலும் தானிருக்கோ-சட்டைனாதருக்கோ வெண்சட்டை தானிருக்க கூமுட்டைனாதருக்கு கருவங்கம் பிளப்பதெப்போ.

=ரியான் நற்கருவங்க சூத்திரம்

===================================

நடையை கட்டி விடு கடையை பூட்டிவிடு நாட்டினிலே நமக்கினி என்ன வேலை...

உடையை கழற்றிவிடு உடமையை உதறி விடு உண்மை தானே உனக்கு உடை என்றுமே.....

தளர்வாய் இருந்து விடு தனிமையாய் நின்று விடு
தனிமையே இருப்பாய் மலர்ந்து விடுவாயே.....

கவலையை விட்டுவிடு  கருத்தினில் இருத்தி விடு
காண்பதுவோ கண்ணிமைக்க மறைந்துவிடுமே...

உலகினில் அமர்ந்துவிடு உற்றாரை அகல விடு
உண்மையாய் வெளிச்சமிதுவே....

பழியினை அகற்றிவிடு பாவத்தை தொலயவிடு
பரந்தோடி திரியாதிரு என்றுமே...

வந்தவன் வந்தாலென்ன போனவன் போனாலென்ன
போனவன் போனவழி போகட்டுமே....

நின்றவன் நின்றாலென்ன போனவன் வந்தாலென்ன
போக்கு வரத்தில்லா இடம் புண்ணியமே....

மொழியின் பொருளென் பொருளின் மொழியென் புல்லருக்கு போதமதென் போதமே...

அல்லலை விட்டுவிட்டு அருங்கோயில் தனடைந்தால் தொல்லையினியில்லை யென்று காணே.....

=ரியான் பாத்திரப்பற்று

===================================

கவனக்குளிகை

கவன மெய்ஞானம் கவலையகற்றுமே
கருத்தி லிருத்திட கவனம் உள் பாயுமே
மவுனமணி கண்டத்தி லணிந்திட்டே
மவுனம் ம்ம்மென புவனம் பந்தாடுமே..

அவனி நிறைந்திடு கவனகுளிகை தான்
கவனமாக மெய் அடக்கி விழுங்கிடே
ரமணமாக உன் நினைவில் இருத்திட்டே
மவுனம் கவனமாக வந்தெய்துமே..


~ரியான குளிகை நிகண்டு

===================================

No comments:

Post a Comment