குண்ணங்குடி மஸ்தான் ஷாகிப்

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺    குண்ணங்குடி மஸ்தான் ஷாகிப்  சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா நேத்திரம் இரண்டிலும் நேரில் இலங்கிய நீடொளி  போன்றது  தேட அரிதாகி காத்திரம் உள்ளது யாவும் பொதிந்தது கையிலும் காலிலும் எட்டப்படாதது சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா சாத்திர வேதம் சதகோடி கற்றாலும் சமயனன் நெறிகளினால் ஆச்சாரம் பெற்றாலும் பாத்திரம் ஏந்தி புறத்தில் அலைந்தாலும் பாவனையால் உடல் உள்ளம் உலைந்தாலும் மாத்திரை யெனும் எமன் வரும் அப்போது மற்றொன்றும் உதவாது உதவாது சூத்திரமாகிய தோணி கவிழும் முன் சுக்கானை நேர்படுத்துஇக்கணமே சொன்னேன் சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா உற்ற உறவின்முறையார் சூழ்ந்திருந்தென்ன ஊருடன் சனங்களெல்லாம் பணிந்து இருந்தென்ன பெற்றோரும் பெண்டீரும் பிள்ளை இருந்தென்ன பேணும் பெருஞ்செல்வம் ஆணவத்தால் என்ன கத்தன் பிரிந்திடின் செத்த சவமாச்சு காணாது காணாது கண்டதெல்லாம் போச்சு எத்தனைபேர் நின்று கூக்குரல் இட்டாலும் எட்டாமல் போய்விடும் கட்டையல்லோ -- இந்த சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினைப் பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினைப் பாரடா மாயாப்பிறவி வலையை அடைத்திட மாறாத் தியானமனத்தினில் இணைத்திட காயாபுரிக் கோட்டை கைக்குள் அகப்பட காணும் மணிச்சுடர் தானே விளங்கிட ஆயும் அறிவுடன் யோகத்தினால் எழும் ஆனந்தத் தேனை உண்டு அன்புடனே தொழும் தாயாய் உலகத்தை ஈன்ற குணங்குடி தற்பரனைக் கண்டு உவப்புடனே சென்று சூத்திரப்பாவை கயிறற்று வீழும் முன் சூட்சுமக் கயிற்றினை பாரடா அதிசூட்சும கயிற்றினை பாரடா. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

சுழிமுனை

பிறக்கும்போது பிறந்த உடனே நமக்கு வெளியிலே இருக்கிற மூச்சுக்காற்று உள்ளே போய் முட்ட சத்தம் உண்டாகிறது காற்றில்லாமல் சத்தம் உண்டாக முடியுமா? அப்படி இந்த சத்தம் உண்டாகுதே இந்த சத்தம் எந்த இடத்தில் இருந்து உண்டாகிறது என்பது யாருக்காவது தெரியுமா?நிச்சயமாக தெரியாது அது ஒரு மெய்ஞானிக்குத்தான் தெரியும் அவர்களிடத்தில் இருந்து தான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் இந்த சத்தம் உண்டாகின்ற அந்த இடம்தான் கடவுள் இருக்கின்ற இடம் சத்தம் பிறக்கும் இடம், அத்தன் இருக்கும் இடம், அந்த சத்தம் தான் யார்? அந்த சத்தம் தான் ஓங்காரம்.

பிள்ளையார் சுழி

முந்தைக் கிருபை பெருகி முத்தான முகம்மதை நீ யெந்த கிருபை செய் திங்கழைத் தாயிறை நீயெனவும் வந்தக் குருவிடமஞ் சேராமல் உன்னை வணங்குவதற்கோ இந்த வுலூத்தரை யும் படைத்தாயெம் மிறையவனே பீரப்பா பாடல் பிள்ளையார் சுழி உ ஒரு சுழியும் ஒரு சுழியோடு கூடிய கோடு உடைய (உ) இந்த எழுத்தை பெரும்பாலும் பார்க்கலாம் எழுத்தறிவிக்கும் முதற் சுவடியிலும் இந்த எழுத்து இருக்கின்றது, இது ஆதிகாலத்தில் இருந்து எழுதிக் கொண்டு வருவது, ஒரு சிறு சீட்டிலும் இதை முதலில் எழுதும் பழக்கம் இருந்து வருகின்றது, இவ்வெழுத்து கடவுளின் அறிகுறியாகவும் கடவுளை வணங்கும் அடையாளமாகவும் இருக்கின்றது, இது பிள்ளையார் சுழி என்று சைவ தெய்வப் பெயரால் விளங்குகின்றது இது மெய் அனுபவத்தை கைவரவாகப் பெற்ற பெறியோளுக்கு தெரியும், இந்த எழுத்துக்கும் மற்ற எழுத்துக்களுக்கும் பெயரிட்டு இருப்பது போல் இன்னபெயரன கூறும் ஒளி வடிவம் இல்லாததால் இது இது பேசா எழுத்து, எழுதா எழுத்து, மோன எழுத்து,ஊமை எழுத்து, என்று சொல்லப்படுகிறது ஒப்பற்ற ஒரு தனி எழுத்து ஆகையால் ஓரெழுத்து என்றும், வடமொழியில் ஏகாச்சாரம் என்றும், சொல்வது உண்டு இதன் வரிவடிவத்தில் சுழி தலை போலவும் கோடு ஏழுபுள்ளி கொண்ட கால் போலவும் தெரிவதை நோக்கி இதனை சாகா தலை, வேகா கால், ஏழு நிலைக்கம்பம், ஏழ்நிலை கோபுரம், என்றும் சொல்வர் இந்தச் சுழியும் கோடும் பிரணவம் என்னும் ஓங்கார எழுத்தின் வடிவத்தை ஒத்து இருக்கின்றது பிள்ளையார் சுழி நாதம் கோடு வடிவம், இது சிவம் நாதத்திற்கு பின் அதனை அடுத்து தோன்றுவது விந்து, புள்ளி வடிவம் இது சக்தி கடவுள் என்னும் பரம ரகசிய விந்துவின்னின்றும் முதல் தோன்றும் இந்த விந்துநாதம் எனும் தத்துவங்களின் இணைப்பே பிள்ளையார் சுழி, இன்னும் அனாதி மூலப் பொருள்களாகிய சிவமும் சக்தியும் ஒன்றாக கலந்துள்ள நிலையே "பிள்ளையார் சுழியாம்" இதுவே இறைவனுடைய திருமேனியாகும் இந்தச் சுழியை இட்டாலே போதும், இது பிள்ளையார் வணக்கம், சிவசக்தி வணக்கம்,கடவுள் வணக்கம், உயிருக்குள் இறைவன் எழுந்தருளியிருக்கின்ற பீடம் ஒற்றை வட்டமாக பிரகாசிக்கிறது வட்டமாகவும் நீளமாகவும் உள்ள பிள்ளையார் சுழி முத்தி வீடே பிள்ளையார் சுழி, மனிதர்கள் மட்டும் இரண்டு உடம்புகளை உடையவர்களாக இருக்கின்றார்கள் ஒன்று தூல உடம்பு மற்றொன்று புகழுடம்பு தூல உடம்பு அழிவது அநித்தியமானது புகழ்புடம்பு அழியாதது நித்தியமானது, நித்தியனாகிய சீவன் நித்திய உடம்பை தெரிந்து அதில் குடியேறி கொள்ள வேண்டும் இந்த நித்திய உடம்பு அநித்தியமான தூல உடம்பில் வைத்து படைக்கப்பட்டிருப்பதால் நாம் அநித்திய உடம்பில் இருக்கும் போதே நித்திய உடம் பில் குடியேறி கொள்ள வேண்டும்

உடல் உயிரும் பூரணமும் மூன்றுமொன்று

உடல் உயிரும் பூரணமும் மூன்றுமொன்று என்னல்லாமோ செஞ்சு பாக்குறோம்..ஏதெல்லாமோ படிச்சு பாக்குறோம்..என்ன படிச்சாலும் சந்தேகம்ங்கிறது தீர்ந்தபாடில்லை. நாம இருக்குற நிலமை என்ன...எப்பை மாட்டிகிட்டு தவிக்கிறோம்...எங்க மாட்டிகிட்டு திணறுகிறொம்ம்..இப்படி அல்லோலபட்டு வாழ்க்கை பாழாக போறதுக்கு என்ன பாவம் செஞ்சோம்ங்கிறது எத்தனை காலம் யோசிச்சாலும் புத்திக்கு வராது, தீர தீர கேள்விகள் பல பதிலில்லாமல் பெருகிகிட்டே தா வரும். புத்தர் மாதிரி எங்காச்சும் போயிருந்து துக்கத்துக்கு காரணம் என்னாண்ணு ஆலோசனை பண்ணாலும் பதில் வராது.எண்ணா நாம மாட்டி கெடக்கிற விதம் அப்படி. ஒரு குண்டாக்கு நூல் கட்டை ஒழுங்கில்லாமல் சின்னி சிதறி அலங்கோலமாக்கி ஒரு குழந்தைகிட்ட குடுத்து அதை அவுத்து சீராக சுற்றி வைக்க சொன்னா நடக்கிற காரியமா என்ன ..அது போலத்தான் வாழ்க்கையும்...எந்த ஒழுங்கும் இல்லாம ஆயிரம் கோடி காலத்து கர்மங்கள் வினை தொகுப்புகள் அங்கிட்டும் இங்கிட்டுமாக கோடி முறை குதர்க்கமா குழப்படியா ஒண்ணுக்கு உள்ள ஒண்ணாக, அது மற்றொண்ணுக்கு உள்ளாக , அது எல்லாம் ஆயிர கோடி முறை கண்ணிகளால் இறுக்கபட்டு கண்ணிகள் இறுகுமே தவிர இளகாமல் அமைந்த த்ன்மையால் கடைசியில் சாவு தான் நிச்சயம்ண்ணு வந்து வாய பொளந்து கிட்டு நிக்குது. அகத்தியர் சொல்ற மாதிரி,அருமையான புரிதல் வந்தா புரியும், ”உடல் உயிரும் பூரணமும் மூன்றுமொன்று, உலகத்தில் சிறிது சனம் வெவ்வேறென்பர்” என்கிறார். உடல் எங்கிருந்து ஆரம்பம்ண்ணு கேட்டா பதில் இல்ல, உயிரின் ஆரம்பம் கேட்டாலும் பதில் இல்ல, அப்ப பூரணம் என்பது பூரணமாக கைவிட்டு போச்சு. மனிதன் பூரணமாகவே இருக்கிறான்,பூரணமே அவன் இயற்கை. இதை தான் வேத வசனமும் ‘பூர்ணமத: பூர்ணமிதம் பூர்ணாத்பூர்ணம் உதச்சதே” என சொல்லுது. அகத்தியரின் வசனத்தின் உயர்ஞானம் இதுவே. உடல் என்பது பரிபூர்ணத்துக்கு வேறல்ல. உயிர் என்பது பரிபூர்ணத்துக்கு வேறல்ல, அது போல பரிபூர்ணம் உடலுக்கும் உயிருக்கும் வேறல்ல, இவை மூன்றும் ஒன்று தான்.இவை வெவ்வேறு எனுமிடத்தில் மனம் குழப்பம் மிகுந்து புரிதல் இன்றி அலை போல திணறுகிறது. அன்பே சிவம்

மனம்

”மனம் என்பது என்னவென தேடாதீர்கள், அது உங்கள் உடலாக இருக்கிறது.“ மனத்தின் ஆயிரம் கோடி செயல்களில் எண்னமும் ஒன்று.. அதனால் எண்ணமே மனம் என நினையாதீர்கள்... உடல் தான் மனம் என சொல்லவில்லை... உடலாக இருக்கிறது என சொன்னேன். 50கிலோகிராம் எடைகொண்ட உடல் தான் மனம் என சொல்லவில்லை... ஒரு வயது குழந்தைக்கு உடலாக இருப்பதுவும் மனம்... 100 வயது முதியவருக்கு உடலாக இருப்பதுவும் மனம் உடல் என்பது ஒரு டிசைன்.... அந்த டிசன் ஆக இருப்பது மனம்.. டிசைன் மாறுபட்டால் உடல் மாறுபடும்... நாய் உடல் என்பது நாய் மனத்தின் வெளிப்பாடு நாய்க்கும் எண்ணங்கள் இருக்கும்.. மனிதனுக்கும் எண்ணங்கள் இருக்கும், ஆனால் நாய் மனமும் மனித மனமும் ஒன்றல்ல.... இரண்டையும் ஒரே அளவுகோலில் பொதுவாக மனம் என்பது தவறு உடம்பு எவ்வண்ணமோ அவ்வண்ணம் தான் மனம் இருக்கும்.. நாய் உடல்கொண்ட உயிரினத்துக்கு மனித மனம் இருக்காது கை கால் என விரிந்திருக்கும் ஒவ்வொரு அங்கங்களும் மனதின் வெளிப்பாடே தான், மனதையும் எண்ணங்கலையும் ஒன்றென கருதும் போது பொருள் மாறுபடுகிறது.. மனதின் வெளிப்பாடாக இருக்கும் காரணத்தினால் தான் மனம் அங்கங்கள் முழுதும் வியாபித்து இயங்குகிறது உடல் என்பதை மாமிசம் என கருதாதிர்கள்..  உடலாக என்பது உணர்வாக இருப்பதை குறிக்கும்.. உணர்வு இல்லையெனில் மாமிசம் இருந்தும் பிரயோசனம் ஒன்றுமில்லை.. அதுவும் பொய் நானும் பொய், இரெண்டும் மனதின் கற்பனை. மனதே அது, இது, நான், நானற்றது என பொய் மயக்கம் கொண்டிருக்கின்றது. நிலையில் இவை இரண்டும் இல்லை. இரண்டற்றதுவே ஞானம்... 😂😂😂

மனிதனுடைய=அரபு எழுத்துக்கள

மனிதனுடைய உருவம் முழுக்க அரபு எழுத்துக்களால் கோர்க்க பட்டுள்ளது. இதை இல்முல் ஹர்ப் அதாவது அட்சரங்களின் ஞானம் என்பார்கள். சூபி ஞானிகள் அனைவரும் இக்கலையை தெரிந்தவர்கள். ஷெய்ஹுல் அஃக்பர் இப்னு அரபி ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் முதல் தக்கலை பீர்முஹமது ஒலியுல்லாஹ் வரை இக்கலைக்கு அதிகம் முக்கியத்துவம் கொடுத்தவர்களே. இன்சானை குறிக்கும் இந்த ஹர்பில் முதலாம் எழுத்து அலிப் என்பது புருவமத்தியாகும். பே எனும் இரண்டாம் எழுத்து வலப்புருவமாகும். தே எனும் மூன்றாம் எழுத்து இடப்புருவமாகும். ஸே எனும் எழுத்து நெற்றியாகும். ஜீம் எனும் ஐந்தாம் எழுத்து தலையாகும். ஹா எனும் ஆறாம் எழுத்து வலத்தோளாகும். ஹாஆ எனும் ஏழாம் எழுத்து கண்ணாகும். தால் எனும் எட்டாவது எழுத்து வலது முழங்காலாகும். த்தால் எனும் ஒன்பதாவது எழுத்து இடது முழங்காலாகும். றா எனும் பத்தாவது எழுத்து வலது விலாவாகும். ஷ எனும் பதினொராம் எழுத்து இடது விலாவாகும். ஸீன் எனும் பன்னிரெண்டாவது எழுத்து வலது மார்பாகும். ஷீன் எனும் பதிமூன்றாவது எழுத்து இடது மார்பாகும். ஸாத் எனும் பதினாந்காவது எழுத்து வலது செவியாகும். ழாத் எனும் பதினைந்தாவது எழுத்து இடது செவியாகும். தொ எனும் பதினாறாவது எழுத்து வலது கரண்டையாகும். ளொ எனும் பதினேழாவது எழுத்து இடது கரண்டையாகும். ஐன் எனும் பதினெட்டாவது எழுத்து வலது கரமாகும். கைன் எனும் பத்தொன்பதாவது எழுத்து இடது கரமாகும். பா எனும் இருபதாவது எழுத்து வலது புறங்கையாகும். காப் எனும் இருபத்தொன்றாவது எழுத்து இடது புறங்கையாகும். ஹாப் எனும் இருபத்திரெண்டாவது எழுத்து முதுகெலும்பாகும். லாம் எனும் இருபத்து மூன்றாம் எழுத்து தொடைப்பொருத்தாகும். மீம் எனும் இருபத்துநான்காம் எழுத்து நெஞ்சு முதல் மூளை வரை ஆகும். நூன் எனும் இருபத்தைந்தாம் எழுத்து உயிரின் நிலையாகும். வாவ் எனும் இருப்பத்தாறாம் எழுத்து தொப்புளாகும். ஹ எனும் இருப்பத்தேழாம் எழுத்து இருதயமாகும். லாமலிப் எனும் இருபத்தெட்டாவது எழுத்து மூச்சாகும். அம்ஸ் எனும் இருபத்தொன்பதாவது எழுத்து விந்தாகும். நன்றி

ஆத்மா

ஆத்மா இந்த உலகத்துலே எங்காச்சும் ஏதாச்சும் பொருட்கள் செயலற்று இருக்குதோ!? இல்லையே!! அணுத்துகள்கள் கூட தத்தம் செயலில் சதா மும்முரமா இருந்துட்டுதானே இருக்குதுங்க, ஏன் அங்க கர்மம் கர்த்தா இல்லாம நடக்கறது கண்கூடா பாக்றோம்லியா?! நாம கூட சதா நாசியால சுவாசம் பண்ணிண்ட்டுருக்குகோம்லியா,?! அதை கர்த்தா என ஒருவர் இருந்துகிட்டா சுவாசத்தை பண்ணிண்டிருக்கார்? இல்லையே! அல்லவா?. ஜாக்ரதத்தில் இருக்கறச்சேயும் சுவாசம் நடக்கறது, தூங்கறப்பவும் அது பாட்டுக்கு நடக்கிறது. கர்த்தா என அங்க உன்னிப்பா செயலாற்ற யார் இருக்காவளாம்,??? யாருமில்லையே அல்லவா?. அப்ப கர்மாங்கிறது கர்த்தா இல்லாமலும் நடக்கும்ங்கிறது புரியுதுலியா,! அப்போ எங்குமே மவுனம் என்பது அசாத்தியம்ங்கிறது தெளிவாகிறதுல்லியா?. இப்படியான செயல்களில் எங்குமே ஆத்மத்தின் தேவையில்லைங்கிறது புரியறதில்லியா?. அப்போ ஆத்ம அமைதிங்கிறதுக்கு தேவைங்கிறது இல்லைண்ணு தெளிவாகிறதில்லையா. ஏன்னா, ஆத்மம் அமைதியின்றி இருக்கிறதுங்கிறது என ஒரு சங்கதி இருந்தாத்தானே அதை அமைதி படுத்துறதுக்குண்ணு ஏதாச்சும் கர்மம் செயலாற்ற வேண்டியிருக்கும். ஆனால் ஆத்மாங்கிறது எக்கூட்டத்தும் கலப்பில்லாமல் இருக்குறதுங்கிறவங்களே எதுக்கு அதை அமைதி படுத்திக்கணும்ண்ணு அலையுறாங்களாம்? சரி, ஆத்மா தான் இதையெல்லாம் பத்தி கவலைபடலைண்ணு வெச்சுக்குவோம், இருந்தாலும் எது எதை தான் சமாதானபடுத்தணுமாம்,?! அப்ப சொல்றீங்க "நீங்க" தான் ஆத்மாவை உணரணும்ண்ணு. அப்ப இந்த "நீங்க" எங்கிறது? எது-ஆத்மா எங்கிறது எதுங்கிற கேள்வி உசுப்புமே? அப்ப "நான்" யாரு-ஆத்மா யாரு? சாந்தமில்லாம இருக்குற "நான்" வேற-சதா சாந்தமா இருக்குங்கிற நெனப்புல வெச்சுண்டிருக்குற ஆத்மா வேறுண்ணு தோணுதில்லையா? இதுல பாத்தீங்கண்ணா இன்னும் "நான்"ங்கிறது உண்மையா இல்லை "ஆத்மா"ங்கிறது உண்மையாண்ணு கொஞ்சம் ரமணரை கேட்டு சொல்லுங்கோண்ணேன்

வேறொவருக்கு எட்டும் புஷ்பம் வெட்ட வெளி சாதனை

=== வேறொவருக்கு எட்டும் புஷ்பம் வெட்ட வெளி சாதனை  ====== 😂😂😂😂😂 சாதனை என்பது மாயாஜாலமே... சாதனையே உண்மை என நாம் மாயாஜாலமாக நம்பிகொண்டிருக்கிறோம்... அதனால் நிகழ்வது மாபெரும் விபத்து என்பதை கவனிக்க தவறி விடுகிறோம். அது என்னவென்றால், எந்த ஒரு சாதனையும் அந்த சாதனை செய்பவரை வளர்த்தி கொண்டிருக்கும், பல அனுபவங்களை கொடுத்து கொண்டிருக்கும், பல சித்திகளை கொடுத்து கொண்டிருக்கும், பல அற்புத செயல்களை வழங்கி கொண்டிருக்கும்... சாதகன் இதில் கட்டுண்ண்டு மேலும் மேலும் சாதனைகளின் தீவிரத்தை கூட்டி கொண்டிருப்பான்.. அதுவே அவனுடைய லட்சியமாக இரவும் பகலுமாக பரிணமிக்கும்.... ஆனால் அவன் கவனிக்க தவறும் ஒரு விஷயம் என்பது அவன் செய்து கொண்டிருப்பது எல்லாம் மாயையின் கட்டுகளுக்குள்ளாகவே... அவன் தன்னை பிறரை விட நன்றாக சாதனை செய்பவனாக அறிந்து கொள்ளுவான், அவன் பிறரை விட அதிக சித்திகள் உடையவனாக அறிந்து கொள்ளுவான், அவன் பிறரை விட ஆற்றல் மிகுந்தவனாக மாறி இருப்பதை உணர்ந்து கொள்ளுவான்,.. ஆனால் அவன் உணர்ந்து கொள்ளாத ஒன்று அவனிடம் மேருமலை விட அதிக உயரத்திலும், யானையை விட பெரிய பலத்திலும், சிங்கத்தை விட பெரிய ஆற்றலிலும் அவனிடம் வளர்ந்து அழிக்கமுடியாத அசுர பலத்துடன் கோட்டை கட்டி தகர்க்க முடியாதபடி உருக்கொண்டுவிட்ட “அவன்” அப்போது இருப்பான்..... மாயாஜால உலகினில் தான் மருந்தும் இருக்கிறது , மறைந்து, அதை அறிந்து உணர்ந்து கொள்ளுபவன் அதன் மகத்துவத்தை அறிந்து உலகத்தை பார்ப்பான்.... உலகத்தி வேரறுத்து விட்டு எங்கும் ஓடி போகமாட்டான்..உலகம் அவனுக்காக, அவனை பக்குவபடுத்தி கொள்ள வழங்கபட்ட மாமருந்து என அறிவான்... அவனில் குடியிருக்கும் "அவனை" தகர்த்து விடக்கூடிய மகா சஞ்சீவினி என்பதை கண்டு கொள்வான். அப்படிப்பட்டவன் உலகத்தின் மாயாஜால வித்தையின்ல் சிக்கி கொள்ளாமல் தனித்து இருப்பான் உலகத்தினுள்ளே... அவனுடைய இருப்பு என்பத அலாதியானதாக இருக்கும்... ஏனையவர்கள் சுழன்று கொண்டிருக்கும் போது ,அவன் அறிந்து கொண்டே சுழன்று கொண்டிருப்பான்.... எப்போதும் “தன்” என்பதை உலகத்தில் கரைத்து கொண்டிருப்பான்.... அவனிடம் இருக்கும் இருள் அது மட்டுமெ... அதை இந்த உலகத்தில் கரைத்து கொண்டிருப்பான்...அவன் எப்போதும் தன்னை இழந்து கொண்டிருப்பான்... அவனுக்கு அதுவே சாதனை.... கடைசியில் தன்னையே அறியாது போகும் அவத்தைக்கு போவான்.... தான் என்பது இறந்துபோகும். வேற்றுமை உணர்வே “நான்” என்பது... வேற்றுமை அற்று போனால் “நான்”..."நீ” என்பது அற்று  போகும்... .அப்படி அந்த வேற்றுமையை அறுத்துவிடுவதே சாதனையின் முதல் படி.... அதனையே வள்ளலார் “ஒருமை” என கூறுவார்.... தயவு வருவதற்க்கு அந்த ஒருமை வர வேண்டும் என்பார்.....”ஒருமை” என்பது இருமையின் மரணமே ஆகும். ===🌺 திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் 🌺

ஒலி_ஆலோசனை

ஒலி_ஆலோசனை - எல்லோருக்குள்ளும் இருப்பதைப் போல உங்களுக்குள்ளும் தொடர்ந்து ஒரு உள்குரல் ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கிறது. ,அதைக் கேட்பதற்கு நாம் மெளனமாக இருக்கவேண்டும். தலை ரொம்பவும் சத்தம் போடுகிறது. ,அதனால் நிசப்தமான, இதயத்தின் மெல்லிய குரலைக் கேட்க முடியாது, மேலும் அது மெல்லிய, சிறிய குரல். எல்லாமே அமைதியாக இருந்தால் மட்டுமே அதை கேட்கமுடியும், ஆனால் அதுதான் உங்களுக்கும் பிரபஞ்சத்துக்குமான தொடர்பு. ஒருமுறை கேட்டுவிட்டால், நீங்கள் எங்கே இணைந்து, எங்கே தொடர்பாகி, எங்கே பிரபஞ்சத்தோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளீர்கள் என்பது தெரிய வரும். ஒருமுறை அதை கேட்டு விட்டால் நீங்கள் அதனுள் சுலபமாக செல்லலாம். அதில் கவனம் வைத்தால் பின் நீங்கள் எளிதாக அதை கேட்கலாம். நீங்கள் எப்போதெல்லாம் அங்கே போகிறீர்களோ, அப்போதெல்லாம் அது உங்களுக்கு புத்திளமை அளிக்கும். அது உங்களுக்கு அற்புதமான பலத்தை கொடுக்கும், மேலும் மேலும் அதிக உயிர்ப்போடு வைத்திருக்கும். ஒருவர் அந்த உள்சத்தத்தை மறுபடியும் மறுபடியும் கேட்டால் அவர் , தெய்வீகத்தோடு உள்ள தொடர்பிலிருந்து விலகமாட்டார். அவர் இந்த உலகில் வாழலாம், ஆனாலும் அந்த தெய்வீகத்தன்மையோடு தொடர்பிலேயே இருக்கலாம். இப்படியே நாளடைவில் இந்த தந்திரத்தை தெரிந்துகொண்டால், சந்தையில் இருந்தால்கூட உங்களால் அதை கேட்கமுடியும். ஒருமுறை அதை தெரிந்து கொண்டு விட்டால் பின் அதை கேட்பதில் சிரமம் எதுவும் இருக்காது. முதல்முறை கேட்பதில்தான் பிரச்னை, காரணம் எது எங்கிருக்கிறது, அல்லது அது என்ன அதை எப்படி அனுமதிப்பது என்று உங்களுக்குத் தெரியவில்லை. அதற்கு தேவையானதெல்லாம் மேலும் மேலும் மெளனமாக இருப்பதுதான். . மெளனமாக உட்காருங்கள். உங்களுக்கு நேரம் இருக்கும் போதெல்லாம், தினமும் ஒருமணிநேரம், எதுவும் செய்யாதீர்கள் உட்காருங்கள் கேளுங்கள். சுற்றிலுமுள்ள சத்தங்கள் எல்லாவற்றையும் கேளுங்கள், எந்த குறிப்பிட்ட காரணமும் இல்லாமல், அதற்கு என்ன அர்த்தம் என்று விளக்கம் சொல்லாமல், எந்த காரணமுமில்லாமல் கேளுங்கள். அங்கே ஒரு சத்தம் இருக்கிறது. அதனால் அது ஒருவரால் கேட்கப் படுகிறது. மெதுவாக, மெதுவாக, மனது மெளனமாக இருக்கத் துவங்குகிறது. சத்தம் கேட்கப்படுகிறது ஆனால் மனம் அதற்கு இனிமேலும் விளக்கம் கொடுப்பதில்லை. இனிமேலும் அதை பாராட்டவில்லை, இனிமேலும் அதைபற்றி யோசிப்பதில்லை. திடீரென்று அந்த இருப்பு மாறுகிறது. மனம் மெளனமாக இருக்கும்போது,, வெளிசத்தத்தை கேட்கும்போது, திடீரென்று ஒரு புதியசத்தம் கேட்கிறது ஆனால் அது வெளியே இருந்து இல்லாமல், உள்ளேயிருந்து கேட்கிறது. ஒருமுறை கேட்டுவிட்டால், பிறகு கயிறு உங்கள் கையில்தான். அந்த சங்கிலியையே பின்பற்றுங்கள், அதில் ஆழமாக இன்னும் ஆழமாக செல்லுங்கள். உங்களுடைய இருத்தலில் மிகஆழமான பகுதி ஒன்றுள்ளது, அதில் போகதெரிந்தவர்கள் முற்றிலும் ஒரு வித்தியாசமான உலகத்தில், ஒரு தனியான யதார்த்ததில் வாழ்பவர்கள். - ஓஷோ

குரு பூர்ணிமா வாழ்த்துகள்

குரு பூர்ணிமா வாழ்த்துகள் " குருவே சிவன் எனக் கூறினன் நந்தி" திருமூலர் அவருடைய மெய்ஞ்ஞான தீப ஒளியே விந்துவாகும். அதிலிருந்து பிறந்து வரும் வாக்காகிய நாதம்- வாக்கியம்- பிரணவம் சொரூபமானது. கேட்டு உணர்வோரைப் பிரணவ சொரூபம் ஆக்க வல்லது. அதைச் செவிக்கு உணவாக உண்பதுவே யோக உணவு எனப்படும். அதுவே நம் பிராணனை வசப்படுத்தி அடக்கி மனோலயம் பெற்று சமாதி அடைவதற்கு சித்தர்கள் கூறியுள்ள வழி. வேறு வழியே இல்லை.