என்னை கண்டவன் என் பிதாவை கண்டிருக்கிறான்

 ஆண்டவரே நீர் போகும் முன்னே உமது பிதாவை எனக்கு காட்டித்தாரும் என்றான். அவரோ அவனை நோக்கி, நீ இத்தனை காலம் என்ன்னோடிருந்தும் என்னை அறியாதிருக்கிறாயே. நானும் பிதாவும் ஒன்றாகவே இருக்கிறோம், நீ என்னை கண்டிருக்கிறாய், இருந்தும் பிதாவை காட்டித்தாரும் என்கிறாயே,

‘என்னை கண்டவன் என் பிதாவை கண்டிருக்கிறான்’ என்றார்.”பிதாவும் பிதாவின் மடியிலிருக்கிற குமாரனும் ஒழிய வேறொருவனும் பிதாவை அறியான்” என ஒருவர் சொல்லி எனில் அதை மற்றொருவர் அந்த நிலையில் அடைந்தால் ஒழிய சொல்லமுடியாது. அதனாலேயே, “எனக்கு முன் வந்தவர்கள் திருடர்களும் கொள்ளைகாரர்களுமாயிருக்கிறார்கள்” என சொன்னார். ஆனால் இப்போது நானும் கூட சொல்லுகிறேன்”கிறிஸ்த்துவுக்கு பின் வந்த பலரும் கூட கள்ளரும் கொள்ளைகாரர்களுமாக இருக்கிறார்கள்”."நீ" இருந்த்து நீ வந்தது தந்தை வழியன்று... தந்தை உனக்குள் உயிர்ப்பு ஊட்டினவன் தானே.. "நீ" முதலில் தாயின் அண்டத்தில் அல்லவா இருந்தாய்.. அல்லவோ.. அண்டமாகிய "நீ” தந்தையின் உயிர்ப்பால் உயிரடைந்தாய்.. உனக்குள் உயிர்ப்பு வந்த விதம் இது தானே..சின்னஞ்சிறு முட்டை உயிர்பின்றி அரும்ப, அதற்க்கு தந்தை உயிர்ப்பூட்ட அம்முட்டையாம் "நீ" நாளொருமேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் வளர்ந்த்தாய்..பிறந்தாய்..அம்முட்டையே இத்தூலமாய் "நீ”.

(மூலமதை அறியாட்டால் மூலம் பாரே)
அய்யாஉருத்தரிப்பதற்க்கு முன் உயிர் புகுந்த நாதமும் என்பதில் வரும் நாதமானதை அறிந்து பற்றிகொள்பவன் உண்மையில் பாக்கியசாலியே...வணங்கத்தகுந்தவனே...அவனே நாதனுமாவான்.

ஆதம் திருவடி

 ====ஆதம் திருவடி====

முன் பதிவின் துடர்சியாக ஆதம் பாதம் பற்றி கொஞ்சம் நுணுக்கம் பார்ப்போம்.

சிருஷ்டிக்கு ஆதாரம் ஆண்-பெண் ஜோடி என்பது அனைவரும் அறிந்திருக்கின்றதே.கடுமுட்டை உருவாக்குதல் கருவை சுமத்தல் தாய்மை அடைதல்,பிறப்பு வழங்குதல்,பால் ஊட்டுதல்,வளர்த்தல் என பெண்ணிடத்தில் இவ்வளவும் அமைத்து வைக்க தெரிந்த கடவுளுக்கு பெண்ணிடத்திலேயே ஒரு சிறுதுளி சுக்கிலத்தை அமைத்து வைக்கத்தெரியாதா என்ன?

உலகத்தில் பிறக்கும் அனைத்து ஆண்-பெண் இனங்கள் தாயினிடத்தில் இருந்தே பிறப்பு கொள்கின்றன,தாயே தொப்புள்கொடி ஆதாரம்.தாயில் இருந்தே உடல் உருக்கொள்கின்றது.ஒரு சின்ன அணு மாத்திரமான கருமுட்டை வளர்ந்து தான் இவ்வளவு பெரிய உடல் மலர்ந்த்ருக்கின்றது.ஆணாக இருக்கட்டும் பெண்ணாக இருக்கட்டும் தொப்புள் கொடி எச்சம் தவிர்க்கமுடியாத வடுவாக எஞ்சுகின்றது. இது பிறப்பின் அடையாளம்.இந்த தூலம் ஒரு பெண்ணிடத்தில் தான் உருவாகியிருக்கின்ரது என்பதற்க்கு சான்று.ஒருவன் தாயிடத்தில் பிறக்காமல் இருந்திருப்பானாகில், தாயின் கருமுட்டையில் இருந்து வராமல் இருந்திருப்பானாகில் நிச்சயம் அவனுக்கு தொப்புள்கொடி இருந்திருக்காது ,அதன் வடுவும் எஞ்சாது.

உலகத்து ஜீவன்கள் பெண்களில் இருந்து பிறக்கின்றது, இந்த பிரவி எனும் சக்கரம் பெண்ணில் இருந்து பிரகடமாக ஆரம்பமாகின்றது.தூலபிரபஞ்ச விரிவு.ஜீவர்களின் கர்ம வினையின் ஆக்கம் இங்கிருந்து துவங்குகின்ரது.அது முன்னோக்கி தன் பிரயாணத்தை இயக்குகின்றது..கர்ம வினையின் விரிவு நகரிகின்ரது மரனம் நோக்கி...மீண்டும் பிறப்பு...இதைத்தான் ஆதிசங்கரர் ”புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்..புனரபி ஜனனீ ஜடரே சயனம்”என அருமையாக விளக்குகின்றார்.அதாவது மீண்டும் மீண்டும் பிறப்பு...மீண்டும் மீண்டும் இறப்பு..மீண்டும் மீண்டும் தாயின் கருவறையில் படுக்கை என பொருள்.ஏன் சங்கரர் தந்தையின் சுக்கிலத்தில் தங்குவதை விட்டு போயிருக்கின்றார் என்பதை கவனிக்கவும்.ஏன்?.அப்போது தாயின் கருவறையில் படுப்பதற்க்கு முன் இவன் தந்தையின் சுக்கிலத்தில் தங்கியிருக்க வேண்டுமல்லவா?.நாம் அப்படித்தானே எங்கும் சொல்லக்காண்கின்றோம் அல்லவா?.ஆனால் உண்மையில் அது அப்படி அல்ல என்பதே நுணுக்கம் அறிந்தவர் கண்ணோக்கு.நீ மீண்டும் மீண்டும் பிறந்து கொண்டே தான் இருப்பாய்..தாயின் கருமுட்டைகள் வழியாக. எண்ணற்ற பிறவிகள் நீ உன் கர்மங்களினால் இந்த தாய் -சேய் உறவாக இங்கே பிறப்பாய்.தாயின் கருவறை சுழற்சியில் இருந்து உன்னால் விடுபட முடியாது, நீ மெய்யான ஞானத்தை அறிந்திராவிட்டால்....ஆதம் பாதம் எனும் உன்னத அறிவை அறியும் வரை தாயுடன் உன் உறவு தொடரும்..

ஜனனீ என்றால் உலகம் எனவும் பொருள் உண்டு,உலகத்தின் தாய் என்றும் பொருள் தான்.இது இருமையின் ஒரு முகம்.சிவ-சக்தியான உள்ளமையின் ஒரு முகம், அவள் ஜனனீ என இருக்கின்றாள்.ஐவரும் அவளில் இருந்து பிறந்து செயலாற்றுகின்றனர்.உலகம் நிலைகொள்கின்றது.இந்த இருமையின் மறு பக்கம், மற்றொரு கோனம் மற்றொரு பரிணாமம் தான் தந்தை, ஆதிபிதா, ஆண் தன்மையான ஆதார சுக்கிலம்.அதனுடன் உனது முக்தி நிலைகொண்டுள்ளது.தாய் வழி விட்டு தந்தை வழியை நீ அறிந்து கொள்ளும் போது, தாய் உன் தந்தையை அறியப்படுத்தும் போது, உன் தந்தை மடியில் தவழ ஆரம்பிக்கின்றாய். தந்தை உன்னை வளர்க்கின்றார்.ஞானத்தை புகட்டுகின்ரார், உன்னை அவரை போல நாதன் ஆக்கி உன்னதத்தில் வைக்கின்றார்.

”விந்துநிலை தனையறிந்து விந்தை கண்டால்
விதமான நாதமது குருவாய் போகும்
விதமான நாதமது குருவாய் போனால்
ஆதியந்தமான குரு நீயே ஆவாய்
சந்தேகமே இல்லையடா புலத்தியனே ஐயா
சகலகலை ஞானமெல்லாம் இதற்க்கொவ்வாது
முந்தாநாள் இருவருமே கூடிசேர்ந்த
மூலமதை அறியாட்டால் மூலம் பாரே”

=அகத்தியர்.

"நீங்கள் மண்ணிலிருந்து வந்தவர்கள்,நான் மண்ணிலிருந்து வந்தவன் அல்ல.நான் என் பிதாவினிடத்தில் இருந்து வந்திருக்கிறேன்.நீங்கள் என் பிதாவை அறிந்திராதவராயிருகின்றபடியாலே என்னையும் அறியாமலிருக்கிறீர்கள்,பிதாவை நான் அறிந்திருக்கிறேன்,ஆகையினால் என்னை கனம் பண்ணுகின்ரார்”=கிறிஸ்த்து

சொல் பிறந்த இடமெங்கே

 === சொல் பிறந்த இடமெங்கே ===

இயற்கை உண்மை என்பது அனாதிகாலம் முதல் மனிதன் என்று நாவினால் சத்தங்கலை உச்சரிக்க கற்றுகொண்டானோ அன்றிலிருந்து இருந்து வருவது...எந்த மொழியும் இயற்கையாகவே அமைந்தவை அல்ல...மொழி என்பது மனிதன் தனக்கு தானே ஏற்படுத்திகொண்டது.. ஒரு சமூகம் ஏற்படுத்திகொண்டது... ஆனால் ஓசை என்பது சமூகம் ஏற்படுத்திகொண்டதுவல்ல... அது இறை படைப்பு... அதற்க்கு மொழிவேற்றுமை இல்லை... எம்மொழியாயினும் இறை சம்மதம் ஒன்றே தான்,..அல்லவா

இறை அருளாளர்களான ஞானிகள் ஓசைகளை சீரமைத்து ஒரு தனி முறையாக அமைத்து அதை சரளமாக உபயோகிக்கும் தரத்தில் கற்பித்து இலக்கணமும் வகுத்து வைத்திருகின்றனர், அவ்வளவே தான்...அவர்கள் கொண்ட ஓசைகள் தேசத்துக்கு தேசம் இடத்துக்கு இடம் மாறுபடும்...ஆனால் மனித நாவில் வரும் ஓசை ஒன்றே...அல்லவா

மனிதன் நாவு பேசுகிறது.. மிருகங்கள் பேசமுடிவதில்லை... அது மனிதனின் முதிர்வு.. அவன் வளர்ச்சியின் முன்னேற்றம்.. அவன் அறிவின் வெளித்தோற்றம்... அது இயற்கையாக வெளிப்பட்டிருப்பது... அது இருக்ககூடியது , செயற்கை அல்ல.. .அப்படியானது இயற்கை உண்மை... பஞ்ச பூதங்கள் சிவனின் அங்கங்கள்.. ஆனால் பஞ்சபூதங்களால் பலபல ரூப பேத நாமபேதங்கலாய் திரிவது தான் பேதம் எனும் மாயை.

தமிழ் எனும் சொல்லுக்கிட்ட உரையில் வள்ளல்பெருமான் அட்சரங்களில் “அறிவுகலைகள்” செயல்கொண்டிருக்கிறது என சாட்சியபடுத்துகிறார், சற்று பார்க்கபுலப்படும் ஐயா.

அனாதிகாலத்துக்கு முன்னே மனிதன் மிருகங்களோடு மிருகங்களாக அடர்ந்த காட்டுகளிலும், குகைகளிலும் இயற்கையை ஒன்றி இயற்கையோடு இயற்கையாக பன்னெடுங்காலம் எந்த சமூக சூழலும் உருப்பெறாத காலகட்டங்களினூடே தான் வளர்ந்து பலுகிபெருகி வந்துள்ளான். உண்மையை சொல்லப்போனால் நம்முடய முன்னோர்கள் அனைவரும் என சொல்லப்படுபவர்கள் அனாதி இயற்கை மனித உயிர் பிறப்புகளாக இயர்கையோடு வாழ்ந்த மனிதர்கள் என அழைக்க தகுதையானவர்களாக இருந்த ஓர் உயிரினம் தான்... அவனுக்குள் விசேஷமாக இருந்தது ஒன்று மட்டுந்தான், அது நாவசைத்து ஓசைகளை உருவாக்கிகொள்ளும் திறமை.. அந்த விவித தரமான ஓசைகலை மனிதன் சொற்களாக பிரித்து அமைத்துக்கொண்டான், சொற்கள் என அமைக்கப்படும்போது அதற்க்கு பொருள் கொள்ளப்படுகின்ரன...அப்படி பொருள் கொண்டு சீராக்கி புரிந்து கொள்ளத்தகுந்த படி ஓசைகலை அமைத்து தங்களுக்குள் பரிமாறிகொண்டனர்...அவ்விதம் ஒவ்வொரு குலத்தினிரிடமும், பிற்பாடு ஒவ்வொரு சமூகம் எனவும் அந்த பேச்சு சொற்றொடர்கள் வியாபித்தன., பொருள் கொள்ளப்பட்டன, அவை மொழியென அறியப்படுகின்றன.அதன் பிற்பாடே மொழிக்கு என இலக்கணமாக வறையறுத்துக்கொண்டான். அல்லாது ஆதியிலிருந்தே இலக்கணமும் மொழியும் இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.

ஆனால் ஓசைகள் என்பது எல்லா மனிதரிடத்தும் அவன் நாவினில் குடிகொண்டிருந்தது. அது மனித இயற்கை உண்மை ஓசைகள். அவ்வோசைகள் எல்லா தேசத்து மக்களுக்கும் எல்லா இனமக்களுக்கும் அவ்வோசையானது நாவினில் வழங்கும் படி இறை இயற்கையால் அமைந்திருக்கின்றன..ஆனால் மனிதன் அவற்றை சொற்றொடர்களாக உருவாக்கி பல பல பொருள்கள் கொள்ள அவை பலபல பாஷைகள் ஆயின. வேற்றுமை உருவாகின....மனிதனின் நாவினில் கொடுக்கபட்டிருந்த அனாதி இயற்கைஉண்மை ஓசையின் பயனை அவன் மறந்து விட்டான், அது எதற்க்கு வழங்கபட்டது என புலப்படாமல் போயிற்று, வெறும் மொழி அறிவோடு அது சுருங்கி போயிற்று...

மனித நாவிற்க்கு வரும் ஓசைகள் ஜீவனிலிருந்து வெளிப்பட்டிருக்கின்றன, அதை “வாக்கு” என வள்ளலார் சொல்லுவார். அங்ஙனம் ஜீவனை அடைந்து கொள்ள மனிதர்களுக்கு கொடுக்கபட்டிருக்கும் ஓர் ஏணியே அட்சரங்கள் ...அவை பிறந்த இடத்தை நாடி செல்ல உதவும் ஏணி...ஜீவனுக்கான வாசல் என சொல்லலாம்.

இந்த பூவுலகில் பிறந்த எவருடைய நாவிலும் வருகின்ற ஓசையமுதமே இவைகள்...இறைவன் அருளால் அமைத்த அரும்பெரும் உணவு...இவற்றை கொண்டிருப்பதனாலேயே மனிதன் மேல்குலத்தவனாம் ஆறறிவுடையவன் என்னப்படுகிறான், ஏனைய புல்பூண்டாதி தாவரசங்கமங்களுள்ளும் , புழு பூச்சியாதி வன்மிருகங்களுள்ளும் எவற்றின் நாவிலும் விளையாத விளைவான ஜீவபயிர் கதிர் இதுவே...இதை கொய்து உண்பவன் ஜீவ உணவை உண்டவன்.அவன் எக்குலத்தவனாயின் எத்தேசத்தவனாயினும் எம்மொழியை உடைத்தவனாயினும் இவை அவன் நாவினில் அனாதியாக அமர்ந்திருக்கும் வாணியின் கலைகள் அறுபத்துநாலு..அவள் அக்கினியாகவும் பிரகாசிப்பாள், தண்மதியமிர்தமாகவும் பொலிவுற்றிருப்பாள்...

==❣️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❣️

சுய வஞ்சனை

 ===சுய வஞ்சனை===

அப்போதெல்லாம் பள்ளியில் படிக்கிற காலம், இண்ணைய மாதிரி எல்லாம் பிள்ளைங்கள யாரும் கவனிக்கிறதில்ல, கிராமபுறங்களில் சொல்லவே வேணாம்.பிள்ளைங்க காலைல எந்திரிச்சு பல்லு கூட வெளக்காம பள்ளிக்கு வரும், தலை சீவி வாரி இருக்காது, மொகத்துல அங்கங்கயா திட்டு திட்டா சாம்பலை அள்ளி பூசின மாதிரி பவுடம் மட்டும் அப்பியிருக்கும்.

ஜலதோஷம் வந்து மருந்து மாத்திரை ஏதும் சாப்பிடாம, சாப்பிடாம என சொல்ல கூடாது,பெற்றோர்கள் கவனிக்காம மூக்கு ஒலிங்சுகிட்டே இருக்கும், அப்பப்ப கையிலாக அதை இழுத்து துடைச்சுகிட்டே பாடம் படிக்கிற காலம்.அணிஞ்சுக்கிறதுக்கு ஒரு ட்ரஸ் தான் இருக்கும்,அதுவும் மூணு கண்டி வெச்சு தைச்சிருக்கும்.அதை தினோம் சாயந்திரம் ஸ்கூல் முடிஞ்சப்புறம் தண்ணியில போட்டு அலசுரது,துவைக்கிறதுக்கு சோப் ஒண்ணும் கிடையாது,ரெண்டு அடி..பக்கத்துல கிடக்கிற கல்லு மேல..அதான் வாஷிங் மெஷீன்.

மத்தியானத்துக்கு என ஸ்னாக்ஸ் - லஞ்ச் பாக்ஸ் ஒண்ணும் இல்ல,வட்டர் என் சொல்லுகிற டிபண் பாக்ஸ், காலைல அம்மா அதுல பழைய சாதத்தை புழிஞ்சு உண்டை உண்டையாக வெச்சிருப்பாங்க, ஊற்காய் என எதாச்சும் தொட்டுக்க. பக்கத்துல இருந்து சாப்பிடுற நண்பர்கள் கூட்டம் பார்க்காம இருக்க கொஞ்சம் தள்லி போயி கையால மறைச்சு சாப்பிடுவோம்,ஏதோ சிக்கண் மசாலா லெக் பீஸ் சாப்பிடுர மாதிரி.அப்புறம் கை கழுவுற வழக்கம் ஒண்ணும் இல்ல, ஏண்ணா பள்லியில பைப் தண்ணி வசதி ஒண்ணும் இருக்காது.கூட்டம் கூட்டமா போகும் ,ஆம்பிளைங்களும் பெம்புளைங்களும் பக்கத்து வீட்டுக்கோ அல்லது பக்கத்து கொல்லை கிணற்றடிக்கோ, அல்லது ஊர் குளம் மட்டை என போயி கழுவிக்க வேண்டியது தான்.இதுக்குள்ள ஜெனரல் ஆப்டிட்யூட் என சொல்ர நாட்டு விஷயங்கள், வீட்டு விஷயங்கள் என பேசிகிட்டே பொறது.

புது சட்டை நிக்க்ர் போடுறதுண்ணா அது பள்ளி சுற்றுலா போறதுக்கும்,ஆண்டுவிழாவுக்கும் மட்டுந்தான்.அண்ணைக்கு கிழிஞ்சது ஒண்ணும் போடுறதில்ல, சில பசங்க கிழிஞ்சதும் போட்டுக்கிட்டு வருவாங்க. சில பேரு அடுத்த வீட்டு பைய்யனோ புள்ளையோ வீட்டுக்கு போயி அவங்க ட்ரஸ் இரவல் வாங்கித்தாணு சொல்லி தாயார் கிட்ட அழுது மன்றாடி, அப்படி எதாச்சும் கிடைச்சா அதை பெருமிதமா போட்டுகிட்டு வந்து முன்னாடி நிக்கும்.,ஏதோ அவங்க சொந்த ட்ரெஸ் மாதிரி நெனைப்பு முகத்துல பூரிச்சிருக்கும்.

அப்புறம் காலேஜ் போற வயசு வந்திச்சா..பருவ சபலங்கள் எட்டிபார்க்க ஆரம்பிச்சிரும். வீட்டில இருந்து ”டைம்டேபிளுக்கு” கட்ட பனம் வேணும்ண்ணு அம்மாவ நச்சரிச்சு..அம்மா போயி அப்பாவ நச்சரிச்சு..அப்பா மகன் ஏதோ கலக்டருக்கு படிக்கிற மாதிரி நெனச்சு..வெளிய எங்காச்சும் போயி யார்கிட்டயாவது கடன் வாங்கி கொண்டுவர...அதை லவட்டிகிட்டு...ரெண்டு ரூவாக்கு கிடைக்கிற சவ்வாது பவுடர பன்னீர் விட்டு குழைத்து அங்கங்க அப்பிகிட்டு ஏதோ பெரிய வீட்டு புள்ள மாதிரி காலேஜுக்கு போறது.சாயந்திரம் ஆகும்போது அங்கங்க கூட்டம் போட்டு வற போற பொம்பிளைங்கள வாய் பார்த்து நிக்கறது.இவன் மனசுல எல்லாம் இவன் ஏதோ பெரிய வீட்டு சீமான்ங்கறது தான். திருப்பி வீட்டுல வரும் போது குடிக்க கஞ்சி கூட இருக்காது எங்கிறது வேற விஷயம். பச்ச தண்ணிய குடிச்சுகிட்டு ஏதோ மாங்காயொ தேங்காயோ சாப்பிட்டு பசி அடக்கிறது.

வார விடுமுறை வந்துச்சுண்ணா அடுத்தவன் சக்கிளோ, அல்லது அடுத்தவன் மோட்டார் சைக்கிளோ எடுத்து கிட்டு எதாவது பெரிய பங்களா முன்னாடி போயி நிக்கிறது,பார்க்கிற பொம்பிளைங்க அந்த பங்களா இவனோடதுண்ணு நினைக்கணும்,அதுக்குத்தான் இந்த எச்ச வேலை.வாய்ப்பு கிடைச்சா பெரிய பங்கலா, பெரிய வசதியான வீட்டு கார் மேல ஒய்யாரமா சாய்ஞ்சு நின்னுகிட்டு போஸ் குடுக்கிறது. பெண்பிள்ளைங்க இதை பார்த்து இவனுக்கு மயங்கணும் என்கிர நப்பாசை தான் எல்லாத்துக்கும் காரனம். இவனுக்கு சொந்தமா ஒண்ணும் இல்ல, ஆனா பெருசா காட்டிக்கணும்.இது தான் விஷயம்.

இந்த மனோ வியாதி எல்லா காலத்து மக்களுக்கும் இருந்துகொண்டே தான் இருக்கிறது.சின்ன வயசுல காட்டிகிட்டோம்ண்ணா அது அறிவு வலராத காலம்ண்ணு சொல்லி சமாளிச்சுக்கலாம், அறிவு வர பக்குவமான வயசு வந்தும் கூட அற்ப விஷயங்களுக்காக தன்னை பெரிய ஆளாக காட்டிக்கிறதுக்கு அடுத்தவன் நிழல்ல நின்னு வெயிலாறுகின்ற குணம் மக்களுக்கு விட்டு போகாமல் இருப்பது என்பது கேவலம்..அடுத்தவன் அறிவு,அதுத்தவன் பெருமை,அடுத்தவனின் புத்திகூர்மை, அடுத்தவன் பொருள், அடுத்தவன் போடுற பதிவு இப்படி அடுத்தவன் விஷயங்கலையே எடுத்து தன்னோடதா காட்டிகிட்டு, அதையே பெருமிதமா நினைச்சிட்டு இருக்கிறது எவ்வளவு அற்பத்தனம்,சற்று சிந்திக்கத்தான் சொல்லுகிறேன்.மனதில் மலர்சி உண்டாகட்டுமே.....

மூலத்திருவிரல்

 சூரியன் ஆணாகவும் சந்திரன் பெண்ணாகவும், வலம் இடம் சத்தி சிவமுமாக வுடையது மருட்டேகம். வலம் சந்திரனாகிய சத்தியாயும் இடம் சூரியனாகிய சிவமாயு மிருப்பது அனுபவம். திரிசிய அனுபவத்திலுள்ள இடம் வலமாகவும் வலம் இடமாகவும் அனுபவந் தோன்றும்.(வள்ளலார்).

ஈராறு பெண்கலை எண்ணிரண்டாண் கலை பேராமற்புக்கு பிடித்து கொடு வந்து நேராக தோன்றும் நெருப்புறவே பெய்யில் ஆராத ஆனந்தம் ஆனந்தமாமே(திருமூலன்)

இடை நாடி என்பது சுஷும்னாவுக்கு இடமாக துவங்கி வலது நாசி வழியாக இயக்கமுறுவது(ஹேரண்ட சம்ஹிதை)

அப்படீண்ணா வலது நாசியில போறது சந்திரன்,இடது நாசி வழியா போறது சூரியன்.அது மட்டுமல்ல, துவங்குறது வலது இடது விதைகளில் இருந்து. அது தான் திருமூலர் சொல்ர “மூலத்திருவிரல் மேலுக்கு முன் நின்ற” இடம்.பெண்களுக்கு “பாலித்த யோனிக்கு இரு விரல் கீழ் நின்ற” இடம்.குதம் அல்ல.விதை அறு பட்டவனுக்கும் சூல் அற்ற பெண்களுக்கும் குண்டலினீ ஆகாது.(ரியான் அண்ணன்)

னாதம்=னாதத்தொனி;விந்து=சுக்கிலம்; னாதன்=னாதத்துக்கு அதிபன்(குரு)”

 ”னாதம்=னாதத்தொனி;விந்து=சுக்கிலம்;

னாதன்=னாதத்துக்கு அதிபன்(குரு)”
==========================================

நாதம் உண்டான பிறகே மனிதப்பிறவியில் ஆண் பெண் என்ற வித்தியாசம் ஏற்படுகிறது.அது வரையில் ஒரே தன்மை தான்.ஆண் பெண் என்ற வேற்றுமை இல்லாமல் ஒன்றாகவே விளையாடுவார்கள்.

பெண் பருவமடைந்ததும் அவளது தேகத்தில் பல மாற்றங்கள் காணப்படுகின்றன.குணத்திலும் அப்படியே.

ஆணுக்கு பதினாறு வயது எட்டினதும் அவனது தேகத்தில் சுக்கிலம் உற்பத்தியாகி,பாலனின் தொனி மாறி,கம்பீரமான ஆண்மைகுரல் எழும்புகிறது.ஆக நாதம் தான் ஆண்.இந்த நாதமில்லையேல் ஞானமில்லை.னாதமே ஞானத்துக்கு மூலம்.

நாதன் உன்னை தொட வேண்டுமென்றால் உன்னிடத்தில் நாதம் இருக்கவேண்டும்.அப்போது தான் உனது நாதத்தை எழுப்பமுடியும்.ஆதலால் தான் இளமை ததும்பும் போதே ஞானத்தை அடைய வேண்டுமென்கிறோம்.ஆதலால் தாம் ’இளமையில் கல்’ என்று எழுதி வைத்தார்கள்.இளமையில் நாதம் னிரம்பி வழியும்.ஞானத்தை எளிதாக பற்றும்.அதை விட்டு விட்டு ஞானத்தை வயது முதிர்ந்து அடையலாம் என்று சொல்லுவது உதவாத பேச்சு. பதினாறு வயதுக்கு முன்னும் அறுபது வயதுக்கு பின்னும் ஞானதீபத்தை ஏற்ற முடியாது.

[புரிகிறவங்க புரிஞ்சுக்கிடுங்கோண்ணேன்.....ரியான் உள்விளி]

சத்தம் அடங்குமிடம் சற்குரு நின்றவிடம்

 சத்தம் அடங்குமிடம் சற்குரு நின்றவிடம் என்பர்... அதுவே மூச்சு அடங்குமிடம்.... இதுவே செவிச்செல்வத்தின் பயன் என்பர் அறிவுடையோர்.....

சத்தம் அடங்குவது ஆகாயத்தில்.... எந்தளவு சத்தம் ஆகாயத்தில் சென்றாலும் அது ஆகாயத்தில் அடங்கிவிடும் இல்லயா?....(இது குழப்புற வேலை)

காற்றும் ஆகாயத்தில் அடங்கிவிடும் இல்லயா... ஐம்பூத தன்மாத்திரைகளில் சத்தம் ஆகாயதன்மாத்திரை... அதாவது ஆகாயம் சத்தத்தில் அடங்கும்.... ஆகாயமே சத்தத்தில் அடங்கும்போது காற்றும் மூச்சும் எம்மாத்திரம்?

நாதமும் நாதர்களும் மட்டுமே மிஞ்சுவர் எனப்பொருள் அன்பரே...

வெளி அறிவுக்கு சத்தம் ஆகாயத்தில் அடங்கும் தான் தெரியும்... ஆனால் ஆகாயம் "சத்தத்தில் அடங்குவது அகமியம்".....

ஆதியில் வார்த்தை இருந்தது,அந்த வார்த்தை தேவனோடிருந்தது,அந்த வார்த்தை தேவனாயிருந்தது,,சகலமும் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று, உண்டானதொன்றும் அவராலேயன்றி உண்டாகவில்லை...அவருக்குள் சீவன் இருந்தது, அந்த சீவன் மனிதருக்கு ஒளியாயிருந்தது....(பைபிள்)

புறம் என்பது அகத்தின் விரிவே....தன்னிலையின் போதே இது தெளியும்....கூறுபட்ட மனதுக்கு இது விளங்காது....ஒருமையின் ஓர்மை நினைவுக்குள் அடங்கும் போதே ஒருமையும் பன்மையும் புலம்படப்புலரும்....புலத்துக்கு புலர்ந்ததா?

உதாகரணமாக, எப்படி அகமியமான இறைவன் அகத்திலும் புறத்திலும் காரணகாரிய சொரூபராகி விளங்குகிறவராயும் விளங்கப்படுகிறவராயும் உளரோ அச்சொரூபம் என்க..

வள்ளலாரும் இதையே குறிக்கும் பொருட்டு, "இயற்கையில் தானே இருக்கின்றவராய் விளங்குகின்றவரும், இயற்கையில் தானே விளங்குகின்றவராய் இருக்கின்றவரும்" என்பார்....

உள்ளும் புறம்பும் இல்லாமல் உள்ளும் புறம்பும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் நிறைவை அறிவதே....இதுவே ஆறாம் அறிவு.....அதுவே அகத்தையும் புறத்தையும் காணும் மார்க்கம்....அவ்ர்களே மனு ஈசர்கள்

அதுவே சூக்கும "இருதயம்"..... அதை உணர்த்துபவர் குருபிரானே அன்றி வேறில்லர்....

இதை தெரிந்து கொள்ளாதவர்களே இங்கு அதிகம் சவுடால் விடுபவர்கள்....இருதயத்தை அறிந்தவனே அறிவுடயவன்....அவர்களே கற்றவர்கள்...அக்கல்வியே சாகாகல்வி....

தேடல் உள்ளவர்களுக்கு உள்ளார்...இருத்யமும் கிடைக்கும்

ஒரு குரு வந்து உபதேசித்தும் குரு உபதேசித்த பொருள் என்ன என்று புரிந்திராத சீடர்களையும் பார்த்திருக்கிரேன்...அப்படியானால் குரு உபதேசத்தினால் ஒன்றும் ஆகப்போவதில்லை என்று பொருள்.....அதாவது வயல் வளமாக இருந்தாலே பயிர் செழிப்பய் வளரும்....

வளமில்லாது கூறுகெட்ட வயலினால் ஆவது என்ன? பயிர் முளை கூட விடாது....ஆதலால் குருவை அடையும் முன் வயலை பண்படுத்திக்கொண்டு அவர்கள் முன் செல்லவேண்டும்...அல்லாவிடில் அவர்கள் விதைக்கும் வித்தானது எந்த பயனும் இன்றி போகும்...

ஏனெனில் அவர்கள் விதைக்கும் விதையானது பூமியின் விதையன்று...கூறுகெட்ட சீடனுக்கு அது என்னவென்றே தெரிய வாய்ப்பில்லை....அவர்கள் விதை தேவ உலகத்து விதை..அதன் வண்ணமும் வனப்பும் அறிந்தவரே அறிவார்...அது அறியா சீடன் பாரத்த மாத்திரத்திலே கதைக்கு உதவாது என சொல்லி தூக்கி போட்டு விடுவதே அதிகம்....பிறகு காலம் கடந்து காலன் கைஇகு கதி...

பாராயணம் பண்னுவது என்பது ஒரு நொடுக்கு வித்தை...அதை அவர்கள் சாமர்தியமாக மறைத்து வைத்துள்ளனர்...வித்தை கற்றவர்களுக்கு தான் அதன் சூட்சுமம் தெரியும்....

சாமர்த்தியமாக அவர்கல் மறைத்தது நன்மைக்கே...எள்ளளவினும் அறிவற்ற மாக்கள் உய்யும் பொருட்டே அவர்கள் அதை மறைத்து அருள் செய்துள்ளனர்...எப்படியெனின், சிறு மதலைகளுக்கு கசப்பான மருந்தை கொடுக்கும் போது அவர்கள் அதை உமிழ்ந்துவிட வாய்புண்டு என்பதை கருத்தில் கொண்டே வைத்தியர் மருந்தை கருப்பட்டி பாகில் குழைத்து வைத்திருப்பார்,,, குழந்தையும் ஆவலுடன் வெறுப்பின்றி உட்கொள்ளும்...இதுவே நொடுக்கு வித்தை....

இப்படியெ பாராயனமும்...கருப்பட்டி பாகில் குழைத்த வித்தயே அது....பாகில் குழைக்காவிட்டால் அதன் கடுமை தன்மையினால் மக்கள் அதை நிரசித்துவிடுவர்....

முற்றிலும் இது குருபிரான் அவர்களின் கனிவே, கருணையே...அவர்கள் மனப்பூர்வமாக கிடைக்ககூடாது என்று மறைத்த மறைப்பு அல்ல...ஆனால் பண்பட்டவர்களுக்கு அதுவே போதும்...அதிலிருந்து மருந்தை தெரிந்து கொள்வர்...கருப்பட்டிபாகை சிறிது சொரண்டி பார்க்க வேண்டும்..சிறிது நிறம் மாற்றம் தெரியும் கொஞ்சம் கூட சொரண்டும் போது புரியும் உள்ளே இருப்பது அருமருந்து என்பது புரியும்

---❣️ திரு. ரியான் ஐயா  அவர்கள் ❣️

பொய்யனின் மெய்

 பொய்யனின் மெய்

ரெம்ப சின்ன வயசுலேயே ஆன்மீகத்துல வந்துட்டதுனால நிறைய பொய் முகங்களை பார்க்கும் வாய்ப்புகள் ஏராளம் அமைஞ்சது.வாய்ப்புகள் அனுபவங்களாக முதிர்ச்சியுற்றன.பத்து பனிரெண்டு வயசு முதல் ஆன்மீக குழுக்களில் ஏற்பட்ட ஈடுபாடு பல மகான்களையும் மகான்களாக நடிக்கும் கூமுட்டைகளையும் சந்திக்கும் வாய்ப்புகள் ஏராளம்.நல்ல அனுபவங்களும் ஒரு மலர்சியை ஏற்படுத்தின, அதுபோல போலிகளை சந்திக்கும் தருணங்களிலும் புரிதல்களை உணர்த்தின. இங்கே முகநூலில் பல பேரிடம் சண்டை போட்டுகிட்டே இருப்பதை பல பேர் கவனிக்கலாம்,எப்ப பார்த்தாலும் ஆர்க்யூமெண்ட்களிலேயே பொழுதை கழிப்பதை காணலாம்.உருப்படியா பலபேருக்கு விளங்குற மாதிரி ஒண்ணையும் சொல்ரதும் இல்லைண்ணு பலபேர் சலிச்சுக்கிறதையும் உணர்கிறேன்.ஏன், ஏன் உருப்படுற விதம் ஒண்ணும் சொல்ரதில்லைங்கிறது தான் விஷயம், அதுக்கு ஒரு கதை சொல்றேன், கேளுங்க.

ஏராளம் குருமார்களை சந்திச்சதில் நெஞ்சு விட்டு அகலாத சில குருமார்கள் இருந்திருக்கின்றனர்.அன்பால் பண்பால்,அனுபவத்தால், நிறைவால் நெஞ்சு விட்டு அகலாதவர்களும், அதுபோல கூமுட்டைத்தனத்தால் வஞ்சகத்தால் பெண்ணாசை பொன்னாசை பொருளாசை புகழாசைகளினால் தன்னையே கெடுத்து கொண்டு போலி பாசாண்டிகள் நினைவும் நெஞ்சு விட்டு அகல மறுக்கின்றன.

அப்படி பட்டவர்களில் ஒரு ஞானகுரு என அலட்டிகிட்டு இருந்தவரும் வாய்த்தார்.பார்க்கிறதுக்கு லட்சனமாக எலுமிச்சை பழ நிறத்தில் செக்கசெவேலென இருப்பார், நெற்றி நிறைய குங்குமம், நீண்ட தலைமுடி, சீவி அலங்கரித்து பூசூடி கொண்டை போல் கட்டி வைத்திருப்பார். பிராமணர் அல்லாதிருந்தும் ஏழுபுரி நூல் அணிந்திருப்பார். காவி வேஷ்ட்டி, மேலுக்கு மஞ்சள் பட்டு, ஜக ஜகண்ணு இருப்பார்.நம்ம நித்தி மாதிரி.

நெறைய விஷயங்கள் பேசுவார், இந்தியா முழுதும் அலைஞ்சிருக்கார், மந்திர தந்திர சடங்கு  கற்ப யோக யோக அனுஷ்ட்டான கலைகள் வர்ம மருத்துவமுறைகள் என அவர் கிட்ட இல்லாத ஒண்ணு இல்லயெனலாம்.பூரணநித்திய பிரம்மசார்யென விளங்கின அவர் சொல்லிகிட்டு இருந்தது என்னண்ணா அவருக்கு விந்து நழுவாது என்பதாகும்.அதாவது எப்படி கலவி பண்ணினாலும் அவருக்கு சுக்கில ஸ்கலனம் நிகழாது என்பதாகும்.அப்படிப்பட்ட வித்தகர். ரகசியமான இந்த விஷயம் என்னமோ பரசியமாகவே இருந்தது.இதை பகிரங்கபடுத்துபவர்கள் யார் என்றால் அவரிடம் ரகசியமாக நெருங்கி இருக்கும் சீடர்களே தான்.

அப்படி இருக்கிற ஒரு தருணத்தில் தான் ஒரு சன்யாசினி அங்கு வந்து அவரிடம் சேர்ந்தார்,சின்ன பொண்ணு தான்,இருந்தாலும் எப்படியோ சன்யாச தீட்சை பெற்று இருந்தார்.அவங்களுக்கு நீரழிவு நோய் அதிகமா இருந்ததினால் நம்ம குருநாதர் தான் பெரிய வைத்தியராச்சே, கருணை கொண்டு அவங்க நோயை தீர்த்து குடுப்பதாக சொல்லி அழைத்து வந்திருக்கின்ரர்.அப்படியே இருந்த காலத்தில், அந்த பெண் சன்யாசிக்கு நான் அடிக்கடி சித்தர்பாடல்கள், திருக்குறள் தேவாரம் திருமந்திரம் என படித்துகாட்டி விளக்கங்கள் சொல்வதுண்டு.அப்படி ஒரு நெருக்கம் இருந்தது.

ஒருநாள் அந்த சன்யாசினியை நான் சென்ற போது ஆசிரமத்தில் கான்வில்லை, ஏன் என்ன என விசாரித்ததில் அவங்களுக்கு ஏதோ பிரச்சினை மருத்துவமனையில் அட்மிட் பண்ணியிருப்பதாக தெரிந்து கொண்டேன்.ஆசிரமத்தில் இருந்த பலபெண்களும் மருத்துவமனையில் இருந்தனர்.நானும் சரி ஏதோ போயி நலம் விசாரிக்கலாம் என சென்றேன். அந்த சன்யாசினி ரெம்ப சோர்வாக இருந்தார், என்னை கண்டதும் ஒரு சின்ன புன்முறுவல், அவ்வளவு தான்.நானும் வீட்டுக்கு திரும்பும் போது எதேச்சையாக என் ஊரில் உள்ள ஒரு பெண்பிள்ளை அங்கே நர்ஸ் ஆக இருப்பது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.சரி அந்த பிள்ளையை பார்த்து, இந்த சன்யாசினி எனக்கு தெரிஞ்சவங்க, நல்லா பார்த்துக்குங்க என சொல்லிட்டு வரலாம்ண்ணு போனப்ப தான் விஷயமே தெரிஞ்சுது.அந்த சன்யாசினி பொண்ணுக்கு அபார்ஷனாம்,அது ரெண்டு மூணு நாள் கழிச்சு தான் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணுவாங்களாம், வேற பிரச்சினை ஒண்ணுமில்லைண்ணு அந்த நர்ஸ் புள்ள சொல்லிச்சுது.எனக்கு மூச்சு வெளிய வரல.

கொஞ்ச நாள் அந்த ஆசிரம பக்கமே போகல, அப்புறம் ஒரு நாள் போனேன் குருநாதரை தரிசிக்க.குருநானர் ஒண்ணுமே தெரியாத பச்சபுள்ள மாதிரி சிரிச்சுகிட்டு தமாஷ் பண்ணு பேசிகிட்டு இருந்தார்.பார்க்கிறப்பவே நாயை பார்க்கிற மாதி மனசுல அருவருப்பு தோணிச்சு.சுக்கிலம் நழுவாம அதை ஜெயிச்ச மகான் தான் அந்த சன்யாசி பெண்ணை கெடுத்து குட்டிசுவராக்கியவர்.

இது போல ஏராளம் பெண்கள் இவர் வலையில் வீழ்ந்திருக்கின்றனர். விஷயம் விசார்ச்ச போது தெரிஞ்சுகிட்டது என்னண்ணா குருனாதர் ஞானநிலை எய்தியவராம்,அவர் கிட்ட இருந்து ”சுக்கிலதீட்சை” வாங்கினா அது கிடைக்கிற பெண்களுக்கு ஞான விருத்தி உண்டாகுமாம்.பெண்களுக்கு இயற்கையாகவே ஆன்மீக மேல்நிலை எய்யும் வாய்ப்பு இல்லையாம், அவங்க அமைப்பு அப்படியானதாம்.சுக்கில சம்பந்தம் உண்டானால் தான் ஆன்மீக மேல்கதி கிடைக்குமாம். அதுவும் பூரனபிரம்மசாரியின் சுக்கில ஸ்பரிசத்தால் சடுசட்டுண்ணு பெண்களால் மேல்நிலைக்கு தாவி செல்லமுடியுமாம்.இப்படி சொல்லி நம்ப வைத்திருக்கின்றார்.

நிரந்தரம் அவர் இப்படி பலபேருக்கு ரகசியமாக தீட்சை குடுத்து கொண்டு இருந்தாராம்.அபலை பெண்கள் இவர் சொல்வதை உண்மையென நம்பி, அடிக்கடி போயி ஞானம் இன்ஞெக்ட் பண்ணிகிட்டு வருவாங்களாம்.தெரியாத மக்களை எப்படியெல்லாம் இந்த குருமார்கள் ஏமாத்தி பிழைக்கின்றனர் என்பதற்கு ஒரு உதாகரணம் இது.தானும் கெட்டு தன்னிடம் வருபவர்களையும் கெடுத்து எங்கும் எய்தாமல், தன்னையே தான் வஞ்சித்து முடிவில் தன் வஞ்சனையால் தானே கெட்டு அழுகி மாண்டவர்கள் எல்லா காலத்திலும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள் என்ற வேதனையே இந்த பதிவுக்கு ஆதாரம்.

வெட்டவெளி சாதனை

 =====வெட்டவெளி சாதனை====

“வெட்டவெளி தன்னை மெய்யென்றிருப்போர்க்கு பட்டயம் ஏதுக்கடீ-குதம்பாய் பட்டயம் ஏதுக்கடீ”

இந்த பாடலை படிச்ச உடனேயே இவனுக்கு எல்லாம் புரிஞ்சு போச்சு...கெளம்பிருவான் உடனேயே...பாயை விரிச்சு போட்டு அம்மணமா உக்காந்துகிட்டு கழுத்தை நிமிர்த்தி உக்காந்துகிட்டு மேகமில்லாத ஆகாயத்தை உத்து உத்து பாக்கணும்பான்.கண்ணுல நீர் வழியற வரைக்கும் உத்து பாக்கணும்,அப்புறமா கண்களில் இருந்து நீர் பொல பொலண்ணு வழியும்,வடிஞ்சு வாயில எட்டி உப்புகரிக்கும்,இது தான் அமிர்ததாரை என்பான்.சில கூமுட்டைகள் இதுதான் அமுரி உப்புண்ணு சொல்லிகிட்டு திரிவானுங்க.

இன்னும் கொஞ்ச பேரு இருக்காங்க,தலைக்குள்ள ஒரு வெற்றிடம் இருக்கறதாம்,அதான் சிற்றம்பலமாம்,,அதான் இறை வெளி,அதையே நெனச்ய்சு தியானம் பண்ணணுமாம்.வேற சிலர் இருதயத்துல வெற்றிடமா ஒரு சின்ன வெளி இருக்காம்,அதான் மெய்யான வெளியாம்பாங்க.

இந்த ஒலகமே ஒனக்குள்ள தாம்பா இருக்குது,இப்படி சொன்னா உடனேயே இவன் மனசு கற்பனை பண்ணிக்க ஆரம்பிக்கும்,மூலாதாரத்த்ல பூமி இருக்கு,மணிபூரகத்த்ல அக்கினி இருக்குண்ணு கதை கட்ட ஆரம்பிப்பான்.கிரகங்கள் நட்சத்திரங்கள் எல்லாம் தலமண்டைக்குள்ள சுத்திக்கிட்டு இருக்கறதா பாவனை பண்ணிக்குவான்.

உலகம் உனக்குள்ளே இருக்கிறதுண்ணு சொன்னா அதன் சூட்சுமம் வேற.உனக்கு உள்ள இருக்கிறது வேற ஒண்ணுமில்ல,அந்த “நீ” தான்.”நீ” தான் இந்த உலகமா விரிஞ்சு இருக்குறே.உனக்குள்ளத்தான் இந்த ஒலகம் தோன்றி ஒடுங்குது.அந்த “நீ” உனக்குள்ள இல்லைண்ணா மிஞ்சி இருக்கிறது தான் வெளி,வெற்றிடம்.இது தான் மெய் வெளி.இங்க எந்த ஆண்டவனுமில்ல,எந்த கடவுளுமில்ல, எந்த உலகமுமில்ல,எந்த கற்பனையுமில்ல,எந்த கதையுமில்ல.

சொல்லிமுடிக்கும்போது பட்டயம்ண்ணா என்னாண்ணு சொல்லாம போன நம்மள கட்டிவெச்சு உதைப்பானுவ அல்லவா,அந்த பயம் வேற இருக்கு.அப்ப சொல்லிருவொம்,அப்படியாச்சும் விடுவாங்களாண்ணு பார்ப்போம்.இப்பல்லாம் லேண்டுக்கு பட்டா போட்டு குடுக்கறாங்களே,இதைஅ குமரிமாவட்ட தமிழ்ல பட்டயம்ண்ணு தான் சொல்லுவாங்க.இப்பவும் பட்டாண்ணு சொல்ரது நியூ ஜெனரேஷன் மகள் மட்டும் தான்,ஓல்ட் ஜெனரேஷன் மக்கள் பட்டயம்ண்ணும்  தான் இப்பவும் சொல்லுவாங்க.
முன்னைய மன்னர்ஆட்சி காலகட்டத்துல இந்த பட்டயம் செம்ப தகிடுல குடுத்தாங்க.செம்பு பட்டையில இருக்கிறதினால செம்ப பட்டயம்ண்ணு பேர்.வேற ஒண்ணுமில்ல “ஓணர்ஷிப்” தான்.

அது போல,”ஓணர்ஷிப்” இல்லாம இருக்கணும்ங்கிறது தான் சாதனையின் நுணுக்கம்.அதான் வெட்டவெளியை மெய்யென்றிருப்போர்க்கு ஓணர்ஷிப் ஏதுக்கடீ என்கிறார்.

நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?

 === நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?  ===

எண்ணற்ற கோட்பாடுகள்,எண்ணற்ற கொள்கைகள் என எல்லாம் குழம்பி போய் கூத்தடிச்சு நான் சொல்றது மெய்,நீ சொல்றது பொய் என அடுத்தவன் அடுத்தவனை குறை சொல்லியே உண்மை எதுவென அறியாமல் கடைசியில் ஒரு அருமையான வாழ்வு முடிந்துவிடுகின்றது.

ஞானியர் என சொல்லிகொண்டு பலபேர் வந்துபோயிருக்கின்றனர், ஆனால் சீடர்களுக்குத்தான் குழப்பம் திர்ந்தபாடில்லை. மறுபிறவி உண்டு என சொல்பவர்கள், மறுபிறவி என்பது இந்த ஒரு பிறப்பிலேயே நிகழும் மாற்றங்கள் தான் என்பவர்கள், கர்மம் உண்டு என்பவர்கள், கர்மம் இந்த பிறப்பிலேயே முடிந்துவிடும் என்பவர்கள்,ஜீவன் பலபிறப்புகள் எடுக்கிறது என்பவர்கள்,ஜீவனை அலகை கொண்டு சென்று விடும் என்பவர்கள், எமன் ஜீவனை பிடித்து நரகத்தில் கொண்டு சென்று துன்புறுத்துவான் என்பவர்கள்,உத்தராயனத்தில் செத்தால் சொர்க்கம் சென்றுவிடலாம் என்பவர்கள், தட்சிணாயனத்தில் செத்தால் மறுபிறப்பு உண்டு என்பவர்கள்,குரு நினைத்தால் மட்டும் தான் மோட்சம் உண்டு என்பவர்கள்,குருவில்லாமல் மோட்சம் பெற்றவர்கள் உண்டு என்பவர்கள். ஆண் இறந்தால் அடுத்த சென்மமும் ஆணாக தான் பிறப்பு என்பவர்கள், ஆண்களுக்கு மட்டும் தான் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கள். குண்டலினீ இல்லையென்றால் ஞானம் இல்லை என்பவர்கள்,மிருகங்களுக்கும் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கல், மரங்கலை வனங்கினால் மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள், இயற்கையே கடவுள் என்பவர்கள். உயிர் தான் கடவுள் என்பவர்கள், ஜீவனே சிவன் என்பவர்கள்,நியாயத்தீர்ப்பு உண்டு என புலம்பி சென்ரவர்கள், நியாயதீர்ப்பு வரும் என காத்திருந்து ஏமாந்து போனவர்கள், வருகிரதை வரும் இடத்தில் நின்று பார்ப்போம் என இருப்பவர்கள், என்னால் ஒன்றுக்கும் முடியலியே என ஏங்கி தவிப்பவர்கள்.சாவோடு எல்லாம் முடிஞ்சு போச்சு என்பவர்கல், மோட்சம் முக்தி என்பதெல்லாம் பொய் என்பவர்கள்,கடவுளே கதி என தவம் கிடப்பவர்கள்,சாப்பாடு போட்டா மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள்..என..என...

“அணுவில் அணுவினை, ஆதிப் பிரானை
அணுவில் அணுவினை ஆயிரம் கூறு இட்டு
அணுவில் அணுவை அணுகவல் லார்கட்கு
அணுவில் அணுவை அணுகலும் ஆமே”
   ~ திருமந்திரம்

இரண்டு வித்தியாசமான அமைப்பை கொண்டுள்ள வஸ்த்துக்கள் ஒரு வட்டத்தின் சூழலில் அமையப்பெறின் அங்கு மூன்றாவது ஒரு சுழற்சி அசைவு உருவாகும்.

இறை ஆகாசத்தில் ஆன்ம அணுத்துகள் வந்து பெறுமாயின் இவை இரண்டுக்கும் இடையே மற்றொரு இயக்கம் ஆரம்பிக்கும். அந்த இயக்கம் இரண்டுக்கும் ஒற்றுமையாகவும், வேற்றுமையாகவும் கொண்டிருக்கும். அதனால் இவை இரண்டும் எதிர் எதிர் துருவங்களாக தனக்குத்தானே பலாபலம் கொண்டு இயக்கம் கொள்ளும்.

எப்போது இவை இரண்டும் ஒன்றாகிறதோ, அப்போது அசைவு நிலை நிற்க்காது மறைந்துவிடும்... அதுவரை உசும்புதல் நீளப்பெறும் அனந்தகால பேதமாக.. விதவித தோற்றங்களில் விதவித மாற்றங்களில் விதவித வண்ணங்களில்...

ஜீவன்னா  என்னதுன்னு, நிமிட நேரத்தில் குருபிரான் காட்டிகொடுக்கும் அந்த அணுவினும் அணுவான பொருளை கண்ட பின், சீவகாந்தம் என்பது வெறும் மாயாஜாலமே. ஜீவனை அறிந்திறாதவர்கள் கொண்டாடும் வெறும் வாய்சவுடால்..

"அணு என்றாலே அனுமானமாகத்தானே உணர முடியும்.  புலன்களுக்கு எட்டாத விடயம் தானே."

புலன்களுக்கு எட்டாத ஒன்றுக்கு பெயர் எதுக்கு?.  அணு என்றால் புலன்களுக்கு நுண்ணியது என பொருள்.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் கோடானுகோடி உயிர்துகள் என ஒன்றுமில்லை, ஒரே ஒரு உயிர் அனு தான் தந்தை தாய்க்கு தானம் கொடுத்தது.. அந்த ஒரு உயிர் அணு தான் உடலை கட்டமைக்கின்றது.

மனிதனின் உடலில் இயங்கும் ரெத்த அணுக்கள் மற்றும் ஏனைய சூக்கும என்சைம்கள் போன்ற என்னற்ற உயிர் வடிவங்கள் இருப்பினும் அவை உடலுக்கு ஆதி காரணமான ஜீவ அணு அல்ல.

அணுவுக்குள்ளே எலக்டரான், புரோட்டான் என துகள்களும் அவை இயங்க வெளியும் உள்ளது. ஒரு ஜீவ அணுதான் என்று சொன்னாலும் அதிலேயே பலவும் உள்ளது.

ஜீவ அணு என்பது பவுதீக அணுவை போல புரோட்டான், எலக்ட்ரான், நியூட்ரான் கொண்ட கட்டமைப்பு அல்ல ஜீ.  இங்கே அணு என சொல்வதின் பொருள் மைனூட் என பொருள்படும். நீங்கள் கருதுவது போன்று பவுதீக நுண் அணு அல்ல.  ”நுண்ணறிவு”.  "அறிவே சொரூபமானது ஜீவ அணு".

அரூபம் ரூபமாகாது. பஞ்சபூதம் ஒருபோதும் அடர்த்தி நிறை கூடுவதும் இல்லை குறைவதும் இல்லை. மொத்த நிறை எப்போதும் சமமாகவே இருக்கும். இந்த பிரபஞ்ச விரிவை விட்டு எதுவும் அப்பால் செல்வதில்லை, இருப்பவை வெளியில் இருந்து வந்தவையும் இல்லை. இருப்பதுவே அதன் இருப்பு. மாயையே மறைப்பு.

ஜீவ அணு என்பது நீங்கள் அறிந்திராத காரணத்தால் மனம் இப்படி பலவிதமாக சொல்லத்தோன்றுகின்றது. தூல பவுதீக அணுவை மட்டும் அறிந்துள்லவர்கள் ஜீவ அணுவின் தன்மையை தத்தமது நிலைக்கொப்ப வளம் செறி கொளுவது இயல்பே ஆம்.

நமது தந்தை நமுக்கு தானமாக தந்த ஒரு துளி ஜீவ அணுவின் வாசலே பிரம்மரந்திரம். அந்த ஜீவ அணுவின் மெல்லிய வாசலில் இருந்து ஜீவ கலையாம் அக்கினி நமது சுவாசம் வழியாக வெளியேறி கொண்டிருக்கிறது. அப்படி வெளியேறாமல் அதை அக்கினியின் இருப்பிடத்தில் வைத்து பாதுகாப்பது தான் ஊர்த்வகதி. இதை தான் "சுக்கில துளியுளே சுரோணிதத்தின் வாசலுள் முச்சதுர பெட்டுளே மூலாதார வரையுளே அச்சமற்ற சவ்வுளே அரியரனுமொன்றுமாய் உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் உண்மையே சிவாயமே" என சிவவாக்கியர் சொல்லுகிறார். உன்னுடைய தந்தை வழங்கிய உயிர்துளியே உனது மூலாதாரம், அது நீ நினைக்கிற பிறப்பு உறுப்பின் அருகாமையில் இருப்பது அல்ல. உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் ஊடாக இயங்கி நிற்பது சுவாசத்தின் மூலமான அக்கினியே.  அக்கினி அறுந்து போனால் மரணம்.உன் உடல் குளிர்ந்து போகும்.

குருவில்லா ஆன்மீகம் குருட்டாட்டம் கேள்
குணமில்லா சீடனுக்கும் குருவுக்கும் தான்
வருத்தமுற்று குருபாதம் தேடினாக்கால் வருத்தமற்று வகைபலவும் வசத்திலாகும்
நிருத்தமுற்ற சேவடிதான் நீழலகும்
நிருவிகற்ப நிட்டயுந்தான் நிமிடமாகும்
பருத்திவிட்ட பஞ்சதைபோல் பரத்திலாடும்
பரபிரம்ம சொரூபத்தை கரத்திலாக்கே

ஆதியின்றி அந்தமின்றி அருளு வந்துதித்ததோ
நீதியின்றி நிறமுமின்றி நிர்மலமும் கதிச்சதோ
வேதமின்றி விறகுமின்றி நீரதுவும் கொதிச்சதோ
பூதமஞ்சினும் புகுந்த கொள்ளி பூசையதுவும் கொண்டதோ.

                   ~~~   ரியான் பஞ்சவர்ணகிளி

ஆத்ம வணக்கம்

-- ❣️திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❣️