பட்டினத்தார்

 ஈமென்று கேட்டதுவும் என்னுள்ளே நின்றதுவும்

ஓமென்று சொன்னதுவும் உற்றறிவ தெக்காலம்.

சத்தம் பிறந்தவிடந் தன்மயமாய் நின்றவிடஞ்
சித்தம் பிறந்தவிடந் தேர்ந்தறிவ தெக்காலம்.

போக்கு வரவும் புறம்புள்ளு மாகிநின்றும்
தாக்கு மொரு பொருளைச் சந்திப்ப தெக்காலம்.

நானெனவு நீயெனவு நாமிரண்டு மற்றொன்றும்
நீயெனவே சிந்தைதனி நேற்படுவ தெக்காலம்.

அறிவையறி வாலறிந்தே அறிவும் அறிவுதனில்
பிறிவுபட நில்லாமல் பிடிப்பதினி யெக்காலம்.

நீடும் புவனமெல்லாம் நிறைந்துசிந் தூரமதாய்
ஆடும் திருக்கூத்தை அறிவதினி யெக்காலம்.

தித்தியென்ற கூத்தும் திருச்சிலம்பி னோசைகளும்
பத்தியுடனே கேட்டுப் பணிவதினி யெக்காலம்.

நயனத் திடைவெளிபோய் நண்ணும் பரவெளியில்
சயனத் திருந்து தலைப்படுவ தெக்காலம்.

அருவி மலைநடுவே ஆயிரக்கால் மண்டபத்தில்
திருவிளையா டற்கண்டு தெரிசிப்ப தெக்காலம்.

மீனைமிக வுண்டு நக்கி விக்கிநின்ற கொக்கதுபோல்
தேனைமிக வுண்டு தெவிட்டிநிற்ப தெக்காலம்.

பொல்லாத காயமதைப் போட்டு விடுக்குமுன்னே
கல்லாவின் பால்கறப்பக் கற்பதினி யெக்காலம்.

வெட்டவெளிக் குள்ளே விளங்குஞ் சதாசிவத்தைக்
கிட்டிவரத் தேடிக் கிருபை செய்வ தெக்காலம்.

காத்துள்ள போதே தூத்திக்கொள்"

 "காத்துள்ள போதே தூத்திக்கொள்"

என்பது போல காத்துள்ள போதே மெய் பொருளை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும் னீ அறியா பருவத்து சிறு பிள்ளையாக இருந்தால் னம் வாக்கினால் என்ன பயன்? ஒன்று மில்லையே அப்படியிருக்க சுணசுணப்பாண அறிவுடைய பருவத்திலே உன் செவியிலே எம் வார்த்தை விழுகிறது என்றால் அது எப்பெரும் பேறு! அதுவும் உன் மொழியிலேயே எம் வாக்கு பிறக்கின்றது என்றால் அது எப்பேர்கொத்த வாய்ப்பு! இப்பேர் கொத்த வாய்ப்பைத்தான் னினைந்து னினைந்து மனம் கரைந்து கரைந்து உனக்கும் எனக்கும் இசைந்த பொருத்தம் என்ன பொருத்தமோ !!!

அட்சரங்கள்

 அட்சரங்கள் என்பவை வெறும் எழுத்தினை கொண்டு புரியகூடாது, அவை உயிர் ஓசைகள், உயிர் இருப்பவருக்கு மட்டும் விளங்குபவை. ஒருவருக்கு உயிர் இருக்கிறது என்பதின் ஒரு அடையாளமே ஓசை, குழந்தைகளுக்கு கூட ஓசை வந்த பின்னர்த்தான் குழந்தை உயிருடன் இருக்கிறது என தெளிவுபடுத்துகிறோம்..அக்குழந்தையின் அழுகுரலை கேட்டதும் தாய் தந்தையர் உற்றார் உறவினர் பெருமகிழ்ச்சி அடைகின்றனர். ஏனெனில் அது உயிர் விளக்கம், உயிரில் இருந்து வெளிவரும் சத்தம்.

ன் ண் ல் ள் என்பவை வெவ்வேறு ஓசை நயத்தினை கொண்டது..அவை துடும் இடங்களும் வெவேறானவை...பொதுவாக உயிர் எழுத்துக்கள் எங்கும் படாமல் வெளிவரும்,, மெய்யெழுத்துக்கள் படகூடிய இடங்கள் ஒவ்வொன்றும் வெவேறு இடங்கள்...க் என சொல்ல அது ஒரு இடத்தில் ஒட்டி இருக்கும்..ங் என சொல்ல வேறொரு இடத்தில் ஒட்டும்...ச் என அப்படி ந் வரை ஒவ்வொரு இடம் இருக்கிறது....ஆனால் உயிர் எழுத்துக்கள் எங்கும் பதியாது நீர் ஒழுகி வருவது போல ஒழுகும் தன்மை உடையது..

உயிர் அறிவுகளில் ஆறரிவு கொண்டவன் மனிதன், அந்த ஆறாவது அறிவு என்பது வாக்கறிவு...அதாவது பேச்சறிவு..பேசும் திறன்..இது மனிதனை ஏனையவைகளில் இருந்து வேறிட்டு காட்டுகிறது. இது இயற்க்கை விளக்கம், இயற்க்கை உண்மை . இ்யற்கை வெளிப்பாடு. இங்ஙனம் வாய் மொழியான ஓசைகள் மனிதன் கண்டு அறிந்து அதனுள் இருக்கும் அறிவுகளைகளை உயிரில் பதித்து உயிர் தூய்மையை அடையவே அனாதி இயற்க்கை கடவுளருளால் வழங்கபட்டிருக்கிறது.
இதனை வாக்கு என வள்ளல் பெருமான் விளக்கி இருக்கிறார்..அதாவது சூட்சுமை பரா பைசந்தி மத்திமை வைகரி என நுண் ஓசையிலிருந்து விரிந்து செவிபுலனுக்கு வருவதை வைகரி என முடிக்கிறார்...இப்படி சூட்சுமை எனப்படும் வாக்கானது வைகரி நிலையினால் காதுக்கு எட்டுகிறது. இது அட்சர நிலை சுருக்கம்.
அட்சரங்களில் இருக்கும் அறிவு கலை ஆற்றலினால் உயிர் சுத்தி செய்து கொண்டு உயிர் ஆற்றல் பெற்று கொள்ளவேண்டும்...அதிலும் வள்ளலார் குறிப்பிட்டு காட்டும் “ழகரம்” என்பது அதிமுக்கியமானது...அருட்பெரும்ஜோதியரை அதிசீக்கிரத்தில் அடைந்து அடிநடுமுடி இன்பானுபவங்களில் முடிநிலை இன்பானுபவத்தை பெற்றுத்தரும் பெருவல்லபம் பொருந்தியது....அதை பெறவேண்டியவர்களிடத்து பெற்றுகொள்ளும் விதத்தில் பெற்றுகொள்ள அது விளக்கமுறும்

~❣️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❣️

பிஸ்மில் குறம்

 பொருந்துமெட்டாம் புகழுமக்காம்தம்கூத்து விபரம்

போதவித்து நாதநிலை புகல்யாகும் நுக்தொன்று
அந்த கருநாதமணி சூடுநினைவொளிவு
அதுதானே யுதிரமெல்லாம் அணிந்துடலாய் சமைந்து
விந்தையுள்ள கருவுக்குள்ளே விளைந்தசூடு நினைவு
வேகமுடலெங்குமுயிர் வெதுவெதுத்தே நிற்க்கும்
அங்கமெல்லாம் நபியாகும் அவனினைவேறூஹூ
அதுதானே கருநினைவு ஆசையுடனறிவு
கருநாதம் நுதல்நடுவே காபக்கபுசைனி
கண்ணான பார்வையொலி ஹக்கென்றறிவீரே ..

---- (பீர்முஹம்மது ஒலியுல்லாஹ் பிஸுமில் குறம்)

நினைவு நல்லது வேண்டும்

 === நினைவு நல்லது வேண்டும் ===

ஜெபம் பண்ணுவது ஒரு தனிபட்ட சமயம் வைத்துகொள்ளவேண்டும். ஆரம்பகாலங்களில் இப்படித்தான் வரவேண்டும்.அடுத்துதான் அதிகரிக்கவேண்டும். ஏனெனில் நாம் சமுசாரிகள், இல்லறத்தில் இருப்பவர்கள்.நமுக்கு என கடமைகள் கட்டுபாடுகள் இருக்கின்றன. அது அனுசரித்து வரவேண்டும். ஆனால் ஒன்று நிச்சயம் நினைவில் கொள்ளவேண்டியது என்னவெனில்,  "அக்கினி" கெடாமல் பார்த்துகொள்ளுவது.

அக்கினி என்பது சதா உந்துதலை கொடுத்துகொண்டிருக்கும் அவா. தீவிர ஆவலே அக்கினி...அதுவே நம்மை முன்னோக்கி நகர்த்திகொண்டிருக்கும் எனர்ஜி

ஆகாரத்தில் இச்சை செல்லுமா...தூக்கம் வருமா எனவெல்லாம் வள்ளலார் கேட்ப்பது இது தான்

இந்த தீவிர அவா தான் பக்தியாக காதலாக மலர்கிறது.. "நினைந்து நினைந்து உருகி உருகி" என சொல்லபடுவது இது தான்

சாலை ஆண்டவரின் வாழ்க்கையை படிக்கும் போது அவரின் அவா எத்தகையது என நாம் புரிந்து கொள்ளமுடியும். அருமையான வியாபாரம் பண்ணிகொண்டிருந்தவர் அவர், மிட்டாய் வாங்க கிடைக்கிற காசை கருதி தக்கலை ஞானமாமேதை பீர்முஹம்மது அப்பா அவர்களின் நூலை வாங்கி, காட்டிற்க்கு மாடு மேய்க்க செல்லும் போது படித்து மனப்பாடம் செய்தவர். இளவயது மனைவி,சின்ன கைகுழந்தை இவர்களை விட்டு குருவின் காலடியெே கதி என வாலிப பிராயத்திலேயே புறப்ப்பட்டவர்.அவரின் ஆவலை நான் உணரவேண்டும்.

அனேக வருடங்கள், தனியாக மதுரை திருப்பரங்குன்ற மலைகுகையில் தவம்.எப்போதாவது தியானம் கலைந்து எழும் போது பசிக்கு உணவு என்னவென்றால் சப்பாத்திகள்ளி. கள்ளியின் சோறு, அதை ஆற்றில் போட்டு அலசி கழுவி சாப்பிட்டு பசியடக்கி, பின்னர் தியானம்...அஞ்சு நாள் பத்துநாள் ஒருவேளை தான் கள்ளி சோறு சாப்பாடு.நினைத்து பாருங்கள்..அவர்களின் ஆவல்..வேட்கை...இந்த வேட்கையே அக்கினி.இதுவே தவத்திற்க்கு தேவை.

ஐயா..அந்தகாலத்தில் எனைபோன்றவர்கள்,சின்ன வயதில் இருந்தே தேடி தேடி அலைந்தவர்கள்...பல குருமார்கலை தேடி செல்வோம்...காலை ஆகிவிட்டால் நினைப்பு என்பது இன்றைக்கு யாரை சென்று பார்த்து கருத்துக்களை பெற்றுகொள்ளுவது என்பது தான்.இண்டெர்னெட் வராத காலம் அது. நூல்கள் வாங்கி படிக்க கையில் காசு இருக்காது...வீட்டில கேட்டா அறை தான் விழும். அதனால் பணத்தை சேமித்து நூல் வாங்கி படித்த காலம் உண்டு. நூல் பெற்றுகொள்ள கையேண்ட்நிய காலம் உண்டு. இரவல் வாங்கி படித்த காலம் உண்டு. இப்படியே தான் நாங்கள் அறிவை பெருகி கொண்டோம். குரு ஆசிரமங்களுக்கு செல்வோம்..நெறைய மக்கள், பக்தர்கள் வந்திருப்பார்கள், ஒவ்வொருவருக்கும் அயிரம் பிரச்சினைகள், அதை முறையிட்டு கொண்டிருப்பார்கள்.பொறுமையோடு ஒதுக்கு புறமாக அமர்ண்ட்ந் காத்திருப்போம்...குரு சற்று ஓய்ந்து  கொண்டால் அப்போது அவரிடம் செல்வோம்...நமுக்கு தேவையானதை கேட்டு பெற்றுகொள்ள அப்படி எத்தனை காலம் எத்தனை வருஷங்கள்.....நெனைக்க நெனைக்க ஒரு வித அனந்த பரவசம்.

---❣️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❣️

எது ஒன்று

 எது ஒன்று நம் கூடவே அனாதியாக இருக்கிறதோ... எது ஒன்று ஜீவனை விட்டு கணநேரம் கூட விலகாமல் இருக்கிறதோ எது ஒன்றை ஜீவன் தன்னோடு இருந்தும் அறியாமல் இருக்கிறதோ அதுவே தான் மெய்பொருள்... அதை அழிக்கவோ சாவோ தீண்டாது

எது ஒன்று அகம் புறம் என ஊடுருவி எங்கும் தானே தானாக விளங்குகிறதோ, எது ஒன்று தனக்கு ஆதாரமாக ஒன்றையும் பற்றாதிருக்கிறதோ அதுவே மெய்பொருள்

அறிந்தவர் ஒருவர் தொட்டுக்காட்ட அது ஜீவ அறிவுக்கு வரும்... அதுவரை எத்தகைய பிரயாசையினாலும் ஜீவ அறிவிற்க்கு வராது.... ஆனால் நம் கூடவே தான் சதா இருக்கும்


எதை அறிய எலாம் அறிய வகையாகிறதோ அது மெய்பொருள்... எதில் அனைத்தும் அடங்குகிறதோ அது மெய்பொருள்.. எது அனித்துக்கும் ஆதாரமாய் அனைத்தையும் ஊடுரிவி நிற்க்கிறதோ அது மெய்பொருள்... இதை அறிந்தவர்க்கால்லாது மற்றொருவர் இதை சுட்டிகாட்ட இயலா

மூலம் கீழயா அல்லது மேலயா

 சித்தர் பாடல்களில் பார்த்தீர்களானால் மூலம்னா இடுப்புக்கு கீழ குதத்திற்க்கு மேலேன்னு சொல்லி வெச்சிருப்பாங்க. பிராணன் அங்கிருந்து உதயமாகி சிரசளவு சென்று மீண்டு நாசி வழி வெளிய வீணாகின்றது என காணலாம்.

அப்போ மூலம் கீழயா அல்லது மேலயான்னு சந்தேகம் வருவது இயற்கை. தக்க குரு இதன் விளக்கத்தை சொல்லி புரிய வைக்கவில்லையென்றாகில் குழம்பிகிட்டே தான் வாழ்க்கை முழுசும் அலைவான்.தலையடி உச்சியில் உள்ளது மூலம் என திருமந்திரம் சொல்வதையும் காண்கிறோம்.

இதுக்கு தான் மூலம் அறியாமல் முக்தி இல்லை என்கிறோம்.மூலம் அறிந்தாக்கால் முக்தியும் உண்டாமே.விஷயம் தெரியாமல் ஏதையோ கேட்டுகிட்டு எதையோ புருஞ்சுகிட்டு காளைமாடு மோண்டுகிட்டு நடக்கிற மாதிரி நடப்பாங்க.  

                  ----❣️ திரு. ரியான்  ஐயா அவர்கள் ❣️

எண்சாண் உடம்புக்கு எண்சாணே பிரதானம்

=== எண்சாண் உடம்புக்கு எண்சாணே பிரதானம் ===

ஆவாரவனியின் மேலான அறுஷை கடந்து போவார் பிதர்க்கணம் போகாமல் - சீர்பாதம் சென்று தொழுவார் கமலத்து இல் என்ற சத்தநலம் கண்டு தெளிவார்கல் ஹக்காவார்-என்றுமுள்ள நிச்சயத்தை காண்பார் நினைவு கலந்திருப்பார் நற்செயலிலே மனதை நாட்டுவார் - உர்சிவத்தை நாடியிருப்பார்கள் நானுமல்ல நீயுமென்று தேடியிருப்பார் தினம்

   --- பீருமுஹம்மது ஒலியுல்லாஹ்- "ஞானமணிமாலை"

குழந்தை விளக்கை தொட்டால் சுடுகிறது என அனுபவிக்கிறது.. அது சுட்டு போடுகிற அனுபவம்.. ஆனால் அந்த விளக்கின் தன்மை என்னவென அது அதிகம் படிக்கவில்லையெனில் அதற்க்கு சுடும் என்கிற அனுபவம் மட்டும் தான் இருக்கும்.

வேறொருவருடைய அதே அனுபவம் நமக்கு ஒருபோதும் வராது.. அனுபவம் என்பது தனிதன்மை வாய்ந்தது... மற்றொருவர் அனுபவிப்பதும் உணர்வதும் மற்றொரு தலத்தில்... ஏற்கனவே அனுபவித்தவருடைய தலத்தில் அல்ல

ஒரு முனையில் “நான்” என இருக்கும்.. மறு முனையில் மனம் என இருக்கும்..  இரண்டும் எப்போதும் இயக்கத்திலும் இருக்கும்.... நான் என்பது மனதோடு இருக்க அதற்க்கு நினைவு என்றும், நான் என்பதில் மனம் சேர்ந்து இருக்க தூக்கம் எனவும் பெயர்.

அஞ்சும் அடக்கடகென்பர் அறிவிலர் அஞ்சும் அடக்கில் அசேதனாமென்றிட்டு அஞ்சும் அடக்கா அறிவறிந்தேனே  --- திருமூலர்.

மனதை அடக்கி ஒடுக்கி இருந்தால் என்ன நடக்கும்?.. இருக்கிற கண்டிஷனில மனம் அடங்கி ஒடுங்கி இருக்கும். நல்ல ப்ரஷர் உள்ள ஸ்பிரிங் மாதிரி. ஸ்பிரிங்ஙுக்குள்ள அந்த பழைய ப்ரஷர் அப்படியே வெளிய தள்ளிகிட்டு தான் இருக்கும். ஒரு நிமிடம் அசந்தா பொசுக்குண்ணு பீறிட்டு வெளிகிளம்பும், நாலு மடங்கு வேகத்துல. இது தான் அடக்கி ஒடுக்கி வெச்சிருக்கிற மனதின் நிலையாக இருக்கும்

ஆனா பாருங்க, மனதின் ப்ரஷர் எல்லாம் போயி, எந்த அழுத்தமும் இல்லாமல், தெளிவாக கடந்தகால எதிர்கால நினைப்புகள் ,அதனால் எழும் அழுத்தங்கள் எல்லாம் அற்று, பெரிய சில படிப்புகள் படிச்சு, தன் நிலை உணர்ந்து, சாந்தமாக திரை அற்ற கடல்போல இருக்கிற அந்த ஆகாசம் போல தூய்மையான மனத்தில் சூரியன் எப்படி பிரகாசிக்கும் என தெரியுமல்லவா?

இது ஆயிரம் பொண்ணுங்கல பலாத்காரம் பண்ணினவன், ரெண்டாயிரம் பேரை கொலை செய்தவன், சதா பனத்தின் மேல ஆசைபட்டுகிட்டு திரியரவன், அடுத்தவன் சொத்துக்கு ஆசைபடுகிறவன், தனுக்குமட்டும் தான் என இருக்கிறவன் எல்லாம் பிராணாயாமம் பண்ணி அடக்கிஒடுக்கி கிட்டி இருந்தா என்ன விளைய போகுது? ஒண்ணும் விளையாது.. அடங்கி ஒடுங்கி இருக்கும் அவ்வளவுதான்... விடும் போது ஆயிரம்கோடி மடங்கு வெளிய கிளம்பும்

உயிர் வேற மனம் வேற சார்...  தூங்கி கிடக்கும் போதும் மனம் உடல் முழுக்க வியாபித்திருக்காது, ஆனால் உயிர் வியாபித்திருக்கும்.. .உயிர் வியாபித்திருப்பதினால் மனம் உணர்ந்த உடன் அந்த உயிரை பற்றி உடல் முழுக்க வியாபிக்கும்... தூக்கத்தில் கூட மனம் செயலாற்றாமல் உயிரை பற்றியே இருக்கும்.....

தூக்கத்தில் “நான்” என்பதுகூட உடல் முழுக்க வியாபிக்காது, ஆனால் உயிர் வியாபித்திருக்கும்... இரண்டும் நிற்பது செயலாற்றுவது வியாபிப்பது இரண்டு இடங்களில் நின்று... அதை தக்க குருமூலம் அறியவும்... பிராணன் உயிரில் நின்று கிளம்பும்... மனம் “நான்” என்பதில் நின்று கிளம்பும்... சரியாக புரியவில்லையெனில் வாழ்நால் முழுக்க குழப்பம் மாறாது. இதுக்குத்தான் சொன்னே படிப்பு பெருசு என.

உடலுயிரும் பூரணமும் மூன்றுமொன்று உலகத்திற்சிறிதுஜனம் வெவ்வேறென்பர்-உடலுயிரும் பூரணமும் ஏதென்றாக்கால் உத்தமனேபதினாறும் ஒருநான்குமெட்டு-உடலுயிரும் பூரணமும் மயன்மாலீசன் உலகத்தோர் அறியாமல் மயங்கி போனார்-உடலுயிரும் பூரனமும் அடிமுடியுமாச்சு உதித்தகலை நிலையறிந்து பதியில் நில்லே (அகத்தியர் ஞானம் )

--❣️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள். ❣️

பராசக்தி

 ==  பராசக்தி  ==

*”மூலம் அறிந்தாக்கால் குதம்பாய் முக்தியும் உண்டாமே”* என குதம்பை சித்தர் பாடல்.எனில் மூலம் என்றால் என்ன என வினவுமிடத்து மும்மூலங்கலை யாவரும் சொல்ல காண்கிறொம்ம். அவையாவன *கீழ்-நடு-மேல்* என மூன்று.இவையை உற்று நோக்குங்கால் உடல் உயிர் பூரணம் என நம் சிற்றறிவால் உணரலாம்,எனில் *“உடலுயிரும் பூரணமும் மூன்றுமொன்று உலகத்தில் சிறிது ஜனம் வெவ்வேறென்பர்"* என அகத்திய பெருந்தகையும் சொல்லுகின்றார். ஆகையின் மூலமே முக்திக்கு முதற்படியாயிற்று.

*"நாவியின் கீழது நல்ல எழுத்தொன்று பாவிகள் இஃதின் பயனறிவாரில்லை வேதியராயினும் விளக்கவொண்ணாதது தேவியுந்தானும் திகழ்ந்து நின்றாலே"* என திருமந்திரத்தில் கிடக்க காண்கின்றோம்.ஒளவைபிராட்டியாரும் *"உந்தியுன்னே ஒருங்க சுடர் பாய்ச்சின் அந்தி அழலுருவாம்"* என சொல்ல காண்கின்றோம்.எனின், மற்றொரிடத்தும் *"நாபிசுழியை நயமுற நோக்கிடின் சாவதுமில்லை உடம்பு"* எனவும் சொல்ல பட்டிருக்கிறது.பதஞ்சலியாரோ தமது யோகசாதனை நூலிலும் நாபி சக்கரத்தில் சம்யமம் பண்ண தூல உடலின் ரகசியங்கள் அத்துணையும் அவ்யோகிக்கு கிடைக்கபெறும் என பகன்றுள்லமை காணலாம். எனில் அவ்விரகசிய நிலை என்னவோ எனின் அது நாம் அறியவேண்டியதுவும் அல்லவோ அன்றோ?

வள்ளலர் பிரான் தாம் விளம்பியிருக்கின்ற திரு அருட்பா உரைநடை மூலமாக எண்ணிறந்த ஞான ரகசியங்களை விட்டு சென்றிருக்கிறார். அதின்கண் பார்க்கையில் *சன்மார்க்க கொடியின் ரகசியமே* மேலோங்கி நிற்கின்றது.அதை விளக்குமிடத்து *"நமது நாபி முதல் புருவ மத்தி ஈறாக ஒரு நாடி இருக்கின்றது ,அந்த நாடியின் மேற்புறம் புருவமத்திக்கு உட்புறம் ஒரு சவ்வு தொங்குகின்றது.அதில் ஏறவும் இறங்கவும் செய்ய நாடிகள் இருக்கிறது"* என்கிறார்.இவையெல்லாம் சுட்டிகாட்டுவது அந்த பராசக்தி நிலையமகின்ற பர நிலை குறிப்பே ஆம் அல்லவா?.

உடலுக்கு என கீழ் மூலம், உயிருக்கு என நடு மூலம், பூரணத்துக்கு என மேல் மூலம். இம்மூன்றையும் அறிந்திருக்கின்ற  யோகியவனே மும்மூல யோகி.

*“அடியாகி முடியாகி மூலந்தன்னில் முப்பொருளும் தானாகி நடுவுமாகி அடியாகும் மூலமதே அகாரமாகி அவனவளாய் நின்ற நிலை அணுவதாமே* ~ *_திருமூலர் ஞானம்._*

               🙏 நன்றி 🙏
-- ❣திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❣

மெய் வழி சாலைஆண்டவர்கள்

 உனக்கு உள்ள ஒன்பது வாசல்களையும் னான்கு விதமாக பிரிக்கலாம்

ஒரு வாசல் எதையும் உள்ளே வாங்குமே தவிர வெளியே விடாது அது செவி
இரண்டாவது வாசல் உள்ளே வாங்கி வெளியே விடும் அது  னாசி
மூன்றாவது  உள்ளே வாங்கி ஜீவனிடத்திற்கு அனுப்பிவிடும்  அது கட்புலன்
னான்ங்காவது வாசல் உள்ளே வாங்கி வெளியே தள்ளும் வல்லபமுடையது
அது வாய்
மற்றிரு வாசல்கள் எவ்வளவு வேண்டுமானாலும் வெளியே தள்ளுமே தவிர உள்ளே வாங்காது இவை மலவாயல் ஜலவாயல்

"ஒன்பது வாசல் உட்தாளிடவும் "

என்று கூறி இருப்பதை பார்த்தால் வெளித்தாள் ஒன்று இருக்க வேண்டும் என்று தேரிகின்றது அல்லவா

னம் வீடுகளுக்கு  கதவுகளின் வெளியில் ஒரு தாழ்ப்பாளும் உள்புறம் ஒரு தாழ்ப்பாளும் போட்டு இருக்கின்றோம்

அது போல் நாம் சிறு நீர் கழிக்க வேண்டுமானூலும் கூட அதை அடக்கி கொள்கின்றோம் மலம் கழிக்க போகவேண்டுமானாலும் அதை அடக்கி கொள்கின்றோம் எச்சில் துப்ப வேண்டியிருந்தாலும் அதையும் துப்பாமல் அடக்கி கொள்கின்றோம் இப்படி செய்வதால் வெளித்தாள் போடுவது போலத்தான் மேற் சொன்ன வெளித்தாள்கள் னம் சொற்படி நடக்கின்றன

ஆனால் உட்தாள் இடக்கூடிய சாவி ஒரு தெய்வ சொரூபரின் கையகத்தில் தான் இருக்கின்றது அவர் உதவி இருக்கும் பொழுது னம் ஆயுள் பரியந்தம் னம் ஜீவ தேகத்துள் போக்கு வரத்தாய் இருக்க முடிகின்றது இந்ந மனித உடல் இருக்கும் வரை எப்போதும் உட் தாளின் சாவியை னாம் கைப்பெற்றலாம் என்று எமன் காத்துக்கொண்டு இருக்கின்றான்


மெய் வழி சாலைஆண்டவர்கள்