பகுத்தறிவு

பகுத்தறிவு நேர்மையையும்  முரண்பாட்டையும் பகுத்தறியும் ஆற்றலே நாம் பகுத்தறிவு என்று அறிகின்றோம் கண்ணுக்குத் தெரியாத இந்த ஆற்றல் மண்ணில் உள்ள அனைத்தையும் எடை போடுகின்றது இது நிறைய மர்மமான எல்லாவற்றையும் சுத்தமாக அறிந்து கொள்ள துடிக்கின்றது இதற்கு வேறு ஒரு தன்மையான பெயரும் உண்டு அதன் பெயர் அறிவு அது ஒரு ஆற்றல் இந்த பகுத்தறிவு என்பது ஒரு ஆற்றல் அதற்கு உருவம் கிடையாது ஒரு ஜடப்பொருளின் துணையின்றி அது உண்டாகவும் முடியாது இந்த பகுத்தறிவு என்பது ஒரு உருவம்  இருந்தால் தான் இதை அறிய முடியும் இறைவனையும்  மனிதனின் மர்மங்களையும் ஆராய்ந்து அறியும் பேராற்றல்  மனிதனிடம் உண்டு, அந்த ஆற்றலை உயிர் இருந்தால் மட்டுமே இதை நாம் அறிய முடியும் உள்ளம் என்பது புனிதமான ஒன்று அது பரிசுத்தமாக ஒருவனின் உடலில் படைக்கப்பட்டிருக்கிறது இறைவனை அறியும் ஆற்றல் அதற்கு உண்டு இறைவனை அறிந்து அவனை அடைய புனிதமான வழியில் அது நடை போடுகின்றது இறைவனை அடைவது மட்டுமே அதன் குறிக்கோள், இந்த குறிக்கோளை அடைவது அப்படி ஒன்றும் எளிதான காரியம் அல்ல அது ஓடியாடி உள்ளம் துறந்து எல்லாவற்றையும் (ஆசை) விட்டால்தான் அது கிடைக்கும் அப்பொழுது தான் இறைவன் என்ன என்று அவனுக்கு விளங்க தெறியும் இதற்கு பல நற்காரியங்கள் பல செய்ய வேண்டும் நல்லெண்ணம் சதாகாலமும் உள்ளத்தில் உருவாக்கிக் கொண்டிருக்க வேண்டும் அந்த நற்செயல்களால் மட்டுமே அவனுடைய உள்ளத்தில் நல்ல எண்ணம் உருவாக ஆரம்பிக்கும்  நம் மனதில் பக்தி உண்டாகும் கோயிலுக்கு செல்வதும் நம் கடமையாக வைத்துக் கொண்டிருப்போம் இதற்கு உள்ளம் சரியாக இருந்தால் தான் முடியும்,  இந்த உடல் உறுப்புகள் சரியாக இயக்கத்துக்கு வந்து கொண்டிருந்தால் தான் முடியும்  உடல்  இல்லாமல் உள்ளத்தால் தனித்து நின்று செயல்பட முடியாது (என்னை வணங்குவதற்கே நான் மனிதனை படைத்தேன்)மனிதன் உலகில் வாழ்கின்றான் மனிதன் உலகில் இறைவனை வணங்க வேண்டும் அவன் இருளில் இருந்து வெளிச்சத்திற்கு வர வேண்டும் மனிதனுக்கு உள்ளம் ஒன்று படைக்கப்பட்டு அவன் தன் அவயங்களை கருவிகளாக பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கின்றான் இறைவனை வணங்குவதற்கும் நற்காரியங்களுக்கும் உடல் ஆரோக்கியம் தேவை, உடல் ஆரோக்கியத்துடன் இருந்தால் தான் நற்காரியங்களை செய்ய முடியும் நோயுற்று நலிந்து போனால் இந்த  உடலை வைத்துக்கொண்டு என்ன செய்ய முடியும் அரை மணி நேரம் இறைவனை வணங்கினால் ஆறு மணி நேரம் பாயில் படுத்துக்கொண்டு இருந்தால் நாம் இறைவனை எப்படி வணங்க முடியும் எனவே ஆரோக்கியத்தை காக்க வேண்டிய பொறுப்பு நமக்கு ஏற்படுகின்றது, ஆரோக்கியமான உடல் இருந்தால் தான் இறைவனை நாம் முறைப்படி வணங்க முடியும் இதனால் ஆரோக்கியத்திற்கு தேவையில்லாத உணவு வகைகளை நாம் பயன்படுத்தக் கூடாது ஆரோக்கியமாக வாழவேண்டும்  நாம் விரும்பினால் சத்துள்ள உணவை உட்கொள்ள வேண்டும் தேவையான அளவு தூக்கமும் நல்ல காற்றையும் குளிர்ச்சியான குளிர் தரும் இடங்களை கண்டு களிக்க வேண்டும் இவை அனைத்தையும் உங்கள் வெளியுறுப்புகள்  செய்கின்றன ஆனால் உங்கள் உள்ளம் செய்வதில்லை உங்கள் உடல் தான் குளிர்கின்றது  இதனால் உங்கள் உள்ளத்திற்கு குளிக்கத் தேவையில்லை நீங்கள் உணவு உண்ண வேண்டும், அதற்கு கையும் வாயும் சேர்ந்து வேலை செய்யும், உள்ளத்திற்கு பசி கிடையாது, நீங்கள் உறங்குகிறீர்கள், இது உங்கள் கண்களின் வேலை, உள்ளத்திற்கு உறக்கம் எது? அது உறங்கி விட்டால் உங்க உடலில் உயிர் ஏது? உள்ளத்தின் ஆற்றல்களால் நன்மையும் உண்டு தீமையும் உண்டு காமம், கோபம், தாகம், இரக்கம்,பாசம் இப்படிப்பட்ட உணர்வுகள் நம்மிடம் உள்ளன மனிதனுக்கு இவை அனைத்தும் ஒவ்வொரு சமயத்தில் பயன் தருகின்றது உடலை ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள சத்துள்ள உணவை நாம் உட்கொள்கின்றோம் ஆனால் பசி இல்லை எனில் நம்மால் எப்படி சாப்பிட முடியும் உங்கள் விரோதிகள் உங்கள் கையை வெட்ட காத்து நிற்கின்றார்கள் தற்காப்புக்கு கோபம் பயன்படுகிறது உங்கள் கோபம் பொங்கியதும்  கை கால்கள் இயங்குகின்றன உங்களை உங்கள் உள்ளம் எவ்வளவு திறமையுடன் காப்பாற்றுகின்றது பாருங்கள், உங்கள் எதிரியை உங்கள் கண்கள் பார்த்ததும் உள்ளம் உடனே கட்டளை பிறப்பிக்கின்றது சினம் பொங்குகின்றது கால்களும் கைகளும் தற்காப்புக்கு சண்டை செய்கின்றன சினம் என்றால் உள்ளாற்றலும் கை கால்களும்  எத்தனை வேகமாக இயங்குகின்றது உள்ளத்திற்கு இப்படி பல்வேறு ஆற்றல்கள் உள்ளன இதற்கு தூண்டுபவை முதலில்  கோபம் இவை அனைத்தும் உணர்ச்சிகளாக இடம் பெறுகின்றன உடல் முழுவதும் பரவியிருக்கும் சக்தி இடம்பெறுகிறது இந்த சக்திக்கு இயக்கும் ஆற்றல் என்று பெயர் உண்டு இது ஒரு குறிக்கோளை அடைவதற்கு  மனிதனின் அவையங்களை வேகமாக இயங்குகின்றது இதில் நுண்ணறிவை  பயன்படுத்துகின்றது இது பார்வை, கேள்வி, நுகர்வு, சுவை ,ஸ்பரிசம், இவை அனைத்தும் இதில் இடம்பெறுகின்றன எதிரில் உள்ள ஒவ்வொன்றையும் துப்பறிந்து உள்ளத்திற்கு செய்தி கிடைக்கின்றது இந்த ஆற்றல்கள் மாமிசத்தாலும் உதிரத்தாலும் ஆன அவயங்களுடன் தொடர்பு கொள்கின்றன பார்வை கண்ணுடன் தொடர்பு கொள்கின்றது, சுவை நாவுடன் சம்பந்தப்படுகிறது, கேள்வி செவியால் உருவாகின்றது ,இந்த உள்ளத்தின் ஆற்றல்கள்  அதன் ஆற்றல்கள் ஒவ்வொன்றுக்கும் தனிப்பட்ட முறையில் இருக்கின்றன, உணர்வுகள் & உணர்ச்சிகள் நிலையற்றவை அவர்கள் நிரந்தரமாகத் தோன்றுகிறார்கள் ஏனென்றால் நாங்கள் அவர்களிடம் சூழ்நிலையும் கவனமும் நமது மனதையும், நமது மனதின் செயல்பாடுகளையும் கவனித்தால், நமது எண்ணங்கள், உணர்வுகள் மற்றும் உணர்ச்சிகள் மற்றும் மன உந்துதல்கள் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருப்பதை நாம் தெளிவாகக் காணலாம். ஒரு எண்ணம் மற்றொரு எண்ணத்திற்கு இட்டுச் செல்லும், மற்றும் பல எண்ணங்களாக உருவெடுக்கும் இவைகள்  நம்முடன் நிலையானதாகத் தோன்றுவதற்கு ஒரே காரணம், நாம் வழக்கமாக அவற்றுடன் இணைந்திருப்பதால்தான். இவைகள் எவ்வளவு தீவிரமாக இருக்கிறதோ, அவ்வளவு தீவிரமாக நாம் அவர்களுடன் இணைந்திருப்போம்.மேலும், இவைகள் நிலையற்றவையாக இருப்பதால், அவற்றிற்கு நிரந்தர சுய-இயல்பு இல்லை. அப்படியென்றால், நிரந்தரமான சுய-இயல்பில்லாதவற்றுடன் நாம் ஏன் இணைகிறோம்? அதற்குக் காரணம் நமது பழக்கமான= வழக்கமான போக்குதான். எனவே இந்த உதவியற்ற மற்றும் அடிக்கடி தீங்கு விளைவிக்கும் பழக்கத்திலிருந்து நம் மனதை விடுவிக்க விடாமுயற்சியுடன் மகிழ்ச்சியுடன் செயல்படுவேண்டும் நமது எண்ணங்கள், உணர்வுகள் மற்றும் உணர்ச்சிகள் மற்றும் மனத் தூண்டுதல்கள் ஆகியவற்றில் இருந்து நம் மனதை எவ்வளவு விடுவிக்கிறோமோ, அவ்வளவு இயற்கையானதும் கூட , மேலும் நாம் மன அமைதியையும் திருப்தியையும்அனுபவிக்கவேண்டும். இதெல்லாம்  வெறும் கனவு, திரைப்படம் மற்றும் மாயை போன்றது. உங்கள் மனம் பற்றற்றதாக இருக்கட்டும். உங்கள் மனம் அமைதியாகட்டும். கோபமும் காமமும் உள்ளத்தின் மிக சக்தி வாய்ந்த முக்கியமானவை சில சமயங்களில் உள்ளத்தின் கட்டளைக்கும் பகுத்தறிவுக்கும் உடன் பாடு ஏற்படும்  இவற்றினால் உள்ளத்திற்கு நன்மை கிடைக்கின்றது, இதனால் உள்ளம் தங்கு தடை இன்றி இறை பக்தியில் முன்னேறுகின்றது, ஆனால் எல்லா நேரத்திலும் உள்ளத்திற்கு அடி பணிவது இல்லை, சில சமயங்களில் உள்ளத்தின் கட்டளைக்கும் அடிபணிய மறுப்பதும் உண்டு அப்போது உள்ளம் அடிமையாகின்றது அப்பொழுது ஏற்படும் விபரீதங்கள் அளவிட முடியாதவை, உணர்ச்சிக்கு அடிமையானவர்கள் எத்தனை தூரம் இறைவழியில் பின்தங்கி விழுகின்றார்கள், தன் அறிவையும் திறனையும் முரண்பாடான வழிக்கு பயன்படுத்துகின்றார்கள், காமத்தை தணிப்பதற்கு அவன் அறிவாற்றல் அருமையான பல வழிகளை சொல்லிக் கொடுக்கின்றது, ஒரு விரோதியை தீர்த்து கட்டுவதற்கு அவன் சிந்தனை புதிய வழியை கண்டுபிடிக்கின்றது, குற்றங்களும் அட்டுழியங்களும் ஆராய்ந்து பார்த்தால் இதில் உண்மை என்னவென்று தெரியும் எத்தனை குற்றங்கள் நடக்கின்றன ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு விதம் ஒரு குற்றவாளி கையாண்ட முறையை அடுத்த குற்றவாளி கையாள்வது இல்லை, வழிப்பறி செய்தவன் என்றால் மற்றொருவன் அரசாங்க அதிகாரியை போல் நடித்து கொள்ளையடிக்கின்றான், ஒருவன் கத்தியால் குத்தி கொலை செய்தால் மற்றவன் நஞ்சுட்டிய உணவால் கொலை செய்கின்றான் இதற்கெல்லாம் காரணம் இவர்கள் உணர்ச்சிக்கு அடிமைப்பட்டவர்கள் அவர்களின் உள்ளத்தில் உணர்ச்சிகள் அவர்களை அடக்கி ஆளுகின்றன இவர்களின் அறிவும் ஆற்றலும் குற்றம் புரிவதற்கு பல பல புது வழிகளை கண்டுபிடித்துக் கொள்கின்றன, ஆனால் காமமும் கோபமும் இதற்காக படைக்கப்பட்டதில்லை, அவற்றிற்கு உள்ளம் அடிமை ஆவது எவராலும் ஏற்க முடியாது இவை என்றைக்குமே உள்ளத்துக்கும் பகுத்தறிவுக்கும் அடிமையாக இருக்க வேண்டியவை, இவற்றை நீங்கள் பழக்க வேண்டும் இல்லையேல் அவற்றால் ஏற்படும் விபரீதங்கள் பயங்கரமானவை உண்மையை உற்றுப் பார்த்தால் நம்மால் திருப்தி அடைய முடியவில்லை, பெரும்பாலோர் இப்படித்தான் இருக்கின்றார்கள், அவர்களுக்கு பகுத்தறிவு இருக்கின்றது, ஆனால் அவன் குரலுக்கு அவர்கள் மதிப்பு கொடுப்பது இல்லை. "ஒரு சிலருக்கு நீங்கள் ஒரு மர்மமான நபராக இருப்பீர்கள் ஒரு சிலருக்கு நீங்கள் பைத்தியமாக இருப்பீர்கள் ஒரு சிலருக்கு நீங்கள் புத்திசாலியாக இருப்பீர்கள். ஆனால் மற்றவர்கள் பார்வையில் நீங்கள் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்படுவீர்கள் ஒரு நீங்கள் சிலருக்கு நல்ல முன்மாதிரியாக இருப்பீர்கள் நீங்கள் மற்றவர்களுக்கு ஆபத்தாக இருப்பீர்கள் ஒரு சிலருக்கு நீங்கள் நல்ல நண்பராக இருக்கலாம் நீங்கள் என்ன  உணருகின்றீர்கள்? நீங்கள் மற்றவர்களின்  மனநிலையின் பிரதிபலிப்பு மட்டுமே. எனவே எப்போதும் நீங்களாகவே இருங்கள் மற்றவர்கள் உங்களைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், எல்லாருடைய இருப்பிலும் பெரிய மகத்துவம் இல்லை, உங்களைப் போலவே அனைவரும்  வெளிப்படுத்தும் சுதந்திரமான பார்வை

இறைவா உன்னை தேடினேனே

இறைவா உன்னை தேடினேனே சுற்றி திரிந்த மலைகளும் தேடி பார்த்த ஆன்மீக வாதிகளும் வாழ்க்கை கற்று கொடுத்த நியதியும் ஒன்றுமில்லை ஒன்றுமில்லை அனுபவம் மிஞ்சும் என்பார் அதை கண்டவர்க்கு ஏது ஞானம் ஞானமே யாது அறிவீர் அறிந்தவனுக்கு இவ்வுலகில் பைத்தியம் என்ற பெயர் இயற்கையிலே வரும் அன்பு எல்லா உயிர்களிடத்திலும் உண்டு அதை தேடி ரசித்தவனுக்கே உரியது அந்த அனுபவம் உயிரும் உடலும் சேர்ந்த பயணம் மண்ணுக்கே சென்று முடியும் உன் சூட்சூம சக்தியின் பயணம் உன்னை யார் என்று அறிவாய் பல யோகங்கள் செய்வாய் தன்னை அறிய தவம் செய்வாய் வீன் வெட்டி வாய் ஜாலம் பழகுவாய் கேட்டதும் படித்ததும் பிதற்றி திரிவாய் தன்னை யார் என்று சுட்டி காட்ட தெய்வம் வருமா தன்னில் இருப்பவனை தொட்டு காட்ட குரு வருவாரே உன் பல கோடான கோடி கர்மம் வழி விடுமா தர்மத்தின் வழியால் நிலை நிருத்த குரு அருள் ஒன்றே போதுமே குரு வாழ்க குரு பரபிரம்மம்

குருவை அறியாதவன் குருடன்

குருவை அறியாதவன் குருடன் குருவே ஞானம் என்பார்கள் நாம் பல இடங்களில் பல தடவை கேட்டு இருக்கோம், படித்து இருக்கோம், நாம் என்ன நினைப்போம், குரு தான் ஞானமாக இருக்கின்றார் என்று முடிவு கட்டி விடுவோம், அப்புறம் என்ன இந்த புருஷ நெறியில் குருவிற்கு சேவை செய்ய போட்டி போட்டு தலையில் முண்டாசு கட்டிக் கொண்டு நிற்போம், பட்டு வேட்டி கட்டிக் கொண்டும், இடுப்பில் பஞ்ச கச்சம் கட்டிக் கொண்டும், கைகளில துணியை வைத்துக் கொண்டும், இருப்பவனும் உண்டு. தலையிலும் கக்கத்திலும் வைத்திருப்பவனும் உண்டு இப்படிப்பட்ட குருவும் சீடனும் தகுதியில்லாதவர்கள், தேவையில்லாதவர்கள், குருவிற்கு குரு என்றால் என்ன என்று பொருள் கேட்டால் புத்தகத்தின் பக்கத்தை புரட்டுவான், குரு என்றும் (கு ) என்றால்  என்ன என்று கேட்பான், எல்லா சீடனும் சொல்வார்கள்,  அஞ்ஞானம் என்றும் (ரு)  என்ன என்று கேட்டால்( ரு )என்றால் பிரகாசம் இப்படி குருவும் சீடனும் குருடாட்டம் ஆடுவார்கள், இப்படி விளக்கம் சொல்லி கொண்டு இருப்பார்கள், இந்த ஞானம் தான் மிகப்பெரிய ஞானம் என்றும் இதைவிட பெரிய ஞானம் எங்கும் கிடையாது என்றும் குரு பொலந்து கட்டுவார்கள், அதாவது (கு) என்ற அஞ்ஞானத்தை அடக்கி ஞானத்தை தானம் செய்கின்ற பகவானுக்கு தான் தேவ சொரூபத்துக்கான பெயர் சத்குரு என்றும் பெயர். என்றும் மிகப் பெரிய வேதாந்த ரகசியத்தை சொல்லிக் கொடுப்பவர் தான் இந்த கூறுகெட்ட குரு அடிமாட்டு சீடர்களும் தலையை ஆட்டி கையை கூப்பி நமஸ்காரம் செய்வார்கள். இதுதான் இந்த குருட்டு குருமார்களும் சீடர்களும் கொடுக்கும் விளக்கம் குருவே ஞானம் என்பார்கள் குருவின் விளக்கம் கேட்டால் இந்த விளக்கம் தருவார்கள், சரியா தவறா என்று யோசிக்கிற புத்தி இந்த குருவுக்கும் இல்லை சீடனுக்கும் இல்லை. வேதாந்தம் என்றால் உபநிஷதம் இருக்கும் அல்லவா, இந்த வேதாந்தத்தில் ஒரு நிரூபனம் உண்டு ஒரு கயிறு இருக்கின்றது அந்தக் கயிறு நாம் நடந்து போகின்ற பாதையில் வழியில் தென்படுகின்றது, அந்தப் பக்கமாக ஒரு மாட்டு வண்டி சென்று கொண்டிருந்தது, அந்த மாட்டு வண்டியில் இருந்து ஒரு கயிறு அவிழ்ந்து கீழே விழுந்து இருக்கின்றது, அது இருள் நிறைந்த இடம். அந்த இருள் நிறைந்த இடத்தில் ஒருவன் போகின்றான். அந்த வழியே போகின்றவன் அந்த கயிறைப் பார்த்து பாம்பு என்று நினைத்துக் கொண்டு பயந்து விட்டான், அவன் ஒரு தென்னை ஓலையில் நெருப்பை பிடித்துக் கொண்டு அந்த வழியே சென்றவன்.அந்த தென்னை ஓலை நெருப்பு வெளிச்சத்தை எடுத்துக்கொண்டு சென்று அந்த கீழே இருந்த கயிற்றை பார்க்கின்றான்,  அதை பார்த்து அவன் பயந்து ஒதுங்கி நடுங்கி நின்று கொண்டிருந்தான், அவன் உடம்பெல்லாம் வியர்த்துப் போய்விட்டது. ரத்தம் சூடாகிவிட்டது, அவன் சுற்றி முற்றிலும் பார்க்கின்றான், அவனுக்கு தெரிந்து விட்டது பாம்பு தான் இங்கே இருக்கின்றது என்று, அவன் உடனே அந்த தீப்பந்தத்தை எடுத்து சுற்றிப் பார்க்கின்றான் அங்கு பக்கத்தில் ஏதாவது கம்பு இருக்கின்றதா  அந்த நிலா வெளிச்சத்தில் நடுவில் படுத்து கொண்டிருக்கும் அந்த பாம்பு இரையை சாப்பிட்டு விட்டு நெளிந்து கொண்டு படுத்து இருக்கின்றது என்று, அவன் பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றான் இவன் புத்திக்கு எட்டியது பாம்பு தான் என்று  இரை சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்து சுருண்டு இருக்கின்றது,என்று  இவன் மெல்ல சுற்றிப் பார்க்கின்றான் பக்கத்தில் இருக்கும் கம்பு கிடைக்கின்றதா என்று பார்க்கின்றான் ஒரு கம்பு எடுத்து மெல்ல மெல்ல நகர்ந்து நச்சென்று அதை தலையில் அடித்தான். இந்த கயிற்றில் முதல் முடிச்சு அதன் முனை அந்த முடிச்சு பாம்பின் தலை போல இருக்கின்றது, அடித்தான் அடித்தான் பாம்பும் இறந்து விட்டது என்று நினைத்தான், இவனும் ஓடிக் கொண்ட அடித்தான் அந்தப் பாம்புக்கு எந்த அசைவும் இல்லை, இந்த பாம்பை எடுத்து பாம்பை புரட்டி போட்டான், இந்த பாம்பையும் கையில் உள்ள கம்பினால் தூக்கினான் இந்த வெளிச்சத்தில் தெரிந்தது, இது வெறும் கயிறு என்று. இந்த கயிறை அடித்து கொன்றான் இவன். இதுவே வேதாந்தம் சொல்லக்கூடிய கதை இந்த மாயை பற்றி சொல்லும் பொழுது இந்த கதையை சொல்வார்கள் இப்படி இந்த அஞ்ஞானத்தினால் இருக்கக்கூடிய மயக்கத்தினால் வெறும் கயிற்றை பாம்பு என்று நினைத்து அதை அடித்து கொள்ளக்கூடிய செயலை போல இந்த முட்டாள் குருமார்களும் குரு என்பதற்கு பொருள் தெரியாமல் சீடர்களை வளர்த்து வைத்திருக்கின்றார்கள், குரு என்றால் அஞ்ஞானத்தை அகற்றி ஞானம் வழங்குபவர் என்றும் கதை விடுவான், இதை இந்த சீடர்கள் கூட்டம் பரம்பரை பரம்பரையாக இதை சொல்லிக் கொண்டே இருப்பார்கள், இவனுக்குத் தெரியாது அது என்ன என்று கூறு என்றால் என்ன என்று இவனுக்கு தெரியவே தெரியாது, ஸ்லோகங்கள் சொல்கின்றது குரு சாட்சாத் பரப்பிரம்மம் என்று குரு என்றால் யார் சாட்சாத் பரப்பிரம்ம் உண்மையிலேயே குரு என்பது பரப்பிரம்ம சொரூபம் என்று சொல்லி வைத்திருக்கும், அது கூட இவனுக்கு விளங்காது, இவன் அதற்கு கற்பனையில் மயக்கத்தில்  மாயையில் அஞ்ஞானத்தில் இவன் உளறிக் கொண்டே இருப்பான், காலம் காலமாக விளங்க வைத்துக் கொண்டு இருப்பான், தீட்சை கொடுப்பதற்கு முன் குரு என்றால் என்ன என்று? குரு என்றால் அஞ்ஞானம் ஆகிய இருளை அகற்றி ஞானக்கண்ணை திறந்து கொடுப்பவர், தான் குரு என்று, ஞானமாக இருக்கக்கூடிய கண்ணை அறுத்து பிளந்து ஞானமாக இருக்கக்கூடிய ஞானக்கண்ணை எடுத்துக் கொடுப்பவர் தான் குரு என்று நினைப்பான், இதுதான் இந்த அஞ்ஞான கூட்டத்தின் செயல் உனக்கு உன்னுடைய வயிற்றில் மலம் இருக்கின்றது, அல்லவா இந்த மலம் இருக்கின்ற மாதிரி உன்னுடைய அறிவிலேயே மலம் இருக்கின்றது அல்லவா, அஞ்ஞான மலம் இந்த மலத்தை எடுத்து ஞானத்தை கொடுத்து நிறைக்கும் பொழுது அந்த இடத்தில் அஞ்ஞான மலத்தை யாராவது வைத்து இருப்பார்களா? இந்த வயிற்றில் உள்ள மலம் இந்த மலத்தை நீ போக்கிவிட்டு இருப்பாயா இல்லை அந்த மலத்தை வயிற்றுக்கு முன்னாடி கட்டி வைப்பாயா? யாரும் கட்டி வைக்க மாட்டார்கள் அல்லவா, மலத்தை நீக்கி மலமற்ற நிரூபணமாக உள்ள ஒன்றை கொடுக்கும் பொழுது அந்த மலத்தை அங்கு வைத்துக் கொள்ள தேவையில்லை, நான் மலத்தை கலைந்து விட்டேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு மலத்தை ஒரு துணியில் கட்டி வயிற்றின் முன் பக்கமாக கட்டி தொங்க விட்டால் என்ன எப்படி இருக்கும், அது மாதிரி தான் குரு என்றால் (கு) என்று சொல்வது அஞ்ஞானம், என்றால் (ரு) என்றால் பிரகாசம், என்றால் அஞ்ஞான மலத்தை கலைந்து (ரு) என்ற பிரகாசத்தை கொடுப்பவர் குரு என்றால்( ரு) என்றால் பிரகாசம் மட்டும் போதுமே (கு) என்ற அஞ்ஞான மலத்தை ஏன் வைத்திருக்கின்றாய், என்றால் அந்த முட்டாள் கூட்டத்திற்கு பதில் சொல்லத் தெரியாது அஞ்ஞானத்தை ஏன் முன்னாடி வைத்துக் கொள்ள வேண்டும், பிரம்ம சொரூபமாய் இருக்கக்கூடிய இடத்தில் உன் வீட்டில் உள்ள அழுக்குகளை உன் வீட்டிற்கு முன்னாடி கட்டி தொங்க விடுவாயா? விடமாட்டான் அல்லவா? அந்த மாதிரி (கு) என்பது அஞ்ஞானமாக இருந்தால் (ரு) என்பது பிரம்ம சொரூபமாக இருந்தால் இந்த அஞ்ஞானமாக இருக்கக்கூடிய( கு,) இருக்கின்றது இந்த (கு)  என்றஎழுத்தை வெளியே போட வேண்டியதுதானே, எதற்காக இந்த(கு) முன்னாடி இருக்க வேண்டும் அப்படி என்பது இவனுக்கு யோசிக்க தெரியவில்லை, இதைக் கூட சிந்திக்க கூடிய திறமை இல்லாத குருமார்கள் ஆயிரம் ஆயிரம் சீடர்கள் உண்டு பண்ணி எந்த பிரயோஜனமும் இல்லை, இந்த கூமுட்டை குருவிற்கு வரக்கூடிய சீடர்களும் இதைவிட ஆயிரம் கூமுட்டையாக உள்ளவர்களும் எடுத்துச் சொல்ல வேண்டிய விஷயத்தை சொல்ல வேண்டும், நீங்களே யோசித்துப் பாருங்கள். இது சரியா சரியான நடைமுறையில் உள்ளதா என்று? இதனால்தான் திருமந்திரத்தில் (தெளிவு குருவின் திருமேனி கானல் )இவன் இந்த குருவின் திருமேனி என்றால் உடம்பு அல்லவா என்று  இந்த உடலை பார்ப்பது தான் ஞானம் இதுதான் தெளிவு என்றும் நினைப்பான், தெளிவு குருவின் திருமேனி கானல் என்பது மிகவும் ஆழமாக இருக்கக்கூடிய ஒரு பரம ரகசியம், ஒரு விஷயம் , அதுதான் ஞானம், இதுவே ஞானசொரூபம், என்று சொல்வது, இவனுக்கு அந்த விளக்கம் தெரியாது அதனால் இவன் இப்படி சொல்லிக்கிட்டே வாழ்க்கை முழுவதும் அழுதுகிட்டே இருப்பான், இதற்குத்தான் இயேசுபிரான் பரிசுத்தமானவற்றை நாய்கள் முன்னால் போடாதீர்கள் என்று, அதை ஏன் சொன்னார் என்று தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் அல்லவா, அதையும் பார்ப்போம் பரிசுத்தமானதூம் நாய்க்கும் என்ன சம்பந்தம் எப்பொழுதாவது யோசனை பண்ணது உண்டா? பரிசுத்தமானதை நாய்க்கு போடாதே என்று ,இந்த உலகத்தில் நாய் எங்கேயாவது பரிசுத்தமானதை சாப்பிடுமா? சாப்பிடாதே.! பரிசுத்தமான உணவை கொடுத்தால் சாப்பிடுமா சாப்பிடாது, எதற்கு இந்த தொடர்பு இயேசு கிறிஸ்து சொல்கின்றார், இது அவருடைய சீடர்களுக்கும் தெரியும், பரிசுத்தமானதை நாய் சாப்பிடாது. தேவையில்லாத உணவைத்தான் நாய் சாப்பிடும்.  ஏன் கிறிஸ்து தெரிந்த விஷயத்தை போதனையாக சொல்லி இருக்க வேண்டும் அதற்கு ஒரு விஷயம் இருக்க வேண்டும், நாய் எப்பொழுதாவது பரிசுத்தமானதை தின்னாது, இதுபோல நுணுக்கமான ஞான விஷயத்தை குரு என்ற பரிசுத்தமான விஷயத்தை இந்த நாய்கள் தின்னாது என்றும்,  நாய்க்கு என்று தனி குணம் உண்டு, அது அசுத்தமான மலத்தை தின்னும், அதே சமயத்தில் பரிசுத்தமான பொருளை போட்டால் என்ன பண்ணும் என்றால் அதன் மேல் அது சிறுநீர் கழித்து விடும், அதனால்  தான் கிறிஸ்து பரிசுத்தமானதை நாய்கள் முன்னால் போடாதீர்கள் என்றும். நாய்கள் மலத்தைத் தான் தின்னும், பரிசுத்தமான பொருளை கொடுத்தால் தின்னாது, இந்த குரு என்ற பரிசுத்தமான திருமேனியை நாய்களுக்கு போடாதீர்கள் என்று பொருள்.

அணுவும் =இருளும்

இருள் நிறைந்த அணுவுக்கு அணுவாய் அணுவில் அதன் உள் உள்ள அறிவாய் அந்த அறிவோடும் அறிவாய் அறிந்து அந்த ஆனந்த அனுபவ அறிவு மையமாய் அணு அணுவாய் அணுவினில் அதன் உள்ளே உள்ள ஒளியாய் ஒலியோடு ஒளியாய் ஏக பராபர வெளியாய் அதன் அணு அணுவாய் அணுவினில் உள்ளுக்குள் உள்ள தொனியாய் தொனியோடு தொனியாய் ஏகநாதனாய் அதன் ஓங்காரமும் அணுவுக்குள்  உள்ள இருள் இருளோடு இருளாய் ஏக பரிபூரணஆணந்தமாய் சச்சிதானந்தமாய் அணுவில் இருக்கும் நானும், அறிவில் இருக்கும் நானும், ஒளியில் இருக்கும் நானும், தோனியில் இருக்கும் நானும், இருளில் இருந்த நானே என் மயமான சச்சிதானந்த ஏக பராபரனே

செவிச்செல்வம்

உங்களுடைய காதுகள் இன்னிசையையும் கேளிக்கூத்துகளையும் கேட்கின்றது இந்த செவிகளின் உதவியால் உங்களால் இறைவனின் பேச்சை கேட்க முடியுமா? நிச்சயமாக முடியாது எழுத்தோ மொழியோ இல்லாமல், வார்த்தையோ குரலோ இல்லாமல் பேசப்படும் இந்தப் பேச்சை நீங்கள் கேட்க விரும்பினால் உங்கள் மனதின் செவிக்கு திறமை வேண்டிய சூழ்நிலை இருக்கின்றது. =========== உன் உள்ளம்=========== இறைவனை அறிய மனிதனின் அவயங்களில் எந்த உறுப்பும் கிடையாது உள்ளம் ஒன்று தான் , இந்த சிறப்பு மிக்க உள்ளம் மனிதனிடம் இருப்பதால்தான் அவன் மற்ற படைப்புகளை விட சிறந்து விளங்குகின்றான், உள்ளம் தான் இறைவனை அறிகின்றது, அது தான் அவனை நெருங்குகின்றது சதாகாலமும் இறைவனை தேடிக் கொண்டே இருக்கின்றது, அதுவே தான் இறைஞானம் அனைத்தையும் தனக்குள் சேகரித்துக் கொள்ள  முயற்சி செய்கின்றது, உள்ளம் என்ற சக்தி வாய்ந்த அரசன் மற்ற உறுப்புக்கள் அனைத்தையும் அடக்கி ஆண்டு வேலை வாங்குகின்றான், அதன் கட்டளையை மீறும் துணிவு கண்ணுக்கும் நாவுக்கும் கிடையாது, அதன் தீர்ப்பை மாற்றும் துணிவு காலுக்கும் காதுக்கும் கிடையாது, அதன் அடக்கு முறையை தகர்த்தெறியும் துணிவு எந்த உறுப்புக்கும் கிடையாது, உறுப்புக்கள் அனைத்தும் உள்ளத்தின் கட்டளையை தான் பின்பற்றி ஆக வேண்டும் மனத்தின் ஆட்சி மனிதனின் உடல் முழுவதும் வியாபித்து நிற்கின்றது =========தூய்மை  அன்பு ======== மனம் எப்பொழுதும் தூய்மையுடன் இருக்க வேண்டும், இறைவன் மீது நாம் பேரன்பு கொண்டாள் அந்த அன்பின் எதிரொலியாக, நாம் மற்ற அனைத்தையும் மறந்து விட்டால், இறைவனின் பேரன்பு அதற்கு உண்டு. இறைஞானம் பொங்கிப் பெருக வசதி உண்டு, நாம் தீயவழியில் திரும்பிவிட்டால் இறைவனின் வெறுப்பும் அதற்குண்டு, பிறகு இறைஞானம் மனதின்  உள்ளத்தில் ஒளி விடுவதற்கு வழியே இல்லை ,மனத்துக்கு தான் தண்டனை அளிக்கப்படுகிறது மனம் தான் வெகுமதியையும் பெறுகிறது, நல்லதை செய்யும் மனம் நன்மையடைகிறது, தீமையை செய்யும் மனம் தண்டனைக்கு உள்ளாகிறது, உங்களை கெட்டவர் என்று தீர்மானிப்பதனால் ,இதனால்  நம் மனத்தையே நாம் முதலில் ஆராய வேண்டும், நம்மை பற்றி நாமே என்ன எண்ணுகின்றோம்? என்று  நெஞ்சில் கைவைத்துப் பாருங்கள் உங்கள் மனம் தூய்மையான  தன்மை அடையும் வரை உங்களுக்கு தூய்மையானவர் என்ற பெயர் பொருந்தாது, விஷம்சேர்க்கப்பட்ட தேனை யார் தான் விரும்பப் போகிறார்கள்? உங்கள் மனதில் விஷமத்தனமான திட்டம் உருவாகிக் கொண்டிருக்கும் போது உங்கள் சிரிப்பில் உள்ள இனிப்புக்கு யாருக்கு  தான் பயன் தரப் போகின்றது. இறை வணக்கமும் பக்தியும் இறைவனின் வழியில் நடப்பதாக நாம் சொல்கின்றோம் உண்மையில் உங்கள் உடலில் எந்தப் பகுதி இறைவணக்கம் கூறுகின்றது தெரியுமா? உங்கள் உள்ளம் தான் இறைவணக்கம் புரிகின்றது இறைவனை வணங்குவதும் அவனுக்கு பக்தி செய்வதும் தான் உங்கள் மனதில் பக்தி உருவாகும்  அப் பொழுது அதன் அதிர்வலைகள் உங்கள் அவயங்களில் ஏற்படுகின்றன உங்கள் மனதில் தீய எண்ணம் உருவாகும் பொழுது உங்கள் அவயங்கள் செயல் புரிகின்றன, மனதில் பக்தி ஏற்படாமல் உங்களால் இறைவனுக்கும் பக்தி செய்ய முடியுமா ,மனதில் தோன்றும் தீய எண்ணமும் நல்ல எண்ணமும் உடனுக்குடன் உங்கள் அவயங்களால் செயல்படுத்தப்படுகின்றன உண்மையில் பக்தன் என்ற பெயர் மனதுக்கு தான் பொருந்தும், மனதின் தூண்டுதலால் தான் இறைவணக்கம் உருவாகின்றது மனதின் உணர்வினால் தான் மனிதன் நிலையின்றி தடுமாறுகின்றான், அதனால் தான் அவன் அறிவுக்கு பொருந்தாத செயல்களில் ஈடுபடுகின்றான் (சட்டியில் இருந்தால் தான் அகப்பையில் வரும்) மனத்தில் உள்ளது தான் செயலில் வரமுடியும், தான் என்னாத ஒன்றை தான் சிந்திக்காத ஒன்றை எந்த மனிதனும் செய்யப் போவதில்லை =====ஆன்மீகமும் மனமும்===== நம்முடைய மனம் எப்படி இருக்கின்றது அதைப்பற்றி நாம் நன்கு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், மனதை நாம் அறிந்து கொண்டால் தான் இறைவனை அறிந்து கொள்ள முடியும் மனதை அறிந்து கொள்ளாதவர்கள் இறைவனை அறிந்து கொள்ள முடியாது நம் மனதைப் பற்றியே நம்மால் ் தெரிந்து கொள்ள முடியவில்லை என்றால் மற்றவர்களை பற்றியும் மற்றவற்றைப் பற்றியும்  எப்படி அறிந்து கொள்ள முடியும், ஆன்மீகத்துறையில் பெரும்பாலோர் மனதை அறிந்து கொள்ளாமலேயே பின்தங்கி விடுகின்றார்கள்,  தம் மனதைப் பற்றியும் தன்னுடைய உணர்வுகளைப் பற்றியும் எண்ணிப் பார்ப்பதில்லை,  தம் மனதைப் பற்றியே அறிந்து கொள்ளாமல்  நாம் எவ்வாறு தியானம் பக்தியில் பிறவேசிக்க முடியும்  நம் மனம் வீணான எண்ணங்களுக்கு அடிமையாகி கிடக்கின்றது அதில் ஒரு சில வேலை சிந்தனையின் சிறப்பால் மேல் நோக்கி உயறமுடியும் இன்னும் சில சமயம் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையாகி அதல பாதாளத்தில் விழுந்து விடமுடியும் எல்லாம் வல்ல இறைவன் மனிதனின் மனதை எப்படி எல்லாம் ஆட்டி படைக்கின்றான் அவனுடைய ஆன்மீக சக்தி கைகளில் மனிதனின் உள்ளங்கள் தடுமாறி வீழ்கின்றது

ஓம் பிள்ளையார் சுழி

வேகாக் கால், போகாப்புனல் ரெண்டையும் உடம்பிலே கண்டுபிடிச்சிட்டாக்க ... சாகாத்தலைக்கு வழி பொறந்திடும். இனிமேல் முழுக்க முச்சூடும் போகாப்புனல் பற்றிதான் பார்க்கப் போறோம். அதுக்கு புள்ளையார் சுழி போடுவோமா ? உ உ'காரம் ! "அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி பகவன் முதற்றே உலகு" - திருக்குறள் எழுத்துக்கள் 'அ'-இல் தொடங்குவதுபோல ... நம்முள்ளே உள்ள கடவுள்தன்மையும் அ'காரத்திலேயே துடங்குகிறது ... என்பதுதான் குறளின் அர்த்தம். அ'காரம் ! "ஓம் எனும் ஓங்காரத்துள்ளே ஒருமொழி ஓம் எனும் ஓங்காரத்துள்ளே பலபேதம் ஓம் எனும் ஓங்காரம் ஒண்முத்தி சித்தியே" - திருமூலர் மந்திரத்தில் பெரிசு மற்றும் முதன்மை'னு சொல்லக் கூடியது ஓம். ஏன்'னா ... அ + உ + ம் = ஓம். அ'காரம் அறிவு ; உ'காரம் உணர்வு ; ம'காரம் நினைவு. இதுதானே எல்லாம் ? அறிவு, உணர்வு, நினைவு ... இந்த மூனும் சேர்ந்ததுதானே ... மனுஷ வாழ்க்கை ? அ'காரம் சிவன் ; உ'காரம் சக்தி ; மகாரமானது நமக்குள் இருக்கும் 'ஒன்று" ... அந்த ஒன்றுதான் - பிரம்மம். அ'காரம் சூரியன் ; உ'காரம் சந்திரன் ; மகாரம் அக்னி. "ஊமை எழுத்தே உடலாச்சு மற்றும் ஓம் என்ற எழுத்தே உயிராச்சு ஆம் இந்த எழுத்தை அறிந்து கொண்டு விளையாடி கும்மி அடியுங்கடி" - கொங்கணர் அ'காரம் சொன்னிங்க, உ'காரம் சொன்னிங்க, ம'காரம் சொன்னிங்க ... இதெல்லாம் சரி. 'ஆம் இந்த எழுத்தை அறிந்துக் கொண்டு கும்மி அடிங்கடி'னு கொங்கணர் சொல்லி இருக்காரே ? 'ஆம்' காரம்'னு ஒன்னு இருக்குதா ? : சரி உடு. அந்த பாட்டை எப்படி படிக்கணும்'னா ... "ஓம் என்ற எழுத்தே உயிராச்சு ஆம் இந்த (ஓம் என்ற) எழுத்தை அறிந்து கொண்டு" னு படிக்கணும். இப்போ சொல்லிக்கிட்டு வர்றது ... முச்சூடும் ... அ'காரம், உ'காரம் மற்றும் ம'காரம் ... இந்த மூனைப்பத்திதான். லலிதா சஹஸரநாமத்திலே வருமில்லே ? "ஹ்ரீங்கார ஓங்கார ஆங்கார சக்தி" சரி. இதைப்பத்தி மத்தவங்க சொல்லி இருக்கறதைப் பார்ப்போம்... "பெட்டியிலே உலவாத பெரும்பொருள் யீதென்று எட்டிரண்டு தெரியாதே என்கையில் கொடுத்தீர்கள்" - வள்ளலார் உடம்பிலே இருக்கற ஒன்னு. அதை தனியா எடுத்துட்டுப் போயி போட்டியிலே அடைச்சிக்க முடியாது. அது அந்த உடம்புக்குள்ளேயேதான் 'வச்சி செய்யணும்' அது என்னா எட்டிரண்டு ? தமிழ் எண்களில் 8'ங்கறது ... 'அ' மாதிரி இருக்கும். தமிழ் எழுத்திலே 2'ங்கறது 'உ' மாதிரி இருக்கும். அ & உ அகரம் & உகரம் ! "அ'காரம் என்ற அட்சரத்தில் அவ்வு வந்து உதித்ததா ? உகாரம் என்ற அட்சரத்தில் உவ்வு வந்து உதித்ததா ? அகாரமும் உகாரமும் சிகாரம் இன்றி நின்றதா? விகார மற்ற யோகிகாள் விரித்துரைக்க வேணுமே" - சிவ வாக்கியர் "ஓரெழுத்து ஒருபொருள் உணரக் கூறிய சீரெழுத்தாளரைச் சிதைய செப்பினோர் ஊரிடைச் சுணங்கனாய்ப் பிறந்திங் கோருசம் பாரிடைக் கிருமியாய்ப் பழகுவர் மண்ணிலே" - திருமூலர் ஓரெழுத்து, ஊமை எழுத்து, பேசாத மந்திரம், கலீமா, மௌன அட்சரம் ... இப்படி பரிபாஷையாக சித்தர்கள் சொன்னது இந்த ஒரு பொருளைத்தான். இந்த ஒரு பொருளே நம்முள் இருக்கிறான் ... இறைமையைக் குறிப்பிடும் அந்த ஒரு எழுத்து சி'காரம். சி'காரம் என்பது அ'காரம், உ'காரம் மற்றும் ம'காரத்தினை ... நம் உள்ளுக்குள் வைத்து உருவேற்றக் கிடைப்பதாகும். உலகத்தில் உள்ள மதங்கள் எல்லாமுமே ... இந்த ஒரு பொருளைத் தான் இறையாக போதிக்கும். அறிவால் அறிகின்ற மெய்ப் பொருளை அறிந்து, உணர்வால் உணர்ந்து யோக சாதனை செய்து ... நினைவால் அதனை நித்தமும் இருத்தி வைத்திருந்தால் ... கடவுளாகிப் போய்விடுவோம். "செத்திடவும் பிறந்திடவும் இனிச்சாவா திருந்திடவும் இத்தனையும் அறியாதார் அறியும் அறிவு எவ்வறிவோ ஒத்தநிலம் ஒத்தபொருள் ஒரு பொருளாம் பெரும் பயனை அத்தன் எனக்கருளியவாறு யார் பெறுவார் அச்சோவே" - திருவாசகம் "உடலுக்குள் நீ நின்று உலாவினதைக் காணாமல் கடல் மலைதொறும் அலைந்து கால் அலுத்தேன் பூரணமே" - பட்டினத்தார் வானுக்குள் ஈசனைத் தேடும் மருளர்காள் தேனுக்குள் இன்பம் சிவப்போ கருப்போ தேனுக்குள் இன்பம் சிறந்திருந்தாற் போல் ஊனுக்குள் ஈசன் ஒளிந்திருந்தானே" - திருமூலர் "சிற்றம்பலமும் சிவமும் அருகிருக்க வெற்றம்பலத்தை விட்டோமே" - பட்டினத்தார் "பொருளாக் கண்ட பொருள் எவைக்கும் முதல் பொருள் ஆகிப் போதம் ஆகித் தெருள் ஆகிக் கருதும் அன்பர் மடிதீரப் பருக வந்த செழுந்தேன் ஆகி அருள் ஆனோர்க்கு அகப்புறம் என்று உன்னாத பூரண ஆனந்தம் ஆகி இருள் தீர விளங்கு பொருள் யாது ? அந்தப் பொருளினை யாம் இறைஞ்சி நிற்போம்" - தாயுமானவர் ஊற்றை சடலமடி உப்பிருந்த பாண்டமடி மாற்றிப் பிறப்பதற்கு மருந்தெனக்கு கிட்டுதில்லை மாற்றிப் பிறப்பதற்கு மருந்தெனக்கு கிட்டுமென்றால் ஊற்றை சடலம் விட்டே என் கண்ணம்மா உன்பாதம் சேரேனோ" - அழுகணி சித்தர் ஊத்தை சடலமென்று எண்ணாதே - இதை உப்பிட்ட பாண்டமென்று எண்ணாதே பார்த்த பேருக்கே ஊத்தையில்லை - இதைப் பார்த்துக்கொள் உன்றன் உடலுக்குள்ளே" - கொங்கணச் சித்தர் "உடம்பினைப் பெற்ற பயனாவது எல்லாம் உடம்பினுள் உத்தமனைக் காண்" - ஔவையார் ----------

அகத்தின் கண்

கண்கள் அனைத்தையும் பார்க்கின்றன மண்ணில் முளைக்கும் புற்பூண்டுகளையும் விண்ணில் இருக்கும்க்கும் விண்மீன்களையும் அவை பார்க்கின்றன, ஆனால் அவற்றிற்கு இறைவனைப் பார்த்து அறியும் ஆற்றல் கிடையாது இறைவனின் உருவத்தையோ அவனுடைய  செயல்முறைகளையோ இந்த கண்கள் பார்த்து அறியாது,  உருவமும் உருவ அமைப்பும் இல்லாத அவனை உங்களால் எப்படித்தான் கண்டு உணர முடியும், இதற்கு உங்கள் புறக்கண்களை ஏன் வீணாக பயன்படுத்துகின்றீர்கள், ஆனால் இறைவனை பார்ப்பதற்கு உங்களிடம் வேறொரு கண் உண்டு அதற்கு புறக்கண் என்று பெயரிட முடியாது, உங்கள் மனக்கண்ணை திறந்து பாருங்கள் அந்த கண் புறக்கண்ணை விட சக்தி வாய்ந்தது புறக்கண்கள் எதிரில் உள்ளவற்றையும் அண்மையில் உள்ளவற்றையும் மட்டுமே பார்த்து அறிகின்றன, தூரத்தில் உள்ளவை பின்னால் இருப்பவை நாளைக்கு நடக்கப் போகின்றதை நுண்ணிய அமைப்பு பெற்றவை, இவற்றை உங்கள் பறக்கண்ஙகளால் கண்டறிய முடியாது, அனைத்தையும் உங்கள் மனக்கண் எளிதில் பார்த்து தெரிந்து கொண்டு விடும் இறைவனைப் பார்க்கும் ஆற்றல் இந்த கண்ணுக்கு தான் உண்டு

குண்ணங்குடி மஸ்தான் ஷாகிப்

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺    குண்ணங்குடி மஸ்தான் ஷாகிப்  சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா நேத்திரம் இரண்டிலும் நேரில் இலங்கிய நீடொளி  போன்றது  தேட அரிதாகி காத்திரம் உள்ளது யாவும் பொதிந்தது கையிலும் காலிலும் எட்டப்படாதது சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா சாத்திர வேதம் சதகோடி கற்றாலும் சமயனன் நெறிகளினால் ஆச்சாரம் பெற்றாலும் பாத்திரம் ஏந்தி புறத்தில் அலைந்தாலும் பாவனையால் உடல் உள்ளம் உலைந்தாலும் மாத்திரை யெனும் எமன் வரும் அப்போது மற்றொன்றும் உதவாது உதவாது சூத்திரமாகிய தோணி கவிழும் முன் சுக்கானை நேர்படுத்துஇக்கணமே சொன்னேன் சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா உற்ற உறவின்முறையார் சூழ்ந்திருந்தென்ன ஊருடன் சனங்களெல்லாம் பணிந்து இருந்தென்ன பெற்றோரும் பெண்டீரும் பிள்ளை இருந்தென்ன பேணும் பெருஞ்செல்வம் ஆணவத்தால் என்ன கத்தன் பிரிந்திடின் செத்த சவமாச்சு காணாது காணாது கண்டதெல்லாம் போச்சு எத்தனைபேர் நின்று கூக்குரல் இட்டாலும் எட்டாமல் போய்விடும் கட்டையல்லோ -- இந்த சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா மாயாப்பிறவி வலையை அடைத்திட மாறாத் தியானமனத்தினில் இணைத்திட காயாபுரிக் கோட்டை கைக்குள் அகப்பட காணும் மணிச்சுடர் தானே விளங்கிட ஆயும் அறிவுடன் யோகத்தினால் எழும் ஆனந்தத் தேனை உண்டு அன்புடனே தொழும் தாயாய் உலகத்தை ஈன்ற குணங்குடி தற்பரனைக் கண்டு உவப்புடனே சென்று சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினை பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினை பாரடா. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

சுழிமுனை

பிறக்கும்போது பிறந்த உடனே நமக்கு வெளியிலே இருக்கிற மூச்சுக்காற்று உள்ளே போய் முட்ட சத்தம் உண்டாகிறது காற்றில்லாமல் சத்தம் உண்டாக முடியுமா? அப்படி இந்த சத்தம் உண்டாகுதே இந்த சத்தம் எந்த இடத்தில் இருந்து உண்டாகிறது என்பது யாருக்காவது தெரியுமா?நிச்சயமாக தெரியாது அது ஒரு மெய்ஞானிக்குத்தான் தெரியும் அவர்களிடத்தில் இருந்து தான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் இந்த சத்தம் உண்டாகின்ற அந்த இடம்தான் கடவுள் இருக்கின்ற இடம் சத்தம் பிறக்கும் இடம், அத்தன் இருக்கும் இடம், அந்த சத்தம் தான் யார்? அந்த சத்தம் தான் ஓங்காரம்.

பிள்ளையார் சுழி

முந்தைக் கிருபை பெருகி முத்தான முகம்மதை நீ யெந்த கிருபை செய் திங்கழைத் தாயிறை நீயெனவும் வந்தக் குருவிடமஞ் சேராமல் உன்னை வணங்குவதற்கோ இந்த வுலூத்தரை யும் படைத்தாயெம் மிறையவனே பீரப்பா பாடல் பிள்ளையார் சுழி உ ஒரு சுழியும் ஒரு சுழியோடு கூடிய கோடு உடைய (உ) இந்த எழுத்தை பெரும்பாலும் பார்க்கலாம் எழுத்தறிவிக்கும் முதற் சுவடியிலும் இந்த எழுத்து இருக்கின்றது, இது ஆதிகாலத்தில் இருந்து எழுதிக் கொண்டு வருவது, ஒரு சிறு சீட்டிலும் இதை முதலில் எழுதும் பழக்கம் இருந்து வருகின்றது, இவ்வெழுத்து கடவுளின் அறிகுறியாகவும் கடவுளை வணங்கும் அடையாளமாகவும் இருக்கின்றது, இது பிள்ளையார் சுழி என்று சைவ தெய்வப் பெயரால் விளங்குகின்றது இது மெய் அனுபவத்தை கைவரவாகப் பெற்ற பெறியோளுக்கு தெரியும், இந்த எழுத்துக்கும் மற்ற எழுத்துக்களுக்கும் பெயரிட்டு இருப்பது போல் இன்னபெயரன கூறும் ஒளி வடிவம் இல்லாததால் இது இது பேசா எழுத்து, எழுதா எழுத்து, மோன எழுத்து,ஊமை எழுத்து, என்று சொல்லப்படுகிறது ஒப்பற்ற ஒரு தனி எழுத்து ஆகையால் ஓரெழுத்து என்றும், வடமொழியில் ஏகாச்சாரம் என்றும், சொல்வது உண்டு இதன் வரிவடிவத்தில் சுழி தலை போலவும் கோடு ஏழுபுள்ளி கொண்ட கால் போலவும் தெரிவதை நோக்கி இதனை சாகா தலை, வேகா கால், ஏழு நிலைக்கம்பம், ஏழ்நிலை கோபுரம், என்றும் சொல்வர் இந்தச் சுழியும் கோடும் பிரணவம் என்னும் ஓங்கார எழுத்தின் வடிவத்தை ஒத்து இருக்கின்றது பிள்ளையார் சுழி நாதம் கோடு வடிவம், இது சிவம் நாதத்திற்கு பின் அதனை அடுத்து தோன்றுவது விந்து, புள்ளி வடிவம் இது சக்தி கடவுள் என்னும் பரம ரகசிய விந்துவின்னின்றும் முதல் தோன்றும் இந்த விந்துநாதம் எனும் தத்துவங்களின் இணைப்பே பிள்ளையார் சுழி, இன்னும் அனாதி மூலப் பொருள்களாகிய சிவமும் சக்தியும் ஒன்றாக கலந்துள்ள நிலையே "பிள்ளையார் சுழியாம்" இதுவே இறைவனுடைய திருமேனியாகும் இந்தச் சுழியை இட்டாலே போதும், இது பிள்ளையார் வணக்கம், சிவசக்தி வணக்கம்,கடவுள் வணக்கம், உயிருக்குள் இறைவன் எழுந்தருளியிருக்கின்ற பீடம் ஒற்றை வட்டமாக பிரகாசிக்கிறது வட்டமாகவும் நீளமாகவும் உள்ள பிள்ளையார் சுழி முத்தி வீடே பிள்ளையார் சுழி, மனிதர்கள் மட்டும் இரண்டு உடம்புகளை உடையவர்களாக இருக்கின்றார்கள் ஒன்று தூல உடம்பு மற்றொன்று புகழுடம்பு தூல உடம்பு அழிவது அநித்தியமானது புகழ்புடம்பு அழியாதது நித்தியமானது, நித்தியனாகிய சீவன் நித்திய உடம்பை தெரிந்து அதில் குடியேறி கொள்ள வேண்டும் இந்த நித்திய உடம்பு அநித்தியமான தூல உடம்பில் வைத்து படைக்கப்பட்டிருப்பதால் நாம் அநித்திய உடம்பில் இருக்கும் போதே நித்திய உடம் பில் குடியேறி கொள்ள வேண்டும்