இந்த உலகத்தின் மண்ணும் நீரும் மனதை நிர்ணயிக்கின்றது

 இந்த உலகத்தின் மண்ணும் நீரும் மனதை நிர்ணயிக்கின்றது, மண்ணின் வளம் மனதின் குணம், அரிசி சாப்பிடுகின்றவன் மனம் ஒண்ணு, கோதுமை சாப்ப்டிடுகின்றவன் குணம் ஒன்று, கஞ்சா சாப்பிடுகிறவன் மனம் ஒண்ணு, கரும்பு சாப்பிடுகிறவன் மனம் ஒண்ணு, எது ரத்தத்தில் கலந்திருக்கின்றதோ அந்த குணம் மனதுக்கு பலமாக அமையும். விஷமான பொருட்களை சாப்பிட்டால் ரத்தம் விஷமாகும், மனமும் அதை பிரதிபலிக்கும். ஒரு நாள் இரவோடு இந்த மண்ணின் தனிமங்கள் மாறிவிட்டால் அனைவரின் ரத்தமும் மாறிவிடும், மனமும் மற்றொரு கோணத்தில் பிரதிபலிக்கும். அல்லது நீ மற்றொரு உலகத்து தனிமங்களினூடு தாவர மாமிச உனவுகளை உண்ண ஆரம்பித்துவிட்டால் உன் மனமும் அவ்வண்ணமாக மலரும், தோற்றமும் அவ்வண்னமாக தோற்றமாகும், பரினமிக்கும்.

மனம் உணவினாலும் நீரினாலும் நிலை கொள்கின்றது, உணவும் நீரும் அற்றால் மனம் அற்றுவிடும், கண் காணாது பஞ்சடையும், காது கேட்க்காமல் அடைந்துவிடும், மண்ணின் மணமானது இல்லையெனில் நீ சுவாசிக்கும் காற்று கூட உன்னால் சுவாசிக்கமுடியாது, காற்றினில் கலந்திருக்கும் மூலக்கூறுகள் எல்லாம் மண்ணின் தன்மை ஒத்ததே, ஆகாயத்தில் மண்ணின் காந்தசக்தி வியாபித்திருக்கும் அளவுக்குள் இந்த மண்ணின் மூலக்கூறுகள் நிறைந்திருக்கும். இந்த மண்ணே உன் மனம்.

 மண்ணிலிருந்து பிறந்த நீ மண்ணுக்கே மண்ணாக போவாய்.. மனம் மண்ணின் மணம் அல்லாது வேறல்ல, தாவரங்கள் மண்ணின் தன்மையை உறிஞ்சி பூத்து குலுங்குவதை போன்றே மனமும் பூத்து குலுங்கினிற்கின்றது. மனிதனும் ஒரு கொடிவகையே தான்.