விஷம்

=====விஷம்==== “ப்ரச்னோத்தர ரத்ந மாலிகா” என்ற நூலில் ஆசார்யாள் உபதேசித்துக்கொண்டு வருகையில் “எது விஷம்?” என்று ஒரு கேள்வி. “கிம் விஷம்?” அவதீரணா குருஷு என்று அதற்கு பதில் கொடுத்திருக்கிறார். குருவிடத்தில் அவமரியாதை காட்டுவதுதான் விஷம் என்று அர்த்தம். “அவதீரணா” என்றால் அவமரியாதை. இதையே திருப்பி வைத்தால் மரியாதை பண்ணுவது, அதாவது மனஸார நினைத்து நமஸ்காரம் பண்ணுவதுதான் நமக்கு அம்ருதம். [‘ப்ரச்நோத்தர ரத்நமாலிகா’ ச்லோகங்களைச் சொல்லிப் பார்த்துக் கொண்டு] ‘விஷம் என்ன?’ என்ற மாதிரியே, ‘அம்ருதம் என்ன?’ என்றும் கொஞ்சம் தள்ளிக் கேள்வி வருகிறது. ஆனால், ‘அம்ருதம் என்ன?’ என்று பொதுவாகக் கேட்காமல் ‘காதுக்கு அம்ருதம் என்ன?’ என்று கேட்கிறார். ‘கர்ணாம்ருதம்’ என்கிறோமே, அப்படி. “பாதும் கர்ணாஞ்ஜலிபி: கிம் அம்ருதம்?” “கர்ணாஞ்ஜலிபி:” – காது மடல்களால்; “பாதும்” – குடிப்பதற்கு; “கிம் அம்ருதம்” – எது அம்ருதம்? காது மடல் குவிந்து ஒரு தொன்னை மாதிரிதானே இருக்கிறது? தொன்னையால் பாயஸம் சாப்பிடுவது போல இந்தக் காது மடலில் எந்த அம்ருதத்தை ரொப்பிக்கொண்டு உள்ளே ஹ்ருதயத்துக்கு அனுப்பி வைக்கணும்? இப்படிக் கேட்டுவிட்டு பதிலாக “ஸதுபதேச:”. என்கிறார். குரு அளிக்கும் நல்ல உபதேசம்தான் அப்படிப்பட்ட அம்ருதம் என்கிறார். எது அம்ருதம் என்று பொதுவாகக் கேட்காமல் காதுக்கு எது அம்ருதம் என்று குறிப்பிட்டுச் சொன்னதில் நமக்கு ஆதரவாக ஒரு விஷயம் கிடைக்கிறது. என்ன பார்த்தோம்? குரு நிந்தைதான் விஷம் என்று பார்த்தோம். அப்படியானால் அதன் ஆப்போஸிட்டான குரு வந்தனம்தான் விஷத்துக்கு ஆப்போஸிட்டான அம்ருதம் என்று முடிவு பண்ணினோம். ஆசார்யாளும் அப்படியேதான் முடிவு பண்ணி விட்டிருக்கிறார். “நிந்தனை விஷமென்றால் வந்தனைதான் அம்ருதம்; இது குழந்தைக்குக்கூடத் தெரிந்துவிடும்; ஆகையால் இவற்றில் ஒன்றை – விஷத்தை – சொன்னதே போதும். ‘அம்ருதம் எது?’ என்று இன்னொரு கேள்விபோட்டு பதில் சொல்லிக்கொண்டிருக்க வேண்டாம்” என்று தீர்மானம் செய்திருக்கிறார். அப்புறம் குருவின் உபதேசத்தைப்பற்றிச் சொல்ல வேண்டும் என்று நினைத்து, எந்தக் கேள்வியை எழுப்பி, அதற்கு பதிலாக “ஸதுபதேசம்” என்று சொல்லலாமென்று யோசித்திருக்கிறார். அப்போதுதான் “காதுக்கு எது அம்ருதம்?” என்று கேள்வி போடுவோமென்று முடிவு செய்திருக்கிறார். கர்ணாம்ருதம் (காதுக்கான அம்ருதம்) என்று சொல்லாமல் ‘கர்ணாஞ்ஜலியால் குடிக்கும் அம்ருதம்’ என்று போட்டிருப்பதிலும் அர்த்தபுஷ்டி இருக்கிறது. கர்ணாஞ்ஜலி என்றால் காது மடல். இங்கே அஞ்ஜலி என்றால் மடல். கூம்பியிருக்கும் புஷ்பம் விரிவதை ‘மடலவிழ்வது’ என்கிறோம். கன்னத்தோடு மடித்துவைத்தால் கூம்பினாற்போலிருப்பது காதுமடல். அதை அவிழ்த்து, இப்போது நமக்கிருக்கிறது போல விட்டுவிட்டால் மடல் மலர்ந்து சப்தங்களை வாங்கிக் கொள்கிறது. அதனால்தான் கர்ணாஞ்ஜலி என்பது. அஞ்ஜலி என்று சொன்னால் பொது அர்த்தம் நமஸ்காரந்தானே? புஷ்பம் கூம்பிக் குவிந்த மாதிரி மனஸு குவிந்து பக்தி செய்யும்போது அதற்கு அடையாளமாகக் கைகுவித்து – “கைகூப்பி” என்றே வழக்கில் சொல்கிறபடி – நமஸ்காரம் செய்கிறோம். அப்போது கையின் ‘ஷேப்’ கூம்பின புஷ்பம் மாதிரியிருக்கிறது. ‘அம்ருதம் என்றால் அது குரு வந்தனந்தான்; விஷம் குருநிந்தை என்றால் வேறு விதமாக இருக்கமுடியாது. அதனால்தான் ‘காதுக்கு அம்ருதம்’ என்று பாகுபடுத்திச் சொல்கிறார்’ என்று பார்த்தோம். அதையும் இன்னம் நயமாகக்கொண்டு போய்க் கர்ண அஞ்ஜலிக்கு அம்ருதம் என்று சொல்லியிருப்பதில், ‘அஞ்ஜலி’ என்ற வார்த்தையையும் போட்டு நமஸ்காரம்தான் அம்ருதம் என்பதை நன்றாகவே உறுதிப்படுத்திவிட்டார் என்று தோன்றுகிறது. ‘நமஸ்காரமாகிய அஞ்ஜலியே பொதுவாக உயிருக்கு அம்ருதம். கர்ணாஞ்ஜலிக்கு அம்ருதமாயிருப்பது குரு அருளுகின்ற ஸதுபதேசம்’ என்று ஆசார்யாள் காட்டியிருப்பதாகத் தெரிந்துகொள்கிறோம்.

நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?

=== நான் என்பதே இல்லையென்ற பிறகு முக்தி யாருக்கு?  === எண்ணற்ற கோட்பாடுகள்,எண்ணற்ற கொள்கைகள் என எல்லாம் குழம்பி போய் கூத்தடிச்சு நான் சொல்றது மெய்,நீ சொல்றது பொய் என அடுத்தவன் அடுத்தவனை குறை சொல்லியே உண்மை எதுவென அறியாமல் கடைசியில் ஒரு அருமையான வாழ்வு முடிந்துவிடுகின்றது. ஞானியர் என சொல்லிகொண்டு பலபேர் வந்துபோயிருக்கின்றனர், ஆனால் சீடர்களுக்குத்தான் குழப்பம் திர்ந்தபாடில்லை. மறுபிறவி உண்டு என சொல்பவர்கள், மறுபிறவி என்பது இந்த ஒரு பிறப்பிலேயே நிகழும் மாற்றங்கள் தான் என்பவர்கள், கர்மம் உண்டு என்பவர்கள், கர்மம் இந்த பிறப்பிலேயே முடிந்துவிடும் என்பவர்கள்,ஜீவன் பலபிறப்புகள் எடுக்கிறது என்பவர்கள்,ஜீவனை அலகை கொண்டு சென்று விடும் என்பவர்கள், எமன் ஜீவனை பிடித்து நரகத்தில் கொண்டு சென்று துன்புறுத்துவான் என்பவர்கள்,உத்தராயனத்தில் செத்தால் சொர்க்கம் சென்றுவிடலாம் என்பவர்கள், தட்சிணாயனத்தில் செத்தால் மறுபிறப்பு உண்டு என்பவர்கள்,குரு நினைத்தால் மட்டும் தான் மோட்சம் உண்டு என்பவர்கள்,குருவில்லாமல் மோட்சம் பெற்றவர்கள் உண்டு என்பவர்கள். ஆண் இறந்தால் அடுத்த சென்மமும் ஆணாக தான் பிறப்பு என்பவர்கள், ஆண்களுக்கு மட்டும் தான் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கள். குண்டலினீ இல்லையென்றால் ஞானம் இல்லை என்பவர்கள்,மிருகங்களுக்கும் முக்தி கிடைக்கும் என்பவர்கல், மரங்கலை வனங்கினால் மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள், இயற்கையே கடவுள் என்பவர்கள். உயிர் தான் கடவுள் என்பவர்கள், ஜீவனே சிவன் என்பவர்கள்,நியாயத்தீர்ப்பு உண்டு என புலம்பி சென்ரவர்கள், நியாயதீர்ப்பு வரும் என காத்திருந்து ஏமாந்து போனவர்கள், வருகிரதை வரும் இடத்தில் நின்று பார்ப்போம் என இருப்பவர்கள், என்னால் ஒன்றுக்கும் முடியலியே என ஏங்கி தவிப்பவர்கள்.சாவோடு எல்லாம் முடிஞ்சு போச்சு என்பவர்கல், மோட்சம் முக்தி என்பதெல்லாம் பொய் என்பவர்கள்,கடவுளே கதி என தவம் கிடப்பவர்கள்,சாப்பாடு போட்டா மோட்சம் கிடைக்கும் என்பவர்கள்..என..என... “அணுவில் அணுவினை, ஆதிப் பிரானை அணுவில் அணுவினை ஆயிரம் கூறு இட்டு அணுவில் அணுவை அணுகவல் லார்கட்கு அணுவில் அணுவை அணுகலும் ஆமே”    ~ திருமந்திரம் இரண்டு வித்தியாசமான அமைப்பை கொண்டுள்ள வஸ்த்துக்கள் ஒரு வட்டத்தின் சூழலில் அமையப்பெறின் அங்கு மூன்றாவது ஒரு சுழற்சி அசைவு உருவாகும். இறை ஆகாசத்தில் ஆன்ம அணுத்துகள் வந்து பெறுமாயின் இவை இரண்டுக்கும் இடையே மற்றொரு இயக்கம் ஆரம்பிக்கும். அந்த இயக்கம் இரண்டுக்கும் ஒற்றுமையாகவும், வேற்றுமையாகவும் கொண்டிருக்கும். அதனால் இவை இரண்டும் எதிர் எதிர் துருவங்களாக தனக்குத்தானே பலாபலம் கொண்டு இயக்கம் கொள்ளும். எப்போது இவை இரண்டும் ஒன்றாகிறதோ, அப்போது அசைவு நிலை நிற்க்காது மறைந்துவிடும்... அதுவரை உசும்புதல் நீளப்பெறும் அனந்தகால பேதமாக.. விதவித தோற்றங்களில் விதவித மாற்றங்களில் விதவித வண்ணங்களில்... ஜீவன்னா  என்னதுன்னு, நிமிட நேரத்தில் குருபிரான் காட்டிகொடுக்கும் அந்த அணுவினும் அணுவான பொருளை கண்ட பின், சீவகாந்தம் என்பது வெறும் மாயாஜாலமே. ஜீவனை அறிந்திறாதவர்கள் கொண்டாடும் வெறும் வாய்சவுடால்.. "அணு என்றாலே அனுமானமாகத்தானே உணர முடியும்.  புலன்களுக்கு எட்டாத விடயம் தானே." புலன்களுக்கு எட்டாத ஒன்றுக்கு பெயர் எதுக்கு?.  அணு என்றால் புலன்களுக்கு நுண்ணியது என பொருள். ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் கோடானுகோடி உயிர்துகள் என ஒன்றுமில்லை, ஒரே ஒரு உயிர் அனு தான் தந்தை தாய்க்கு தானம் கொடுத்தது.. அந்த ஒரு உயிர் அணு தான் உடலை கட்டமைக்கின்றது. மனிதனின் உடலில் இயங்கும் ரெத்த அணுக்கள் மற்றும் ஏனைய சூக்கும என்சைம்கள் போன்ற என்னற்ற உயிர் வடிவங்கள் இருப்பினும் அவை உடலுக்கு ஆதி காரணமான ஜீவ அணு அல்ல. அணுவுக்குள்ளே எலக்டரான், புரோட்டான் என துகள்களும் அவை இயங்க வெளியும் உள்ளது. ஒரு ஜீவ அணுதான் என்று சொன்னாலும் அதிலேயே பலவும் உள்ளது. ஜீவ அணு என்பது பவுதீக அணுவை போல புரோட்டான், எலக்ட்ரான், நியூட்ரான் கொண்ட கட்டமைப்பு அல்ல ஜீ.  இங்கே அணு என சொல்வதின் பொருள் மைனூட் என பொருள்படும். நீங்கள் கருதுவது போன்று பவுதீக நுண் அணு அல்ல.  ”நுண்ணறிவு”.  "அறிவே சொரூபமானது ஜீவ அணு". அரூபம் ரூபமாகாது. பஞ்சபூதம் ஒருபோதும் அடர்த்தி நிறை கூடுவதும் இல்லை குறைவதும் இல்லை. மொத்த நிறை எப்போதும் சமமாகவே இருக்கும். இந்த பிரபஞ்ச விரிவை விட்டு எதுவும் அப்பால் செல்வதில்லை, இருப்பவை வெளியில் இருந்து வந்தவையும் இல்லை. இருப்பதுவே அதன் இருப்பு. மாயையே மறைப்பு. ஜீவ அணு என்பது நீங்கள் அறிந்திராத காரணத்தால் மனம் இப்படி பலவிதமாக சொல்லத்தோன்றுகின்றது. தூல பவுதீக அணுவை மட்டும் அறிந்துள்லவர்கள் ஜீவ அணுவின் தன்மையை தத்தமது நிலைக்கொப்ப வளம் செறி கொளுவது இயல்பே ஆம். நமது தந்தை நமுக்கு தானமாக தந்த ஒரு துளி ஜீவ அணுவின் வாசலே பிரம்மரந்திரம். அந்த ஜீவ அணுவின் மெல்லிய வாசலில் இருந்து ஜீவ கலையாம் அக்கினி நமது சுவாசம் வழியாக வெளியேறி கொண்டிருக்கிறது. அப்படி வெளியேறாமல் அதை அக்கினியின் இருப்பிடத்தில் வைத்து பாதுகாப்பது தான் ஊர்த்வகதி. இதை தான் "சுக்கில துளியுளே சுரோணிதத்தின் வாசலுள் முச்சதுர பெட்டுளே மூலாதார வரையுளே அச்சமற்ற சவ்வுளே அரியரனுமொன்றுமாய் உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் உண்மையே சிவாயமே" என சிவவாக்கியர் சொல்லுகிறார். உன்னுடைய தந்தை வழங்கிய உயிர்துளியே உனது மூலாதாரம், அது நீ நினைக்கிற பிறப்பு உறுப்பின் அருகாமையில் இருப்பது அல்ல. உச்சரிக்கும் மந்திரத்தின் ஊடாக இயங்கி நிற்பது சுவாசத்தின் மூலமான அக்கினியே.  அக்கினி அறுந்து போனால் மரணம்.உன் உடல் குளிர்ந்து போகும். குருவில்லா ஆன்மீகம் குருட்டாட்டம் கேள் குணமில்லா சீடனுக்கும் குருவுக்கும் தான் வருத்தமுற்று குருபாதம் தேடினாக்கால் வருத்தமற்று வகைபலவும் வசத்திலாகும் நிருத்தமுற்ற சேவடிதான் நீழலகும் நிருவிகற்ப நிட்டயுந்தான் நிமிடமாகும் பருத்திவிட்ட பஞ்சதைபோல் பரத்திலாடும் பரபிரம்ம சொரூபத்தை கரத்திலாக்கே ஆதியின்றி அந்தமின்றி அருளு வந்துதித்ததோ நீதியின்றி நிறமுமின்றி நிர்மலமும் கதிச்சதோ வேதமின்றி விறகுமின்றி நீரதுவும் கொதிச்சதோ பூதமஞ்சினும் புகுந்த கொள்ளி பூசையதுவும் கொண்டதோ.                    ~~~   ரியான் பஞ்சவர்ணகிளி ஆத்ம வணக்கம் -- ❣️திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்❣️

தன்னையறிய மனம் இல்லாமலோ, செயலற்று போக வேண்டுமா?

=== தன்னையறிய மனம் இல்லாமலோ, செயலற்று போக வேண்டுமா? === உயிர் அனுபவம் என்பது உயிரானது உயிரினை அறிவதாம்... அதற்க்கு மனம் தேவை இல்லை..... ஆறானது ஒரு இடத்திலிருந்து உற்பத்தியாகி ஒருமுகமாகவோ பலமுகமாகவோ ஓடினும், அதன் உற்பத்தி ஸ்தானத்தை அறிந்துகொள்ள ஆற்றையே அடங்கசெய்யவேண்டும் என நினைப்பது சரியானதாக தோன்றுகிறதா?... அப்படியே மனதின் உற்பத்தி ஸ்தானத்தை அறிந்து கொள்ள மனமானது அடங்கவேண்டுமென்பதில்லை, அறிவு உருவானாலேபோதுமானது... அறிவானதே அந்தகாரத்தை ஊடுருவும் தன்மை கொண்டது... அறிவானது புத்தி தத்துவத்தை சார்ந்து நில்லாது ஆன்ம தத்துவத்தை சார்ந்து நிற்க்கும்போது உணர்வானது உண்மை விளக்கமாக உயிர் சார்ந்து அனுபவவிளக்கமாகும்... அனுபவ விளக்கமானது உண்டாகுமிடத்து சந்தேகம் என்பது உருவாகது உயிர்பிரகாசம் மட்டுமே மேலோங்கி சுயம்பிரகாசமாயிருக்கும்.... எப்போதும் நமக்கு உயிரனுபவம் இல்லாத பொருட்களிடத்தே சந்தேகம் இருந்து கொண்டிருக்கும்..நம் உயிரனுபவத்திற்க்கு வந்த பொருட்கள்மேல் எள்ளளவும் சந்தேகம் என்பது வராது.... பிராணாயாமங்கள் எல்லாம் பஞ்ச இந்திரிய சாதனைகள், மெய்யறிவு என்பது பஞ்ச இந்திரியம் கடந்த அறிவு. சாதாரண உபதேச சாதனைகள் எல்லாம் பஞ்ச இந்திரிய சாதனைகளே. இவை கறிக்கு ஆகாது. இந்திரியங்கள் வழி பிரயாணம் செய்தால் மனத்தை அடைவீர்கள், பிராண அபானன் வழி சென்றீர்களானால் சுழுமுனையை அடைவீர்கள்.. ஆனால் ஜீவவாசலை அடைய முடியாது ஜீவனுக்கு போகும் வாசல் ரொம்ப ரொம்ப சின்னது. அதாவது சின்னது என்றால் பொருள் ரொம்ப நுணுக்கமானது என்பதாகும். அறிவுக்கு வருவது ரொம்ப அரிது. குருவே சரணம். வித்தியா தத்துவத்தை தான் அறிவு என்கின்றனர்..... ஆனால் அந்த அறிவு நமக்கு காரியப்படாமல் உள்ளது , அறிவு விளக்கம் இல்லாமல் இருக்கிறோம்... அந்த அறிவினாலேயே ஆன்மாவை அறியகூடும்.. அல்லாது மனமோ, பிரானனோ ஆன்மாவை சென்று அடையாது... அதனாலேயே அறிவு விளக்கம் பெறவேண்டும் என வள்ளலாரும் சொல்லுகின்றார் அறிவு என்பது சற்குருபிரான் தயவால் கிடைப்பது என்பது நிச்சயம்..ஆனால் அது அவரால் நிகழ்வது இல்லை...சீடனின் ஆழ்ந்து செல்லும் திறத்தால் நிகழ்கிறது...தூங்குற சீடனுக்கு சித்தர் குருவாகி வந்தாலும் பயனொன்றுமில்லை. --❣️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❣️

இது ஐந்நும் என் பொருள்

”””” இது ஐந்நும் என் பொருள் ”””” சாலை ஆண்குரு திருப்பாதம் னமஸ்கரித்து அட்சரனிலை ஆரம்பம்..கிருபை சொரிவாராக...ஆமீன்..ஆமீன்..ஆமீன். ’அகரம்-அவ்வு-ஏகம்’ இ-ஈ-னா-- து-ஊ-னா-- ஐ-என் -னா-- இந்-நன் -னா-- நு-ஊ-னா-- இம்-மன் -னா-- எ-ஏ-னா-- இன் -னன் -னா-- பொ-ஓ-னா-- ரு-ஊ-னா-- உள்-ளன் -னா-- இது ஆண்டவர் மணலில் எழுதி காண்பித்து கற்பித்தது.சாகா கல்வியாம் தமிழ். ஒரு எழுத்து உண்டாவதற்கு முன் முதலில் பொருள் வேண்டும், இரண்டாவது ஒலி, மூன்றாவது வரிவடிவம். ’அ’ இதன் உச்சரிப்பு: அ-ஆ-னா.இதில் மூன்று ஒடுக்கம் இருக்கிறது. அது குறிக்கும் விஸ்தரிப்பை கடல் என்று சொல்லலாம் என்றால், கடலின் கரையை காணலாமே. ஆனால் ஒலியின் கரையை காணமுடியாது. ’அ’ என்று குறுக்கி உச்சரிப்பதானது,மூன்று கால் உரியில் இரண்டு அறுந்து போனது போல். அ-ஆ-னா என்று சொல்ல வேண்டுவதை அனேக காலமாக சொல்லாது,’அ’ என்று சொல்லி வந்துவிட்டதால்,அந்ந அக்‌ஷரத்தின் பிரயோஜனம் இவனுக்கு இல்லாமல் போய்விட்டது.இதில் தமிழ் வேத சாம்ராஜ்யம் உள்ளது. இதில் மூன்று இலக்குகள் இருக்கின்றன.அம்மூன்றும் என்னென்னெவென்று இந்ந உலகம் முழுவதும் சேர்ந்நு சொல்லட்டும் பார்ப்போம். === மகாமகத்வம் பொருந்நிய ஆண்டவர் திருவாக்கியம். ஆமீன்..ஆமீன்..ஆமீன். ❤️ இறைரகசியத்தை விளக்கி அருளியது                    -  திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள்.❤️

பீர்முஹம்மது அப்பா பிஸ்மில் குறள்

“அறிந்துகொள்ளசொல்லுகிறேன் முக்திதாத்துவெளியில் ஐந்தாம் வணக்கம் திக்கீர் கபியின் முடிவாகும் பொருந்துமெட்டாம் புகழும் மக்காம் தம்கூத்து விபரம் போதவித்து நாதநிலைபுகல்யாகும் நுக்தொன்று அந்த கருநாதமணி சூடுநினைவொளிவு அதுதானே உதிரமெல்லாம் அணிந்துடலாய் திரண்டு விந்தையுள்ள கருவுக்குள்ளே விளைத்த சூடுநினைவு வேகமுடலெங்குமுயிர் வெதுவெதுத்தே நிற்க்கும் அங்கமெல்லாம் நபியாகும் அவன் நினைவே றூஹூ அதுதானே கருநினைவு ஆசையுடனறிவு கருநாத நுதல் நடுவே காபகபுசைனி கண்ணான பார்வை ஒலி ஹக்கென்றறிவீரே இன்னங் கருநாதமணி பேச்சுமூச்சு பார்வை இரக்கமுடன்கோபம் கேள்வி எதுவுமதுவாகும் தன்னை அறிந்தல்லவோ தனது பொருளறிந்தால் தானேதான் தானேதாம் தம்பிரானுமாகும் கருநிலையில் கருநினைவை கருவதினால் அறிந்தால் கடிதான பாவமெல்லாம் காற்றில் பஞ்சாய் பறக்கும்” ---  பீர்முஹம்மது அப்பா பிஸ்மில் குறள்

சிவோஹம்

=== சிவோஹம் ===== சிவவும் அஹவும் இருக்கிறது என பொருள். சிவத்துக்கு அகம் பின்னாடி சேர்ந்து இருக்கிறது தெரியலே... அகத்துக்கு சிவம் முன்னாடி சேர்ந்திருக்கிறது தெரியலே வாசி யோகத்தின் ஆசிரியர்களில் முதன்மையானவர் கோரக்கநாதர், இவர் மீன நாதரின் சீடர் என்போரும் உளர். அவரின் போதனையானது ஹம்ச யோஹம் பற்றியதாகும். ஒவ்வொரு முறையும் இப்பிரபஞ்சத்தின் ஜீவர்கள் உள் சுவாசிக்கும் போது “ஸ:” எனும் சத்த நலத்துடனும், சுவாசம் வெளிவிடும் போது “ஹ:” எனும் சத்த நலத்துடனும் சுவாசிக்க காண்கிறோம். இந்த சத்தமானது அனைத்து ஜீவர்களுக்கும் பொதுவானதுவாய் அமைந்திருக்கிறது. எந்த மதத்தை பின்பற்றுபவர்களுக்கும் பொதுவாகவும், எந்த நாட்டில் பிறந்தவர்களுக்கும் இயற்கையாகவும் அமைந்திருக்கும் சுவாச சத்தம் தான் இந்த “ஹ;-ஸ:”. இந்த சத்தத்தை ஒழுங்கு பட அமைக்கபட்ட சாதனை முறை தான் “ஹம்ஸ:” வித்தை. ’ஹம்’ என சொல்ல பொருளாவது “அஹம்” எனவும் “ஸ:” என சொல்ல “ப்ரம்மம்” எனவும் பொருள் கொள்ளபடுகின்றது.வெளிவிடபடும் சுவாசமான ’அஹம் ஜீவன் ’ இயற்கை உண்மை சிவத்துடன் கலந்து சுழன்று மீண்டும் ’பர பிரம்ம சிவம்’ ஆக உள் நுழைகின்றது. இதை கருத்தில் கொண்டு சதா காலம் சுவாசத்தை பற்றியே சித்தம் நிலை கொள்ள “ஸோஹம்” எனும் நிலையான “பரபிரம்மம் சிவம் அஹம் ஜீவன்” என சித்தம் நிலை ஆகிறது.இது அஜபா காயத்திரி என போற்றபடுகிறது. அங்கனம் 21600 முறை தினம் ஜெபிக்கபடுகின்றது . “தெள்ளதெளிந்தோர்க்கு ஜீவன் சிவலிங்கம்-திருமூலர்” ‘திரமென்ன ஹம்சோகம் மந்த்ரா தீதம் திருசியசூன் யாதிகளே தியான மாகும்; சரமென்ன சாக்ரசத்தாம் வித்தை சூன்யம் சாதனையே சமாதியெனத் தானே போகும்; வரமென்ன விபரீத விர்த்தி மார்க்கம் வாசனையே சாதனமாய் வகுத்துக் காட்டும்; அரமென்ன இதையறிந்தால் யோகி யாவான் அஞ்ஞான மவனிடத்தி லணுகா தென்னே.’== (காகபுசுண்டர் உபநிடதம்) --- ❤️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❤️

மெய்பொருள் விளக்கம்

மெய்பொருள் விளக்கம்  எங்கு தான் பார்க்கிலும் அனந்தங்கோடி குருமுறைகள்,மெய்ப்பொருள் நிலைதேடில் அந்தோ பரிதாபம்,”விந்து நிலை தனையறிந்து விந்தை கண்டால் விதமான நாதமது குருவாய் போகும்....”இப்படி கூறி தொடர்கிறார் குரு முனிவர் அகத்தியர்,அது,அதென்னது விந்து நிலை,எது எதென்னது நாத நிலை?இது இன்னது எனச்சொல்ல யார் உளர்? தானாகி யன்னர் உருவாய்-திசை ஆயிரத்தெட்டும் செயறூத்திலாடித் தானொளி தான்கண்டு கூவ- இறை தானவ னாசையால் நோக்கியே பார்க்க ஆன புகழிறை யாசை-அந்த அன்னத்தின் மீதி லணுபோல் தரிக்க தானே சுடராய் வழிந்து-கடற் தன்னிற் றரித்தானைக் கண்டுகொண்டேனே தன்னாசையால் வந்த நாதம்-அவன் றானே கடலுயி ரோதிய வேதம் அன்னத்தெவையும் படைத்து-வகை யாவு முருவுக் குயிராய்ச் சமைத்துப் பின்னா லேவந்து பிறக்கப்-பல கோலமெடுக்கப் பிரபலஞ் செய்து மின்னிய மங்குல முன்ன-இந்த மேதினி நிறைந்தானைக் கண்டுகொண்டேனே வானத்தின் மேகம் பொழிய-இந்த வையகத் தானிய மெங்கும் நெளிய ஊனினான் மாதா பிதாவும்-அவன் உதிரமே நாதமாய் ஓசை முழங்கி ஆணொடுபெண்ணு மிணங்கி-வந்த ஆசையின் அவனொளி வாசந் துலங்கித் தானத்தில் வந்து அளித்தே-உருத் தானெடுத் தானையான் கண்டுகொண்டேனே அந்த கருவிந்து நாதம்-அதில் அன்னை யுதிரமுங் கூடின சூதம் அந்த கருவைந்து பூதம்-அது ஐந்தெழுத்தாகுமே ஓதிய வேதம் விந்துக்குள்ளே தழல் நீதம்-அது வீசும் புகையிலே யோடுஞ் சுவாசம் அந்த குதிரைமேலேறும்-நந்தம் ஆதியை நன்றாக கண்டுகொண்டேனே........ இதுவே ஞானிகள் கண்ட மெய் வேத பொருள் ஆகிய ஞான பொக்கிஷம்....காதுள்ளோர் கேட்கக்கடவர் திரு ரியான் அவர்கள்

மரணம் இயற்கையா செயற்கையா??

மரணம் இயற்கையா செயற்கையா??=வள்ளலார் பார்வை-1 வள்ளலார் மரணத்தை பற்றி தன் ஞான விளக்கங்களில் எவ்வாறு விளக்குகின்றார் என்பதை கண்ணுறும் போது , அது ஆச்சரியமடைய செய்கின்றது. ஆம், என்னதான் அவர் பார்வை என்பதை சற்று சிந்திப்போம், அது நமக்கு நலம் பயக்குமல்லவா? மரணம் என்பது “ அனாதி இயற்கை இல்லை, ஆதி செயற்கையாம்” இது வள்ளலார் வாய்மொழி, அவர் உபதேச குறிப்பு. இங்கு மரணம் எப்படி “ஆதியில் செயற்கையானது?’”...அதை பற்றி விளக்கம் வரவேண்டுமெனில் “ஆதி இயற்கை “ என்பது என்னவென நாம் முற்றாக அறிந்திராவிடில் அறிவுதயமாகா, அல்லவா?. ஆகையினால் “ஆதி எது- அனாதி எது?” என்பதை திட்டமாக அறிந்து நாம் நம்மை உய்ய்த்தேற்றவேண்டுமல்லவா?,,,அனாதியில் இல்லாதிருந்த மரணம் எங்கிருந்து ஆதியில் செயற்கையாக ஜீவகுலங்களை பீடித்துகொண்டது என்பதின் வம்ச வரலாறு தான் என்ன?..அன்பர்கள் சிந்திக்ககடவீர்கள்.மரணம் வந்த வழி என்ன?..வந்த வரலாறு என்ன? வந்தோன்றிய காரணம் தான் என்ன? மனுபயிர்குலங்கள் மாளாவழிதான் என்ன

றூஹியாத்

===றூஹியாத்==

 அறுநான் கெழுத்தொரு யெழுத்துமாகும் அல்லாகூவுடன் யாகூவல்லா அரிவை புருடர்க்கு தனியேபொருள் ஆர்க்கும் தெரியயே விளங்காபொருள் ஒருவர்க்கொருவர் தான் ஈயாபொருள் வந்தா லொருவித்தே உருவாம்பொருள் கருவை உருவாய் காணும்பொருள் கலிமா எழுத்தொன்றாய் காணலாமே..

 (பீருமுஹம்மது ஒலியுல்லாஹ்)

எழுநிலை சூட்சுமம்

==== எழுநிலை சூட்சுமம்  ===== "பிராணாயாமம்" முதலான சம்பிரதாயங்களினூடே எவ்வண்ணம் குண்டலினீ சக்தியை உணர்வு நிலைக்கு கொண்டு வருகிறோமோ அவ்வண்ணம் மற்றொரு முறை தான் "பேச்சு சக்தியை" கொண்டு உணர்வு நிலைக்கு மேலேறும் முறையும். இதை ஓதி ஓதி உணர்தல், ஓதாதுணர்தல் என வகைபடுத்துவர் ஞானியர்கள். பேச்சின் சூட்சும அறிவு நிலைக்கு பரையறிவு அல்லது வாலறிவு என்பர். பர வித்தை என்பதும் இதை கொண்டு இயற்றப்படும் சம்பிரதாயம்தான். இவ்வண்ணம் பிராணனுக்கும் பேச்சுக்க்கும் மையமாக திகழ்வது ஒரு அமானித விந்துநிலை.  அதற்க்கு தான் வித்யா தத்துவம் என பெயர் வைக்கபட்டிருக்கின்றது. எழுநிலை சூட்சுமம் அது, அதில் இருந்து கிளம்புவதால், அமிர்த விந்துவுக்கு எழுத்து என பெயர் வைக்கபட்டிருக்கின்றது. அட்சர சொரூபமாக வாலறிவாக விளங்குவதால் சித்சொரூப சக்திக்கு வாலை என பெயர்.  அதாவது அமிர்த சொரூபமாக சதா வடிந்து கொண்டிருப்பவள், அமிர்த பாஷிணி. அதி சூட்சுமத்துக்கு செல்லாமல் சற்று குறுக்கி கொண்டமைக்கு மன்னிக்கவும்.  --- ❤️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❤️