வாசி யோகம் பண்ணுவது எப்படி?

 வாசி யோகம் பண்ணுவது எப்படி?

ஆயிரெத்தெட்டு இதழ் மீது அமர்ந்த சித்தனாதன் ஆயிரெத்தெட்டு யோக நடைமுறைகளை சொல்லி போயிருக்கான்.அதுல ஒண்ணு தான் வாசி யோகம். நம்ம சித்தர்கள் அதை கடைபுடிச்சு ஞானம் அடைஞ்சிருக்காங்க,சித்தி அடைஞ்சிருக்காங்க. ஆனால் அதன் வழிமுறை மங்கி போனதினால் மக்களுக்கு சரியாக பயன் அடைய முடியாம போயிடிச்சு.அதை கொஞ்சம் கவனிப்போம், சித்தனாதன் அருள் செய்வாராக.


அருமையா உட்கார்ந்துக்குங்க, எப்படி வேணாலும் பரவாயில்ல,ஆனா சவுகரியமா அதிக நேரம் உட்கார இருக்கிறது நலம்,அப்படியாக அமருங்க.


ஒண்ணும் பண்ண வேணாம்,சும்மா,..சுகமா...அப்படியே நீளமாக....மிக ஆழமாக மெல்ல சுவாசத்தை ஒன்பது தடவை உள்ள வாங்கி வெளிய விடுங்க...


சும்மா கொஞ்சம் வேகமா கொல்லர்கள் தங்களுடைய ஆலையில் உலை ஊத பயன்படுத்தும் துருத்தியை கொண்டு ஊதுவது போல வயற்றை துருத்தியாக கொண்டு, கண்டம் எனும் உலை வட்டம் வழியாக அண்ணாகெனும் உலைக்குள் இருக்கும் அக்கினி பிரகாசிக்க வேகமாக பதினெட்டு முறை ஊதுங்கள்...ஸ்டாப்...ஸ்டாப்..ஸ்டாப்...


மறுபடியும் ..சும்மா,..சுகமா...அப்படியே நீளமாக....மிக ஆழமாக மெல்ல சுவாசத்தை ஒன்பது தடவை உள்ள வாங்கி வெளிய விடுங்க...


சுகமாக நீண்டு நிமிர்ந்து அப்படியே கழுத்தை கொஞ்சம் மேலாக்க தூக்கி ராஜ நிலையில் முகத்தை உயர்த்தி சிறு புன்சிரிப்புடன் கவனியுங்கள்.


மூடி அமர்ந்திருக்கிற கண்களுக்கு முன்னால் இருள் தோன்றுகிறது..இமைகளின் ஊடாக......கண்களை திறக்க வேண்டாம்..அந்த இருளை கவனியுங்கள்..அது அனாதி கால இருள்...நீங்கள் கருப்பையில் இருந்த போது கண்டுகொண்டிருந்த இருள் தான். உலகத்தில் பிறந்து கண்களை திறந்த பின்னர் உலகத்தின் சூரிய சந்திர ஒளிகற்றைகள் கண்விழி ஊடாக உட்சென்ற பிற்பாடு, இந்த இருளை நீங்கள் கவனிக்க தவறி விட்டீர்கள்.”அன்றுமின்று மென்றும் அழியா பொருளேதடீ சிங்கா-அது இரு கண்ணையும் மூட இருள் அழியா பொருளனதடி சிங்கீ” என பீர் முஹம்மது ஒலியுல்லாஹ் ஞானியர் அப்பா பாடல் நினைவுக்கு வந்து விட்டது...சரி போகட்டும்..விஷயத்துக்கு வருவோம்...


இடது கண்ணிலும் இருள் இருக்கிறது, அப்படியே வலது கண்ணிலும் இருள் இருக்கிறது நமுக்கு முன்னால்...இது தான் ”இருள் வெளியாக” நின்ற பொருள்.இதை “அருள் வெளியாக” மாற்றுவதே வாசி யோகம்.


இடது கண்ணீல் கவனம் கொடுக்க, கொஞ்சமாக பார்த்து வர...இடது கண்ணில் மனம் குவியும்..அழுத்தம் உண்டாகும்....அது போல வலது கண்ணில் மனம் குவிய அங்கும் அழுத்தம் உண்டாகும்.மனம் எங்கு குவிகிறதோ அங்கு பிராணனும் வந்து குவிந்து விடுவதால் தான் அந்த அழுத்தம் .


இடது கண்ணில் மனமும் பிராணனும் குவிந்து ஒரு முக பட துவங்கும் போது, தன்னை அறியாமலேயே தனது நாசியில் சுவாசம் இடது பக்கமாக ஓரம் பற்றி இயங்க துவங்கும்.அது போல வலது கண்ணில் மனமும் பிரானனும் குவிய வலது நாசியிலும் சுவாசம் தானாக மாறி இயங்கும்.இதற்க்கு தனியாக விரல் கொண்டு நாசியை மூடி திறக்க வேண்டியதில்லை. தானாக மாறி மாறி இயங்கும்.....


=====வாசி யோகம் முழுக்க ஒரு பதிவாக சொன்னா கதை கசக்கும்..லியா..??====

அடுத்த ஒரு பதிவுல கொஞ்சம் அட்வான்ஸான வாசி யோகம் பார்க்கலாம்...வருங்கால ஞானிகளே.

ஊர்த்துவ கதிண்ணா என்னவாம்?

 

ஊர்த்துவ கதிண்ணா என்னவாம்?


இண்ணைக்கு ஒரு வீடியோ பார்த்தேன்.தமிழ்நாட்டுக்கு பிரபலமாக தெரிஞ்ச ஒரு சித்த வித்யார்த்தி பேசிகிட்டு இருந்தார். ஊர்த்வகதி என்றால் அது பிரமோஷன் கிடைக்கிற மாதிரியில்ல...எப்ப கிடைக்கும்ண்ணு யாராலும் சொல்லமுடியாதுண்ணு சொல்லிகிட்டு இருக்கார். பிரம்மரந்திரத்தை தட்டி உரசிகிட்டு உள்ளுக்குள்ளேயே சுவாசம் பண்றது தான் ஊர்த்வகதி.அப்படி மூக்கையும் வாயையும் அடைச்சு புடிச்சா கூட சுவாசம் உள்ளுக்குள்ள மேலும் கீழும் நடக்கிறது தான் ஊர்த்வகதிண்ணு சொல்லிகிட்டு இருந்தார்..ரெம்ப வருத்தமாக இருந்துச்சு அவர் பேச்சை கேட்க்க.


முன்னாடி வேறொரு சித்தவித்யார்த்தியும் இது மாதிரி தான் சுவாசகதி பண்ணணும், மூக்கு அடைச்சாலும் உடலில் இருக்கிற மயிர்கால் தோறும் சின்ன துளைகள் இருக்கு ,அது வழியா பிராணம் உள்ள வரும்ண்ணு சொன்னதை நினைச்சு பார்த்தேன்.இப்படி அனேகம் கற்பனைகள். ஏண்ணா ஊர்த்வகதியை அனுபவிச்சு பார்க்காத குறை தான் காரணம்.


பிரம்மரந்திரம்ண்ணா ஏதோ தலமண்டைக்குள்ள இருக்கிற ஒரு தூல உறுப்பு தான்ண்ணு நெனச்சுகிட்டு இருக்காங்க. ஏதோ புருவமத்திக்கு மேல நாலு அங்குலத்துல சின்ன ஒரு இடம், அதுல ஒரு ஓட்டை இருக்கு, அந்த ஓட்டை அடைஞ்சிருக்கு கபத்தால என நினைச்சுகிட்டு இருக்காங்க.நாம உடுத்து விடுற சுவாசம் அந்த துளையை போயி தட்டி திறக்கும்ண்ணு கனா காண்கிறாங்க சித்தவித்யார்த்திகள். தலைக்கு உள்ள இருக்கிறது தூல மாமிசம், அழிகி போற சட நிலை உறுப்பு.அதுலயா அழியாத பிரம்மரந்திரம் இருக்குங்கிறத நெனைச்சு பார்க்காம இருக்காங்க.


பிரம்மரந்திரம் என்பது சிறு துளை என்பதில் சந்தேகம் இல்லை, ஆனால் அதன் புரிதல் சற்று வித்யாசமானது. நமது தந்தை நமுக்கு தானமாக தந்த ஒரு துளி ஜீவ அணுவின் வாசலே பிரம்மரந்திரம். அந்த ஜீவ அணுவின் மெல்லிய வாசலில் இருந்து ஜீவ கலையாம் அக்கினி நமது சுவாசம் வழியாக வெளியேறி கொண்டிருக்கிறது. அப்படி வெளியேறாமல் அதை அக்கினியின் இருப்பிடத்தில் வைத்து பாதுகாப்பது தான் ஊர்த்வகதி.இதை தான் ‘சுக்கில துளியுளே சுரோணிதத்தின் வாசலுள் முச்சதுர பெட்டுளே மூலாதார வரையுளே அச்சமற்ற சவ்வுளே அரியரனுமொன்றுமாய் உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் உண்மையே சிவாயமே’ என சிவவாக்கியர் சொல்லுகிறார். உன்னுடைய தந்தை வழங்கிய உயிர்துளியே உனது மூலாதாரம், அது நீ நினைக்கிற பிறப்பு உறுப்பின் அருகாமையில் இருப்பது அல்ல. உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் ஊடாக இயங்கி நிற்பது சுவாசத்தின் மூலமான அக்கினியே. அக்கினி அறுந்து போனால் மரணம். உன் உடல் குளிர்ந்து போகும்

ஜெயவாசி தெரியுமா?

 ஜெயவாசி தெரியுமா?

மார்க்கம்போல் நேர்வழியே குறுக்கு மார்க்கம்
வாய்வழியே தான்வந்து வாசியேறும்
தீர்க்கம் போற் செப்பிவிடும் வாசிவாசி
செயவாசி கூறிவிடும் வாசிபாசை
காப்பதுபோற் சொல்லிவைக்குந் தனக்குமுன்னால்
கண்டுகொள்ளும் பின்னாலே துடர்ந்துசெல்லும்
சேர்ப்பதுபோற் சொல்லிவைக்கும் பொருந்திடாதே
தீண்டாதே நீயிருந்து ஒடுங்கிநில்லே. (காகபுசுண்டர்-பெ.நூ.கா 1000 : 62).

எல்லா மார்க்கத்துலயும் ஷார்ட் கட் என ஒண்ணு இருக்கும், அது போல நம்ம சித்தர்களின் ஷார்ட் கட் தான் இந்த ஜெயவாசி சம்பிரதாயம்.ஷார்ட் கட் என்பதை தான் குறுக்கு மார்க்கம் என்கிறார் காகபுசுண்டர்.சாதாரணமான சித்தர் வாசி நேர் மார்க்கம் எnனவும் சொல்றார்.


சாதாரணமாக நாடி சாத்திரம் வாசி யோகம் பண்றவங்களுக்கு தெரியும் வாசி கண்டத்துல ‘மாறி போட்டு” கலை பிரியும்ண்ணு. அதாவது சந்திர சூரிய கலையாக பிரிந்து வெளிப்படுவது கண்டம் முதல்.நாடி துவக்கம் முதல் கண்டம் வரை ஏகமாக கயிறு மாதிரி பிணைந்து செல்லுமாம்.இதை குரு நாடிண்ணு சொல்லுவார் புசுண்டர் பிரன்.


”இச்சியாம் இடுப்பிடையில் கோசபீசம்
குச்சியாம் கோசபீச தண்டை தொட்டு
குரு நாடி நாக்கு வரை கயிறே போல
நச்சியே போய் பாரு நாக்கண்ணாக்கு
நடு மண்டை உச்சிவரை கபால நாடி” என்பது அவர் பாடல்.


..ஹி..ஹி..ஹி இதன் தொடர்ச்சி அப்புறம் பார்க்கலாம், ஏண்ணா வாசி கூட இது வரை சொல்லல. அதுக்கு முன்ன ஜெயவாசி சொன்னா குழப்பம் ஆயிரும்லியா...அதான்.கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்களேன்..வரும்....வரும்..வராமலா போயிரும்

சிரத்திலுள்ளது பரமாத்மா என்னும் சாமானிய ஜீவன்; இது இறக்காது. கண்டத்திலுள்ளது ஜீவாத்மா என்னும் விசேஷஜீவன்; இது இறந்துவிடும்”

சிரத்திலுள்ளது பரமாத்மா என்னும் சாமானிய ஜீவன்; இது இறக்காது. கண்டத்திலுள்ளது ஜீவாத்மா என்னும் விசேஷஜீவன்; இது இறந்துவிடும். இது வள்ளலார் உபதேசம். இதுல சாமானியம் என்பது விசேஷம் என்பனவற்றில் மேலான்a பதம் எதற்க்கு? சிரசில் இருக்கும் இறந்து போகா த்ன்மையா அல்லது விசேஷமான கண்டத்தில் இருக்கும் இறந்து போகும் த்ன்மைக்கா?.

அன்றியும் (நபியே!) இதற்கு முன்னர் நீர் எந்த வேதத்திலிருந்தும் ஓதி வந்தவரல்லர்; உம் வலக்கையால் “அதை” எழுதுபவராகவும் இருக்கவில்லை; அவ்வாறு இருந்திருந்தால் இப்பொய்யர்கள் சந்தேகப்படலாம்.எந்த மொழி வழி அறிவிப்புகளாகிய நூல்களையும் ஆதாரமாக எடுத்துக்காட்டாமல் நன்நம்பிக்கையாளர்கள் என்னும் மூமின்களுக்கு ‘வரிவடிவம்’ என்கிற எழுத்துமில்லாமல், ‘ஒலிவடிவம்’ என்கிற சொல்லுமில்லாமல், மொழிகளுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்டு மொழியை அறிந்தவர்களுக்கும் அறியாதவர்களுக்குமாக, யாவருக்குமே இருட்டிலும், வெளிச்சத்திலும், மௌன குருவாயிருந்து நிகழ்வுகளாலேயே கல்வி எனும் ஞானத்தை கற்றுக் கொடுப்பதே “உம்மி நபி” ஆகும்.وَالْأَرْضِ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

(நபியே!) நீர் கூறுவீராக: “மனிதர்களே! மெய்யாக நான் உங்கள் அனைவருக்கும் அல்லாஹ்வின் தூதராக இருக்கிறேன்; வானங்கள், பூமி ஆகியவற்றின் ஆட்சி அவனுக்கே உரியது, அவனைத்தவிர (வணக்கத்திற்குரிய) நாயன் வேறுயாருமில்லை - அவனே உயிர்ப்பிக்கின்றான்; அவனே மரணம் அடையும்படியும் செய்கின்றான் - ஆகவே, அல்லாஹ்வின் மீதும், எழுதப்படிக்கத்தெரியா நபியாகிய அவன் தூதரின் மீதும் ஈமான் கொள்ளுங்கள், அவரும் அல்லாஹ்வின் மீதும் அவன் வசனங்களின் மீதும் ஈமான் கொள்கிறார் - அவரையே பின்பற்றுங்கள்; நீங்கள் நேர்வழி பெறுவீர்கள்

மூலத்திருவிரல் மேலுக்கு முன் நின்ற இடம்

 மூலத்திருவிரல் மேலுக்கு முன் நின்ற இடம்

சூரியன் ஆணாகவும் சந்திரன் பெண்ணாகவும், வலம் இடம் சத்தி சிவமுமாக வுடையது மருட்டேகம். வலம் சந்திரனாகிய சத்தியாயும் இடம் சூரியனாகிய சிவமாயு மிருப்பது அனுபவம். திரிசிய அனுபவத்திலுள்ள இடம் வலமாகவும் வலம் இடமாகவும் அனுபவந் தோன்றும்.(வள்ளலார்).


ஈராறு பெண்கலை எண்ணிரண்டாண் கலை பேராமற்புக்கு பிடித்து கொடு வந்து நேராக தோன்றும் நெருப்புறவே பெய்யில் ஆராத ஆனந்தம் ஆனந்தமாமே (திருமூலன்)


இடை நாடி என்பது சுஷும்னாவுக்கு இடமாக துவங்கி வலது நாசி வழியாக இயக்கமுறுவது(ஹேரண்ட சம்ஹிதை)


அப்படீண்ணா வலது நாசியில போறது சந்திரன்,இடது நாசி வழியா போறது சூரியன்.அது மட்டுமல்ல, துவங்குறது வலது இடது விதைகளில் இருந்து. அது தான் திருமூலர் சொல்ர “மூலத்திருவிரல் மேலுக்கு முன் நின்ற” இடம்.பெண்களுக்கு “பாலித்த யோனிக்கு இரு விரல் கீழ் நின்ற” இடம்.குதம் அல்ல.விதை அறு பட்டவனுக்கும் சூல் அற்ற பெண்களுக்கும் குண்டலினீ ஆகாது.(ரியான்)

வாசி வாசித்து பழகுவோம் வாங்க

 வாசி வாசித்து பழகுவோம் வாங்க

”வாசி வாசி என்று வாசித்த பொருள் ஒன்று- சிவா சிவா என்று சிந்தித்த பொருளும் ஒன்று” என்பது சித்தர் வழக்கம். சாதாரணமாக பிராணாயாமம் செய்வதை தான் நம்ம மக்கள் வாசி யோகம்ண்ணு சொல்லி கேட்டிருப்பீங்க, ஆனா உண்மையில் வாசி யோகம் என்பது சிவா சிவா என சிந்தித்திருப்பதேயாம் என்பதை வெகுசிலரே அறிவர்.


வாசிப்பது என்பது ஒன்று சிந்திப்பது மற்றொன்று, ஆக இரு வித நிலைகள் ஒன்று சேர்ந்து வருவது தான் வாசி யோக நுணுக்கம். ஆனால் உண்மையில் இது பிராணாயாமமும் அல்ல ஜெபமும் அல்ல, ஆனால் இரண்டையும் ஒருங்கே தன்னகத்தே கொண்ட முறையாகும் என்பது அறிவார் அறிவர்.


‘வாமத்தே ஈரெட்டு மாத்திரை பூரித்து ஏமுற்ற முப்பத்திரண்டும் ரேசித்து காமுற்ற பிங்கலை கண்ணாக இவ்விரண்டோமத்தால் எட்டெட்டும் கும்பிக்க உண்மையே” என திருமூலர் சொல்வதை கவனிக்க இதன் நுணுக்கம் புரியும்.


பூரித்து ரேசித்து கும்பித்து என சொல்வதை பார்த்தல் மக்கள் உடனேயே இது பிராணாயாம முறை தான் என நிர்ணயித்து விடுகின்றனர். ஆனால் “பிங்கலை கண்ணாக” எதோ சொல்லி வருகிறாரே மூலர், அது என்னவாம் என சிந்திப்பது இல்லை.


அப்ப..டாட்டா பை பை...அடுத்த பதிவுல கொஞ்சம் அதிகமா பார்ப்போம்..சரியா

பெரிய வித்தை எது தெரியுமா?

 பெரிய வித்தை எது தெரியுமா?

ஆன்மீக வாழ்கையில் பல படிகள் கடந்து எங்குமே அடையாமல் வீணாக செத்து தொலையும் மக்களை அனேகம் காண்கிறோம். வள்ளலார் சில இடங்களில் சொல்லி வருகிறார், சின்ன ஒளியை கண்டு ஏமாந்து பெரிய ஞனிகளாக வலம் வருபவர்கள் ஏராளமாக காண்கிறோம்.ஆனால் பெரியதாக இருக்கிற வித்தையை நாம் நிச்சயம் கண்டிருக்க வேண்டும்.நிச்சயம் நமுக்கு அது பெருந்துணையாக இருக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் இல்லை.


வித்தைகளுக்கு எல்லாம் ராஜ வித்தை என்பது தன்னை காப்பதுவாகும்.தன்னை காப்பது என்பது தன்னை வெளிக்காட்டாமல் இருப்பது ஆகும். தன்னை வெளிகாட்டாமல் இருப்பது என்பது தன்னடக்கம் ஆகும். தன்னடக்கம் என்பது வீண் கர்வம் கொள்ளாதிருத்தலே ஆகும்.


உலகத்தில் பெரிய வித்தை என்பது நான் பிரம்மாண்டமான ஏதோ வித்தையை பண்ணி கொண்டிருக்கிரேன், மற்று எல்லா வித்தைகளும் என் வித்தைக்கு மட்டமானது எனும் ’வித்தை பெருமை’, அது எல்லா வித்தை பண்ணுபவர்களுக்கும் வர வாய்ப்பு அதிகம்.


யார் ஒருவருக்கு இப்படியான வித்தை கர்வம் இருக்கிரதோ நிச்சயம் அவர்கள் தனக்கு தானே வேலி கட்டி கொண்டு தன்னந்தனியாக கம்பு சுற்றுபவர்கலே ஆம்.அவர்கள் மற்றவர்களை, ஏனைய வித்தைகளை, சம்பிரதாயங்களை அறிந்து கொள்லாமலேயே அவை அனைத்தும் தவறு என கங்கணம் கொண்டுவிடுவர். அவர்கள் தன்னை சுற்றி வேலி கட்டி உட்கார்ந்து விடுவதனால் அவர்கள் அந்த வேலிக்கு வெளியே வந்து வெளியில் உலாவி வரும் வித்தைகள் என்னன்ன என்பதை கற்க்க இயலாமல் தனித்து விடுவர். இதன் பரிணாமம் தான் ’தன் வித்தை தான் பிரம்மாண்டம்’, இதுவே பெரிய வித்தை எனும் தற்பெருமை.இதை வெற்றி கொள்வதே பெரிய வித்தைகளுக்கு எல்லாம் பெரிய வித்தை.

ஆதி புள்ளியே துணை

 ஆதி புள்ளியே துணை

ஆதியில் புள்ளி இருந்தது,அந்த புள்ளி ஆதியோடு இருந்தது, அந்த புள்ளி ஆதியாகவும் இருந்தது, அந்த புள்ளியின் உள் ஜீவன் இருந்தது, அந்த ஜீவன் மனிதனுக்குள் ஒளியாக இருந்தது. அந்த ஒளி மனிதனுக்குள் பிரகாசிக்கின்றது, ஆனால் மனிதனோ அந்த புள்ளியை பற்றி கொள்ளாமல் இருக்கின்றான். அந்த புள்ளியே தனது தந்தையாகிய பிதாவினிடத்தில் இருந்து கன்னியாகிய தாயின் சூலில் தங்கிய குமாரனாகிய நீ

இறைவனும்= வேதமும்

 உண்மையான சீடனுக்கு தகுந்த குணநலன்கள் கொண்ட பிற்பாடு அல்லவா உண்மையான குருவை அடையாளம் காண்பது எவ்விதம் என விழையவேண்டும் அல்லவா

தூலமான உடலை கண்டு என்ன பிரயோசனம் ஐயா...அறிவான உருவை அல்லவா அறிதல் நலம்.அது எங்கிருந்தால் என்ன...விருந்து சாப்பிட்டால் போதும் அல்லவா?

 சாந்து உண்டாகட்டும் ஜீ..மனம் அமைதி பெறட்டும்....அதிக ஆவல் கொண்டால் மனம் அமிதியை இழந்துவிடும்...ஆவலே வினையாகி விடும்..காமம் தலைகேறினவனுக்கும் கோபம் கொண்டவனுக்கும் அதிக ஆவல் இருப்பவனுக்கும் அறிவு வேலை செய்யாது. நடுநிலையே ஞானத்துக்கு அடித்தளம்

குருவும் லித்தும்

 எந்த வித்தைகளும் ஞானத்தை நேரடியாக தராது.. அதுக்காக அவையெல்லாம் அர்த்தமற்றவை அல்ல... ஒவ்வொரு வித்தைகளையும் எந்த எதிர்ப்புமின்றி உள்வாங்கி செயலாற்றும் போது அவை நமக்கு தனியான ஒரு வித புரிதலை சன்மானமாக தருகின்றன.. அந்த புரிதலாகிய சன்மானம் நம் உயிரோடு ஒட்டிகொள்கின்றது.... அது நம்மை அடுத்த நிலைகளுக்கான படிகலை அடையாலம் காட்டுகின்றது... முதல் படியே பயனற்றது என ஒருவன் நினைத்து கொண்டிருந்தால் அவனுக்கு புரிதல் வருதல் எங்ஙனம்?.. அடுத்த படியை அடையாளம் காண்பது எங்ஙனம்... அதனால் சரியான வளர்ச்சியில் இருப்பவனுக்கு என ஒரு வித்தை நிரந்தரமாக இருக்காது... அவன் வித்தைகளின் ஊடாக பயணித்து கொண்டிருப்பான்.. அவன் எந்த வித்தைக்கும் அடிமைபட்டு கிடப்பதில்லை.. அவன் புரிதலே அவன் நிரந்தர வித்தையாக மலரும்....

ஒருவரை பார்த்த உடனேயே..அல்லது வித்தையை பெற்ற உடனேயே அதை தீர்மானம் பண்ணி விடுகிறார்.. இது இவ்வலவுதான்ணு...அதில் அவர் நுழைவதில்லை.. அதை நுழைந்து பரிசோதனை பண்ணுவதில்லை... அதை கொடுத்த குருவை பரிசோதனை பண்ணிகொண்டிருப்பார்...... இது தவறான அணுகுமுறை... ஏற்றுகொள்ளும் மன பக்குவம் இருப்பவன் குருவை அல்ல ஏற்று கொள்ளுவது.. அவர் கொடுத்த வித்தையை... வித்தையை ஏற்றுகொள்ளுகிறவன் குருவை ஏற்பவனாகிறான்...ஆனல் அவன் குருவுக்கு அடிமையாக இருப்பதில்லை..குருவை பரிசோதனை பண்ணிகொண்டிருப்பஹ்டில்லை...வித்தை பெற்று விட்ட உடனேயே குரு காணாமல் போகிறார்..அங்கு வித்தை தான் இருக்கும், குரு எனும் தூலம் போய் விடுகின்றது...அது அந்த வித்தை ஒளியாக மலர்கிறது...வித்தையே குருவாகின்றது...இதை விட்டு குருவின் தூலத்தோடு ஒட்டி அவரின் அங்க அடையாலங்களை நோண்டிகிட்டு அவர் நல்லா பிகேவ் பண்ணுகிறார் என்றால் வித்தையும் நல்லது என நினைப்பவர்களுக்கு ஒன்றும் நடப்பதில்லை.....

இவ்வண்ணம் ஒருவர் புரிந்து கொள்ளவேண்டும் எனும் அலாதியான ஆவலோடு ஆழ்மன தேடுதலோடு உண்மை சிறக்க உள்ளன்போடு எதிர்பார்த்து இருக்க , அவரின் முகம் நோக்கி ஆன்ம வாஞ்ஞையோடு அப்படியான சுத்த இருதயம் படைத்தவருக்கு புரியபடுத்தி கொடுக்கவேண்டும் எனும் உள்ளன்பு பொங்கும் நேரம் அது அந்த அருமையான தருணம் சீடன் புரியவேண்டியதை ஆழமாக புரிய தொடங்குகிறான்...இதுவே சத் சங்கம்.

-- திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்

மெய்யறிவு

 மெய்யறிவு

எழுத்தறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான் என்பதே குரு மரபு. நாம் முதலில் அறிவது உயிரெழுத்தையே, பின்னர் மெய் எழுத்தும் நம் புலன்களை அடைகின்றன. இறைவன் எழுத்தை ஏன் அறிவித்தான் எனில் அது மெய்யறிவு பெற்றற்கண்ணே. சிறாபோது எழுத்தறியுமுன்னே நாம் உயிர் ஈது மெய் ஈதுவென அறிந்திலோம், அவ்விருட்கண்ணே அருட்திருவுருவாம் ஆசான் அமைந்து, நம் சூண்டாணி விரல் பிடித்து அரியென வரைதல் அருமை. உயிர் எழுத்தின்பால் அவ்வாசான் சூண்ட அவ்வகாரமான உயிரை இரீங்காரமான அருட்சக்தியின்கண்ணே பதிப்பித்தல் இனிதே அமைவுறுகிறது. உயிரின்றி மெய்யில்லை அம்மெய்யும் உயிரின்றி வெளிப்படுமாறில்லையெனவறிந்தே இறையறிவு மெய்யை உயிரின்கண் உடம்பில் அமைத்தான் அமைவுற. மெய்யென வகுப்ப அது விந்து நிலையதாம், ஆதலின் அகத்திய பெருந்தகை விந்து நிலை தனை அறிந்து விந்தைக்காண விதமான நாதமது குருவாய் போகும் என வகுத்தார். அதாவது விந்துநிலையதாம் மெய்யறிவு பெற நாதநிலையே குருவதாம். நாத நாதாந்த நிலையே இறையறிவு, அவ்வறிவு இரக்கமுற்று சீவர்கள்பால் கருணையுற்று நாதநிலை கொண்டு உயிரென விளங்கும். மெய்யென்பது விந்து நிலையுடன் விளங்கும் ஆன்ம அறிவேயாம், அவ்வான்ம அறிவிற்கு விளக்கம் உண்டாகும்பொருட்டே உயிராணி திருவசனம் நாதநிலையாய் பனிரெண்டு பிரிவாய் விளக்கமுறும். உயிராணிநாதத்திருவசனத்தின் தூண்டுதலால் மெய்க்கு மெய்யறிவு தோன்றும் அவனருளாலே. அவ்வசனம் ஊடுருவுங்காலே விந்துநிலை விளக்கமுற்று ஒளிபெருகி ஒளிரும், அவ்வொளியே மெய்யறிவு பகரவும் அமைத்து.மெய் பதினெட்டும் விந்துநிலையதாம், ஆதலின் அதன்கண் விந்து பதிற்று. (விந்து-புள்ளி)