செத்து போகிறதை நாடணுமா

செத்து போகிறதை நாடணுமா சாகாமல் இருக்கிறதை நாடணுமா? வள்ளலார் சொல்லுவதில் இருந்து,"சிரத்திலுள்ளது பரமாத்மா என்னும் சாமானிய ஜீவன்; இது இறக்காது. கண்டத்திலுள்ளது ஜீவாத்மா என்னும் விசேஷஜீவன்; இது இறந்துவிடும்”. சாமானியமானதும் சிரசில் இருப்பதுமான சாகாத ஜீவன் மேலானதா அல்லது விசேஷமானதுவும் கண்டத்தில் இருப்பதுவுமான சாகும் தன்மை கொண்ட ஜீவன் மேலானதுவா?. சாமானியம் மேலானதா அல்லது விசேஷம் மேலானதா? ..எதை நாடி பிரயானம் பண்ணனுமாம்

கட்டும் அவிழ்ப்பும்

====கட்டும் அவிழ்ப்பும்==== தன்னை அறிதல் முதற்கடமை, தன்னிலை உணர்தல் முதல் படி.வாழ்வின் ஆதாரம் வாழ்வின் கட்டு, வாழ்வின் சுழற்சி எது எப்படி எவ்விதம் என ஆழமாக புரியாமல் போவதினாலேயே கற்பனையாக கோட்பாடுகள் உருவாக்கபடுகின்றன. இருப்பதை இருப்பின் உள்ளமைப்பின் படி அறிதலே தன்னிலை உணர்தல். நீ இரண்டு வஸ்துக்களில் பிறந்தவன் என அறிந்திருக்கிறாய்.அந்த இரண்டு வஸ்துக்களும் இணையும் முன்பு நீ அந்த இரண்டு வஸ்துக்களில் எதனூடு வசித்து வந்தாய் என அறிதலே மெய்திறம்.உன் உடலை பார், ஆணாக இருப்பினும் பெண்ணாக இருப்பினும் உன் உடல் யாருடன் நேரடி தொடர்பில் இருந்திருக்கிறது என காண்பாய். தாயே உன் உடலுக்கு நேரடி தொடர்பு அல்லவா, உன் நாபி அவளிடமே நேரடி தொடர்பு அல்லவா?. உன் தந்தையிடம் உனக்கு தொடர்பு இருந்திருக்கிறது என எந்த ஒரு அடையாளத்தையும் உன்னால் காட்டமுடியுமா என்ன?, முடியாதே, ஏனெனில் நீ தந்தையிடம் நேரடி தொடர்பு அற்றவன். தாயே தந்தைக்கு வழிகாட்டி. சற்று உற்றுப்பாராய், “நான்..நான்” என சதா கொண்டு திரியும் வஸ்து ஒன்று, “நான்..நான்” என சொல்லாமலேயே சதா உயிர்ப்பாய் இயக்கமுறும் வஸ்து மற்றொன்று. இவற்றை ஆழமாக பகுத்து ஆராய்வாக மனமே.இந்த உடலை கட்டமைத்தது சொல்லப்பெறும் “நான்” எனும் வஸ்துவா, அல்லது உயிர்ப்பான வஸ்துவா? என கேட்டுப்பாரேன் மனமே.அனைத்து நிகழ்வுக்கும் மத்தியில் “நான்” எனும் வஸ்துவே முன்னிட்டு நிற்கின்றது. நான் என்றும் என்னுடைய என்றும் இந்த வஸ்து எல்லா விஷயங்களுக்கும் உரிமை கொண்டாடுகின்றது, உடலுக்கு உரிமை வேண்டுகின்றது, மனதுக்கு உரிமை வேண்டுகின்றது, அனைத்து நிகழ்வுகளுக்கும்,அனைத்து செயல்களுக்கும் உரிமை வேண்டுகின்றது.ஆனால் இந்த “நான்” எனும் வஸ்து உண்மையில் எதனூடும் எந்த ஒரு தொடர்பும் ஒருபோதும் கொண்டதில்லை, அது என்ன அதன் தரம் என்ன, அதன் ரூப குணம் என்ன என ஆராய முற்பட்டால் அது தன்னை மறைத்து இருள் ரூபமாகவே அறிவுக்கு புலப்படாமல் நிற்கின்றது. அடுத்து நிற்கும் வஸ்து உயிர்ப்பானது, கரு உற்பத்தி முதல் உன் ஊடாக ஊடுருவி நிற்கும் அரும்பொருள், அது எப்போதும் தன்னை தானே அடையாலப்படுத்தி கொள்வதில்லை. அது பாட்டுக்கு அதன் செயலை செவ்வனே செய்துகொண்டிருக்கின்றது. உடலின் ஒவ்வொரு அங்கத்தையும் கட்டமைக்கின்றது, ஒவ்வொரு துளி ரெத்தத்தையும் ஊடுருவி நின்று உருவாக்குகின்றது, தசைகள் தமனிகள், நிறம் வண்ணம் குணம் என அனைத்தையும் உருவாக்கி அரூபமாக விளங்கி நிற்கின்றது, அது யாரிடமும் யோசனை கேட்ப்பதில்லை, உடலின் அளவு எப்படி நிர்ணயம் செய்யவேண்டும் என அது எவரிடமும் யோசனை கேட்பதில்லை, ரெத்தத்தை எப்படி உருவாக்க வேண்டும் என தயங்கி நிற்பதில்லை, கால்கை மூட்டிகளில் எந்த விதமான பொருட்களை எந்த விகிதத்தில் எப்படி உருவாக்க வேண்டும் என அது எவரிடமும் யோசனைக்கு நிற்பதில்லை, எல்லாவித உள்ளுறுப்புகலையும் எப்படி படைப்பது, எப்படி சீரமைப்பது எப்படி நடைமுறைபடுத்துவது என அனைத்தும் அதற்கு தெரியும். ஆனால் எப்போதுமே “நான்” இதை செய்கின்றேன், நான் தான் இதற்கு அதிகாரி, நானே இந்த உடலுக்கும் இதன் உள்ளுறை செயல் செயல்பாடுகளுக்கும் பூரண அச்சுக்கோர்வை என அது சொல்லி திரிவதில்லை, நினைப்பது கூட இல்லை. ஏனெனில் அதற்கு மனம் இல்லை. இதற்கு எந்த சம்பந்தமும் இல்லாத மனமோ, இவை அனைத்தையும் நானே நடத்துகிறேன், நானே இங்கு அதிகாரி ,நானே இந்த மனுத்தூலத்தின் மையப்புள்ளி என அபிமானித்து செயல்களில் மூழ்கி, செயல் பயன்களையும் துய்க்கின்றது.இவ்வண்ணம் இந்த வாழ்நாள் முழுதும் “நான்” முன்னிட்டே வாழ்வு அமைகின்றது, நான் செயல் புரிகிறேன், நான் அனுபவிக்கிறேன், நான் விளைவுகளை சுமக்கிறேன் என வாழ்வு நீண்டு போகின்றது.இவ்வண்ணம் “நான்” எனும் ஆன்மா உள்ளுறையும் “ஜீவன்” எனும் உயிர்ப்பை அறியாமல் மாண்டுபோகின்றது.மூடமாகிய ஆன்மா ஜீவன் எனும் வஸ்து தன்னிலிருந்தே பிறந்து தன்னிலே நிலை நிற்கின்றது எனும் கற்பனை அபிப்பிராயத்தால் தன்னை இழக்கின்றது.ஜீவாஅன்ம தன்னிலை விளக்கம் அறிய அறிய தன்முனைப்பு கெடும்.

மண்மனம்

=====மண்மனம்==== கொஞ்ச நாள் சாப்பிடாம இருந்தா என்னாகும்?..கொஞ்ச கொஞ்சமா சோர்வு வரும்,கொஞ்ச கொஞ்சமா தூக்கம் அதிகரிக்கும், கொஞ்ச கொஞ்சமா அசதியாகும், கொஞ்ச கொஞ்சமா நினைவு தடுமாறும், கொஞ்ச கொஞ்சமா மயக்கம் அதிகரிக்கும், கொஞ்ச கொஞ்சமா நினைவு தவறும், கொஞ்ச கொஞ்சமா கோமாவுக்கு போவோம்.தண்ணீர் அருந்தாமல் இருந்தாலும் இப்படியே ஆகும், கடைசியில் சாவு வரும். ஏன் இப்படி நிகழ்கின்றது?. உடலுக்கு உணவு தேவை அல்லவா, தண்ணீர் தேவை அல்லவா?. இதெல்லாம் அத்யாவசியமான விஷயங்களாயிற்றே, இது கூடவா தெரியவில்லை என நீங்கள் சொல்வது கேட்கின்றது.உயிர் வாழ இவை இன்றி அமையாது அல்லவா?.சரி தான். இவை முக்கியமானவை தான், ஆனால் இதை விட முக்கியமானவையும் இருக்கின்றன. அது என்னவாம்?. உடலுக்கு மனதுக்கு ஒவ்வாமை எனும் குணம் கூட இருக்கிறதல்லவா?. உணவு என எதையும் சாப்பிட்டால் உடல் ஏற்று கொள்ளுமா,இல்லை அல்லவா? நீர் என்று நீர் தன்மை கொண்ட எதையும் உடலும் மனமும் ஏற்று கொள்ளுமா, இல்லை அல்லவா?.உடலுக்கு தேவையான சத்துக்கள் விட்டாமின்கள் புரதம் கால்சியம் சல்பர் என அனைத்து தனிம இயற்கை விஷயங்களும் தக்க அளவில் தக்க முறையில் மட்டுமே உடலும் மனமும் ஏற்றுகொள்ளும் அல்லவா?. எதாவது ஒரு தனிமம் அல்லது ஒரு நுண் ஊட்டசத்து அதிகமாயினும் உடலுக்கும் மனதுக்கும் சிக்கல் தால், குறைந்து விட்டாலும் சிக்கல் தான் அல்லவா?. தேவையானவை தேவைக்கு உள்ளே சென்றால் தான் உடலும் மனமும் ஒத்து இயங்கும், ஆரோக்கியமாக நிலை நிற்கும். இல்லையெனில் நோய் வந்து மரணம் நேரிடும். இவை விகிதாசார முறைப்படி உட்கொள்ளப்படவில்லையென்றாலும் அந்த குறைவு நோய் போல உடலிலும் மனதிலும் தென்பட்டு பிரச்சினைகளை உண்டு பண்ணிகொண்டிருக்கும் அல்லவா? இந்த உலகத்து தனிம ,சத்துக்களையே உடலும் மனமும் ஏற்று கொள்ளும், இதுல போயி பல விதமான சத்துக்களும் தனிமங்களும் செடி கொடிகள் காய் கனிகளும் விஷங்களாக இருக்கின்றன.இப்படியானவற்றை ஏன் விஷ வகைகள் என்கிறோம், அவை உடலுக்கும் மனதுக்கும் உயிருக்கும் ஊறு விளைவிக்கின்றன என்பதனாலேயே அல்லவா?.உண்மையில் அவை விஷங்களா என்றால் இல்லை என்பதே என் பதிலாக இருக்கும். ஏனெனில் அவை மனித உடலுக்கும் மனதுக்கும் தான் விஷங்களாக அமைகின்றன. நாம் விஷம் என ஒதுக்கி வைத்திருக்கும் பொருட்களை உண்ணுகின்ற சில விலங்குகளை பார்கின்றோம், அவை நாம் விஷங்கள் என ஒதுக்கி வைத்திருக்கின்றனவற்றை உட்கொண்டால் அவற்றிற்க்கு எந்த நோயோ பிரச்சினைகளோ இல்லாமல் ஆரோக்கியமாக இருப்பதையும் காண்கின்றோம்.ஏனெனில் அவற்றின் மரபணு மூலகூறுகள் அந்த தன்மையில் இருப்பதினால் நாம் விஷம் என கருதும் பொருட்கள் அவற்றிற்கு விஷம் அல்லாமல் அமைகின்றன. அப்போது விஷம் என்பது அந்த பொருளில் இல்லை, உடலின் ஒவ்வாத தன்மைக்கே விஷம் என கொள்ளப்படுகின்றது என புரிந்து கொள்ளலாம்.அல்லவா?. நீரழிவு நோயாளிகளுக்கு சாதாரணமாக சீக்கிரம் கிட்னி செயலிழந்து விடும், அதனால் அவர்கள் ரெத்தத்தில் இருந்து உப்பு பிரிந்து செல்லாமல் உடலிலேயே தங்கி விடும் பிரச்சினை அதிகம் இருக்கும். இதை யூரிக் ஆசிட் டெஸ்ட் என பார்த்து தெரிந்து கொள்ளுவார்கள். அதிகமாக ரெத்தத்தில் யூரிக் ஆசிட் கூடிகொண்டே வந்தால் இந்த நோயாளி ஒரு வித பைத்தியக்காரன் போலவே ஆகிவிடுவான்.ஏனெனில் இந்த யூரிக் ஆசிட் இவன் மனதில் வினை புரிய ஆரம்பித்து விடும்.மனம் தன் இயல்பு நிலையில் இருந்து யூரிக் ஆஸிட்டின் தாக்கத்தால் தன்னுடைய இயல்பு  ஃப்ரீக்வன்ஸி நிலையில் இருந்து மாறும்.இதுபோலத்தான் உடலில் பல விகிதாசார முறைப்படியான சத்துக்களும் தனிமங்களும் ரெத்தத்தில் அதிகமாகவோ குறைவாகவோ அமைய ஏற்பட்டால் மனம் தன் இயல்பு நிலையில் இருந்து மாற்றம் பெற்று மற்றொரு அலைவரிசையில் இயங்க் ஆரம்பிக்கும். இவ்வண்ணம் உணவு முறைகள் மாற்றத்தினாலும் அருந்தும் தண்ணீரின் மாற்றத்தினாலும் மனம் இயல்பு நிலை மாற்றம் அடைந்து அலைவரிசை மாற்றம் பெற்று கோபம் எரிச்சல் சோர்வு தள்ளாட்டம் மவுனம் போதை எனும் அவத்தைகளுக்கு போகின்றது. சரக்கு அடிச்சு கிக்கு ஏறினவன் கண்டமேனிக்கு பேசிகிட்டு திரிகிறது இதனால் தான்.மனம் சுய இழப்பு நிலைக்கு போய் விடுவதினால் தான் இது ஏற்படுகின்றது. ஆகையினால் ,இந்த பூமியின் மண்ணின் விளைச்சலுக்கு ஏற்ப காய் கனிகளுக்கு தனிம சத்துக்களும் விட்டாமின்களும் செறிவு உண்டாகின்றது. ஒவ்வொரு பிரதேசங்களில் விளையும் ஒரே ரகம் ஒரே விதமான காய்கனிகள் கூட வித்யாசமான ஊட்டசத்து தனிம சத்து வேறு பாடு கொண்டவையாக இருக்கும்.அவற்றை உண்பதினால் வேறுபாடான உடல் மன நிகழ்வுகள் உண்டாகும்.மண் வேறு பாட்டினால் மன வேறுபாடு உண்டாவது இயற்கையான நிகழ்வு. அல்லவா?. இந்த பூவுலக மண்ணில் இருந்து கிடைக்கும் சத்துக்கள் தனிமங்களினால் இந்த உலகில் வசிக்கும் நம்முடைய மனமும் கட்டமைக்கபட்டிருக்கின்றன என்பது இப்போது உங்களுக்கு புரிந்திருக்கும். வேறொரு கிரகத்தில் இருந்து கொண்டு வந்த எதாவது உணவு வகைகளை சாப்பிட்டால் அந்த கிரகத்தின் தன்மைக்கு நம் மனம் மாறுபாடு கொள்ள ஆரம்பித்துவிடும்.இங்கே இருக்கும் கஞ்சா அடிக்கிறவன் கூட ஏதோ கிரகத்தில் மிதக்கிறான் எனில் ஏதோ ஒரு கிரகத்தின் உணவுகளையே இங்கிருக்கிறவன் சதா உட்கொள்ளுகின்றான் எனில் அவனுடைய மனமானது நம்முடைய மன எண்ண அலைவரிசையில் இன்றி மற்றொரு அலைவரிசைக்கு போய் விடும்.அப்போது நாம் அவனை பைத்தியம் என சொல்லிவிடுவோம். அவனுக்கு இங்கே இருக்கும் பச்சை நிறம் மங்சளாக தெரியும், தீயில் கைபட்டால் சுடு உணர்ச்சி தெரியாது. எந்த கசப்பு சாப்பிட்டாலும் கசப்பு உணர்ச்சி தெரியாது. அதி தூரத்தில் இருக்கும் மணத்தையும் அவன் நாசி உணர ஆரம்பிக்கும் என மனம் மற்றொரு கோணத்துக்கு விரிய ஆரம்பிக்கும்.எல்லாம் நாம் உண்ணும் உணவும் அருந்தும் தண்ணீரும் செய்யும் ஜாலம் தான், மற்றொன்றுமல்ல. இனி மற்றொரு பதிவில் கர்ம பிறப்பும் மன நிகழ்வும் பற்றி விரிவாக விசாரம் பண்ணுவோம்.

கண்

கண் என்பது அது அனைத்திற்க்கும் மையமாக இருப்பதினால் கண் என புனை பெயர், ஊற்றுக்கண் என சொல்லுவது போல. அதிலிருந்து தான் ஜீவ வெப்பம் கிளம்புகிறது.. அது இரெத்தத்தின் ஊடாய் கலந்து உடம்பு முழுதும் ஜீவனை பிரதிபலிக்கிறது...அது கெட்டுபோகாமல் இருக்க செய்வது உபாயத்தால் ஆகும். உடலில் எங்காவது உஷ்ணம் அற்று போனால் அந்த இடம் முழுதும் மரத்து போய்விடும்., பிறகு அது ஜீவனற்று விடும், உணர்ச்சிக்கு வராது, புலனுக்கு வராது. அப்படி தன்னுக்குளே இருக்கும் அக்கினிக்கு உணவு கொடுப்பதே உண்மை ஹோமம். --- ரியான் அய்யா சத்விசாரத்திலிருந்து

ஆன்ம விடுதலை

===== ஆன்ம விடுதலை ===== முக்தி என்பது உடலுக்கு உயிருக்கோ, உனக்கோ அல்ல. முக்தி என்பது சுழற்சியின் *விடுதலை*. கர்மம் எனும் மகா சாகரம் சதா ஓயாமல் அலை வீசி, நொடிக்கு நொடி ஆசையெனும் காற்றில் அலைவீசி கொண்டிருக்கும் தன்மையில் இருந்தும் விடுதலை. *கர்மம் எனும் சக்கரத்தில் இருந்து விடுதலை.* ஒவ்வொரு பிறவியும் கர்மத்தின் எச்சங்கள் தான், கர்மங்கள் தான் மறு பிறப்பு கொள்கின்றன, அவையே பிறப்பின் பீஜம், பிறப்புக்கு ஆதாரம், இவ்வண்னம் கர்மங்களினால் பிறவிகள் நிலைகொண்டுள்ளன. "நீ" ஒவ்வொரு பிறவியிலும் செத்து போகிறாய், உண்மையில் சாவு என்பது உன் மனதின் சாவு, "நான்" எனும் உன் எண்ணத்தின் சாவு, "நான்" எனும் தற்போதத்தின் சாவு.... வந்த வந்த பிறவிகள் எல்லாம் சாவு கொள்ளும், ஞானியென்றோ சித்தனென்றோ சாவுக்கு வேறுபாடு இல்லை, "நீ" இந்த சாவிலிருந்து தப்ப போவதில்லை. எத்தனித்தாலும் இல்லையென்றாலும் செத்துத்தான் போவாய். இதெல்லாம் உன் கற்பனையின் சாவு தான், உன்மையில் நீ ஒருபோதும் மறு பிறப்பு எடுப்பதில்லை, ஏனெனில் ஒரே “நான்’ அதே "நானாக” பல பல பிறவிகளில் அதே “நான்” ஆக இருப்பதில்லை. "நான்" சதா மாறிகொண்டிருக்கும், மனமும் மாறி கொண்டிருக்கும், உடலும் மாறிக்கொண்டிருக்கும்... கர்மம் மட்டும் நிலையாக சுழன்றுகொண்டிருக்கும். *இந்த கர்ம சுழற்சியில் இருந்து விடுதலை என்பதே முக்தி.* -❣️திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❣️ கர்மாவே காரணி எனும் அறிவு மலர மனம் மணக்கும், அதனுட் அகந்தைக்கு அழிவு வர ஆரம்பிக்கும். பொய்யான கர்வம் போய் தொலையும், கெட்ட நாற்றம் அகல அறிவு மணக்கும். அறிவு மணக்க ஆனவம் அகலும், ஆணவம் அகல ஞானம் தென்படும். ஞனத்தில் ஊன்ற *விடுதலை* சித்தியாகும். முதுமை பிணி மரனம் என்பவை ‘நான்’ எனக்குத்தான் நிகழ்கின்றன என வருத்தமுற்றேன், இல்லை இங்கு ‘நான்’ இருக்கவேயில்லை, அப்புறம் இவை எனக்கு எங்ங்னம் வரும் என தெளிவுற்றேன், இவை ‘என்னை’ பற்றியிருக்கவில்லை, ‘நான்’ தான் இவைகலை பற்றியிருக்கின்றேன் என அறிவறிந்தார், *விடுதலை* அடைந்தார். மரணம் என்பது எப்படி உறுதியானதோ, அப்படி விடுதலையும் உறுதியானதே. பிறந்தவன் மரணத்தாக வேண்டும், அதுபோல சுழலில் சிக்கியவனும் கரையடைந்தாகவேண்டும். இது முற்றான நியதி விக்ரக வழிபாடு முதல் தபசெபங்கள் அனைத்தும் உபாதிகளெ, மனதை செம்மையாக்கும் பணிகளே அவை செய்கின்றன. சூட்சுமம் அறிந்து செயல்பட கர்ம விடுதலை நிகழ்கின்றது. தன்னலமற்ற குணம் வலர்து பூத்து காய்த்து தன்னை இழக்கும் போது ஞானம் மிளிர்கின்ரது, விடுதலை சித்திக்கின்றது. விடுதலை என்பது விடுதலை ஆனவர்களின் உனர்வுநிலை அன்று. அவர்களுக்கு விடுதலை எனும் உனர்வு இருக்காது. சிறை எனும் உணர்வும் இருக்காது. இவை இரண்டும் அற்ற நிலை. எனக்கு விடுதலை கிடைத்து விட்டது எனும் உணர்வு அவனில் எழுந்தால் அக்கனமே அவன் சிறைவயப்பட்டுவிடுவான்.அவ்வலவு நுணுக்கமானது இதன் தன்மை ஆனால் இவனின் மூடபுத்தி பலபல கர்மங்கலை செய்யவே இவனை தூண்டும், அப்படி கர்மங்களிலேயே மீண்டும் மீண்டும் அகப்பட்டு என்று தான் கிடைக்கும் விடுதலை என ஏங்கி ஏங்கி சென்மங்கள் பல புகுந்து கொண்டிருப்பான், கர்மங்கள் சம்பாதித்துகொண்டுமிருப்பான்.விடுதலை என்பது அசாத்தியமாக இஅவனுக்கு தோன்றும். மாயவலைக்குள் சிக்கி தவித்து தவித்து கர்மபலன்களால் மீண்டும் மீண்டும் பிரந்து கொண்டேயிருப்பான்.. --  .திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்

மூச்சு தான் பெருசு என கம்பு சுத்தும் ஞானிகளுக்கு

Friday, August 3, 2018 மூச்சு தான் பெருசு என கம்பு சுத்தும் ஞானிகளுக்கு மூச்சு தான் பெருசு என கம்பு சுத்தும் ஞானிகளுக்கு சமர்ப்பணம். மூச்சினோடு இயங்கி நிற்க்கும் பொருள் உணர. Hseija Ed Rian ஹூவாகும் றூஹூ நிலை ஹூவும் நினைவாகும் ஹூவதுவும் மூச்சதுவும் ஹூவே குத்தூசு ஹூவே குத்தூசியது ஹூவதுவும் அல்லா ஹுவுக்குள்ளே குறிகொண்டு நாமிருப்பதாமே. இருக்கும் பொருள் ஹூவுடைய இடத்தை இனி சொல்வேன் இதனடியில் அல்லாவென்ற அட்சரமூன்றெழுத்தும் அல்லா என்றால் என்ன அது அதன் பொருளை கேளும் ஆலமெல்லாம் நிறைந்த அழியாது பழுதில்லை. பழுதனுகாதுய்ய பொருள் பரமனைத்தும் பாய்ந்து பாங்குபெறும் ஹூவுடைய பேருமது தானே இந்த இறை நாமம் இரண்டு லாம் ஒரு அலிபு இருலாமும் நடுமூலத்திரு புறமும் நிற்க்கும் நிற்க்குமிரு லாமும் அடிமூலத்திரு புறமும் நிஜமாக ஆதம் ஹவ்வா ஆகும் இரு லாமும் ஒக்கச் சொன்ன அலிபு நடு முச்சுடரெண்டெழுத்தும் ஒன்றுபட்டு வரும் விதத்தை உவந்து இங்ஙனம் சொல்வேன் =(பீருமுஹ்ம்மது ஒலியுல்லாஹ்) Hseija Ed Rian ”ஒக்கச் சொன்ன அலிபு நடு முச்சுடரெண்டெழுத்தும் ஒன்றுபட்டு வரும் விதத்தை உவந்து இங்ஙனம் சொல்வேன்”...இது தான் மறையான மறையான அறுநான்கில் ஓரெழுத்து Hseija Ed Rian பழுதனுகாதுய்ய பொருள் பரமனைத்தும் பாய்ந்து பாங்குபெறும் ஹூவுடைய பேருமது தானே இந்த இறை நாமம் இரண்டு லாம் ஒரு அலிபு இருலாமும் நடுமூலத்திரு புறமும் நிற்க்கும் Hseija Ed Rian இரண்டு லாம் ஒரு அலிபு சேர்ந்து வரும் முறை அது Hseija Ed Rian ஹூவாகும் றூஹூ நிலை ஹூவும் நினைவாகும் ஹூவதுவும் மூச்சதுவும் ஹூவே குத்தூசு ஹூவே குத்தூசியது ஹூவதுவும் அல்லா ஹுவுக்குள்ளே குறிகொண்டு நாமிருப்பதாமே. இருக்கும் பொருள் ஹூவுடைய இடத்தை இனி சொல்வேன் இதனடியில் அல்லாவென்ற அட்சரமூன்றெழுத்தும் அல்லா என்றால் என்ன அது அதன் பொருளை கேளும் ஆலமெல்லாம் நிறைந்த அழியாது பழுதில்லை. பழுதனுகாதுய்ய பொருள் பரமனைத்தும் பாய்ந்து பாங்குபெறும் ஹூவுடைய பேருமது தானே இந்த இறை நாமம் இரண்டு லாம் ஒரு அலிபு இருலாமும் நடுமூலத்திரு புறமும் நிற்க்கும் நிற்க்குமிரு லாமும் அடிமூலத்திரு புறமும் நிஜமாக ஆதம் ஹவ்வா ஆகும் இரு லாமும் ஒக்கச் சொன்ன அலிபு நௌ முச்சுடரெண்டெழுத்தும் ஒன்றுபட்டு வரும் விதத்தை உவந்து இங்ஙனம் சொல்வேன் =(பீருமுஹ்ம்மது ஒலியுல்லாஹ் Hseija Ed Rian சதா நம்மோடு இயங்கி நிற்க்கும் உயிர்நிலை, ஆனால் நம் அறிவுக்கு வராமல் இருக்கின்றது.ரெம்ப பக்கத்துல தான் இருக்கு ஆனால் கோடி சென்மம் பிறந்தாலும் ஒருவர் காட்டிகொடுக்காமல் அறிவுக்கு வராது என்பது தான் உண்மை Hseija Ed Rian பீர்முஹம்மது அப்பா மேலே இருக்கிற பாடலில் அருமையாக சொல்லியிருக்கிறார்,”மூச்சினோடியங்கி நிற்க்கும் முடிவிலா பொருலை நோக்கி....”என்ற நான்கு வரிகள்.இது தெளிவான விஷயம். மூச்சுக்கும் பேச்சுக்கும் ஆதாரமாக நிற்க்கும் உயிர்நிலை தான் அது

அல்லா என்றால் என்ன

அல்லா என்றால் என்ன ஹூவாகும் றூஹூ நிலை ஹூவும் நினைவாகும் ஹூவதுவும் மூச்சதுவும் ஹூவே குத்தூசு ஹூவே குத்தூசியது ஹூவதுவும் அல்லா ஹுவுக்குள்ளே குறிகொண்டு நாமிருப்பதாமே. இருக்கும் பொருள் ஹூவுடைய இடத்தை இனி சொல்வேன் இதனடியில் அல்லாவென்ற அட்சரமூன்றெழுத்தும் அல்லா என்றால் என்ன அது அதன் பொருளை கேளும் ஆலமெல்லாம் நிறைந்த அழியாது பழுதில்லை. பழுதனுகாதுய்ய பொருள் பரமனைத்தும் பாய்ந்து பாங்குபெறும் ஹூவுடைய பேருமது தானே இந்த இறை நாமம் இரண்டு லாம் ஒரு அலிபு இருலாமும் நடுமூலத்திரு புறமும் நிற்க்கும் நிற்க்குமிரு லாமும் அடிமூலத்திரு புறமும் நிஜமாக ஆதம் ஹவ்வா ஆகும் இரு லாமும் ஒக்கச் சொன்ன அலிபு நடு முச்சுடரெண்டெழுத்தும் ஒன்றுபட்டு வரும் விதத்தை உவந்து இங்ஙனம் சொல்வேன்                       =(பீருமுஹ்ம்மது ஒலியுல்லாஹ்)

வாலையை பூசிக்க சித்தனாவாய்

Monday, August 6, 2018 வாலையை பூசிக்க சித்தனாவாய் கொங்கணர் அவர் பாட்டுக்கு சொல்லிகிட்டு போயிட்டார்,வாலையை பூசிக்க யாரும் பதினெண் சித்தராவர்.பதினெட்ட்டு மெய்யும் உணர்பவர் அல்லவா பதினெண் சித்தர். வாலை என்றால் பத்து வயது பருவ பெண்பிள்ளையை நாம் எல்லோரும் சொல்லிகிட்டு இருக்கோம். ஆனால் என்றும் பத்து வயதுடையவளாய் விலங்கும் தமிழை மறந்துவிடுகிறோம். தமிழ் தாயே தான் வாலை தெய்வம்,சித்தர்களுக்கு தாயான தயாபரம். பதினெட்டு அங்கங்களுடன் திகழும் சொரூபம் அவள் திருமேனி,அதுவெ பதினெண் மெய்.அதில் பனிரெண்டு உயிர்நிலை இயக்கம்.இவை ஒருங்கே அலங்கிருதமாய் திகழும் பொன்மேனி கிரணோதயம். ”அ-ஆ-னா....ஆ-வன்.னா” என தொடங்கி ‘னெள-வன் -னா” என முடியும் மூவெழுத்து மும்மொழி சொருபம் அவள் அங்க துலக்கம்.வாலையின் அட்சரம் மூன்றாகும் அதை வாய் கொண்ட்டு சொல்பவர் யார் காணும் என கொங்கணர் தொட்டும் தொடாமலும் பட்டும் படாமலும் பாடி போகின்றார்.....வாயுள்ள பிள்ளை பிழைக்கும்..அல்லவா?

தான்

 தான் என்பது மனம் இருப்பதினால் மட்டும் அல்லவா இருக்கிறது...மனமற்ற தூக்கத்தில் கூட நான் என்பது இருப்பதில்லையே...அப்போது தான் என்பது மனம் தானே.. மனதின் அங்கமே தானே?  மனதினால் செய்யப்படும் தியானம்... பிணத்தை சுட மீண்டும் பிணத்தையே நாடுகிறீர்கள். மனத்தை கொண்டு மனத்தால் விளைந்த உடம்பை சுட வேண்டும் என்கிறீர்கள், மரத்தினால் செய்த கோடாரி எங்காவது மரத்தை வெட்டுமா...? -நன்றி: ரியான் அய்யா Hseija Ed Rian தூலம் சூக்குமம் காரணம் என சொல்லபடும் உடல் மூன்றும் மனம் அல்ல.ஆனால் மனம் இவற்றில் வியாபகம்.. விஸ்வ தைஜச, ப்ராக்ஜ எனும் நாமதேயத்தால் Hseija Ed Rian ‘நான்’ ..’நான்’ என எது அறியபடுகிறதோ அது மனமே மனதை அறிய மனதால் சுட்டிகாட்டப்படும் வஸ்த்து வித்தான ஆன்மா Hseija Ed Rian வியவகாரத்தில் மனம் எனவும் அந்தரங்கத்தில் ‘நான்’ எனவும் இருவாக பிளந்து நிற்பது எதுவோ அதுவே ஒன்றான ஆன்மம்..இவ்விரு ரூபம் ஒன்றாக இரண்டற்ற சொரூபம் மனதுக்கும் அப்பாற்பட்டு ‘நன்’னுக்கும் அப்பாற்பட்டு நிற்கிறது என கொள்ளலாம் Kalai Vendhan சித்தவித்தை பண்ணுபவர்கள் உள்மூச்சினையும் வெளிமூச்சினையும் கவனித்து அதன் சத்தத்தினை சூட்சுமமாக கவனித்தாலே போதும்....கிரியா யோகம் பண்ணுபவர்களுக்கு என தனியாக மந்திரங்கள் உண்டு.மனமானது சத்தத்தில் லயனமாகும் தன்மையது. மனம் லயமாகும்போது பிராணனும் லயமடைகிறது....அனால் நிச்சயமாக கவனிக்கவேண்டியது தன்னுடைய சத்தத்தை தானே கேட்க்கவேண்டும் என்பதே....தன்னுடைய மூக்கினூடே உள்ளும் புறமும் வந்துசெல்லும் தூலமான காற்றினை மனத்தால் கவனித்தால் ஆவதொன்றில்லை...காற்றினை எங்கும் கொண்டுசெல்வது வித்தை இல்லை...வித்தை என்பது பிராணனை கொண்டு செல்வதே....பிராணன் சத்தத்துடன் இயங்குகிறது....சத்தமெ பிராணன். தன்னுடைய சத்தமாகிய பிராணனை தன் உள் இருக்கும் ஆகாயத்தில் லயனம் செய்வதே லட்சியம் ஆகும்.. ------- நன்றி ரியான் அண்ணன்  துரிய நிலையில் உள்ள ஆத்மாவுக்கு மற்ற மூன்று நிலைகளும் சொப்பன நிலையாகும். இந்த மூன்று நிலைக்குள் உலகம் முழுவதும் அகப்பட்டுள்ளது. ஆகவே எல்லாம் பிரம்மம் (சர்வம் கல்விதம் பிரம்மம்) பிரம்மத்தை சத்தியம் என்போமானால் சத்தியமே சர்வம்  ஆத்மாவே பிராணனாகவும், மனமாகவும், புத்தியாகவும், சித்தியாகவும், அகங்காரமாகவும், பஞ்சேந்திரியங்களாகவும், இவைகள் அனுபவிக்கும் உலகங்களாகவும் ஆகின்றது  மனம் நான்கு விதமாக திகழ்கிறது. 1. பஞ்சேந்திரியங்களோடு வியாபாரத்தில் ஈடுபடும் மனம். 2. மனத்தை அடக்கியாளும் புத்தி. 3.எப்பொருளையும் தனதாகக் கொள்ளும் அகங்காரம் 4. அதன் சுத்த நிலையாகிய சித்தம். இச்சித்தம் தான் இதயத்தில் பிராணனின் உறைவிடம்  சுழுத்தி: தூக்க நிலையில் தெரிந்தாலும் தெரியாவிட்டாலும் மனிதன் கடவுளோடு இதயத்தின் ஒன்றி இருக்கின்றான். மனது சுதந்திரமின்றி பிராண சக்தியால் இழுக்கப்பட்டு தூக்க நிலைக்கு போவதால் அங்கிருந்து கடவுள் அறிவை கொண்டு வர முடியவில்லை. ஆனால் தானாகவே உலகத்தை உதறி தள்ளிவிட்டு புத்தி கூர்மையால் அகங்காரத்தையும் தள்ளிவிட்டு இதயக் குகையில் இருக்கும் தன்னுடையை சுயவீடாகிய சித்தத்தில் குடிக்கொண்டிருக்கும் கடவுளிடம் செல்லுவோமாயானால் விசித்திர அனுபவம் ஏற்படுகிறது. கடவுளின் அருள் ஏற்படுகிறது. இது தான் உண்மை ஞான அறிவு, இந்த அறிவால் பிரம்மத்தை அறிந்து கொள்ளலாம். தத்துவங்களையும் எளிதாக அறியலாம். மனம் இப்படி அடிக்கடி கடவுளிடம் போக்குரவரத்து வைத்துக்கொண்டு இருக்குமானால் பேரின்பம் உண்டாகும் Mathi ஒருவர் தொட்டுக்காட்டவே அது மிளிரும்...இல்லையெனில் மிளிராது, அறிவு பற்றாது...அறிவிற்க்கு தீட்சை அறிவின் வாயிலாகவே , மனதின் வாயிலாக இருக்கமுடியாது அல்லவா...அதுபோல ஜீவனுக்கு போகும் வாசல் மிகவும் இடுக்கமானது, அதை கண்டடைந்தவர்கள் ஒரு சிலரே  "உருத்தரிப்பதற்கு முன் உயிர் புகுந்த நாதமும் கருத்தரிப்பதற்கு முன் காயம் என்ன சோணிதம் அருள்தரிப்பதற்கு முன் அறிவு மூலாதாரமாம்" "சுக்கில துளையிலே சுரோணிதக் கருவுளே முச்சதுர வாசல் தன்னில் முளைத்தெழுந்த வோட்டினில்" உருத்தரிப்பதற்க்கு முன் உயிர் புகுந்த நாதமும் என்பதில் வரும் நாதமானதை அறிந்து பற்றிகொள்பவன் உண்மையில் பாக்கியசாலியே...வணங்கத்தகுந்தவனே...அவனே நாதனுமாவான். சுக்கிலதுளியின் உள் இருக்கும் உயிரின் உள்ளாக அமைந்திருக்கும் நாதமே பிரம்ம சொரூபம்..அதுவே பிரம்மசரியம். நன்றி: ரியான் அய்யா

வள்ளலார்

 ஆனால் வள்ளலாரோ மீண்டும் சொல்லுவது என்னவென்றால்,” ஆன்மா தனித்திருக்கும் ஜீவன் மன முதலியு அந்தகரணங்களின் மத்தியில் இருக்கும்” என்பதல்லவா?..அப்போது தெரிவது என்னவென்றால் தனித்து இருக்கின்ற ஆன்மாவானது கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து செயல்படும்போது அது ஜீவான்மா எனவும் , அதே போல அந்த ஆன்மாவானது புருவமத்தியில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து இருக்கின்றபோது அது பரமான்மா எனவும் எனவும் கொள்லப்படுகிறது. அல்லவா?. ஆனால் நமக்கு ஆன்மாவானது கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு அல்லவா ஆன்மாவானது சேர்ந்து இருக்கிறது?...அல்லாது புருவமத்தியில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து இருப்பதில்லையே?..அப்படித்தானே?..ஆகையினால் தானே கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்துிருக்கும் நாம் கண்ட ஜீவன் இறந்து போகும் போது இறந்து போகின்றோம்?..சரிதானே?.. நன்றி: ரியான் அய்யா Mathi ஆகையினால் கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவன் இறந்து போகாமல் இருப்பின் நாமும் இறந்து போகாமல் இருக்கலாமல்லவா?..அதற்க்கு நாம் செய்யவேண்டியது என்னவென்றால் கண்டத்து ஜீவனை புருவமத்தியில் இருக்கும் ஜீவனோடு சேர்ப்பது என்பதல்லவா?..சாகாதிருப்பது தானே சன்மார்க்கம்?..செத்துப்போவது சன்மார்க்கமாகாதே.....ஆகையினால் செத்துப்போகும் ஜீவனை செத்துப்போகாமல் செய்வது தானே சுத்த சன்மார்க்கம் ?...அதனால் கண்டத்து ஜீவனை புருவமத்திக்கு கொண்டு செல்வோம் தக்க ஆசான் துணையுடன். வாழ்க வள்ளலார் மலரடி. நன்றி: ரியான் அய்யா