மூலத்திருவிரல்

 சூரியன் ஆணாகவும் சந்திரன் பெண்ணாகவும், வலம் இடம் சத்தி சிவமுமாக வுடையது மருட்டேகம். வலம் சந்திரனாகிய சத்தியாயும் இடம் சூரியனாகிய சிவமாயு மிருப்பது அனுபவம். திரிசிய அனுபவத்திலுள்ள இடம் வலமாகவும் வலம் இடமாகவும் அனுபவந் தோன்றும்.(வள்ளலார்).

ஈராறு பெண்கலை எண்ணிரண்டாண் கலை பேராமற்புக்கு பிடித்து கொடு வந்து நேராக தோன்றும் நெருப்புறவே பெய்யில் ஆராத ஆனந்தம் ஆனந்தமாமே(திருமூலன்)

இடை நாடி என்பது சுஷும்னாவுக்கு இடமாக துவங்கி வலது நாசி வழியாக இயக்கமுறுவது(ஹேரண்ட சம்ஹிதை)

அப்படீண்ணா வலது நாசியில போறது சந்திரன்,இடது நாசி வழியா போறது சூரியன்.அது மட்டுமல்ல, துவங்குறது வலது இடது விதைகளில் இருந்து. அது தான் திருமூலர் சொல்ர “மூலத்திருவிரல் மேலுக்கு முன் நின்ற” இடம்.பெண்களுக்கு “பாலித்த யோனிக்கு இரு விரல் கீழ் நின்ற” இடம்.குதம் அல்ல.விதை அறு பட்டவனுக்கும் சூல் அற்ற பெண்களுக்கும் குண்டலினீ ஆகாது.(ரியான் அண்ணன்)

னாதம்=னாதத்தொனி;விந்து=சுக்கிலம்; னாதன்=னாதத்துக்கு அதிபன்(குரு)”

 ”னாதம்=னாதத்தொனி;விந்து=சுக்கிலம்;

னாதன்=னாதத்துக்கு அதிபன்(குரு)”
==========================================

நாதம் உண்டான பிறகே மனிதப்பிறவியில் ஆண் பெண் என்ற வித்தியாசம் ஏற்படுகிறது.அது வரையில் ஒரே தன்மை தான்.ஆண் பெண் என்ற வேற்றுமை இல்லாமல் ஒன்றாகவே விளையாடுவார்கள்.

பெண் பருவமடைந்ததும் அவளது தேகத்தில் பல மாற்றங்கள் காணப்படுகின்றன.குணத்திலும் அப்படியே.

ஆணுக்கு பதினாறு வயது எட்டினதும் அவனது தேகத்தில் சுக்கிலம் உற்பத்தியாகி,பாலனின் தொனி மாறி,கம்பீரமான ஆண்மைகுரல் எழும்புகிறது.ஆக நாதம் தான் ஆண்.இந்த நாதமில்லையேல் ஞானமில்லை.னாதமே ஞானத்துக்கு மூலம்.

நாதன் உன்னை தொட வேண்டுமென்றால் உன்னிடத்தில் நாதம் இருக்கவேண்டும்.அப்போது தான் உனது நாதத்தை எழுப்பமுடியும்.ஆதலால் தான் இளமை ததும்பும் போதே ஞானத்தை அடைய வேண்டுமென்கிறோம்.ஆதலால் தாம் ’இளமையில் கல்’ என்று எழுதி வைத்தார்கள்.இளமையில் நாதம் னிரம்பி வழியும்.ஞானத்தை எளிதாக பற்றும்.அதை விட்டு விட்டு ஞானத்தை வயது முதிர்ந்து அடையலாம் என்று சொல்லுவது உதவாத பேச்சு. பதினாறு வயதுக்கு முன்னும் அறுபது வயதுக்கு பின்னும் ஞானதீபத்தை ஏற்ற முடியாது.

[புரிகிறவங்க புரிஞ்சுக்கிடுங்கோண்ணேன்.....ரியான் உள்விளி]

சத்தம் அடங்குமிடம் சற்குரு நின்றவிடம்

 சத்தம் அடங்குமிடம் சற்குரு நின்றவிடம் என்பர்... அதுவே மூச்சு அடங்குமிடம்.... இதுவே செவிச்செல்வத்தின் பயன் என்பர் அறிவுடையோர்.....

சத்தம் அடங்குவது ஆகாயத்தில்.... எந்தளவு சத்தம் ஆகாயத்தில் சென்றாலும் அது ஆகாயத்தில் அடங்கிவிடும் இல்லயா?....(இது குழப்புற வேலை)

காற்றும் ஆகாயத்தில் அடங்கிவிடும் இல்லயா... ஐம்பூத தன்மாத்திரைகளில் சத்தம் ஆகாயதன்மாத்திரை... அதாவது ஆகாயம் சத்தத்தில் அடங்கும்.... ஆகாயமே சத்தத்தில் அடங்கும்போது காற்றும் மூச்சும் எம்மாத்திரம்?

நாதமும் நாதர்களும் மட்டுமே மிஞ்சுவர் எனப்பொருள் அன்பரே...

வெளி அறிவுக்கு சத்தம் ஆகாயத்தில் அடங்கும் தான் தெரியும்... ஆனால் ஆகாயம் "சத்தத்தில் அடங்குவது அகமியம்".....

ஆதியில் வார்த்தை இருந்தது,அந்த வார்த்தை தேவனோடிருந்தது,அந்த வார்த்தை தேவனாயிருந்தது,,சகலமும் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று, உண்டானதொன்றும் அவராலேயன்றி உண்டாகவில்லை...அவருக்குள் சீவன் இருந்தது, அந்த சீவன் மனிதருக்கு ஒளியாயிருந்தது....(பைபிள்)

புறம் என்பது அகத்தின் விரிவே....தன்னிலையின் போதே இது தெளியும்....கூறுபட்ட மனதுக்கு இது விளங்காது....ஒருமையின் ஓர்மை நினைவுக்குள் அடங்கும் போதே ஒருமையும் பன்மையும் புலம்படப்புலரும்....புலத்துக்கு புலர்ந்ததா?

உதாகரணமாக, எப்படி அகமியமான இறைவன் அகத்திலும் புறத்திலும் காரணகாரிய சொரூபராகி விளங்குகிறவராயும் விளங்கப்படுகிறவராயும் உளரோ அச்சொரூபம் என்க..

வள்ளலாரும் இதையே குறிக்கும் பொருட்டு, "இயற்கையில் தானே இருக்கின்றவராய் விளங்குகின்றவரும், இயற்கையில் தானே விளங்குகின்றவராய் இருக்கின்றவரும்" என்பார்....

உள்ளும் புறம்பும் இல்லாமல் உள்ளும் புறம்பும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் நிறைவை அறிவதே....இதுவே ஆறாம் அறிவு.....அதுவே அகத்தையும் புறத்தையும் காணும் மார்க்கம்....அவ்ர்களே மனு ஈசர்கள்

அதுவே சூக்கும "இருதயம்"..... அதை உணர்த்துபவர் குருபிரானே அன்றி வேறில்லர்....

இதை தெரிந்து கொள்ளாதவர்களே இங்கு அதிகம் சவுடால் விடுபவர்கள்....இருதயத்தை அறிந்தவனே அறிவுடயவன்....அவர்களே கற்றவர்கள்...அக்கல்வியே சாகாகல்வி....

தேடல் உள்ளவர்களுக்கு உள்ளார்...இருத்யமும் கிடைக்கும்

ஒரு குரு வந்து உபதேசித்தும் குரு உபதேசித்த பொருள் என்ன என்று புரிந்திராத சீடர்களையும் பார்த்திருக்கிரேன்...அப்படியானால் குரு உபதேசத்தினால் ஒன்றும் ஆகப்போவதில்லை என்று பொருள்.....அதாவது வயல் வளமாக இருந்தாலே பயிர் செழிப்பய் வளரும்....

வளமில்லாது கூறுகெட்ட வயலினால் ஆவது என்ன? பயிர் முளை கூட விடாது....ஆதலால் குருவை அடையும் முன் வயலை பண்படுத்திக்கொண்டு அவர்கள் முன் செல்லவேண்டும்...அல்லாவிடில் அவர்கள் விதைக்கும் வித்தானது எந்த பயனும் இன்றி போகும்...

ஏனெனில் அவர்கள் விதைக்கும் விதையானது பூமியின் விதையன்று...கூறுகெட்ட சீடனுக்கு அது என்னவென்றே தெரிய வாய்ப்பில்லை....அவர்கள் விதை தேவ உலகத்து விதை..அதன் வண்ணமும் வனப்பும் அறிந்தவரே அறிவார்...அது அறியா சீடன் பாரத்த மாத்திரத்திலே கதைக்கு உதவாது என சொல்லி தூக்கி போட்டு விடுவதே அதிகம்....பிறகு காலம் கடந்து காலன் கைஇகு கதி...

பாராயணம் பண்னுவது என்பது ஒரு நொடுக்கு வித்தை...அதை அவர்கள் சாமர்தியமாக மறைத்து வைத்துள்ளனர்...வித்தை கற்றவர்களுக்கு தான் அதன் சூட்சுமம் தெரியும்....

சாமர்த்தியமாக அவர்கல் மறைத்தது நன்மைக்கே...எள்ளளவினும் அறிவற்ற மாக்கள் உய்யும் பொருட்டே அவர்கள் அதை மறைத்து அருள் செய்துள்ளனர்...எப்படியெனின், சிறு மதலைகளுக்கு கசப்பான மருந்தை கொடுக்கும் போது அவர்கள் அதை உமிழ்ந்துவிட வாய்புண்டு என்பதை கருத்தில் கொண்டே வைத்தியர் மருந்தை கருப்பட்டி பாகில் குழைத்து வைத்திருப்பார்,,, குழந்தையும் ஆவலுடன் வெறுப்பின்றி உட்கொள்ளும்...இதுவே நொடுக்கு வித்தை....

இப்படியெ பாராயனமும்...கருப்பட்டி பாகில் குழைத்த வித்தயே அது....பாகில் குழைக்காவிட்டால் அதன் கடுமை தன்மையினால் மக்கள் அதை நிரசித்துவிடுவர்....

முற்றிலும் இது குருபிரான் அவர்களின் கனிவே, கருணையே...அவர்கள் மனப்பூர்வமாக கிடைக்ககூடாது என்று மறைத்த மறைப்பு அல்ல...ஆனால் பண்பட்டவர்களுக்கு அதுவே போதும்...அதிலிருந்து மருந்தை தெரிந்து கொள்வர்...கருப்பட்டிபாகை சிறிது சொரண்டி பார்க்க வேண்டும்..சிறிது நிறம் மாற்றம் தெரியும் கொஞ்சம் கூட சொரண்டும் போது புரியும் உள்ளே இருப்பது அருமருந்து என்பது புரியும்

---❣️ திரு. ரியான் ஐயா  அவர்கள் ❣️

பொய்யனின் மெய்

 பொய்யனின் மெய்

ரெம்ப சின்ன வயசுலேயே ஆன்மீகத்துல வந்துட்டதுனால நிறைய பொய் முகங்களை பார்க்கும் வாய்ப்புகள் ஏராளம் அமைஞ்சது.வாய்ப்புகள் அனுபவங்களாக முதிர்ச்சியுற்றன.பத்து பனிரெண்டு வயசு முதல் ஆன்மீக குழுக்களில் ஏற்பட்ட ஈடுபாடு பல மகான்களையும் மகான்களாக நடிக்கும் கூமுட்டைகளையும் சந்திக்கும் வாய்ப்புகள் ஏராளம்.நல்ல அனுபவங்களும் ஒரு மலர்சியை ஏற்படுத்தின, அதுபோல போலிகளை சந்திக்கும் தருணங்களிலும் புரிதல்களை உணர்த்தின. இங்கே முகநூலில் பல பேரிடம் சண்டை போட்டுகிட்டே இருப்பதை பல பேர் கவனிக்கலாம்,எப்ப பார்த்தாலும் ஆர்க்யூமெண்ட்களிலேயே பொழுதை கழிப்பதை காணலாம்.உருப்படியா பலபேருக்கு விளங்குற மாதிரி ஒண்ணையும் சொல்ரதும் இல்லைண்ணு பலபேர் சலிச்சுக்கிறதையும் உணர்கிறேன்.ஏன், ஏன் உருப்படுற விதம் ஒண்ணும் சொல்ரதில்லைங்கிறது தான் விஷயம், அதுக்கு ஒரு கதை சொல்றேன், கேளுங்க.

ஏராளம் குருமார்களை சந்திச்சதில் நெஞ்சு விட்டு அகலாத சில குருமார்கள் இருந்திருக்கின்றனர்.அன்பால் பண்பால்,அனுபவத்தால், நிறைவால் நெஞ்சு விட்டு அகலாதவர்களும், அதுபோல கூமுட்டைத்தனத்தால் வஞ்சகத்தால் பெண்ணாசை பொன்னாசை பொருளாசை புகழாசைகளினால் தன்னையே கெடுத்து கொண்டு போலி பாசாண்டிகள் நினைவும் நெஞ்சு விட்டு அகல மறுக்கின்றன.

அப்படி பட்டவர்களில் ஒரு ஞானகுரு என அலட்டிகிட்டு இருந்தவரும் வாய்த்தார்.பார்க்கிறதுக்கு லட்சனமாக எலுமிச்சை பழ நிறத்தில் செக்கசெவேலென இருப்பார், நெற்றி நிறைய குங்குமம், நீண்ட தலைமுடி, சீவி அலங்கரித்து பூசூடி கொண்டை போல் கட்டி வைத்திருப்பார். பிராமணர் அல்லாதிருந்தும் ஏழுபுரி நூல் அணிந்திருப்பார். காவி வேஷ்ட்டி, மேலுக்கு மஞ்சள் பட்டு, ஜக ஜகண்ணு இருப்பார்.நம்ம நித்தி மாதிரி.

நெறைய விஷயங்கள் பேசுவார், இந்தியா முழுதும் அலைஞ்சிருக்கார், மந்திர தந்திர சடங்கு  கற்ப யோக யோக அனுஷ்ட்டான கலைகள் வர்ம மருத்துவமுறைகள் என அவர் கிட்ட இல்லாத ஒண்ணு இல்லயெனலாம்.பூரணநித்திய பிரம்மசார்யென விளங்கின அவர் சொல்லிகிட்டு இருந்தது என்னண்ணா அவருக்கு விந்து நழுவாது என்பதாகும்.அதாவது எப்படி கலவி பண்ணினாலும் அவருக்கு சுக்கில ஸ்கலனம் நிகழாது என்பதாகும்.அப்படிப்பட்ட வித்தகர். ரகசியமான இந்த விஷயம் என்னமோ பரசியமாகவே இருந்தது.இதை பகிரங்கபடுத்துபவர்கள் யார் என்றால் அவரிடம் ரகசியமாக நெருங்கி இருக்கும் சீடர்களே தான்.

அப்படி இருக்கிற ஒரு தருணத்தில் தான் ஒரு சன்யாசினி அங்கு வந்து அவரிடம் சேர்ந்தார்,சின்ன பொண்ணு தான்,இருந்தாலும் எப்படியோ சன்யாச தீட்சை பெற்று இருந்தார்.அவங்களுக்கு நீரழிவு நோய் அதிகமா இருந்ததினால் நம்ம குருநாதர் தான் பெரிய வைத்தியராச்சே, கருணை கொண்டு அவங்க நோயை தீர்த்து குடுப்பதாக சொல்லி அழைத்து வந்திருக்கின்ரர்.அப்படியே இருந்த காலத்தில், அந்த பெண் சன்யாசிக்கு நான் அடிக்கடி சித்தர்பாடல்கள், திருக்குறள் தேவாரம் திருமந்திரம் என படித்துகாட்டி விளக்கங்கள் சொல்வதுண்டு.அப்படி ஒரு நெருக்கம் இருந்தது.

ஒருநாள் அந்த சன்யாசினியை நான் சென்ற போது ஆசிரமத்தில் கான்வில்லை, ஏன் என்ன என விசாரித்ததில் அவங்களுக்கு ஏதோ பிரச்சினை மருத்துவமனையில் அட்மிட் பண்ணியிருப்பதாக தெரிந்து கொண்டேன்.ஆசிரமத்தில் இருந்த பலபெண்களும் மருத்துவமனையில் இருந்தனர்.நானும் சரி ஏதோ போயி நலம் விசாரிக்கலாம் என சென்றேன். அந்த சன்யாசினி ரெம்ப சோர்வாக இருந்தார், என்னை கண்டதும் ஒரு சின்ன புன்முறுவல், அவ்வளவு தான்.நானும் வீட்டுக்கு திரும்பும் போது எதேச்சையாக என் ஊரில் உள்ள ஒரு பெண்பிள்ளை அங்கே நர்ஸ் ஆக இருப்பது ஞாபகத்துக்கு வந்தது.சரி அந்த பிள்ளையை பார்த்து, இந்த சன்யாசினி எனக்கு தெரிஞ்சவங்க, நல்லா பார்த்துக்குங்க என சொல்லிட்டு வரலாம்ண்ணு போனப்ப தான் விஷயமே தெரிஞ்சுது.அந்த சன்யாசினி பொண்ணுக்கு அபார்ஷனாம்,அது ரெண்டு மூணு நாள் கழிச்சு தான் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணுவாங்களாம், வேற பிரச்சினை ஒண்ணுமில்லைண்ணு அந்த நர்ஸ் புள்ள சொல்லிச்சுது.எனக்கு மூச்சு வெளிய வரல.

கொஞ்ச நாள் அந்த ஆசிரம பக்கமே போகல, அப்புறம் ஒரு நாள் போனேன் குருநாதரை தரிசிக்க.குருநானர் ஒண்ணுமே தெரியாத பச்சபுள்ள மாதிரி சிரிச்சுகிட்டு தமாஷ் பண்ணு பேசிகிட்டு இருந்தார்.பார்க்கிறப்பவே நாயை பார்க்கிற மாதி மனசுல அருவருப்பு தோணிச்சு.சுக்கிலம் நழுவாம அதை ஜெயிச்ச மகான் தான் அந்த சன்யாசி பெண்ணை கெடுத்து குட்டிசுவராக்கியவர்.

இது போல ஏராளம் பெண்கள் இவர் வலையில் வீழ்ந்திருக்கின்றனர். விஷயம் விசார்ச்ச போது தெரிஞ்சுகிட்டது என்னண்ணா குருனாதர் ஞானநிலை எய்தியவராம்,அவர் கிட்ட இருந்து ”சுக்கிலதீட்சை” வாங்கினா அது கிடைக்கிற பெண்களுக்கு ஞான விருத்தி உண்டாகுமாம்.பெண்களுக்கு இயற்கையாகவே ஆன்மீக மேல்நிலை எய்யும் வாய்ப்பு இல்லையாம், அவங்க அமைப்பு அப்படியானதாம்.சுக்கில சம்பந்தம் உண்டானால் தான் ஆன்மீக மேல்கதி கிடைக்குமாம். அதுவும் பூரனபிரம்மசாரியின் சுக்கில ஸ்பரிசத்தால் சடுசட்டுண்ணு பெண்களால் மேல்நிலைக்கு தாவி செல்லமுடியுமாம்.இப்படி சொல்லி நம்ப வைத்திருக்கின்றார்.

நிரந்தரம் அவர் இப்படி பலபேருக்கு ரகசியமாக தீட்சை குடுத்து கொண்டு இருந்தாராம்.அபலை பெண்கள் இவர் சொல்வதை உண்மையென நம்பி, அடிக்கடி போயி ஞானம் இன்ஞெக்ட் பண்ணிகிட்டு வருவாங்களாம்.தெரியாத மக்களை எப்படியெல்லாம் இந்த குருமார்கள் ஏமாத்தி பிழைக்கின்றனர் என்பதற்கு ஒரு உதாகரணம் இது.தானும் கெட்டு தன்னிடம் வருபவர்களையும் கெடுத்து எங்கும் எய்தாமல், தன்னையே தான் வஞ்சித்து முடிவில் தன் வஞ்சனையால் தானே கெட்டு அழுகி மாண்டவர்கள் எல்லா காலத்திலும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள் என்ற வேதனையே இந்த பதிவுக்கு ஆதாரம்.

வெட்டவெளி சாதனை

 =====வெட்டவெளி சாதனை====

“வெட்டவெளி தன்னை மெய்யென்றிருப்போர்க்கு பட்டயம் ஏதுக்கடீ-குதம்பாய் பட்டயம் ஏதுக்கடீ”

இந்த பாடலை படிச்ச உடனேயே இவனுக்கு எல்லாம் புரிஞ்சு போச்சு...கெளம்பிருவான் உடனேயே...பாயை விரிச்சு போட்டு அம்மணமா உக்காந்துகிட்டு கழுத்தை நிமிர்த்தி உக்காந்துகிட்டு மேகமில்லாத ஆகாயத்தை உத்து உத்து பாக்கணும்பான்.கண்ணுல நீர் வழியற வரைக்கும் உத்து பாக்கணும்,அப்புறமா கண்களில் இருந்து நீர் பொல பொலண்ணு வழியும்,வடிஞ்சு வாயில எட்டி உப்புகரிக்கும்,இது தான் அமிர்ததாரை என்பான்.சில கூமுட்டைகள் இதுதான் அமுரி உப்புண்ணு சொல்லிகிட்டு திரிவானுங்க.

இன்னும் கொஞ்ச பேரு இருக்காங்க,தலைக்குள்ள ஒரு வெற்றிடம் இருக்கறதாம்,அதான் சிற்றம்பலமாம்,,அதான் இறை வெளி,அதையே நெனச்ய்சு தியானம் பண்ணணுமாம்.வேற சிலர் இருதயத்துல வெற்றிடமா ஒரு சின்ன வெளி இருக்காம்,அதான் மெய்யான வெளியாம்பாங்க.

இந்த ஒலகமே ஒனக்குள்ள தாம்பா இருக்குது,இப்படி சொன்னா உடனேயே இவன் மனசு கற்பனை பண்ணிக்க ஆரம்பிக்கும்,மூலாதாரத்த்ல பூமி இருக்கு,மணிபூரகத்த்ல அக்கினி இருக்குண்ணு கதை கட்ட ஆரம்பிப்பான்.கிரகங்கள் நட்சத்திரங்கள் எல்லாம் தலமண்டைக்குள்ள சுத்திக்கிட்டு இருக்கறதா பாவனை பண்ணிக்குவான்.

உலகம் உனக்குள்ளே இருக்கிறதுண்ணு சொன்னா அதன் சூட்சுமம் வேற.உனக்கு உள்ள இருக்கிறது வேற ஒண்ணுமில்ல,அந்த “நீ” தான்.”நீ” தான் இந்த உலகமா விரிஞ்சு இருக்குறே.உனக்குள்ளத்தான் இந்த ஒலகம் தோன்றி ஒடுங்குது.அந்த “நீ” உனக்குள்ள இல்லைண்ணா மிஞ்சி இருக்கிறது தான் வெளி,வெற்றிடம்.இது தான் மெய் வெளி.இங்க எந்த ஆண்டவனுமில்ல,எந்த கடவுளுமில்ல, எந்த உலகமுமில்ல,எந்த கற்பனையுமில்ல,எந்த கதையுமில்ல.

சொல்லிமுடிக்கும்போது பட்டயம்ண்ணா என்னாண்ணு சொல்லாம போன நம்மள கட்டிவெச்சு உதைப்பானுவ அல்லவா,அந்த பயம் வேற இருக்கு.அப்ப சொல்லிருவொம்,அப்படியாச்சும் விடுவாங்களாண்ணு பார்ப்போம்.இப்பல்லாம் லேண்டுக்கு பட்டா போட்டு குடுக்கறாங்களே,இதைஅ குமரிமாவட்ட தமிழ்ல பட்டயம்ண்ணு தான் சொல்லுவாங்க.இப்பவும் பட்டாண்ணு சொல்ரது நியூ ஜெனரேஷன் மகள் மட்டும் தான்,ஓல்ட் ஜெனரேஷன் மக்கள் பட்டயம்ண்ணும்  தான் இப்பவும் சொல்லுவாங்க.
முன்னைய மன்னர்ஆட்சி காலகட்டத்துல இந்த பட்டயம் செம்ப தகிடுல குடுத்தாங்க.செம்பு பட்டையில இருக்கிறதினால செம்ப பட்டயம்ண்ணு பேர்.வேற ஒண்ணுமில்ல “ஓணர்ஷிப்” தான்.

அது போல,”ஓணர்ஷிப்” இல்லாம இருக்கணும்ங்கிறது தான் சாதனையின் நுணுக்கம்.அதான் வெட்டவெளியை மெய்யென்றிருப்போர்க்கு ஓணர்ஷிப் ஏதுக்கடீ என்கிறார்.

நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?

 === நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?  ===

எண்ணற்ற கோட்பாடுகள்,எண்ணற்ற கொள்கைகள் என எல்லாம் குழம்பி போய் கூத்தடிச்சு நான் சொல்றது மெய்,நீ சொல்றது பொய் என அடுத்தவன் அடுத்தவனை குறை சொல்லியே உண்மை எதுவென அறியாமல் கடைசியில் ஒரு அருமையான வாழ்வு முடிந்துவிடுகின்றது.

ஞானியர் என சொல்லிகொண்டு பலபேர் வந்துபோயிருக்கின்றனர், ஆனால் சீடர்களுக்குத்தான் குழப்பம் திர்ந்தபாடில்லை. மறுபிறவி உண்டு என சொல்பவர்கள், மறுபிறவி என்பது இந்த ஒரு பிறப்பிலேயே நிகழும் மாற்றங்கள் தான் என்பவர்கள், கர்மம் உண்டு என்பவர்கள், கர்மம் இந்த பிறப்பிலேயே முடிந்துவிடும் என்பவர்கள்,ஜீவன் பலபிறப்புகள் எடுக்கிறது என்பவர்கள்,ஜீவனை அலகை கொண்டு சென்று விடும் என்பவர்கள், எமன் ஜீவனை பிடித்து நரகத்தில் கொண்டு சென்று துன்புறுத்துவான் என்பவர்கள்,உத்தராயனத்தில் செத்தால் சொர்க்கம் சென்றுவிடலாம் என்பவர்கள், தட்சிணாயனத்தில் செத்தால் மறுபிறப்பு உண்டு என்பவர்கள்,குரு நினைத்தால் மட்டும் தான் மோட்சம் உண்டு என்பவர்கள்,குருவில்லாமல் மோட்சம் பெற்றவர்கள் உண்டு என்பவர்கள். ஆண் இறந்தால் அடுத்த சென்மமும் ஆணாக தான் பிறப்பு என்பவர்கள், ஆண்களுக்கு மட்டும் தான் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கள். குண்டலினீ இல்லையென்றால் ஞானம் இல்லை என்பவர்கள்,மிருகங்களுக்கும் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கல், மரங்கலை வனங்கினால் மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள், இயற்கையே கடவுள் என்பவர்கள். உயிர் தான் கடவுள் என்பவர்கள், ஜீவனே சிவன் என்பவர்கள்,நியாயத்தீர்ப்பு உண்டு என புலம்பி சென்ரவர்கள், நியாயதீர்ப்பு வரும் என காத்திருந்து ஏமாந்து போனவர்கள், வருகிரதை வரும் இடத்தில் நின்று பார்ப்போம் என இருப்பவர்கள், என்னால் ஒன்றுக்கும் முடியலியே என ஏங்கி தவிப்பவர்கள்.சாவோடு எல்லாம் முடிஞ்சு போச்சு என்பவர்கல், மோட்சம் முக்தி என்பதெல்லாம் பொய் என்பவர்கள்,கடவுளே கதி என தவம் கிடப்பவர்கள்,சாப்பாடு போட்டா மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள்..என..என...

“அணுவில் அணுவினை, ஆதிப் பிரானை
அணுவில் அணுவினை ஆயிரம் கூறு இட்டு
அணுவில் அணுவை அணுகவல் லார்கட்கு
அணுவில் அணுவை அணுகலும் ஆமே”
   ~ திருமந்திரம்

இரண்டு வித்தியாசமான அமைப்பை கொண்டுள்ள வஸ்த்துக்கள் ஒரு வட்டத்தின் சூழலில் அமையப்பெறின் அங்கு மூன்றாவது ஒரு சுழற்சி அசைவு உருவாகும்.

இறை ஆகாசத்தில் ஆன்ம அணுத்துகள் வந்து பெறுமாயின் இவை இரண்டுக்கும் இடையே மற்றொரு இயக்கம் ஆரம்பிக்கும். அந்த இயக்கம் இரண்டுக்கும் ஒற்றுமையாகவும், வேற்றுமையாகவும் கொண்டிருக்கும். அதனால் இவை இரண்டும் எதிர் எதிர் துருவங்களாக தனக்குத்தானே பலாபலம் கொண்டு இயக்கம் கொள்ளும்.

எப்போது இவை இரண்டும் ஒன்றாகிறதோ, அப்போது அசைவு நிலை நிற்க்காது மறைந்துவிடும்... அதுவரை உசும்புதல் நீளப்பெறும் அனந்தகால பேதமாக.. விதவித தோற்றங்களில் விதவித மாற்றங்களில் விதவித வண்ணங்களில்...

ஜீவன்னா  என்னதுன்னு, நிமிட நேரத்தில் குருபிரான் காட்டிகொடுக்கும் அந்த அணுவினும் அணுவான பொருளை கண்ட பின், சீவகாந்தம் என்பது வெறும் மாயாஜாலமே. ஜீவனை அறிந்திறாதவர்கள் கொண்டாடும் வெறும் வாய்சவுடால்..

"அணு என்றாலே அனுமானமாகத்தானே உணர முடியும்.  புலன்களுக்கு எட்டாத விடயம் தானே."

புலன்களுக்கு எட்டாத ஒன்றுக்கு பெயர் எதுக்கு?.  அணு என்றால் புலன்களுக்கு நுண்ணியது என பொருள்.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் கோடானுகோடி உயிர்துகள் என ஒன்றுமில்லை, ஒரே ஒரு உயிர் அனு தான் தந்தை தாய்க்கு தானம் கொடுத்தது.. அந்த ஒரு உயிர் அணு தான் உடலை கட்டமைக்கின்றது.

மனிதனின் உடலில் இயங்கும் ரெத்த அணுக்கள் மற்றும் ஏனைய சூக்கும என்சைம்கள் போன்ற என்னற்ற உயிர் வடிவங்கள் இருப்பினும் அவை உடலுக்கு ஆதி காரணமான ஜீவ அணு அல்ல.

அணுவுக்குள்ளே எலக்டரான், புரோட்டான் என துகள்களும் அவை இயங்க வெளியும் உள்ளது. ஒரு ஜீவ அணுதான் என்று சொன்னாலும் அதிலேயே பலவும் உள்ளது.

ஜீவ அணு என்பது பவுதீக அணுவை போல புரோட்டான், எலக்ட்ரான், நியூட்ரான் கொண்ட கட்டமைப்பு அல்ல ஜீ.  இங்கே அணு என சொல்வதின் பொருள் மைனூட் என பொருள்படும். நீங்கள் கருதுவது போன்று பவுதீக நுண் அணு அல்ல.  ”நுண்ணறிவு”.  "அறிவே சொரூபமானது ஜீவ அணு".

அரூபம் ரூபமாகாது. பஞ்சபூதம் ஒருபோதும் அடர்த்தி நிறை கூடுவதும் இல்லை குறைவதும் இல்லை. மொத்த நிறை எப்போதும் சமமாகவே இருக்கும். இந்த பிரபஞ்ச விரிவை விட்டு எதுவும் அப்பால் செல்வதில்லை, இருப்பவை வெளியில் இருந்து வந்தவையும் இல்லை. இருப்பதுவே அதன் இருப்பு. மாயையே மறைப்பு.

ஜீவ அணு என்பது நீங்கள் அறிந்திராத காரணத்தால் மனம் இப்படி பலவிதமாக சொல்லத்தோன்றுகின்றது. தூல பவுதீக அணுவை மட்டும் அறிந்துள்லவர்கள் ஜீவ அணுவின் தன்மையை தத்தமது நிலைக்கொப்ப வளம் செறி கொளுவது இயல்பே ஆம்.

நமது தந்தை நமுக்கு தானமாக தந்த ஒரு துளி ஜீவ அணுவின் வாசலே பிரம்மரந்திரம். அந்த ஜீவ அணுவின் மெல்லிய வாசலில் இருந்து ஜீவ கலையாம் அக்கினி நமது சுவாசம் வழியாக வெளியேறி கொண்டிருக்கிறது. அப்படி வெளியேறாமல் அதை அக்கினியின் இருப்பிடத்தில் வைத்து பாதுகாப்பது தான் ஊர்த்வகதி. இதை தான் "சுக்கில துளியுளே சுரோணிதத்தின் வாசலுள் முச்சதுர பெட்டுளே மூலாதார வரையுளே அச்சமற்ற சவ்வுளே அரியரனுமொன்றுமாய் உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் உண்மையே சிவாயமே" என சிவவாக்கியர் சொல்லுகிறார். உன்னுடைய தந்தை வழங்கிய உயிர்துளியே உனது மூலாதாரம், அது நீ நினைக்கிற பிறப்பு உறுப்பின் அருகாமையில் இருப்பது அல்ல. உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் ஊடாக இயங்கி நிற்பது சுவாசத்தின் மூலமான அக்கினியே.  அக்கினி அறுந்து போனால் மரணம்.உன் உடல் குளிர்ந்து போகும்.

குருவில்லா ஆன்மீகம் குருட்டாட்டம் கேள்
குணமில்லா சீடனுக்கும் குருவுக்கும் தான்
வருத்தமுற்று குருபாதம் தேடினாக்கால் வருத்தமற்று வகைபலவும் வசத்திலாகும்
நிருத்தமுற்ற சேவடிதான் நீழலகும்
நிருவிகற்ப நிட்டயுந்தான் நிமிடமாகும்
பருத்திவிட்ட பஞ்சதைபோல் பரத்திலாடும்
பரபிரம்ம சொரூபத்தை கரத்திலாக்கே

ஆதியின்றி அந்தமின்றி அருளு வந்துதித்ததோ
நீதியின்றி நிறமுமின்றி நிர்மலமும் கதிச்சதோ
வேதமின்றி விறகுமின்றி நீரதுவும் கொதிச்சதோ
பூதமஞ்சினும் புகுந்த கொள்ளி பூசையதுவும் கொண்டதோ.

                   ~~~   ரியான் பஞ்சவர்ணகிளி

ஆத்ம வணக்கம்

-- ❣️திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❣️

பிரமோதய சாலை ஆண்டவர்கள் திருவாய் மொழி இங்ஙனெ சுட்டும்

 பிரமோதய சாலை ஆண்டவர்கள் திருவாய் மொழி இங்ஙனெ சுட்டும்-----

"வாயுணவு இந்ந அனித்திய உடலை வளர்ப்பதற்காக என்று யாவற்றிராளும் அறிவார்கள். ஆனால் செவியுணவு எது, அது எதற்காகத் தரப்பெற்றது என்பது தான் எவருக்கும் எட்டவில்லை. னித்திய தேகமெடுத்து வாழ்வதுதான் செவியுணவின் பலன் என்று இந்ந அகில உலகத்திற்கும் அறிவிக்கவே னாம் வந்நுள்ளோம். அந்ந வுணவை யார் கையில் தரப்பெற்று இந்ந உலக முழுதினுக்கும் வழங்ஙப்பெற வேண்டுமோ அவர்கள் கையிலே இறைவன் அதை ஒப்படைத்தாயிற்று. அந்நச் செவியுணவின் பலனை ஏராளமானபேர் இங்ஙு பெற்றிருக்கிறார்கள். இனியும் பெற விரும்புவோர் பெற்றுக் கொள்ளலாம்."

"மனிதனின் அற்பவாழ்வு உடலை வளர்ப்பதற்காக இவனுக்கு உண்ண வாயைக் கொடுத்தான். ஆனால் கற்பகோடி காலப் பேரின்ப னித்திய உடல் வளர் வாழ்வினுக்காக இவனுக்குச் செவியைக் கொடுத்துள்ளான்.
வாயில் சுவை உணர்வது மிருகம் - செவியில் சுவை உணருவோர் தேவர்கள்."

"மூக்கறிவு வளர்வதற்காகத்தான் தேக பரிசுத்தம். ஆலய வழிபாடு முதலியன எடுத்து வைக்கப் பெற்றது அதற்கே. மூக்கறிவு வளர - செவியறிவு வளரும். செவியறிவு வளர - ஜீவ அறிவு வளரும். ஜீவ அறிவு வளர வளர - மெய் அறிவுப் பயன் கைகுலுக்கப்பெறும். ஜீவனுக்கு மெய் உணர்ச்சி தைப்பது காது வழியாகத்தான். செவிச் சுவை உன் ஜீவனுக்கு உஷ்ணத்தையும் தேஜஸ்ஸையும் தருகிறது - கிளப்பி உண்டாக்குகிறது. செவிக்கு உணவு அருந்நுபவன் யோகத்தில் ஆழ்வான். வாய்க்கு உணவு அருந்நுபவன் பாபத்தில், துக்கத்தில் ஆழ்வான். செவிக்கு உணவு அருந்நுவது என்பது, ஞான சைதன்ய வார்த்தைகளை உள்ளம் சம்மதிக்கச் செவி மடுப்பது - யோகத்தைப் பெருக்கி சீவேசனாக்கும் செயலில் உன்னை விழுத்தாட்டுவது."

அங்ஙனெ குறளும் புகலும்--

(௪௱௧௰௧)

செல்வத்துட் செல்வஞ் செவிச்செல்வம் அச்செல்வம் செல்வத்து ளெல்லாந் தலை.

செவியால் கேட்டறியும் செல்வம், செல்வங்களுள் ஒன்றாகப் போற்றப்படும் செல்வமாகும், அச் செல்வம் செல்வங்கள் எல்லாவற்றிலும் தலையானதாகும்.

செவியால் கேட்டுப் பெறும் செல்வமே சிறந்த செல்வம்; இது பிற செல்வங்கள் எல்லாவற்றிலும் முதன்மையானது.
(௪௱௧௰௨)

செவுக்குண வில்லாத போழ்து சிறிது வயிற்றுக்கும் ஈயப் படும்.

செவிக்கு கேள்வியாகிய உணவு இல்லாத போது (அதற்க்கு துணையாக உடலை ஒப்புமாறு) வயிற்றுக்கும் சிறிது உணவு தரப்படும்.

செவிக்கு உணவாகிய கேள்வி கிடைக்காதபோது, வயிற்றுக்கும் சிறிது உணவு இடப்படும்.

(௪௱௧௰௩)

செவியுணவிற் கேள்வி யுடையார் அவியுணவின் ஆன்றாரோ டொப்பர் நிலத்து.

கற்றவரின் செவியுணவாகிய கேள்வி உடையவர் நிலத்தில் வாழ்கின்றவரே ஆயினும் அவி உணவைக் கொள்ளும் தேவரோடு ஒப்பாவார்.

செவி உணவாகிய கேள்வியைப் பெற்றிருப்பவர் இப்பூமியில் வாழ்பவரே என்றாலும், வேள்வித் தீயில் கொடுக்கப்படும் நெய் முதலிய உணவைப் பெறும் விண்ணுலகத் தேவர்க்குச் சமமாவர்.

(௪௱௧௰௪)

கற்றில னாயினுங் கேட்க அஃதொருவற்கு ஒற்கத்தின் ஊற்றாந் துணை.
நூல்களைக் கற்றவில்லையாயினும், கற்றறிந்தவர்களிடம் கேட்டறிய வேண்டும், அது ஒருவனுக்கு வாழ்க்கையில் தளர்ச்சி வந்த போது ஊன்றுகோல் போல் துணையாகும்.

கல்லாதவனே என்றாலும் கற்றவர் கூறும் சிறந்த செய்திகளைக் கேட்க வேண்டும்; அப்படிக் கேட்பது அவனுக்கு நெருக்கடி வரும்போது பிடிப்பதற்கு ஏற்ற துணையாக உதவும்.

(௪௱௧௰௫)
இழுக்கல் உடையுழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே ஒழுக்க முடையார்வாய்ச் சொல்.

கல்லாதவன் ஒழுக்கமுடைய சான்றோரின் வாய்ச் சொற்கள், வழுக்கல் உடைய சேற்று நிலத்தில் ஊன்றுகோல் போல் வாழ்க்கையில் உதவும்.

கற்று, ஒழுக்கம் மிக்கவரின் வாயிலிருந்து பிறந்த சொற்கள் வழுக்கும் தரையில் ஊன்றுகோல் உதவுவது போல் துன்ப நேரத்தில் உதவும்.

(௪௱௧௰௬)

எனைத்தானும் நல்லவை கேட்க அனைத்தானும் ஆன்ற பெருமை தரும்.

எவ்வளவு சிறிதே ஆயினும் நல்லவற்றைக் கேட்டறிய வேண்டும், கேட்ட அந்த அளவிற்கு அவை நிறைந்த பெருமையைத் தரும்.

சிறிது நேரமே என்றாலும் உறுதி தரம் நற்பொருளைக் கேட்க வேண்டும். அதுகூட நிறைந்த பெருமையைத் தரும்.

(௪௱௧௰௭)

பிழைத்துணர்ந்தும் பேதைமை சொல்லா ரிழைத்துணர்ந் தீண்டிய கேள்வி யவர்.

நுட்பமாக உணர்ந்து நிறைந்த கேள்வியறிவை உடையவர், ( ஒரு கால் பொருள்களைத்) தவறாக உணர்ந்திருந்தாலும் பேதைமையானவற்றைச் சொல்லார்.

நுண்ணிதாக ஆராய்ந்து அறிந்து, கேள்வி ஞானத்தால் நிறைந்தவர், பிழைபட உணர்ந்தபோதும், அறிவற்ற சொற்களைச் சொல்லமாட்டார்.

(௪௱௧௰௮)

கேட்பினுங் கேளாத் தகையவே கேள்வியால் தோட்கப் படாத செவி.

கேள்வியறிவால் துளைக்கப் படாத செவிகள், ( இயற்கையான துளைகள் கொண்டு ஓசையைக்) கேட்டறிந்தாலும் கேளாத செவிட்டுத் தன்மை உடையனவே.

கேள்வி ஞானத்தால் துளைக்கப்படாத செவிகள் ஓசைகளைக் கேட்டாலும் அவை செவிட்டுத் தன்மையவே.

(௪௱௧௰௯)

நுணங்கிய கேள்விய ரல்லார் வணங்கிய வாயின ராதல் அரிது.

நுட்பமான பொருள்களைக் கேட்டறிந்தவர் அல்லாத மற்றவர், வணக்கமானச் சொற்களைப் பேசும் வாயினை உடையவராக முடியாது.

நுண்ணிய கேள்வி ஞானம் இல்லாதவர், பணிவுமிக்க சொற்களைப் பேசுபவராக ஆவது கடினம்.

(௪௱௨௰)

செவியிற் சுவையுணரா வாயுணர்வின் மாக்கள் அவியினும் வாழினும் என்.

செவியால் கேள்விச் சுவை உணராமல் வாயின் சுவையுணர்வு மட்டும் உடைய மக்கள், இறந்தாலும் என்ன, உயிரோடு வாழ்ந்தாலும் என்ன.

செவியால் நுகரப்படும் சுவைகளை உணராமல், வாயால் அறியப்படும் சுவைகளை மட்டுமே அறியும் மனிதர் இருந்தால் என்ன? இறந்தால்தான் என்ன?.
இங்ஙனம் புகன்ற மெய்மொழியினை காதுள்ளோர் கேட்க்ககடவர்...

அகத்தியர் உயர் ஞானம்

 அகத்தியர் உயர் ஞானம்-----

உண்ணும்போது உயிர் எழுத்தை உயர வாங்கு
உற்ங்கும்போதும் அதுவேயாகும்
பெண்ணின்பாலிந்திரியம் விடும்போதெல்லாம்
பேணிவலமேல் நோக்கி அவத்தில் நில்லு
திண்ணம்காயிலைமருந்தும் இதுவேயாகும்
தினந்தோறும் இப்படியே செலுத்த வல்லோர்
மண்ணூழிகாலமது வாழ்வார்பாரு மறலிகையில்
அகப்படவுமாட்டார் காணே........

இதுவே மறலி கைதீண்ட வித்தை எனும் நாசியில் மூச்சு ஓடாத தவநிலை ஆகிய சாகாகல்வி.

மெய்யறிவு

 ----------------------மெய்யறிவு--------------

எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான் என்பதே குரு மரபு.நாம் முதலி ல் அறிவது உயிரெழுத்தையே,பின்னர் மெய் எழுத்தும் நம் புலன்களை அடைகின்றன.இறைவன் எழுத்தை ஏன் அறிவித்தான் எனில் அது மெய்யறிவு பெற்றற்கண்ணே.சிறாபோது எழுத்தறியுமுன்னே நாம் உயிர் ஈது மெய் ஈதுவென அறிந்திலோம்,அவ்விருட்கண்ணே அருட்திருவுருவாம் ஆசான் அமைந்து,நம் சூண்டாணி விரல் பிடித்து அரியென வரைதல் அருமை.உயிர் எழுத்தின்பால் அவ்வாசான் சூண்ட அவ்வகாரமான உயிரை இரீங்காரமான அருட்சக்தியின்கண்ணே பதிப்பித்தல் இனிதே அமைவுறுகிறது.உயிரின்றி மெய்யில்லை அம்மெய்யும் உயிரின்றி வெளிப்படுமாறில்லையெனவறிந்தே இறையறிவு மெய்யை உயிரின்கண் உடம்பில் அமைத்தான் அமைவுற.மெய்யென வகுப்ப அது விந்து நிலையதாம்,ஆதலின் அகத்திய பெருந்தகை விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தைக்காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் என வகுத்தார்.அதாவது விந்துநிலையதாம் மெய்யறிவு பெற நாதநிலையே குருவதாம்.நாத நாதாந்த நிலையே இறையறிவு,அவ்வறிவு இரக்கமுற்று சீவர்கள்பால் கருணையுற்று நாதநிலை கொண்டு உயிரென விளங்கும்.மெய்யென்பது விந்து நிலையுடன் விளங்கும் ஆன்ம அறிவேயாம்,அவ்வான்ம அறிவிற்கு விளக்கம் உண்டாகும்பொருட்டே உயிராணி திருவசனம் நாதநிலையாய் பனிரெண்டு பிரிவாய் விளக்கமுறும்.உயிராணிநாதத்திருவசனத்தின் தூண்டுதலால் மெய்க்கு மெய்யறிவு தோன்றும் அவனருளாலே.அவ்வசனம் ஊடுருவுங்காலே விந்துநிலை விளக்கமுற்று ஒளிபெருகி ஒளிரும்,அவ்வொளியே மெய்யறிவு பகரவும் அமைத்து.மெய் பதினெட்டும் விந்துநிலையதாம்,ஆதலின் அதன்கண் விந்து பதிற்று.(விந்து-புள்ளி)

ஆதி நாதம் அல்லது ஆதி வார்த்தை--

 ---------------ஆதி நாதம் அல்லது ஆதி வார்த்தை--------------

ஆதியில் வார்த்தை இருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனோடு இருந்தது, அந்த வார்த்தை ஒரு தேவனாய் இருந்தது, அவர் ஆதியில் தேவனோடிருந்தார், சகலமும் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று, உண்டானதொன்றும் அவராலேயன்றி உண்டாகவில்லை, அவருக்குள் ஜீவன் இருந்தது, அந்த ஜீவன் மனிதருக்கு ஒளியாய் இருந்தது, அந்த ஒளி இருளிலே பிரகாசிக்கின்றது, இருளானது அதை பற்றிக்கொள்ளவில்லை, ஆதிமுதல் இருந்ததும்,நாங்கள் கேட்டதும் எங்கள் கண்களினால் கண்டதும்,நாங்கள் நோக்கி பார்த்ததும், எங்கள் கைகளினால் தொட்டதுமாயிருக்கிற ஜீவ வார்த்தையை குறித்து அறிவிக்கின்றோம், அந்த ஜீவன் வெளிப்பட்டது, பிதாவினிடத்தில் இருந்ததும்,எங்களுக்கு வெளிப்பட்டதுமான நித்தியமான அந்த ஜீவனை நாங்கள் கண்டு,அதை குறித்து அறிவிக்கின்றோம். உலகத்திலே வந்த எந்த மனுஷனேயும் பிரகாசிப்பிக்கிற ஒளியே அந்த மெய்யான ஒளி. அவர் உலகத்தில் இருந்தார்,உலகமோ அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று,ஆனால் உலகமோ அவரை அறியவில்லை.எத்தனை பேர்கள் அந்த வார்த்தையை பெற்றுக்கொண்டார்களோ அத்தனை பேரும் தேவனுடைய பிள்ளைகள் ஆவார்கள்.-(பைபிள்)