ஒத்த பொருள் யாது? – ஐயா ரியான் .

 ஒத்த பொருள் யாது? – ஐயா ரியான் .

அன்பார்ந்த சன்மார்க்க சாதகர்களே, ஆன்மீக மார்க்கத்தில் பிரயாணம் பண்ணும் சாதகர்கள் முக்கியமாக அற்ந்து கொள்ளவேண்டியது “ஒத்த பொருள்’ என குறிப்பிட்டுள்ள மறை ரகசியத்தையே. அதென்னது ஒத்த பொருள் என கேள்வி எழும்புவது சஹஜமே,ஏனெனில் ஒவ்வொருவரும் ஒருவாறு விளக்கம் சொல்லுவார்கள், ஆனால் ஒத்தது அறிந்தவர் ஒருசிலரே.அதனாலேயே ‘ஒத்தது அறிந்தார் உயிர் வாழ்வர் மற்றெல்லாம் செத்தாருள் வைக்கப்பெடும்” என்றனர் ஞானிகள்.

உயிர் என்பது உலகில் இருக்கும் ஒரு பொருள், அதை அறிவது மாபெரும் பாக்கியமே ஆகும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால் அந்த உயிர் உலகத்தில் வரவேண்டுமெனில் ”இரு” பொருள்கள் ஒன்று சேரவேண்டும். ஆகையினால் “உயிரானது உலகில் வாழ” இரு பொருள்கள் சேர்ந்தால் அல்லாது ”வாழாது”. அதனால் “வாழ்வு” என்பது “இரு பொருள்களின்” சேர்க்கை என்பதில் ஐயமில்லை அன்றோ?.

அந்த “இரு பொருள்கள்’ யாதெனில்” தாயும் தந்தையுமே” ஆகும். அதாவது தாயையும் தந்தையையும் அறிந்தவன் உயிர் வாழ்வான், ஏனையவர்கள் செத்தவர்களிடம் சேர்க்கப்படுவார் என்பதில் ஐயம் வேண்டாம், அப்படித்தானே?.ஆகையினால் “தாயையும் தந்தையையும் “ அறிவோமாக.

நம்முடைய உடலில் உயிர் இருக்கிறது என்பது நமக்கு தெரிகிறது, ஆனால் அது எங்கிருக்கிறது என தெரியாது, அப்படித்தானே?. ஆகையினால் உயிர் எங்கிருக்கிறது என்பதை அறிய எளிய மார்க்கமானது அது எங்கிருந்து வந்தது என்பதை அறிதலேயாம்.அல்லவா?.அதாவது நமது தாயும் தந்தையும் நமக்கு இரண்டு பொருள்களை தந்துள்ளனர்,ஒன்று விந்து , மற்றொன்று நாதம். இவை இரண்டுமே அவர்கள் நமக்காக தந்த மேலாம் பொருள்கள்,அல்லவா?.அப்படியாயின் உயிரானது இவ்விரண்டையும் சார்ந்து தானே இருக்கவேண்டும்?..

ஆம், அதுவே உண்மை, உயிரானது நமது தந்தையானவர் நமக்கு தந்த” விந்து” எனும் நிலையத்தில் இருக்கிறது., அது கோடி சூரியபிரகாசத்துடன் இருக்கிறது என்கின்றனர் ஞானிகள். இங்கு ஒரு விஷயம் நாம் கருத்தில் கொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால், மேற்சொன்ன “விந்துவும் நாதவும்” ஆண்பெண் இருபாலருக்கும் பொதுவாகவே உள்ளது என்பதாகும்.அதாவது “விந்துவும் நாதவும்” கருப்பையில் சேர்ந்து ஏழு நாட்கள் அவை ஆனாகவோ பெண்னாகவோ அறிவு பிரியாமல் ”இரண்டுமற்ற” தன்மையில் இருக்கும், பிறகு ஆணாகவோ பெண்ணாகவோ அலியாகவோ பிறவி எடுக்கும்.

ஆண் தன்மை மிகுந்தது ஆனாகவும் பென் தன்மை மிகுந்தது பெண்ணாகவும் இருக்கும். அப்போதும் ஆணிடத்தில் கொஞ்சம் பெண் தன்மையும் , பெண்ணிடத்தில் கொஞ்சம் ஆண் தன்மையும் இருக்கவே இருக்கும்.

இப்படியான “விந்துவும் நாதவுமே’ “ஒத்த பொருட்கள்”., இவை இல்லையெனில் உயிர் நிலை என்பது உலகத்தில் வராது. எந்த ஒரு உயிரும் உலகத்தில் வந்து முதிர்ச்சி அடைந்தாலும், அந்த உயிரின் அடிப்படை கூறான “ விந்துவும் நாதவும்” அவ்வுடம்பில் சிரசினில் இருக்கும்.அதில் உயிர் நிலையானது ஆணாகில் விந்துவுடனும், பெண்ணாகில் நாதமுடனும் இசைந்து இருக்கும்..

ஆனால் ,அவ்வுடம்பில் குடி இருக்கும் ஆன்மாவானது உயிரையோ ,விந்துவையோ நாதத்தையோ அறியாது “நான்’ எனும் அகந்தையினால் அறிவழிந்து கெட்டு மரணத்தை அடைகின்றது. ஆகையினால் அப்படி போகாது உயி நிலையை கண்டடைந்து கொள்ளவேண்டின் நாம் “ஒத்த பொருள்களை” கண்டடையவேண்டும். அந்த இரண்டு பொருட்களையும் “அகர உயிர் எனவும் உகர உயிர் எனவும் “ கொளளுவர் ஞானிகள். இவை இரண்டும் “தாய் தந்தை” அணுக்களேயாம், அல்லது “நாத விந்துக்கள்”, அடுத்து இவ்விரண்டின் சேர்க்கையினால் பிறக்கும் உயிரே “ம்” எனும் ஜீவ ஆன்மா.

ஆனால், ஜீவான்மாவானது அகர உகர பொருட்களை அரியாது ,தன்னுடைய உயிர் நிலையை அடையாது மரணத்தை அடைவது பரிதாபகரமானது.ஆகையினால் இவ்விரண்டு “ஒத்தபொருட்களை” அறிந்து உயிர் காப்போம், குழூஉக்குறியாக இவற்றை “பிச்சி மொட்டாகவும்” , எலுமிச்சை பழமாகவும் உருக்கொள்வார்கள். ஏனெனில், பிச்சி மொட்டானது விந்தணுவின் பரியாயமாகவும், எலுமிச்சை பழமானது சுரோனிதத்தின் பரியாயமாகவும் சொல்லுவர் ஞானிகள். இவற்ரையே “குரு தட்சிணையாக” கொள்ளுவது “குரு மரபு”.விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தை காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் ,விதமான நாதமது குருவாய் ஆனால் ஆதிஅந்தமான குரு நீயேயாவாய், சந்தேகமே இல்லையடா புலத்தியனே ஐயா சகலகலை ஞானமெல்லாம் இதுக்கொவ்வாது, முந்தாநாள் இருவருமே கூடிச்சேர்ந்த மூலமதை அறியாட்டால் மூலம் பாரே,.....என அகத்தியர் சொன்னதுவே உயர்ஞானம்...வாழ்க குரு “திருவடி, வாழ்க சிவபாதம்”

கடவுளை விட குருவே உயர்வானவர்*

 *கடவுளை விட குருவே உயர்வானவர்*

ஒரு சீடனின் வீட்டுக்கு *கடவுளும் சீடனின் குருவும்* வருகை தந்தனர்.

கடவுளையும், குருவினையும் ஒன்றாகப் பார்த்த சீடன் உடனடியாக கடவுளின் அருகில் சென்று அவரின் *பாதத்தை தொட்டு வணங்க சென்றான்* .

உடனே கடவுள் அவனைத் தடுத்து, “ *முதலில் நீ உன் குருவை வணங்கு* ” என்று சொன்னார்.

சீடன் குருவினை பணிய சென்ற போது, “சீடனே, நான் உன் வீட்டுக்கு கடவுளை அழைத்து வந்திருக்கிறேன், அதனால் நீ கடவுளைத்தான் முதலில் வணங்க வேண்டும்” என்று சொன்னார்.

*குருவின் உபதேசத்தைக் கேட்ட சீடன் மீண்டும் கடவுளின் அருகில் சென்று அவர் பாதம் பணிய முயன்றான்.* 

"அப்பனே, உன் வாழ்க்கையில் கடவுளை கொண்டு வந்தவர் உன் குருதான். அவர் தான் என்னை அடைவதற்கு உரிய வழியைக் காட்டி உனக்கு அருளினார், ஆகையால் அவரையே நீ முதலில் வணங்க வேண்டும், ஆகவே நீ அவரிடம் சென்று அவரின் ஆசியைப் பெறுவாயாக “ என்றார் கடவுள்.

சீடன் மீண்டும் குருவிடம் சென்றான்.

“சீடனே ! நான் தான் கடவுளை அடைய வழி காட்டினேன் என்றாலும், அவர் தான் *அனைத்துக்கும் பொறுப்பானவர்,* ஆகவே நீ முதலில் கடவுளிடம் ஆசி பெறுவதுதான் சிறந்தது” என்றார் குரு.

மீண்டும் கடவுளிடம் சென்றான் சீடன்“அப்பனே, அவர் சொல்வது எல்லாம் சரிதான்.

*கடவுள் யார்?*

*குரு என்பவர் யார்?* என்று உனக்குச் சொல்ல விரும்புகிறேன்.

ஒவ்வொருவர் செய்யும் செயலுக்கேற்ற கர்ம வினைகளைப் பொறுத்து எந்த வித பாரபட்சமும் இல்லாமல் நான் மனிதர்களுக்கு சந்தோஷத்தையோ துக்கத்தையோ அளிக்கிறேன்.

நான் யாருக்கும் தீமையோ அல்லது நன்மையோ செய்வதில்லை. அவரவர் செய்யும் *கர்ம பலனைத் தான் அவரவர்களுக்கு வழங்குவேன்* .

ஆனால் *குரு* என்பவர் அப்படியல்ல. அவர் *தூய்மையானவர். எளிமையானவர். அன்பானவர். குருவினைத்தேடிச் செல்லும் சீடனை அவர் அப்படியே ஏற்றுக் கொள்கிறார்* .

என்னை அடைய அவனுக்கு வழி காட்டி அருள்வார்.

அவன் எப்படி இருந்தாலும் அவனை அவர் நெறிப்படுத்தி விடுவார் சீடனின் *கர்மபலன் அவனைப் பாதிக்காமல் காப்பார்.*

அவனுடன் கூடவே இருந்து அவனுக்கு வழிகாட்டி அருள்வார். ஆனால் நான் அதை செய்வதே இல்லை. ஆகவே *கடவுளை விட குருவே உயர்வானவர்*” என்றார் கடவுள்.

*குருவே துணை ! ஸ்ரீ குரூப்யோ நமஹ !*

ரியான் சத்விசாரம்

 ரியான் சத்விசாரம்

பத்தரைப் பின்பற்றுபவர்களால் பின்பற்றப்படும் மதப் பாதை இதுதான் தர்மபதம்: உயிரினங்கள் மனதில் இருந்து அவற்றின் தன்மையைப் பெறுகின்றன; 

அவை மனத்தால் உருவாக்கப்பட்டவை. 

மனமே பேரின்பம் அல்லது ஊழலுக்கு ஆதாரம். 

தானே தீமை செய்யப்படுகிறது; 

ஒருவன் துன்பப்படுகிறான்; 

தானே தீமை செய்யாமல் விடப்படுகிறது; 

தன்னால் ஒருவன் சுத்திகரிக்கப்படுகிறான். 

தூய்மையும் அசுத்தமும் தனக்குச் சொந்தமானது, எவராலும் மற்றொருவரைத் தூய்மைப்படுத்த முடியாது. 

நீங்களே முயற்சி செய்ய வேண்டும். 

ததாகதர்கள் சாமியார்கள் மட்டுமே. 

வழியில் நுழையும் சிந்தனையாளர்கள் மாராவின் அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுபடுகிறார்கள். 

எழுந்தருளும் நேரத்தில் தன்னைத் தானே எழுப்பாதவன்; 

இளமையாகவும் வலிமையாகவும் இருந்தாலும் சோம்பல் நிறைந்தவர்; 

யாருடைய விருப்பமும் எண்ணங்களும் பலவீனமானவை; 

சோம்பேறி மற்றும் சும்மா இருக்கும் மனிதன் ஒருபோதும் அறிவொளிக்கான வழியைக் கண்டுபிடிக்க மாட்டான்.

ஒருவன் தன்னைப் பிரியமாக வைத்திருந்தால், அவன் தன்னைக் கவனமாகக் கவனிக்கட்டும்; 

தன்னைக் காத்துக் கொள்பவனை உண்மை காக்கும். 

ஒரு மனிதன் மற்றவர்களுக்கு கற்பிப்பது போல் தன்னை உருவாக்கிக் கொண்டால், அவன் தன்னை அடக்கிக்கொண்டு, மற்றவர்களை அடிபணியச் செய்யலாம்; 

ஒருவரின் சுயத்தை அடக்குவது உண்மையில் கடினம். 

சில மனிதர்கள் போரில் ஆயிரம் முறை ஆயிரம் பேரை வென்றாலும், மற்றொருவர் தன்னை வென்றாலும், அவர் வெற்றியாளர்களில் பெரியவர். 

சாமானியராக இருந்தாலும் சரி, மதகுருமார்களாக இருந்தாலும் சரி, இதை நான்தான் செய்தேன் என்று நினைப்பது முட்டாள்களின் வழக்கம். 

மற்றவர்கள் எனக்கு அடிபணியட்டும். 

இந்த அல்லது அந்த பரிவர்த்தனையில் நான் முக்கிய பங்கு வகிக்க வேண்டும்." முட்டாள்கள் செய்ய வேண்டிய கடமையை அல்லது அடைய வேண்டிய இலக்கை பற்றி கவலைப்படுவதில்லை, ஆனால் தங்களை மட்டுமே நினைக்கிறார்கள். எல்லாமே அவர்களின் மாயையின் பீடமாகும்.

கெட்ட செயல்களும், நம்மை நாமே புண்படுத்தும் செயல்களும் செய்வது எளிது; 

எது நன்மை மற்றும் நல்லது, அது மிகவும் கடினம். 

ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்றால், அதை ஒரு மனிதன் செய்யட்டும், அவன் அதை தீவிரமாக தாக்கட்டும்!

வெகு காலத்திற்கு முன்பே, ஐயோ! 

இந்த உடல் பூமியில் கிடக்கும், இகழ்ந்து, புரிந்து கொள்ளாமல், ஒரு பயனற்ற மரக்கட்டை போல; 

இன்னும் நம் எண்ணங்கள் நிலைத்திருக்கும். 

அவை மீண்டும் சிந்திக்கப்பட்டு செயலை உருவாக்கும். 

நல்ல எண்ணங்கள் நல்ல செயல்களையும், கெட்ட எண்ணங்கள் கெட்ட செயல்களையும் உருவாக்கும்.

உழைப்பு என்பது அழியாமையின் பாதை, சிந்தனையின்மை மரணத்தின் பாதை. 

ஆர்வமுள்ளவர்கள் இறப்பதில்லை; 

சிந்தனையற்றவர்கள் ஏற்கனவே இறந்துவிட்டதைப் போன்றவர்கள். 

அசத்தியத்தில் உண்மையைக் காண்கிறோம், பொய்யை உண்மையாகக் காண்கிறோம் என்று கற்பனை செய்பவர்கள் ஒருபோதும் சத்தியத்தை அடைய மாட்டார்கள், ஆனால் வீண் ஆசைகளைப் பின்பற்றுகிறார்கள். 

சத்தியத்தில் உண்மையையும், அசத்தியத்தில் அசத்தியத்தையும் அறிந்தவர்கள், சத்தியத்தை அடைந்து, உண்மையான ஆசைகளைப் பின்பற்றுகிறார்கள். 

மோசமான கூரை வீடுகளை மழை உடைப்பது போல, உணர்ச்சிகள் பிரதிபலிக்காத மனதை உடைக்கும். 

நல்ல ஓலைப் போடப்பட்ட வீட்டை மழை உடைக்காது போல, நன்கு பிரதிபலிக்கும் மனதை மோகம் உடைக்காது. 

அவர்கள் விரும்பும் இடத்தில் தண்ணீரை வழிநடத்துங்கள்; 

fletchers அம்புக்குறியை வளைக்கிறார்கள்; 

தச்சர்கள் ஒரு மரக் கட்டை வளைக்கிறார்கள்; 

புத்திசாலிகள் தங்களை வடிவமைக்கிறார்கள்; 

புத்திசாலிகள் பழி மற்றும் புகழுக்கு மத்தியில் தடுமாற மாட்டார்கள். 

சட்டத்தைக் கேட்டு, ஆழமான, வழுவழுப்பான, அமைதியான ஏரியைப் போல அவர்கள் அமைதியாகிவிடுகிறார்கள்.

ஒரு மனிதன் தீய எண்ணத்துடன் பேசினால் அல்லது செயல்பட்டால், வண்டியை இழுக்கும் எருது கால்களை சக்கரம் பின்தொடர்வது போல் வலி அவரைப் பின்தொடர்கிறது. 

ஒரு தீய செயலை விட்டுவிடுவது நல்லது, ஏனென்றால் ஒரு மனிதன் அதன் பிறகு மனந்திரும்புகிறான்; 

ஒரு நல்ல செயல் சிறப்பாக செய்யப்படுகிறது, ஏனென்றால் அதைச் செய்தவர் மனந்திரும்ப மாட்டார். 

ஒரு மனிதன் தவறு செய்தால் அதை மீண்டும் செய்யாதே; 

தவறு செய்வதில் அவர் மகிழ்ச்சியடைய வேண்டாம்; 

வலி தீமையின் விளைவு. 

ஒருவன் நல்லதைச் செய்தால், அவன் அதை மீண்டும் செய்யட்டும்; 

அவர் அதில் மகிழ்ச்சியடையட்டும்; 

மகிழ்ச்சி என்பது நன்மையின் விளைவு.

அது என்னை நெருங்காது என்று மனதிற்குள் சொல்லிக் கொண்டு ஒருவனும் தீமையை இலகுவாக நினைக்க வேண்டாம்.” நீர்த்துளிகள் விழுவதால் பானை நிரம்புவது போல, மூடன் அதைச் சிறிது சிறிதாகச் சேகரித்தாலும் தீமை நிறைந்தவனாகிறான். 

. அது என்னை நெருங்காது என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டு, நல்லதை இலகுவாக நினைக்க வேண்டாம்." 

நீர்த் துளிகள் விழுவதால் நீர்ப் பானை நிரம்புவது போல, ஞானி அதைச் சிறிது சிறிதாகச் சேகரித்தாலும், நன்மை நிறைந்தவனாகிறான்.

இன்பத்திற்காக மட்டுமே வாழ்பவன், தன் புலன்கள் கட்டுப்பாடில்லாமல், உணவில் மிதமிஞ்சி, சும்மா, பலவீனமானவன், மாரா, சோதனைக்காரன், பலவீனமான மரத்தை காற்று கீழே வீசுவது போல், நிச்சயமாக வீழ்த்தப்படுவான். 

இன்பங்களைத் தேடாமல், புலன்களை நன்கு கட்டுப்படுத்தி, உணவில் மிதமான, உண்மையுள்ள, வலிமை மிக்கவனாக வாழ்பவன், பாறை மலையைக் காற்று வீசுவதை விட, மாரா அவனை நிச்சயமாக வீழ்த்த மாட்டான்.

தன் முட்டாள்தனத்தை அறிந்த மூடன், குறைந்தபட்சம் இதுவரை அறிவாளியாகவே இருக்கிறான். 

ஆனால் ஒரு முட்டாள் தன்னை அறிவாளி என்று நினைக்கிறானோ, அவன் உண்மையில் ஒரு முட்டாள். 

தீமை செய்பவனுக்குத் தேன் போல இனிமையாகத் தோன்றும்; 

அது எந்தப் பலனையும் கொடுக்காத வரை அவர் அதை இனிமையாகப் பார்க்கிறார்; 

ஆனால் அதன் பழம் பழுக்கும் போது, ​​அவர் அதை தவறாக பார்க்கிறார். 

எனவே, நல்ல மனிதன் தர்மத்தின் நன்மையை ஒரு சுமையாகவும் தீமையாகவும் பார்க்கிறான், அது பலனைத் தராத வரை; 

ஆனால் அதன் பழம் பழுத்தவுடன், அதன் நன்மையை அவர் காண்கிறார்.

ஒரு வெறுப்பவர் ஒரு பகைவருக்குப் பெரும் தீங்கு விளைவிக்கலாம், அல்லது ஒரு எதிரிக்கு எதிரி; 

ஆனால் தவறாக வழிநடத்தப்பட்ட மனம் தனக்குத் தானே பெரிய தீங்கைச் செய்து கொள்ளும். 

தாய், தந்தை அல்லது வேறு எந்த உறவினரும் நிறைய நன்மை செய்வார்கள்; 

ஆனால் நன்கு வழிநடத்தப்பட்ட மனம் தனக்குத் தானே அதிக சேவை செய்யும்.

எவனுடைய துன்மார்க்கம் மிக அதிகமாக இருக்கிறதோ, அவன் தன் எதிரி எந்த நிலைக்குத் தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்கிறான். 

அவனே அவனுடைய மிகப்பெரிய எதிரி. 

இவ்வாறு, ஒரு படர் தன்னை ஆதரிக்கும் ஒரு மரத்தின் வாழ்க்கையை அழிக்கிறது.

"இது வலி" என்று எரியும் போது நீங்கள் அழக்கூடாது என்பதற்காக, மகிழ்ச்சியைத் தருவதைப் பற்றி உங்கள் எண்ணங்களைச் செலுத்த வேண்டாம். 

துன்மார்க்கன் தன் செயல்களால் எரிக்கிறான், நெருப்பால் எரிக்கப்பட்டான். 

இன்பங்கள் முட்டாள்களை அழிக்கின்றன; 

முட்டாள்தனமான மனிதன் இன்பத் தாகத்தால் தன் எதிரியைப் போல் தன்னைத்தானே அழித்துக் கொள்கிறான். 

வயல்வெளிகள் சூறாவளி மற்றும் களைகளால் சேதமடைகின்றன; 

மனிதகுலம் பேரார்வம், வெறுப்பு, மாயை மற்றும் காமத்தால் சேதமடைகிறது. 

ஒரு விஷயம் இன்பமானதா அல்லது விரும்பத்தகாததா என்பதை எந்த மனிதனும் ஒருபோதும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டாம். 

இன்பத்தின் அன்பு துக்கத்தை உண்டாக்குகிறது மற்றும் வலியின் பயம் பயத்தை உண்டாக்குகிறது; 

இன்பத்தின் நேசம் மற்றும் துன்பத்தின் பயம் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுபட்டவனுக்கு துக்கமோ பயமோ தெரியாது.

தியானத்திற்குத் தன்னைக் கொடுக்காமல், வாழ்க்கையின் உண்மையான நோக்கத்தை மறந்து, இன்பத்தைப் பற்றிக் கொண்டவன், தியானத்தில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டவனிடம் காலப்போக்கில் பொறாமைப்படுவான். 

மற்றவர்களின் தவறு எளிதில் கவனிக்கப்படுகிறது, ஆனால் ஒருவரின் தவறு உணர கடினமாக உள்ளது. 

ஒரு மனிதன் தனது அண்டை வீட்டாரின் தவறுகளை துருவலைப் போல வெல்கிறான், ஆனால் ஒரு ஏமாற்றுக்காரன் பொய்யான சாவை சூதாட்டக்காரனிடமிருந்து மறைப்பது போல அவன் தன் தவறை மறைக்கிறான். 

ஒரு மனிதன் மற்றவர்களின் தவறுகளைக் கவனித்து, எப்போதும் புண்படுத்த முனைந்தால், அவனுடைய சொந்த உணர்வுகள் வளரும், மேலும் அவன் உணர்ச்சிகளின் அழிவிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருக்கிறான். 

மற்றவர்களின் வக்கிரங்களைப் பற்றி அல்ல, அவர்களின் கமிஷன் அல்லது புறக்கணிப்பு பாவங்களைப் பற்றி அல்ல, ஆனால் ஒரு ஞானி தனது சொந்த தவறான செயல்கள் மற்றும் அலட்சியங்களைப் பற்றி மட்டுமே கவலைப்பட வேண்டும். 

நல்ல மனிதர்கள் பனி மலைகளைப் போல தூரத்திலிருந்து பிரகாசிக்கிறார்கள்; 

கெட்ட மனிதர்கள் இரவில் எய்த அம்புகள் போல மறைக்கப்படுகிறார்கள்.

ஒரு மனிதன் பிறருக்குத் துன்பத்தை உண்டாக்கி, தனக்கு இன்பத்தை அடைய விரும்புவானாயின், தன்னலப் பிணைப்பில் சிக்கியவன், வெறுப்பிலிருந்து விடுபட மாட்டான். 

ஒருவன் கோபத்தை அன்பினால் வெல்லட்டும், தீமையை நன்மையால் வெல்லட்டும்; 

பேராசை கொண்டவர்களை தாராளமயத்தால் வெல்லட்டும், பொய்யரை உண்மையால் வெல்லட்டும்! 

ஏனெனில் வெறுப்பு எந்த நேரத்திலும் வெறுப்பால் நின்றுவிடாது; 

வெறுப்பினால் வெறுப்பு நின்றுவிடும், இது ஒரு பழைய விதி.

உண்மையைப் பேசுங்கள், கோபத்திற்கு அடிபணியாதீர்கள்; 

நீங்கள் கேட்டால் கொடுங்கள்; 

இந்த மூன்று படிகளால் நீங்கள் தெய்வீகமாக ஆகிவிடுவீர்கள். 

வெள்ளியின் அசுத்தங்களை ஒவ்வொன்றாக, சிறிது சிறிதாக, காலத்துக்குக் காலம் ஊதுவதைப் போல, அறிவாளி தன் சுயத்தின் அசுத்தங்களை ஊதிவிடட்டும்.

வன்முறையால் அல்ல, நீதி மற்றும் சமத்துவத்தால் மற்றவர்களை வழிநடத்துங்கள். 

நல்லொழுக்கமும், புத்திசாலித்தனமும் உள்ளவனும், நீதியுள்ளவனும், உண்மையைப் பேசுபவனும், தன் சொந்தத் தொழிலைச் செய்பவனும், அவனை உலகம் அன்பாகக் கருதும். 

தேனீ தேன் சேகரித்து, பூவையோ, அதன் நிறத்தையோ, வாசனையையோ காயப்படுத்தாமல் வெளியேறுவது போல, ஒரு முனிவர் சமூகத்தில் வசிக்கட்டும்.

ஒரு பயணி தனக்குச் சிறந்த அல்லது தனக்குச் சமமான ஒருவரைச் சந்திக்கவில்லை என்றால், அவர் தனது தனிமைப் பயணத்தை உறுதியாகத் தொடரட்டும். 

முட்டாள்களுடன் தோழமை இல்லை. 

விழித்திருப்பவனுக்கு இரவு நீண்டது; 

களைப்படைந்தவனுக்கு நீளமானது ஒரு மைல்; 

உண்மையான மதத்தை அறியாத முட்டாள்களுக்கு நீண்ட ஆயுள். 

உயர்ந்த உண்மையைக் காணாமல் நூறு ஆண்டுகள் வாழ்வதை விட, உயர்ந்த உண்மையைக் காணும் ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கையில் ஒரு நாள் சிறந்தது.

சிலர் தங்கள் தர்மத்தை தன்னிச்சையாக உருவாக்கி அதை செயற்கையாகப் புனையுகிறார்கள்; 

அவர்கள் சிக்கலான ஊகங்களை முன்வைத்து, தங்கள் கோட்பாடுகளை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலம் மட்டுமே நல்ல முடிவுகளை அடைய முடியும் என்று கற்பனை செய்கிறார்கள்; 

இன்னும் உண்மை ஒன்றே; 

உலகில் வெவ்வேறு உண்மைகள் இல்லை. 

பல்வேறு கோட்பாடுகளைப் பற்றி சிந்தித்து, எல்லா பாவங்களையும் அசைத்த அவருடன் நாங்கள் நுகத்திற்குச் சென்றுள்ளோம். 

ஆனால் நாம் அவருடன் இணைந்து செயல்பட முடியுமா?

வழிகளில் சிறந்த வழி எட்டு வழிகள். 

இதுதான் பாதை. 

புத்திசாலித்தனத்தை தூய்மைப்படுத்துவதற்கு வேறு எதுவும் இல்லை. 

இந்தப் பாதையில் செல்! 

மற்ற அனைத்தும் மாராவின் வஞ்சகம், சோதனையாளர். 

இந்தப் பாதையில் சென்றால் வலிக்கு முடிவு கட்டும்! 

சதையில் உள்ள முள்ளை நீக்குவதை நான் புரிந்து கொண்டபோது, ​​அந்த பாதை என்னால் உபதேசிக்கப்பட்டது என்று ததாகதர் கூறுகிறார்.

ஒழுக்கத்தாலும், சபதத்தாலும் மட்டுமல்ல, அதிகக் கற்றலால் மட்டுமல்ல, எந்த உலகமும் அறிய முடியாத விடுதலையின் மகிழ்ச்சியை நான் பெறுகிறேன். 

பிக்குவே, தாகம் நீங்காதவரை நம்பிக்கையுடன் இருக்காதீர்கள். 

தீய ஆசையை அழிப்பதே உயர்ந்த மதம்.

மதத்தின் பரிசு எல்லா கொடைகளையும் விட மேலானது; 

மதத்தின் இனிமை எல்லா இனிமைகளையும் விட மேலானது; 

மதத்தில் உள்ள மகிழ்ச்சி எல்லா மகிழ்ச்சிகளையும் விட அதிகமாக உள்ளது; 

தாகத்தின் அழிவு அனைத்து வலிகளையும் வெல்லும். 

ஆற்றைக் கடந்து இலக்கை அடையும் மனிதர்களில் வெகு சிலரே. 

பெருங்கூட்டம் கரையில் ஏறி ஓடுகிறது; 

ஆனால் பயணத்தை முடித்தவனுக்கு துன்பம் இல்லை.

லில்லி இனிமையான வாசனை திரவியங்கள் நிறைந்து, குப்பைக் குவியலின் மீது மகிழ்ச்சியடைவதைப் போல, உண்மையான ஞானம் பெற்ற புத்தரின் சீடர் தனது ஞானத்தால் குப்பைகளைப் போன்றவர்கள், இருளில் நடக்கும் மக்கள் மத்தியில் பிரகாசிக்கிறார். 

அப்போது நம்மை வெறுப்பவர்களை வெறுக்காமல் மகிழ்ச்சியாக வாழ்வோம்! 

நம்மை வெறுக்கும் மனிதர்களுக்கு மத்தியில் வெறுப்பின்றி வாழ்வோம்!

அப்போது நோயுற்றோர் மத்தியில் அனைத்து நோய்களும் இன்றி மகிழ்ச்சியாக வாழ்வோம்! 

நோயுற்ற மனிதர்களுக்கு மத்தியில் நோய்களின்றி வாழ்வோம்! 

பேராசைக்காரர்களிடையே பேராசையின்றி மகிழ்ச்சியாக வாழ்வோம்! 

பேராசை கொண்ட மனிதர்களிடையே பேராசையின்றி வாழ்வோம்!

சூரியன் பகலில் பிரகாசமாக இருக்கிறது, சந்திரன் இரவில் பிரகாசிக்கிறான், போர்வீரன் தனது கவசத்தில் பிரகாசமாக இருக்கிறான், சிந்தனையாளர்கள் தங்கள் தியானத்தில் பிரகாசமாக இருக்கிறார்கள்; 

ஆனால் எல்லாவற்றிலும், பிரகாசமான, இரவும் பகலும் சிறப்புடன், புத்தர், விழித்தெழுந்தவர், புனிதமானவர், ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்.

ரியான் அக்டோபர் 11, 2015 ஞாயிற்றுக்கிழமை

பகிர்

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்தை க

உயிர் என்பது உலகில் இருக்கும் ஒரு பொருள், அதை அறிவது மாபெரும் பாக்கியமே

 உயிர் என்பது உலகில் இருக்கும் ஒரு பொருள், அதை அறிவது மாபெரும் பாக்கியமே ஆகும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால் அந்த உயிர் உலகத்தில் வரவேண்டுமெனில் ”இரு” பொருள்கள் ஒன்று சேரவேண்டும். ஆகையினால் “உயிரானது உலகில் வாழ” இரு பொருள்கள் சேர்ந்தால் அல்லாது ”வாழாது”. அதனால் “வாழ்வு” என்பது “இரு பொருள்களின்” சேர்க்கை என்பதில் ஐயமில்லை அன்றோ?.

அந்த “இரு பொருள்கள்’ யாதெனில்” தாயும் தந்தையுமே” ஆகும். அதாவது தாயையும் தந்தையையும் அறிந்தவன் உயிர் வாழ்வான், ஏனையவர்கள் செத்தவர்களிடம் சேர்க்கப்படுவார் என்பதில் ஐயம் வேண்டாம், அப்படித்தானே?.ஆகையினால் “தாயையும் தந்தையையும் “ அறிவோமாக.



நம்முடைய உடலில் உயிர் இருக்கிறது என்பது நமக்கு தெரிகிறது, ஆனால் அது எங்கிருக்கிறது என தெரியாது, அப்படித்தானே?. ஆகையினால் உயிர் எங்கிருக்கிறது என்பதை அறிய எளிய மார்க்கமானது அது எங்கிருந்து வந்தது என்பதை அறிதலேயாம்.அல்லவா?.அதாவது நமது தாயும் தந்தையும் நமக்கு இரண்டு பொருள்களை தந்துள்ளனர், ஒன்று விந்து , மற்றொன்று நாதம். இவை இரண்டுமே அவர்கள் நமக்காக தந்த மேலாம் பொருள்கள், அல்லவா?. அப்படியாயின் உயிரானது இவ்விரண்டையும் சார்ந்து தானே இருக்கவேண்டும்


உயிரானது நமது தந்தையானவர் நமக்கு தந்த ”விந்து” எனும் நிலையத்தில் இருக்கிறது., அது கோடி சூரியபிரகாசத்துடன் இருக்கிறது என்கின்றனர் ஞானிகள். இங்கு ஒரு விஷயம் நாம் கருத்தில் கொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால், மேற்சொன்ன “விந்துவும் நாதவும்” ஆண்பெண் இருபாலருக்கும் பொதுவாகவே உள்ளது என்பதாகும்.அதாவது “விந்துவும் நாதவும்” கருப்பையில் சேர்ந்து ஏழு நாட்கள் அவை ஆனாகவோ பெண்னாகவோ அறிவு பிரியாமல் ”இரண்டுமற்ற” தன்மையில் இருக்கும், பிறகு ஆணாகவோ பெண்ணாகவோ அலியாகவோ பிறவி எடுக்கும்.
ஆண் தன்மை மிகுந்தது ஆனாகவும் பென் தன்மை மிகுந்தது பெண்ணாகவும் இருக்கும். அப்போதும் ஆணிடத்தில் கொஞ்சம் பெண் தன்மையும் , பெண்ணிடத்தில் கொஞ்சம் ஆண் தன்மையும் இருக்கவே இருக்கும்.

இப்படியான “விந்துவும் நாதவுமே’ “ஒத்த பொருட்கள்”., இவை இல்லையெனில் உயிர் நிலை என்பது உலகத்தில் வராது. எந்த ஒரு உயிரும் உலகத்தில் வந்து முதிர்ச்சி அடைந்தாலும், அந்த உயிரின் அடிப்படை கூறான “ விந்துவும் நாதவும்

அவ்வுடம்பில் குடி இருக்கும் ஆன்மாவானது உயிரையோ ,விந்துவையோ நாதத்தையோ அறியாது “நான்’ எனும் அகந்தையினால் அறிவழிந்து கெட்டு மரணத்தை அடைகின்றது. ஆகையினால் அப்படி போகாது உயி நிலையை கண்டடைந்து கொள்ளவேண்டின் நாம் “ஒத்த பொருள்களை” கண்டடையவேண்டும். அந்த இரண்டு பொருட்களையும் “அகர உயிர் எனவும் உகர உயிர் எனவும் “ கொளளுவர் ஞானிகள். இவை இரண்டும் “தாய் தந்தை” அணுக்களேயாம், அல்லது “நாத விந்துக்கள்”, அடுத்து இவ்விரண்டின் சேர்க்கையினால் பிறக்கும் உயிரே “ம்” எனும் ஜீவ ஆன்மா.

ஆனால், ஜீவான்மாவானது அகர உகர பொருட்களை அரியாது ,தன்னுடைய உயிர் நிலையை அடையாது மரணத்தை அடைவது பரிதாபகரமானது.ஆகையினால் இவ்விரண்டு “ஒத்தபொருட்களை” அறிந்து உயிர் காப்போம்,

விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தை காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் ,விதமான நாதமது குருவாய் ஆனால் ஆதிஅந்தமான குரு நீயேயாவாய், சந்தேகமே இல்லையடா புலத்தியனே ஐயா சகலகலை ஞானமெல்லாம் இதுக்கொவ்வாது, முந்தாநாள் இருவருமே கூடிச்சேர்ந்த மூலமதை அறியாட்டால் மூலம் பாரே,.....என அகத்தியர் சொன்னதுவே உயர்ஞானம்...வாழ்க குரு “திருவடி, வாழ்க சிவபாதம்

கூறும் ஒளி ஒலி தத்துவங்களுக்கு அப்பாலுக்கு அப்பால் இரண்டையும் கடந்து நிற்பதுவே உயிர் தத்துவம்.... ஒளியும் ஒலியும் மனதினால் காணப்படுவதும் கேட்க்கப்படுவதும் ஆம்.... ஆனால் உயிர் அனுபவம் என்பது உயிரானது உயிரினை அறிவதாம்...அதற்க்கு மனம் தேவை இல்லை.....

ஆறானது ஒரு இடத்திலிருந்து உற்பத்தியாகி ஒருமுகமாகவோ பலமுகமாகவோ ஓடினும், அதன் உற்பத்தி ஸ்தானத்தை அறிந்துகொள்ள ஆற்றையே அடங்கசெய்யவேண்டும் என நினைப்பது சரியானதாக தோன்றுகிறதா?... அப்படியே மனதின் உற்பத்தி ஸ்தானத்தை அறிந்து கொள்ள மனமானது அடங்கவேண்டுமென்பதில்லை, அறிவு உருவானாலேபோதுமானது... அறிவானதே அந்தகாரனத்தை ஊடுருவும் தன்மை கொண்டது...அறிவானது புத்தி தத்துவத்தை சார்ந்து நில்லாது ஆன்ம தத்துவத்தை சார்ந்து நிற்க்கும்போது உணர்வானது உண்மை விளக்கமாக உயிர் சார்ந்து அனுபவவிளக்கமாகும்...அனுபவ விளக்கமானது உண்டாகுமிடத்து சந்தேகம் என்பது உருவாகது உயிர்பிரகாசம் மட்டுமே மேலோங்கி சுயம்பிரகாசமாயிருக்கும்....எப்போதும் நமக்கு உயிரனுபவம் இல்லாத பொருட்களிடத்தே சந்தேகம் இருந்து கொண்டிருக்கும்..நம் உயிரனுபவத்திற்க்கு வந்த பொருட்கள்மேல் எள்ளளவும் சந்தேகம் என்பது வராது

இருதயம்

 ====இருதயம்====

கடவுள் என்ற தத்துவப் பொருள் இருக்கும் இடம், அனைத்து மத வேதங்களிலும் ஒரே மாதிரியாகக் கூறப்பட்டிருந்தாலும் மதப் பிண்ணணி கொண்ட மடங்கள் இதற்கு மாற்றுக் கருத்தைத்தான் இன்று நடைமுறைப்படுத்தி வருகிறது.

*சைவமதம் ஈசன் "இருப்பிடம"் இருதயம்* என்றும்

*வைணவம் "இருதய கமலவாசன்" என்றும்

*கிருத்துவம் புனித "இருதயம்" என்றும்

*இஸ்லாம் கல்பென்ற "இருதயத்தில்" அல்லா உள்ளான்* என்றும்

ஒத்த கருத்துக் கொண்டிருந்தாலும் வேதத்தில் பயிற்சியும் பாண்டித்யமும் பெற்ற இன்றைய ஆன்மீக சிந்தனாவாதிகள் இந்தக் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை என்பது அவர்கள் நடத்தையாகிய பிற மத சகிப்புத்தன்மை இல்லாத ஒன்றினால் வெளிப்படுகிறது.
காரணம் இங்கே "இருதயம்" என்ற ஒரு சொல்லுக்கு பொருள் அறியா காரணத்தால் அறிவில் பேதமாகி அது தேகத்தில்முடிவடைகிறது. உயிர்நிலை என்ற உயர்ந்த ஞானம் வேதத்தை வார்த்தையாகக் கற்றுணர்ந்தவர்களுக்கு
புரியாத அறியாமையால் இது நிகழ்கிறது.

*இருதய இடத்தை அறியும் வினையே மனிதகுலம் ஆற்றவேண்டிய பணியாகும்.*

சொல் பிறந்த இடம் எங்கே?
முப்பாழ் எங்கே?
துவார பாலகர் எங்கே?
நல்ல சங்கு நதி எங்கே?
வைகுண்டம் எங்கே?
நாரணன் ஆழ் இலை மேல் படுத்தது எங்கே?
அல்லல்படும் ஐம்பூத ஒடுக்கம் எங்கே?
ஆறுஐந்து இதழ் இரண்டும் முளைத்தது எங்கே?
சொல்ல வல்லார் உண்டானால் அவரை
நாமும் தொழுது வணங்கி குருவென பணிந்து
வழங்கல் ஆமே

குருவே சரணம்.

-- ❤திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❤

ஒத்த பொருள் யாது?

ஒத்த பொருள் யாது?

 அன்பார்ந்த சன்மார்க்க சாதகர்களே, ஆன்மீக மார்க்கத்தில் பிரயாணம் பண்ணும் சாதகர்கள் முக்கியமாக அற்ந்து கொள்ளவேண்டியது “ஒத்த பொருள்’ என குறிப்பிட்டுள்ள மறை ரகசியத்தையே. அதென்னது ஒத்த பொருள் என கேள்வி எழும்புவது சஹஜமே, ஏனெனில் ஒவ்வொருவரும் ஒருவாறு விளக்கம் சொல்லுவார்கள், ஆனால் ஒத்தது அறிந்தவர் ஒருசிலரே.அதனாலேயே ‘ஒத்தது அறிந்தார் உயிர் வாழ்வர் மற்றெல்லாம் செத்தாருள் வைக்கப்பெடும்” என்றனர் ஞானிகள். உயிர் என்பது உலகில் இருக்கும் ஒரு பொருள், அதை அறிவது மாபெரும் பாக்கியமே ஆகும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால் அந்த உயிர் உலகத்தில் வரவேண்டுமெனில் ”இரு” பொருள்கள் ஒன்று சேரவேண்டும். ஆகையினால் “உயிரானது உலகில் வாழ” இரு பொருள்கள் சேர்ந்தால் அல்லாது ”வாழாது”. அதனால் “வாழ்வு” என்பது “இரு பொருள்களின்” சேர்க்கை என்பரன்ஐயமில்லை அன்றோ?. அந்த “இரு பொருள்கள்’ யாதெனில்” தாயும் தந்தையுமே” ஆகும். அதாவது தாயையும் தந்தையையும் அறிந்தவன் உயிர் வாழ்வான், ஏனையவர்கள் செத்தவர்களிடம் சேர்க்கப்படுவார் என்பதில் ஐயம் வேண்டாம், அப்படித்தானே?ஆகையினால் “தாயையும் தந்தையையும்“ அறிவோமாக. நம்முடைய உடலில் உயிர் இருக்கிறது என்பது நமக்கு தெரிகிறது, ஆனால் அது எங்கிருக்கிறது என தெரியாது, அப்படித்தானே?. ஆகையினால் உயிர் எங்கிருக்கிறது என்பதை அறிய எளிய மார்க்கமானது அது எங்கிருந்து வந்தது என்பதை அறிதலேயாம்.அல்லவா?.அதாவது நமது தாயும் தந்தையும் நமக்கு இரண்டு பொருள்களை தந்துள்ளனர்,ஒன்று விந்து , மற்றொன்று நாதம். இவை இரண்டுமே அவர்கள் நமக்காக தந்த மேலாம் பொருள்கள்,அல்லவா?.அப்படியாயின் உயிரானது இவ்விரண்டையும் சார்ந்து தானே இருக்கவேண்டும்?.. ஆம், அதுவே உண்மை, உயிரானது நமது தந்தையானவர் நமக்கு தந்த” விந்து” எனும் நிலையத்தில் இருக்கிறது., அது கோடி சூரியபிரகாசத்துடன் இருக்கிறது என்கின்றனர் ஞானிகள். இங்கு ஒரு விஷயம் நாம் கருத்தில் கொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால், மேற்சொன்ன “விந்துவும் நாதவும்” ஆண்பெண் இருபாலருக்கும் பொதுவாகவே உள்ளது என்பதாகும்.அதாவது “விந்துவும் நாதவும்” கருப்பையில் சேர்ந்து ஏழு நாட்கள் அவை ஆனாகவோ பெண்னாகவோ அறிவு பிரியாமல் ”இரண்டுமற்ற” தன்மையில் இருக்கும், பிறகு ஆணாகவோ பெண்ணாகவோ அலியாகவோ பிறவி எடுக்கும். ஆண் தன்மை மிகுந்தது ஆனாகவும் பென் தன்மை மிகுந்தது பெண்ணாகவும் இருக்கும். அப்போதும் ஆணிடத்தில் கொஞ்சம் பெண் தன்மையும் , பெண்ணிடத்தில் கொஞ்சம் ஆண் தன்மையும் இருக்கவே இருக்கும். இப்படியான “விந்துவும் நாதவுமே’ “ஒத்த பொருட்கள்”., இவை இல்லையெனில் உயிர் நிலை என்பது உலகத்தில் வராது. எந்த ஒரு உயிரும் உலகத்தில் வந்து முதிர்ச்சி அடைந்தாலும், அந்த உயிரின் அடிப்படை கூறான “ விந்துவும் நாதவும்” அவ்வுடம்பில் சிரசினில் இருக்கும்.அதில் உயிர் நிலையானது ஆணாகில் விந்துவுடனும், பெண்ணாகில் நாதமுடனும் இசைந்து இருக்கும்.. ஆனால் ,அவ்வுடம்பில் குடி இருக்கும் ஆன்மாவானது உயிரையோ, விந்துவையோ நாதத்தையோ அறியாது “நான்’ எனும் அகந்தையினால் அறிவழிந்து கெட்டு மரணத்தை அடைகின்றது. ஆகையினால் அப்படி போகாது உயி நிலையை கண்டடைந்து கொள்ளவேண்டின் நாம் “ஒத்த பொருள்களை” கண்டடையவேண்டும். அந்த இரண்டு பொருட்களையும் “அகர உயிர் எனவும் உகர உயிர் எனவும் “ கொளளுவர் ஞானிகள். இவை இரண்டும் “தாய் தந்தை” அணுக்களேயாம், அல்லது “நாத விந்துக்கள்”, அடுத்து இவ்விரண்டின் சேர்க்கையினால் பிறக்கும் உயிரே “ம்” எனும் ஜீவ ஆன்மா. ஆனால், ஜீவான்மாவானது அகர உகர பொருட்களை அரியாது ,தன்னுடைய உயிர் நிலையை அடையாது மரணத்தை அடைவது பரிதாபகரமானது. ஆகையினால் இவ்விரண்டு “ஒத்தபொருட்களை” அறிந்து உயிர் காப்போம், குழூஉக்குறியாக இவற்றை “பிச்சி மொட்டாகவும்”, எலுமிச்சை பழமாகவும் உருக்கொள்வார்கள். ஏனெனில், பிச்சி மொட்டானது விந்தணுவின் பரியாயமாகவும், எலுமிச்சை பழமானது சுரோனிதத்தின் பரியாயமாகவும் சொல்லுவர் ஞானிகள். இவற்ரையே “குரு தட்சிணையாக” கொள்ளுவது “குரு மரபு”.விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தை காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் ,விதமான நாதமது குருவாய் ஆனால் ஆதிஅந்தமான குரு நீயேயாவாய், சந்தேகமே இல்லையடா புலத்தியனே ஐயா சகலகலை ஞானமெல்லாம் இதுக்கொவ்வாது, முந்தாநாள் இருவருமே கூடிச்சேர்ந்த மூலமதை அறியாட்டால் மூலம் பாரே,..... என அகத்தியர் சொன்னதுவே உயர்ஞானம்... வாழ்க குரு “திருவடி, வாழ்க சிவபாதம்” விஜயகுமார் சு அன்னையும் பிதாவுமாய் முன் தோன்றும் அகரதெய்வம்.பின் தோன்றும் அன்னைபிதா பிறந்திற(ரு)க்கும் பேதையராம

 Hseija Ed Rian ”உண்மையில் தகப்பன் ஒரு பகுதியாகவு ம் தாய் ஒரு பகுதியாக இருந்தாலும்” என்று ஏற்றுகொள்ளுதலில் இரண்டு பேர் இருக்கிறார்கள். இளம் கருவில் மட்டுமே சொல்லப்பட்ட 10 வயதான கன்னியின் தேவை வருகிறது, இந்த உடலை வளர்ப்பதற்க்கு., அது சரியே, அவளே மகர வாலை. அவளெ ஒத்தவள். யாருக்கு என்றால் சிவத்துக்கு . வள்ளலார் சொல்லுவதை போன்று “கருணையும் சிவமே பொருளென கொள்ளும் காட்ச்சியும் பெறுக” . இங்கு கருணையாக மனிதறுக்குள் இருப்பதே அந்த வாலை. அவளே சிவமென கொள்ளுதல் வேண்டும். ஆதலால் சிவத்துக்கு “ஒத்ததே” ..அதாவது சிவ பொருளே. அந்த வாலையோ ஆண் பாதி பெண்பாதியாகவே உள்ளாள். “...முன்னாலே பாத்தால் பெண்போலே ரூபம் பின்னாலே பாத்தால் புருஷ ரூபம்... அய்யய்யோ அவளாடும் ஆட்டமதை கானப்போகா...” என்பர் சித்தர் பெருமக்கள். 

Hseija Ed Rian இந்த உலகத்தில் “உயிர்’ என்பது தாவரங்களை சார்ந்தே நிலை கொண்டுள்லது, இவ்வுலகினில் தாவரங்கள் இல்லையெனில் ஏனைய உயிர் கலாங்கள் உயிர் வாழ முடியாது, இறைவன் இவற்ரிற்க்கு உண்வாக தாவரங்களையே முதன்முதலாக படைத்து அருளி உள்ளான். அன்று தாவர தோற்றம் முந்தி விளைந்து, உயிர்காற்று எனும் அமிர்த காற்றினை உலக ஆகாயத்தில் விரிவுபடசெய்தது, தாவர உயிர்களே உலகில் முதலில் மழையினை அருளிசெய்தன என்பதும் இயற்கை உண்மை.நாம் காணும் ஒவ்வொரு புல்லும் உலகிற்க்கு உயிர் காற்றையும் மழைதுளியையும் உற்பத்திசெய்துகொண்டே இருக்கின்றன என்பது கண்ணுற்று நோக்கவேண்டியது ஆகும் அல்லவா?.. 

Hseija Ed Rian இவ்வுலகில் உயிர் வாழ”தனியாக” இயலாத மனித விலங்கு புழு பூச்சி இனங்களுக்கு “உயிர் துணை”யாகவே தாவரங்கள் விளங்குகின்றன என்பதும் இயற்கை உண்மை. அப்படி இருக்க ஏனைய உயிர்க்கு முன்னின்று விளங்குவது தாவர உயிர் எனும் அதிசயமே, அதுவே அதிசயத்திலும் அதிசயமானது. அதன் அதிசயம் என்பது கடவுளின் “முதல் பிள்ளை” என்பதாகும்.கடவுள் இவ்வுலகில் படைத்த “முதல் உயிர் பிள்ளை” தாவர படைப்புகளே என்பதும் இயற்கை உண்மை அல்லவா?. 

Hseija Ed Rian தாவரங்களுக்கு “ஆன்மா” இல்லை என்பது ஒரு மறைபொருல். அவற்றிற்க்கு “ நான்” எனும் போதம் இருப்பதில்லை. உயிர் இருக்கும் ஆனால் ஆன்ம அறிவு இருக்காது.... இது பரம ரகசியமான ஒரு விஷயம்.. 

Hseija Ed Rian சொல்லி சொல்லி நாம் இப்போது சொல்லக்கூடாத “ ஜீவ விருட்சத்தின் விருட்சத்தின்” மறை ரகசியங்களை நோக்கி பிரயானம் பண்ணுகிறோம் என்பது நான் அறிந்தே பேசுகிறேன். சாலை ஆண்டவர் ஜீவனுக்கும் மரங்களுக்கும் உள்ள தொடர்பினை “ஒரு்வாறு” சொல்லி உள்ளார்..அதற்க்குமேல் சொல்லவில்லை, ஏன் சொல்லவில்லை என இங்கு சொல்லதேவை இல்லை. ஆனால் உயிர் இனங்கள் மரனத்துக்கு பின் மரங்களின் வேர் முகாந்திரம் அடுத்த பிறவிக்கு தக்க உடலில் வருகின்றன என “ஒருவாறு” சொல்லியுள்ளார். ஆனால் “ஆதி அவத்தை” என்ன என அவர் சொல்லவும் இல்லை விளக்கவும் இல்லை....இந்த உலகத்துக்கு “உயிர் வந்த வழி” எது என அவர் சொன்னதாக கேட்டதில்லை....கடைசியில் வரக்கூடிய “ஜீவ பிரயாணத்தை” மட்டுமே அவர் சொல்லுகிறார், ஆனால் “ஜீவ வரவு” எப்படி என சொல்லவில்லை.... வரவு எப்படி என அற்ந்தால் மட்டுமே”போக்கு” எப்படி என அறிய முடியும்.... அல்லாதவர்கள்.... ”இருப்பு” எனும் நிலையில் மண்ணறையில் “இருப்பார்கள்”..... வரவு அறிந்த பின் போக்கு அறிவாகும், அதுவரைக்கும் இருப்பு தான்.,,அதாவது சமாதி தான். 

Hseija Ed Rian “தாவர சங்கமத்துள்” என வாசகத்தில் சொல்லுவது கொஞ்சம் ரகசியமானது தான்

கடவுளின் பார்வையில்

 உலகத்தில் பசி பஞ்சம் பட்டினி அடக்குமுறை கொடுமை வறுமை கொலை கொள்ளை நோய் இயற்கையின் தாண்டவம் என நெஞ்சை உருக்கும் நிகழ்வுகள் நடக்கும் சமயங்களில் பலபேரும் கேட்க்கும் ஒரு கேள்வி, கடவுள் ஏன் இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டு வெறுமனே உள்ளார் என்பதாகும்.

உண்மையில் கடவுள் இவற்றையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டு உள்ளாரா? பார்த்துகொண்டு உள்ளார் எனில் அவர் ஏன் இவற்றை தடுக்கவில்லை அல்லது உதவவில்லை என சிந்தனை செய்யாதவர் இருக்க முடியாது என தோன்றுகிறது.நாத்திகர்கள் இதை சுட்டிக்காட்டி கடவுளை ஏளனம் செய்வதையும் பார்க்கிறோம். உன் கடவுள் வல்லமை படைத்தவன் எனில் ஏன் உன்னை காப்பாற்ற வரவில்லை என ஏளனம் செய்யும்போது பதில் சொல்ல முடியாமல் தவித்து போகின்றோம் அல்லவா?

கடவுள் கண்கள் இல்லாமலேயே அனைத்தையும் பார்க்கின்றவன்,காதுகள் இல்லாமலேயே அனைத்தையும் கேட்கின்றவன்,அளப்பரிய வல்லமை உடையவன் மிகப்பெரிய கருணை உடையவன் என்றெல்லாம் சொல்வதெல்லாம் புளுகு மூட்டையா?

ஆம். கடவுள் இவையனைத்தும் கொண்டவன் தான்.ஆனால் அவன் இவற்றை செய்வதில்லை.ஏனெனின் அவனுக்கு மனம் எனும் பொருள் இல்லை.மனம் உடையவனே செயல் உடையவன்.மனம் கொண்ட நாம் அந்த மனதை கொண்டு இவற்றை நிர்ணயிக்கிறோம்,அளவிடுகிறோம்,கட்டளை படுத்துகிறோம்.இறைவன் இவ்வண்ணம் நிர்ணயிப்பதில்லை அளப்பதில்லை கட்டளையிடுவதுமில்லை.அப்படி அவர் செயலாற்ற துணிந்தாரெனில் அவரும் மனோவயத்தவர் என வரையறைக்கும் வந்துவிடுவார்.மனோவயத்தவருக்கு இன்ப துன்பங்கள் பாவபுண்ணியங்கள் என வினைப்பயன் அமைந்துவிடும்.இவை வாழ்க்கை எனும் சம்சாரத்தின் அங்கம்.இறைவனுக்கு இவை ஒன்றுமில்லை.ஆகையினால் அவன் இவற்றில் இருந்து முற்றிலும் அன்னியன்.இந்த உலகம் அவனுக்கு முற்றிலும் அன்னியம்.இந்த உலகம் அவனுக்கு தேவையில்லாதது.தேவையில்லாத ஒன்றை யார் தான் சுமந்து கொண்டிருப்பர்?. உலகத்துக்குத்தான் அவன் தேவையே தவிர உலகம் அவனுக்கு தேவையில்லை.

கடவுளின் பெயர் என்ன?

 உன்னை பெற்ற தாய் தந்தையர் உனக்கு ஒரு பெயர் வைக்கவில்லை என்றால் உனக்கு பெயர் இருக்குமா என்ன? பெயர் இல்லாமல் வாழ முடியாதா என்ன? இவ்வளவோ பெரிய உலகில் மனிதனை தவிர ஏனய உயிரினங்கள் எல்லாம் தான் எந்தவொரு தனித்துவமான பெயருமின்றி வாழ்ந்து வருகின்றனவே அல்லவா? பெயரென்பது வெறும் வியவகார வழங்கு பொருளன்றி மற்றொன்றன்று.இயற்கையில் எந்தவொரு உயிரினத்துக்கும் தனியென ஒரு பெயரில்லை,சர்வ வல்லவரான இறைவனுக்கும் தான் இது பொருந்தும். தனிப்பட்ட ஒரு பெயரை கொண்டவர் தான் எம் இறைவன் என சொன்னால் உம் இறைவன் பொய்.நாமரூப மன கற்பனைகளை கடந்தவனை உன் வசதிக்கு என பொய் பெயர் புனைந்து மெய்யென பேசித் திரிகின்றாய்.

தேடுதல்

 முல்லா நஸ்ருதீன் இரண்டு மணி நேரமாக தேடிக்கொண்டிருக்கிறார். கையில் ஒரு சிம்னி விளக்கு வேறு அரேபிய பாலைவனக் காற்றில் அங்குமிங்கும் அசைந்தாடி அணைவதும் ஒளிர்வதுமாக இருந்து கொண்டிருந்தது.

 "என்ன முல்லா ரெம்ப நேரமாக தேடிக்கொண்டிருக்கிறீர்களே?"வழிபோக்கர் ஒருவர் வினவினார்;

"என்னுடைய பொக்கிஷம் தொலைந்து விட்டது, அதைத்தான் தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன்" என சொல்லிக்கொண்டே விளக்கின் பிரகாசம் எட்டும் இடம் வரை தன் தேடுதலை முல்லா தொடர்ந்தார். நண்பரான அந்த வழிபோக்கரும் முல்லாவுக்கு உதவியாக அவர் கூட சேர்ந்து தேட ஆரம்பித்தார்.

இவர்கள் தேடுவதை கண்டு மற்று சிலர் கூட வந்து சேர்ந்து கொண்டனர். அந்த சின்ன மங்கலான வெளிச்சத்தில் எல்லோரும் சேர்ந்து நீண்ட நேரம் தேடியும் முல்லாவின் பொக்கிஷம் கிடைத்த பாடில்லை.

அதில் ஒருவர் சற்று புத்தியுள்ளவர், அவர் வினவினார் "முல்லா இவ்வளவு தேடியும் பொக்கிஷம் கிடைக்கவில்லையே, நீங்கள் எப்போது தொலைத்தீர்கள்?".

"அது ஞாபகம் இல்லை" முல்லா பதிலளித்தார்.

"இங்கே தான் தொலைத்தீர்களா?" நண்பர் விடுவதாக இல்லை.

"எங்கே தொலைத்தேன் என்பதுவும் சரியாக எனக்கு ஞாபகம் வரவில்லை" அப்பாவியாக முல்லா பதிலளித்தார்.

கடுப்பாகி போன நண்பர் சற்று குரல் உயர்த்தி கேட்டு விட்டார், "முட்டாள் முல்லாவே ,எங்கேயோ எப்போதோ தொலைத்த பொருளை இப்போது இங்கே தேடுகின்றீர்களே, அது இங்கே கிடைக்குமா? எவ்வளவு நேரமாக நாங்களும் சேர்ந்து உங்கள் கூட தேடுகின்றோம்"

சாந்தமாக முல்லா சொன்னார்,"இங்கே தான் வெளிச்சம் இருக்கின்றது அதனால் தான் இங்கே என் பொக்கிஷத்தை தேடுகின்றேன்".

[எங்கேயோ தொலைத்த ஆன்மாவை இங்கே தேடுகின்றோம் ,முல்லா நஸ்ருதீனைப் போல.....]

லா அலா நூர்

 அந்த நாளையில் அஹமதை துதிக்கும் முன் இறையோன்_விந்தை ஆகிய லாமலிபு ஆனதை விரும்பி_சிந்தையுள் எழு மஹமூதை படைத்தனன் செல்வம்_வந்தவாறதை கண்டே ஞானப்பூட்டினில் வகுப்பாம்~பீரு முஹம்மது றபியுல்லாஹ்.

ஆதியில் இறைவன் வானத்தையும் பூமியையும் படைத்தான்...பின்னர் வெளிச்சம் உண்டாகக்கடவது என்றார் வெளிச்சம் உண்டாயிற்று~ பைபிள்.

ஆதியில் அல்லாஹ் தன்னிலிருந்து தன்னுடைய நூரை வெளியாக்கினான் அந்த நூரில் இருந்து முஹம்மதை படைத்தான்~அல் குறான்.

நானே மெய்யான ஒளி .என்னை ஏற்றுக் கொள்ளுகிறவன் என் பிதாவை ஏற்றுக் கொள்ளுகிறான்.நான் என் பிதாவில் இருந்து வருகின்றேன்~ யோவான் எழுதிய சுவிசேஷம்.