அகத்தியர் உயர் ஞானம்

 அகத்தியர் உயர் ஞானம்-----

உண்ணும்போது உயிர் எழுத்தை உயர வாங்கு
உற்ங்கும்போதும் அதுவேயாகும்
பெண்ணின்பாலிந்திரியம் விடும்போதெல்லாம்
பேணிவலமேல் நோக்கி அவத்தில் நில்லு
திண்ணம்காயிலைமருந்தும் இதுவேயாகும்
தினந்தோறும் இப்படியே செலுத்த வல்லோர்
மண்ணூழிகாலமது வாழ்வார்பாரு மறலிகையில்
அகப்படவுமாட்டார் காணே........

இதுவே மறலி கைதீண்ட வித்தை எனும் நாசியில் மூச்சு ஓடாத தவநிலை ஆகிய சாகாகல்வி.

மெய்யறிவு

 ----------------------மெய்யறிவு--------------

எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான் என்பதே குரு மரபு.நாம் முதலி ல் அறிவது உயிரெழுத்தையே,பின்னர் மெய் எழுத்தும் நம் புலன்களை அடைகின்றன.இறைவன் எழுத்தை ஏன் அறிவித்தான் எனில் அது மெய்யறிவு பெற்றற்கண்ணே.சிறாபோது எழுத்தறியுமுன்னே நாம் உயிர் ஈது மெய் ஈதுவென அறிந்திலோம்,அவ்விருட்கண்ணே அருட்திருவுருவாம் ஆசான் அமைந்து,நம் சூண்டாணி விரல் பிடித்து அரியென வரைதல் அருமை.உயிர் எழுத்தின்பால் அவ்வாசான் சூண்ட அவ்வகாரமான உயிரை இரீங்காரமான அருட்சக்தியின்கண்ணே பதிப்பித்தல் இனிதே அமைவுறுகிறது.உயிரின்றி மெய்யில்லை அம்மெய்யும் உயிரின்றி வெளிப்படுமாறில்லையெனவறிந்தே இறையறிவு மெய்யை உயிரின்கண் உடம்பில் அமைத்தான் அமைவுற.மெய்யென வகுப்ப அது விந்து நிலையதாம்,ஆதலின் அகத்திய பெருந்தகை விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தைக்காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் என வகுத்தார்.அதாவது விந்துநிலையதாம் மெய்யறிவு பெற நாதநிலையே குருவதாம்.நாத நாதாந்த நிலையே இறையறிவு,அவ்வறிவு இரக்கமுற்று சீவர்கள்பால் கருணையுற்று நாதநிலை கொண்டு உயிரென விளங்கும்.மெய்யென்பது விந்து நிலையுடன் விளங்கும் ஆன்ம அறிவேயாம்,அவ்வான்ம அறிவிற்கு விளக்கம் உண்டாகும்பொருட்டே உயிராணி திருவசனம் நாதநிலையாய் பனிரெண்டு பிரிவாய் விளக்கமுறும்.உயிராணிநாதத்திருவசனத்தின் தூண்டுதலால் மெய்க்கு மெய்யறிவு தோன்றும் அவனருளாலே.அவ்வசனம் ஊடுருவுங்காலே விந்துநிலை விளக்கமுற்று ஒளிபெருகி ஒளிரும்,அவ்வொளியே மெய்யறிவு பகரவும் அமைத்து.மெய் பதினெட்டும் விந்துநிலையதாம்,ஆதலின் அதன்கண் விந்து பதிற்று.(விந்து-புள்ளி)

ஆதி நாதம் அல்லது ஆதி வார்த்தை--

 ---------------ஆதி நாதம் அல்லது ஆதி வார்த்தை--------------

ஆதியில் வார்த்தை இருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனோடு இருந்தது, அந்த வார்த்தை ஒரு தேவனாய் இருந்தது, அவர் ஆதியில் தேவனோடிருந்தார், சகலமும் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று, உண்டானதொன்றும் அவராலேயன்றி உண்டாகவில்லை, அவருக்குள் ஜீவன் இருந்தது, அந்த ஜீவன் மனிதருக்கு ஒளியாய் இருந்தது, அந்த ஒளி இருளிலே பிரகாசிக்கின்றது, இருளானது அதை பற்றிக்கொள்ளவில்லை, ஆதிமுதல் இருந்ததும்,நாங்கள் கேட்டதும் எங்கள் கண்களினால் கண்டதும்,நாங்கள் நோக்கி பார்த்ததும், எங்கள் கைகளினால் தொட்டதுமாயிருக்கிற ஜீவ வார்த்தையை குறித்து அறிவிக்கின்றோம், அந்த ஜீவன் வெளிப்பட்டது, பிதாவினிடத்தில் இருந்ததும்,எங்களுக்கு வெளிப்பட்டதுமான நித்தியமான அந்த ஜீவனை நாங்கள் கண்டு,அதை குறித்து அறிவிக்கின்றோம். உலகத்திலே வந்த எந்த மனுஷனேயும் பிரகாசிப்பிக்கிற ஒளியே அந்த மெய்யான ஒளி. அவர் உலகத்தில் இருந்தார்,உலகமோ அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று,ஆனால் உலகமோ அவரை அறியவில்லை.எத்தனை பேர்கள் அந்த வார்த்தையை பெற்றுக்கொண்டார்களோ அத்தனை பேரும் தேவனுடைய பிள்ளைகள் ஆவார்கள்.-(பைபிள்)

ஆத்மா=சாலை ஆண்டவர்கள்=வள்ளலார்

 ======ஆத்மா=சாலை ஆண்டவர்கள்=வள்ளலார்=======

ஆத்மா என்னப்பெற்றது இந்த பொய்த்தூலம் கடந்த ஜீவதேகத்திற்கு அப்பாலுள்ள காரண தேகதிலுள்ள ஒரு பொருள்.

தூல தேகத்திலுள்ளவர்களுக்கு செவிப்புலனில் அறிவிக்கிறதென்றால், ஜீவதேகத்திலுள்ள இருட்கோலமாக இருக்கும் “ அசைவற்ற னினைவை” அசைவிற்கு கொண்டு வரும் பொருளே ஆத்மா.
அதன் வல்லபம் கூறவென்றால் நூறு நூற்றைம்பது ஆண்டுகாலம் ஒருவன் உயிரோடு இருந்தாலும் அவன் உடலை நாற்றத்திற்க்கு விடாமல் பிடித்து வைத்திருக்கிறது , காரண தேகத்தில் நின்று நிலவும் அந்த ஆத்மாதான்.

என்று நம் குலதெய்வம் பிரம்மோதய மெய்வழி சாலை ஆண்டவர்கள் திருவருட் கொரலில் திருவாய் மலர்ந்து உள்ளார்கள்

இனி வள்லலார் சொன்னது என்ன?

இந்தப் பவுதிக உடம்பிலிருக்கிற நீ யாரெனில்: நான் ஆன்மா, சிற்றணு வடிவன். ஷெ அணு கோடி சூரியப் பிரகாசமுடையது, லலாடஸ்தானமிருப்பிடம், கால்பங்கு பொன்மை முக்கால்பங்கு வெண்மை கலந்த வண்ணம். இப்படிப்பட்ட ஆன்மப் பிரகாசத்தை மறைக்க மாயா சத்திகளாகிய 7 திரைகளுண்டு. அவையாவன:
கறுப்புத் திரை மாயாசத்தி.
நீலத்திரை கிரியாசத்தி.
பச்சைத்திரை பராசத்தி.
சிவப்புத்திரை இச்சாசத்தி.
பொன்மைத்திரை ஞானசத்தி.
வெண்மைத்திரை ஆதிசத்தி.
கலப்புத்திரை சிற்சத்தி.*

எது ஆத்மா? அன்பர்கள் விளக்கவும்......

வள்ளல்பிரானின் தகர மெய்ஞான தகர விளக்கு

 =====வள்ளல்பிரானின் தகர மெய்ஞான தகர விளக்கு=====

தீட்சை குடுப்பாங்க ,தவம் பண்ணுவாங்க, பெரிய ஞானதானம் வரை பண்ணுவாங்க, ஆனா மெய்ஞான விளக்கு எதுண்ணு கேட்டா பல்லை இளிப்பாங்க.ஆமா, பெரிய குருமார்கள் கதை தான் இது.நயன தீட்சை என சொல்லி குருபீடம் கட்டுவார்கள்..வள்ளலார் காட்டி சென்ற தகர விளக்கின் ரகசியம் தெரியாமல் சன்மார்க்கம் வடலூர் என சுற்றி செத்து போறது தான் தலை எழுத்து...கண்டதில்லை.
அய்யா, வள்ளலார் ஏற்றி வைத்தது தகரகண்னாடி விளக்கு,அது ஞான சூட்சுமம், அது தெரிஞ்சவர் கொஞ்சம் பேர்தான். பாக்கி எல்லாம் பித்தலாட்டங்கள்.விஷயம் தெரியாம குருப்பட்டம் தேடி அலயுர ஜென்மங்கள்.....அந்த விளக்கினால்பெறும் தீட்சையே தகர தீட்சை.அந்த மெய்ஞானந்தான் தகர மெய்ஞானம்.அது தெரியாம கண்ணுதான் கடவுள் எங்கற கூட்டத்தை நம்பி கெட்டது ஏராளம்.
வள்ளலார் சொல்வதை பாருங்கள்,” தகர மெய்ஞான தனிப்பெரும் வெளியெனும் அகர நிலைப்பதி அருட்பெருஞ்ஜோதி”. இது தான் விஷயம், தகர மெய்ஞானம் என்கிற தனிப்பெரும் வெளியினில் உலாவுகிறவர் அகர நிலை என்னப்படுகிற அருட்பெரும்ஜோதியாண்டவர்.இதை சூக்குமமாக வைத்து சென்றுள்ளார் வள்ளல் பெருமான்.அது தெரியாம கண்மணி மத்தியிலே ஜோதியிருக்குது ஜீவனிருக்குது என்பது சுத்த முட்டாள்தனம்.இந்த தகர மெஞ்ஞானம் தெரிந்த ஒருவர் மட்டுமே தீட்சை கொடுக்க வள்ளலார் ஏற்றி சென்ற தகர கண்ணாடி விளக்கை கையில் எடுப்பார்கள். தெரியாதவர் வேறுமாதிரியான விளக்கினால் தீட்சை செய்வார்கள். அதிலிருந்து உண்மை ஏது பொய் எது என தெரிந்து கொள்ளலாம். நன்றி வணக்கம்.

சும்மா இரு சொல்லற

 ======சும்மா இரு சொல்லற====

மனமானது இரண்டு விஷயங்களை பற்றிக்கொண்டே இருக்கும்,ஒன்று நிழல்நினைவுகள் மற்றொன்று நிழல் பேச்சுக்கள். முதலாவது சொன்னது மனமானது தன்னுக்குள் சதா பார்த்துக்கொண்டே இருக்கும் காட்ச்சிகள். இரண்டாவது சொன்னது மனமானது சும்மா சதா சொல்லிக்கொண்டே இருக்கும் பேச்சுக்கள். இப்படி ரெண்டுவிதம் எப்போதும் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். இது ரெண்டும் இல்லாது இருப்பதே “ சும்மா இரு சொல்லற” என்பதாகும். இதுவே முருகவேள் அருணகிநாதருக்கு உபதேசித்தது.அதாவது மனதில் எந்த கட்ச்சிகளும் ஓடாது, அதுபோல எந்த பேச்சுசம்பாஷணைகளும் நடக்காது. அப்படி இருப்பது தான் சுத்த மவுனம் எனும் சும்மா இருத்தல்.
ஆனால் இன்று தமிழ்நாட்டில் ஒருகூட்டம் வள்ளலார் பெயரை சொல்லிக்கொண்டு ”சும்மா இருக்கும் வித்தை” என சொல்லிக்கொண்டு வழிப்பறி கொள்ளை நடத்துகின்றனர். ஆன்மீகவாதிகள் இந்த கூட்டத்தினரிடம் சற்று ஜாக்கிரதையாக இருப்பது நலம். அவர்கள் சொல்வது “சும்மா இரு’ என்பதுவாகும், ஆனால் “சொல்லற” என்பதை நாசூக்காக தெரிந்தே விட்டு வைத்துள்ளனர். ஏனெனில் “சொல்லற” என்பது எதை கு்றிக்கும் என்பது அந்த கூட்டத்தினருக்கு தெரியாது.கண்ணையே நினைந்து கண்மணியிலேயே உணர்வை நிலைநாட்டிக்கொண்டு அதுவே தான் ”சும்மா இருத்தல்” என்பதை தானும் ஏமாந்து பிறரையும் ஏமாற்றி பிழைத்துக்கொண்டிருப்பவர்களை கருத்தினால் கண்டு கொள்ளுங்கள். ஒளியின் பிள்ளைகள் ஒளியினடத்திற்க்கே நடவுங்கள்.

திருச்சிற்றம்பலம்

 திருச்சிற்றம்பலம்.

அருட்பெரும்ஜோதி அருட்பெரும்ஜோதி தனிப்பெரும் கருணை அருட்பெரும்ஜோதி.
முதலில் நாம் தெரிந்து கொள்ளவேண்டியது “மணி’ என்பது என்ன ? இதை என்ன என்று கூறுமிடத்து வள்ளலார் சொல்லுவதை பாருங்கள், “ நமது புருவமத்தியில் ஆறுபட்டையாய் உருட்சியுள்ள ஒரு மணி பிரகாசம் பொருந்தி இருக்கின்றது “ என்பார்….அந்த “ஒரு மணியே” மணி  மந்திர அவுடதம் என அறிந்து கொள்ளவேண்டும்….அந்த ஒரு மணியே ரெண்டு கண்ணிலும் உயிருக்கு உயிராயும் கருணை கடலாயும்  கைபடா கனலாயும்  ஜோதியாயும்  தந்தையாயும் தாயாயும் குருவாயும் ஞானமாயும் மிளிர்கின்றது. அந்த “ஒரு மணியே குருமணி” என அறிதல் வேண்டும்….அப்படி ”ஆறு பட்டையுடன் கூடிய ஒரு மணியை” தக்க குருவின் துணை கொண்டு அறிதலே ஞான தீக்கை. . அதனை தக்க ஆசாரியன் திருவருளால் அறிந்து திறந்து கொள்ளுதலே “நடுக்கண் பூட்டை” திறத்தல்.அதுவே ஞான சாதனம். ..
இங்கு கற்றவர் உளத்தே இனிக்கும் என்பது அறியப்படவேண்டியது, கண் நுதல் கடவுள்  என்பவர் உளத்தே இனிக்கும் தன்மையினர் என தெளிகிறது..ஆனால்  ஊனக் கண் மணியானது உளத்தே இனிக்கும் தன்மை அற்றது. “கண் நுதல்” கடவுள் என்பதுவே அறியப்படவேண்டியது. அதுவே உளத்தே இனிக்கும் தன்மையது. ஆதலின் உளத்தே இனிக்கும் தன்மை உடைய கண்நுதல் கடவுளை  அறிதல் வேண்டும். அன்றியும் “கண் மணியே ”இங்கு வள்ளலாருக்கு  ஞான மணியாயும்  ஞான மருந்தாயும் இருக்கின்றது. ஆதலின் “மணி” என்பது என்னவென்று  புரிதல் அவசியம்.. “ மணி மந்திர அவுஷதம்” என்பர் பெரியோர். மணியானது மந்திரமாயும்  மருந்தாயும் இருக்கிறது என பொருள். அதையே வள்ளலாரும் தெரிவிக்கிறார்.
பொற்சபை நடஞ்செய் புண்ணியரை கண்ணினுள் மணியாயும் ,கைபடா கனலாயும், கறைபடா மதியாயும் ,கணிப்பரும் கருணை கடலாயும்  ,தெய்வமாயும் கருதி திருப்பணி புரிந்திருக்கின்றேன் என்றே வள்ளலார் பாடுகின்றார்.ஆதலின்  இங்கு ஊன  கண்மணியே தான் கடல் என கொள்ளுதல் தகுமோ?, அல்லது ஊன கண்மணி தான் மதியென கொள்ளுதல் தகுமோ?, அல்லது ஊன கண்மணிதான் கனலாயும் கொள்ளுதல் தகுமோ?..அப்படி கொளின் ஊன கண்மணி தான் கடல் எனவும் கொளவேண்டுமே.?ஒரு ஊன் உறுப்பு, ஊன்பொருள் எப்படி கனலாகவும் கடலாகவும் இலங்கும் என்பதை சற்று கூர்ந்து நிச்சயித்தல் நன்றல்லவா?. ஆதலின் இஃது உவமையாக கொண்டதே அன்றி ஊன கண்மணி தான் கனல் என்றோ, ஊன கண்மணி தான் கடல் என்றோ, ஊன கண்மணி  தான் மதியென்றோ, ஊன கண்மணி தான்  பொற்சபை என்றோ கொள்ளுவதெங்ங்னே?. இப்பாடலில் வள்ளலார் உபயோகிக்கும் வார்த்தையானது “தெய்வமே என நான் நின்னையேகருதி” என்பதாகும். அதாவது மேற்கூறியவை உவமையாகும். அதாவது,கண்ணின் மணி போலவும், கைபடாத கனல் போலவும்,கறைபடா மதி போலவும், கருணை கடல் போலவும்  புனைந்துரைக்கின்றார் பெருமான் அவர்கள்.ஆதலின் “கண்   நுதல் கடவுளை  என்பது மேற்சொன்ன  “மணி’ என் தெளிதல் நலம்.
அடுத்து மெய்ஞானம் என்ன என வினவுமிடத்து வள்லலார்  கூறும் மெய்ஞானமானது “தகரமெய்ஞானம்” எனப்படும். அதை “தகர மெய்ஞான தனிப்பெரும் வெளியெனும் அகர நிலைப்பதி அருட்பெரும்ஜோதி” என்பார் அகவலில்.  அப்படியான தனிப்பெரும் வெளியினி விளங்கும் தனிப்பெரும் கருணையளரே அகர நிலையான  அருட்பெரும் ஜோதியார்., அப்படியல்லவா?.ஆகையினால் ஊனக்கண்ணும் அதில் இருக்கும் மணியும் தனிப்பெரும் வெளியாவதெங்ங்னே என சிந்தித்தல் நன்மை பயக்கும். முன்சொன்ன ஆறுபட்டையுள்ள மணியிலங்கும் தலமே ”தகர வெளி”. அல்லாது செத்துபோகும் போது அழுகி மண்ணோடு மண்ணாகி போகும் தன்மையான ஊனகண்மணி தகர மெய்ஞானமாகாது.
அன்றியும் மெய்பொருள் என்பது பஞ்சபூதங்களால் உருவாக்கப்பட்ட தூல பருப்பொருளக இருக்கமுடியுமா என சிந்தித்து தெளிதல் நலம். கண் என்பதும் கண் மணி என்பதும் பஞ்ச பூதங்களால் உருவாக்கப்பட்டதும் மரணகாலத்தில் அழிவை தருவதும் ஆகும்.  ஆனால் வள்ளலார் கூறும் தகரவெளியில் விளங்கும் மணியானது பஞ்ச பூத சேர்க்கையினால் உருவாக்கபடாததும் அனாதி முதல் இருப்பதுமாகிய “உண்மை வஸ்த்து”. அதை ”ஏக வஸ்த்து” என்பர் சான்றோர். அதுவே “மணி”, கண்ணுக்கு கண்ணாகவும், உயிருக்கு உயிராகவும்,மாமருந்தாகவும் கைபடா கனலாகவும் , இன்பத்தை தரும் அமிர்தமாகவும் உள்ளது. அதையே கண்ணார் ஒளி எனவும், ஒளியின் கதிர் எனவும் சொல்லுவர்.
கதிர் என்பது கதிரவனை குறிக்கும்,அதை ஞான சூரியன் என்பார், அல்லது சிவசூரியன் என்பாருமுளர். “தினம் சூரிய கலையில் செல்லும்படி மனதை அந்த கண்களில் செலுத்தவேண்டும்” என வள்ளலார் சொல்வதை சற்று கவனிக்க அதன் உண்மை புலப்படும். அதாவது சூரிய கலையில் செல்லும்படி மனதை அந்த ”கண்களில் ” செலுத்தவேண்டுவது கடமை. சூரிய கலை என்பது ஒரு கண்ணில் அல்லவா இருப்பதாக சொல்லுகிறார்கள், அப்படியெனில் ஏன் வள்ளலார் “கண்களில்’ என பன்மையில் குறிப்பிடுகின்றார்? ரெண்டு கண்களிலும் எப்படி சூரிய கலை வரும் என நினைக்கவேண்டாமா?
”விண்ணேவிண் உருவேவிண் முதலே விண்ணுள்
வெளியேஅவ் வெளிவிளங்கு வெளியே என்றன்
கண்ணேகண் மணியேகண் ஒளியே கண்ணுட்கலந்துநின்ற கதிரே”,  என்பதில் வரும் கதிரே ”அகர ” நிலைப்பதியான அருட்பெரும் ஜோதி, இதில் வரும் விண்ணே என்பது ”தகர வெளி” எனப்படும்.  ஆகையினால் தினமும் சூரிய கலையான “அகர’ நிலையின் பால் மனதை செலுத்தவேண்டும்.. இதுவெ வள்ளலார் கூறும் தகர மெய்ஞானம். அல்லாது யோக சாத்திர சம்பிரதாயப்படியான அகரம் என குறிப்பிடும் சூரியகலை இயங்கும் வலது கண் இல்லை என தெளிதல் நலம் அன்றோ
மேற்படி விளக்கங்களினால் நாம் புரிந்து கொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால் “ஆறு பட்டையுடன் கூடிய மணி” இலங்கும் புருவமத்தியே ஆன்ம ஸ்தானம்,ஆதலினாலே வள்ளலார் ”ஆன்மாவுக்குச் சகல விளக்கமாகிய சாக்கிர ஸ்தானம் லலாடம், ஆதலால், விசேடம் சிறந்தது லலாடத்தில் மூக்குநுனியாகிய புருவமத்தி.” என்கிறார் . புருவமத்தியை விளக்குமிடத்து  “இருதயத்திற்குமேல் இரண்டரை அங்குல இடமான கண்டத்தில் மகேசுவரனும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குல அண்ணாக்கில் சதாசிவமும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குல உயரத்தில் புருவமத்தியில் விந்துவும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குலத்தில் நாதமும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குலத்தில் பரவிந்துவும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குலத்தில் பரநாதமும், அதற்குமேல் இரண்டரை அங்குலத்தில் திக்கிராந்தம் அதிக்கிராந்தம் துவாதசாந்தம் முதலானவைகளும், அதீதத்தில் சுத்தசிவமு முள” என்கிறார். அதாவது புருவமத்திக்கு கீழ் ரெண்டரை அங்குலத்தில்அண்ணாக்கும், புருவமத்திக்கு மேல் ரெண்டரை அங்குலத்தில் நாதமும் இருக்கும் .புருவமத்தி விந்துஸ்தானம். அந்த விந்துஸ்தானம் அக்கினி பீடமாகவும் அதன் மேல் ஆன்மாவும் விளங்கும். இதுவே “மணியாடும் மன்று” அல்லவா?.அப்படியெனில் கண்டிப்பாக இந்த புருவமத்திக்கு ரெண்டரை அங்குலத்திற்க்கு மேல் நாதஸ்தானம் வரவேண்டும், அப்படி  வராத எந்த ஒருஇடமும் புருவமத்தி என சொல்லக்கூடது, ஏற்கவும் கூடாது அல்லவா?.
மேலும் , சோம சூரி யாக்கினி பிரம விஷ்ணுக்கள் இருக்குமிடம்: நேத்திரம் புருவமத்தி, அண்ணா, பிரமரந்திரம் என்றும் வள்ளலார் புருவமத்தியை குறிப்பிடுகின்றார் அல்லவா?...அதை விளக்கமாக பார்ப்போம். முதலில் மேலிருந்து கீழாக முதலில்பிரம்மரந்திரத்தில் யார் இருக்கிறார்கள் என பார்ப்போம். பிரம்மரந்திரத்தில் விஷ்ணு இருக்கிறார் என சொல்கிறார்., அடுத்து அண்ணாவில் பிரம்மாவும், அதற்க்கு கீழ் புருவமத்தியில் அக்கினியும், நேத்திரம் என்பதில் சோமசூரியனும் இருக்கிறார்கள். அப்படித்தானே? ரெண்டு கண்களிலும் சோம சூரியன் இருவரும், புருவமத்தியில் அக்கினியும் இருப்பதாகத்தானே சொல்கிறார்?..அப்படி அக்கினி இருக்கும் புருவமத்தியே ஆன்மஸ்தானமாகிய ”மணியாடும் மன்று” எனப்படும் சிற்சபை.. இதற்க்கு ஆதாரமாக வள்ளலார் சொல்லுவதை பார்ப்போமா? அதாவது நெற்றியில் ரோமம் தோன்றியும் தோன்றாமலும் இருக்கிறதல்லவா? அது ஏன் என சொல்லும்கிறார் ,” இவை அல்லாது மற்ற இடங்களில் தோன்றுவது தத்துவக் கெடுதி. தத்துவங்களின் உட்புற மலங்களே வாயுவின் பிருதிவி. ஆதலால், மேற்குறித்த இடங்களில் அக்கினியின் காரிய மில்லாததினால் உரோமம் உண்டாகின்றது. அக்கினி காரியப்பட்ட இடங்களில் தோன்றியும் தோன்றாமல் அருகியிருக்கின்றது.
நெற்றியில் தோன்றா திருப்பது மேற்படி இடத்தில் ஆன்ம விளக்கம் விசேஷ முள்ளது. அதைப் பற்றி மேற்படி இடத்திற்கு விந்துஸ்தானம் என்றும், அறிவிடம் என்றும், லலாடம் என்றும், முச்சுடரிடம் என்றும், முச்சந்திமூலம் என்றும், நெற்றிக்கண் என்றும், மஹாமேரு என்றும் புருவமத்தி என்றும், சித்சபா அங்கம் என்றும் பெயர். ஆதலால், விந்து என்பதே ஆன்மா. விந்துவின் பீடம் அக்கினி. இந்த இரண்டினது காரியமே பிரகாசமாகிய அறிவின் விளக்கம் ஆதலால், உரோமம் அருகி யிருக்கின்றது.’ ‘ இதிலிருந்து நாம் தீர்க்கமாக புரிந்துகொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால் புருவமத்தி என சொல்லப்படுகிற இடத்தினில் அக்கினியின் காரியத்தினால் ”ரோமம் தோன்றியும் தோன்றாமலும் அருகி இருக்கும்”. அப்படி ரோம அருகி இருக்கும் இடமே புருவமத்தி எனப்படும் விந்துஸ்தானமாகிய நெற்றிக்கண் என்ற சித்சபா அங்கமாகும் மஹாமேருவாகிய லலாடம்.
தகரவெளி சிற்றம்பலவாணர் துணை

கடவுள் என்பவர் யார்?

 

கடவுள் என்பவர் யார்?

ஜீவர்களை இந்த பூமியில் படைக்குமுன்னே, அதற்க்கும் அனாதிகாலம் முன்னே, ஜீவர்கள் பூமியில் உருப்பெற்ற எண்ணிறந்த காலம் முன்னே, கடவள் அருட்சக்தியால் தோற்றுவித்ததே உணவு. அவ்வுணவே அவர் தன்னுடைய அருட்கொடையாக ஜீவர்கள் உண்டு பசியாற தோற்றுவித்த அமிர்தம். பசியெனும் கொடூரத்தை வைத்த இறைவன் அது போக்க அதன் முன்னே உணவை உலகில் படைத்து வைத்தான். அந்த படைப்பே தாவர வர்க்கம் எனும் விசேஷ ஜீவ உணவு. தாவரம் எனும் படைப்பு இல்லை எனில் பசி எனும் சண்டாளன் ஜீவர்களின் உயிரை ஆட்டி படைத்திருப்பான் என்பது திண்ணம்.

பசியால் வருந்துகின்ற சீவர்களுக்கு ஆகாரங்கொடுக்க நினைத்தபோது, நினைத்த புண்ணியரது மனம் வேறு பற்றுக்களை விட்டுச் சுத்தக் கரணமாகி நினைத்தபடியால், அந்தப் புண்ணியர்களை யோகிகளென்றே உண்மையாக அறியவேண்டும். ஆகாரங் கொடுக்க நினைத்தபடி உபசரித்துக் கொடுக்கும்போது, அவருண்ணுவது தாமுண்ணுவதாக அறிந்து களிக்கின்ற படியால், ஞானிகளென்றே உண்மையாக அறியவேண்டும். ஆகாரங்கொடுக்க உண்டு பசி தீர்ந்தவர்களுக்கு அத்தருணத்தில் ஆன்மாவின் உள்ளும் புறத்தும் கீழும் மேலும் நடுவும் பக்கமும் நிறைந்து கரண முதலிய தத்துவங்களெல்லாம் குளிர்வித்துத் தேகமுழுதும் சில்லென்று தழைய முகத்தினிடமாகப் பூரித்து விளங்குகின்ற கடவுள்விளக்கத்தையும் திருப்தியின்பமாகிய கடவுளின் இன்பத்தையும் பிரத்தியட்சத்தில் தரிசித்து அனுபவிக்கின்றார்க ளாதலால், அந்தப் புண்ணியர்கள் கடவுளைக் கண்டவர்களென்றும் கடவுளின்பத்தை அனுபவிக்கின்ற முத்தரென்றும் அறியவேண்டும். பசி நீங்க உண்டு சந்தோஷ’த்தவர்கள் இந்தப் புண்ணியர்களைத் தெய்வமாகப் பாவிக்கின்றார்களாதலால், இவர்களே தெய்வமுமென்று உண்மையாக அறியவேண்டும் என வள்ளலார் கூறுகின்றார்.ஆகையினால் ஜீவர்களுக்கு பசியாற்ற உணவாகிய தாவரங்களை படைத்து உணவளிக்கின்றவரே கடவுள். இதுவே சத்தியம்.

அப்படியெனில் ஜீவர்களின் பசியை போக்க தாவரங்களை படைத்த ஒருவரே இறைவன். அந்த மாபெரும் கருணையாளரே அருட்பெரும் ஜோதி ஆண்டவர் என சத்தியமாக அறியவேண்டும். எப்போது எப்போதெல்லாம் தாவரங்களை பார்க்கிறோமோ அப்போது அப்போதெல்லாம் அந்த அருட்கருணையை நாம் பார்க்கவேண்டும். பார்க்க பழகவேண்டும். அப்போது தான் அருள் பூரணப்படும் எனவறியவேண்டும். உணவளித்தவரே கடவுல் என்பதை நாம் நினைவில் வைக்கவேண்டும். பசியால் துன்பமுறும் ஏழைகளுக்கு பசியாற்றும் போது அந்த உணவானது தாவர உணவே என நினைந்து ,அது முகாந்திரம் அருளை வழங்கிய கடவுளை நன்றி செலுத்த பழகவேண்டும். அப்போது அருள் பூரணப்படும் என அறியவேண்டும்.கடவுள் இன்பம் பூரணப்படும் என அறியவேண்டும்.

அருட்பெரும்ஜோதி அருட்பெரும் ஜோதி
தனிப்பெரும் கருணை அருட்பெரும் ஜோதி.

ஜீவனும் ஆன்மாவும் இரண்டா ஒன்றா??

 =====ஜீவனும் ஆன்மாவும் இரண்டா ஒன்றா??=====

வள்ளலார் இதற்க்கு விளக்கமாக சொல்லுவது என்ன என பார்க்கலாமா?...இந்தத் தேகத்தில் ஜீவன் இருக்கின்ற ஸ்தானம் 5. அதில் முக்கிய ஸ்தானம் 2. அவை யாவை? கண்டம், சிரம் சிரத்திலுள்ளது பரமாத்மா என்னும் சாமானிய ஜீவன்; இது இறக்காது. கண்டத்திலுள்ளது ஜீவாத்மா என்னும் விசேஷஜீவன்; இது இறந்துவிடும். மேற்படி தேகத்தில் பிரமபேதம் கீழும் மேலு மிருப்பதால், நாமடைய வேண்டிய பதஸ்தானங்கள் எவை என்றால்; அவை கண்டமுதல் உச்சி வரையில் அடங்கியிருக்கின்றன. மேற்படி பதங்களாவன சொர்க்க பூர்வமாக சதாசிவபத மீறாக வுள்ளன. இதற்கு மேல் நாதாதி சுத்த மீறாக உள்ளன. கைலாசாதி பதங்கள் உந்திக்கு மேல் கண்ட மீறாக வுள்ளன; இது சாதாரணபாகம். நரக இடமாவன உந்தி முதல் குதபரியந்தம். கர்ம ஸ்தானம் குத முதல் பாத மீறாக வுள்ளது. இவைகளில் பிரமாதிப் பிரகாச முள்ளது. அனுபவிப்பது கண்டத்தில். இந்தத் தேகத்தில் எமனிருக்குமிடம் குதமாகிய நரகஸ்தானத்துக்கு இடது பாகம். மேற்படி தேகத்தில் ஆன்மா தனித்திருக்கும்; ஜீவன் மனமுதலிய அந்தக்கரணக் கூட்டத்தின் மத்தியிலிருக்கும்.

அப்படியெனில் ஜீவன் என்பது முக்கியமாக இரண்டு வகைகளும் ,ஆன்மா என்பது முக்கியமாக ஒன்றுமாகும் என காணலாம் அல்லவா?.இனி ஏன் ஜீவன் இரண்டாக இருக்கிறது என அறியவேண்டாமா? அல்லாது ஏனையா மூன்று ஜீவன்களும் எவை எவை எனவும் அறிய வேண்டாமா?.

ஆன்மாவானது தனித்து இருக்கிறது என கூறும் வள்ளலார் ஜீவன்களில் முதலானது புருவமத்தியிலும், இரண்டாவது ஜீவன் கண்டத்திலும் இருக்கிறதாக சொல்லுகிறார் அல்லவா?. முதலாவது சொன்னது சாமானிய ஜீவனும் இரண்டாவது சொன்னது விசேஷ ஜீவனும் ஆக சொல்லுகிறார். ஆனால் இவை இரண்டையும் பரமாத்மா எனவும் ஜீவாத்மா எனவும் பெயரிட்டு அழைக்கவும் செய்கிறார், அப்படித்தானே?..அப்படியெனில் இவை ஜீவனா அல்லது ஆத்மாவா என கேட்க்க தோன்றுகிறதல்லவா?.சரிதானே??

ஆனால் வள்ளலாரோ மீண்டும் சொல்லுவது என்னவென்றால்,” ஆன்மா தனித்திருக்கும் ஜீவன் மன முதலியு அந்தகரணங்களின் மத்தியில் இருக்கும்” என்பதல்லவா?..அப்போது தெரிவது என்னவென்றால் தனித்து இருக்கின்ற ஆன்மாவானது கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து செயல்படும்போது அது ஜீவான்மா எனவும் , அதே போல அந்த ஆன்மாவானது புருவமத்தியில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து இருக்கின்றபோது அது பரமான்மா எனவும் எனவும் கொள்லப்படுகிறது. அல்லவா?.

ஆனால் நமக்கு ஆன்மாவானது கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு அல்லவா ஆன்மாவானது சேர்ந்து இருக்கிறது?...அல்லாது புருவமத்தியில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்து இருப்பதில்லையே?..அப்படித்தானே?..ஆகையினால் தானே கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவனோடு சேர்ந்துிருக்கும் நாம் கண்ட ஜீவன் இறந்து போகும் போது இறந்து போகின்றோம்?..சரிதானே?..

ஆகையினால் கண்டத்தில் இருக்கின்ற ஜீவன் இறந்து போகாமல் இருப்பின் நாமும் இறந்து போகாமல் இருக்கலாமல்லவா?..அதற்க்கு நாம் செய்யவேண்டியது என்னவென்றால் கண்டத்து ஜீவனை புருவமத்தியில் இருக்கும் ஜீவனோடு சேர்ப்பது என்பதல்லவா?..சாகாதிருப்பது தானே சன்மார்க்கம்?..செத்துப்போவது சன்மார்க்கமாகாதே.....ஆகையினால் செத்துப்போகும் ஜீவனை செத்துப்போகாமல் செய்வது தானே சுத்த சன்மார்க்கம் ?...அதனால் கண்டத்து ஜீவனை புருவமத்திக்கு கொண்டு செல்வோம் தக்க ஆசான் துணையுடன். வாழ்க வள்ளலார் மலரடி.

ஞான மணி

ஞான மணி===

இலங்கும் பொருளதனை யெலாவரும் காண்கில் நலங்கு

துனியாவதனை நாடார் விலங்கினங்கள் பத்தாறோடீர் பத்து

நான்கு நூறாயிரத்தில் வற்றாமல் நிற்க்குமறை பொருளை

கற்றார்கள் காட்டினார் பாரெனவே ”காதை வளைத்துட்

பொருளை” பூட்டினார் ஒன்றனவே போதமுற

அறிந்தேனிறையை யறியாத நாளில்லல்லல் பட்டிருந்தேன்

குருவந்துபதேசம் ”காதிலிருத்திய பின்”வருந்தேன்

பலதொன்றும் வையேன் மனதினில் வையகத்தை

பொருந்தேன் புறமகத்திட்டேன் நிறை பூரணமே

==பீர்முஹமது அப்பா....(ஞான மணி மாலை)

”காதை வளைத்து“ எத்தனை பேருக்கு குருவுபதேசம்

தந்திருக்கார், கையை தூக்குங்க