கும்மிருட்டு

 கும்மிருட்டு என சொல்றோம் சகஜமாக, ஆனால் கும் என்றால் என்ன என்று தெரியாது. கும் என்பதில் வரும் 'கு' வும், குரு என்பதில் வரும் 'கு' வும் ஒன்று, ஆனால் அது குருவி என்பதில் வரும் 'கு' அல்ல. வடமொழி  "கு".

அப்படி "கும்" என்பது அறிய முடியாத, அறிவுக்கு எட்டாத, மிக ஆழமான, புலன்களுக்கு அகப்படாத என பொருள்படும். பிரம்மவும் இப்படியே. இதையே நிர்குணம் என்றனர். புலன்களுக்கு எட்டாத ஒன்றை தியானிப்பது எப்படியாம்?.  மனதுக்கும் இந்திரியங்களுக்கும் அகப்படாமல் இருக்கும் பொருள் என்பதால் மனம் அதை இருள் என கொள்கின்றது. எப்படி நுணுகினும் மனம் அதை அறியாது அறிய இயலாது.ஆகையினால் மனதுக்கு அது எப்போதும் இருள் உருவமாக கொள்ளபடுகின்றது.

ஒளியானது இருளான பொருளை விளக்கவே தேவை, அல்லாது விளங்கும் பொருளுக்கு தேவையில்லை. அது போலவே,இருளாக மனதுக்கு விளங்கா நின்ற பிரம்ம வஸ்துவை விளக்கமுற செய்யவே  பிரகாசமான 'ரு' எனும் விளக்காக ஸகுண பிரம்ம ஸ்வரூப "கு" விளங்குகின்றார்.

ஸகுண நிர்குணங்கள்

 சதுர் வாக்கியங்களால் சுட்டி காட்டப்படும் பிரம்ம சொரூபத்தை ஸகுணம் என்றும் நிர்குணம் என்றும் இரண்டாக பிரித்து குறிப்பிட்டிருப்பதை பார்த்திருப்பீர்கள். பிரம்மம் என்றாலே பிளவுபடாத ஏக ஸவரூபமானது என சொல்பவர்களே தான் இப்படி இரண்டாக பிரித்து பிரம்ம வியாக்யானம் சொல்பவர்களும் என்பது முரண்பாடு என தோன்றவில்லையா?

தெளிவு வராத மக்கள் இந்த கோட்பாடு விளங்காமல் அத்வைதமான பிரம்மம் எப்படி ஸகுண நிர்குணமாயிற்று என கேட்க கேள்விக்கு பதில் சொல்ல தெரியாமல் வேதாந்திகள் முழிப்பதை காண்கிறோம்.

உண்மையில் பிரம்மம் நிர்குணமானதா எனக்கூட நிர்ணயம் பண்ண கூடாதது."அது" என சொல்லலாமே ஒழிய "அது" எத்தகையது என சொல்லக்கூடாதது.ஏனெனில் அது இவ்வுலக புலன்களுக்கு எள்ளளவும் எட்டப்படாதது.எக்காலத்தும் எவ்விடத்தும் எத்தன்மையிலும் எத்தன்மையினும் எட்டக்கூடாதது. அது ஒருபோதும் ஸகுணமானதுவும் இல்லை ஸகுணமாக மலர்வதும் இல்லை."அது அதுவாகவே அதன் ஸ்வரூபம்."

அப்படியெனில் சகுணப்பிரம்மம் என்பது எது? அது ஜீவப்பிரம்மம்.அதாவது பிரம்மஸ்வரூபத்தை அறிந்த குணங்களொடு கூடிய ஜீவன். பரமோன்னதமான அறிவை கொண்ட ஞானி. அந்த ஞானி தான் சகுண பிரம்மம். அதனாலேயே குரு சாட்சாத் பரப்பிரம்மம் என்றார்கள்.அவர் சித்தம் ப்ரம்ம ப்ரக்ஞானமாக பிரகாசிக்க கூடியது.குணங்களொடு கூடியிருப்பினும் தூலமான உடலத்தில் உலாவினும் அவர் சித்தம் பரமமான ஞானத்தில் நிலை கொள்கின்றது.

பிரம்ம தேசம்

 பூர் புவ ஸுவ எனும் பாதாளம் பூமி சுவர்க்கம் என இம்மூன்றுக்கும் அல்லாது மூன்றையும் கடந்து மூன்றையும் ஊடுருவி மூன்றினிலும் ஏகமாக விளங்கா நின்ற பிரம்மமே மெய். அருகாமைக்கு மிக அருகாமையாக தொலைவுக்கு மிகத்தொலைவாக அனைத்தையும்  பற்றாமல் எங்கும் நீக்கமற நிறைந்திருக்கும் தேசம் நிறை பரதேசி.

மரணம் என்பது என்ன?

 ====மரணம் என்பது என்ன?======

சாதாரணமாக நாம் மரணம் என்றால் உயிர் போச்சு, அது தான் மரணம் என்கிறோம் அல்லவா?.. ஆனால் உண்மையில் அது தானா மரணம் என்பதை சற்று சிந்தித்தால் தான் மரணமில்லா பெருவாழ்வு என்றால் என்ன, எல்லா உயிர்களையும் தன்னுயிர் போல ஏன் எண்ணவேண்டும் என்பது புலனாகும்.

முப்பொருள் விளக்கத்தினாலேயே இவை சற்று விளங்கும், அதாவது ஆன்மா, உயிர், உடல்.. அல்லது உடல் பொருள் ஆவி என வழக்கத்தில் இருப்பது இவையே.. இவற்றில் உடல் என்பது உயிருடன் இருக்கும் போது வழங்கும் பெயர், உயிரற்று போனால் அதை சவம் என்கிறோம். இவையில் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்து இருக்கிறது... உடலமில்லையெனில் உயிரில்லை, அதுபோல உயிரில்லையெனில் உடலமில்லை.. இவை பரஸ்பர பூரணங்கள்... இவை இரண்டுமில்லையெனில் ஆன்மா விளங்காது.. ஆன்மா உயிர்சார்ந்த உடலத்துடன் விளக்குவதை வாழ்வு எனவும் , ஆன்மா உயிர் உடல் தவிர்ப்பதை சாவு என்றும் வழங்கலாம்.

ஒருவன் பசியோடு அதிக காலம் இருக்கமுடியாது, அவன் செத்து விடுகிறான் அல்லவா, ஏன் பசியினால் அவனுக்கு ஜீவஹானி நேரிடுகிறது என்பதை சற்று பார்ப்போம். அவன் தன்னுக்குள்ளேயே ஜீவனை கொண்டிருக்கிறான் எனில் அவன் மரித்து போகமாட்டானே அல்லவா... அப்படியெனில் ஜீவன் என்பது அவனுக்கு ஊட்டப்படுகிறது எனவல்லவா பொருள் கொள்ளவேண்டும், அல்லவா?... அப்படி அவனுக்கு ஜீவன் ஊட்டப்படாமல் அதிககாலம் அவனால் ஜீவித்திருக்கமுடியாது. அப்படி இருப்பில் அவன் சாவை சந்திக்கிறான். அதாவது ஜீவன் பிரகாசிக்கிறதும் பிரகாசம் குறைவதுமாக இருக்கிறது என தெரிகிறதல்லவா?.. ஆகாரம் உட்கொள்ள ஜீவகலை பிரகாசித்து விருத்தியுண்டாகிறது, ஆகாரம் கொள்ளாவிடில் ஜீவகலை பிரகாசம் குன்றி மரணம் நேரிடுகிறது... இதனால் தெரிந்துகொள்ளப்படவேண்டியது ஜீவகளையானது ஆகாரம் மூலம் உடலத்துக்குள் ஊட்டப்படுகிறது என்பதாகுமல்லவா?...

உயிருடன் வழங்கும் எவ்வுடலும் ஆகாரம் கொள்வதை தவிர்க்கமுடியாது அல்லவா... அது போல எவ்வுயிருக்கும் ஆகாரம் முதன்மையாக வழங்கப்படுவது எதனால் என ஆராய்ந்தால் அது தாவரங்களே முதன்மையானது. எந்த ஒரு மாமிச உடலும் உருவாக தாவரங்களே ஆகாரமாக அமைகிறது. இவ்வண்ணம் உயிர்குலங்களும் பயிர்குலங்களும் பின்னி பிணைந்து இருப்பதை பிரபஞ்ச இயற்கை என்கிறோம்.. இதை இயற்கை உண்மை என்கின்றனர் ஆன்றோர்கள்.

இங்ஙனம் இயங்கும் உயிருடலை ஆன்மா கருவியாக கொண்டு இயங்குகிறது என ஊகிக்கமுடிகிறதல்லவா... எப்போது ஆன்மாவானது உயிருடலத்தை விட்டு அகலுகிறதோ அதுவே மரணம்... அல்லாது ஆன்மாவையும் உடலையும் விட்டு உயிர் பிரிவதுவல்ல. உயிர் உடலையும் ஆன்மாவையும் விட்டு போகிறது எனில் உடலும் ஆன்மாவும் சேர்ந்து இருக்கவேண்டும், அப்படி சேர்ந்து இருப்பதை காணமுடிவதில்லை. உயிரானது ஆன்மாவின் ஊடாக வந்ததுவோ வருவதுவோ கிடையாது, உயிரானது அன்னத்தினால் வருவது, அது பிரகாசிக்கவோ, பிரகாசம் குன்றவோ செய்யும் குணமுடையது... கருவில் அமியும் பிண்டத்தை கூட அன்னமாகிய உயிரே வளர்க்கிறது, அன்னமில்லையெனில் அந்த கருவும் ஜீவிக்காது, செத்துவிடும்... ஆகையினால் உயிர் ஆன்மாவுடன் வருவதுவல்ல என தீர்மானிக்கலாம்.

உயிரும் அதனால் அமையும் உடலமும் பிரபஞ்ச இயற்கை, அதாவது இயற்கை உண்மை... பிரபஞ்சத்தின் அனைத்து உயிர் உடலங்களும் ஒரு ஜீவனில் இருந்து உற்பத்தி, அதை அறிந்தவன் ஞானி.நம்முடைய உடல் நாளை மரத்துக்கு உணவு, மரம் இன்று நமக்கு உணவு... மரம் மிருகங்களுக்கு உணவு மிருகங்கள் மரத்துக்கும் மனிதனுக்கும் உணவு.. இவ்வண்ணம் அந்த அன்னமானது அழிவின்றி சுழன்றுகொண்டே இருக்கின்றது. இந்த பிரம்மாண்ட பிரபஞ்சத்தில் இருந்து ஒரு மூலஅணு கூட கூடவோ குறையவோ செய்யாது ஒரு பொழுதும், அவை சமநிலையில் தான் இருக்கும் எப்போதும்.பிரபஞ்சத்தின் எடையும் நிறையும் ஒருபோதும் கூடவோ குறையவோ செய்யாது... ஆகத்தொகை சமமாக எப்போதும் இருக்கும் விதமாக இயற்கை உண்மை இருக்கின்றது.

எல்லா உயிர்கலையும் தன்னுயிர் போல எண்ணுவது இங்கு எப்படி சாத்தியம் என்பதின் நுணுக்கம் அதுவே.எல்லா ஜீவன்களிலும் நிரைந்திருக்க போகின்றேன் என்பதன் பொருள், எல்லா ஜீவன்களிலும் சமமாக எல்லா பொழுதும் விளங்க போகின்றேன் என்பதாகும். இதன் விரிவு அனந்தம்.

சற்று சிந்திப்போம், நன்றி, வணக்கம்

----- தொடரும்

நன்றி:

❣️ திரு. ரியான் அய்யா ❣️

தொடர்ச்சி.....

உலகம் ஆதியில் வெறுமனே தான் இருந்தது... ஆக்ஸிஜனும் இல்லை கார்பண்டை ஆக்ஸைடும்... நைட்ரஜன் மற்றும் அனேகம் வாயுக்கள் இருந்தன... தாவரங்கள் தான் ஆதி உயிர்.. அவை கார்பன்டை ஆக்சைடை கொண்டு வாயு மண்டலத்தில் ஆக்ஸிஜன் பெருக்கி தெவையான அளவு ஆக்சிஜன் பெருகி விட்ட பின்னரே ஏனைய உயிர் வகைகள் தோன்ற ஆரம்பித்தன... தாவரங்கள் தாம் மழையையும் உருவாக்கின...

மனித கருவை படைத்த இறைவன் முன்னரே தாவரங்களை தயவாக கொண்டு மனித கரு வளரவே அமைத்தான்.... தாவரங்கள் இல்லையெனில் எந்த உயிர் இனங்களும் இபூமுகத்தில் இல்லை... மழை இல்லை ஆக்ஸிஜன் இல்லை.... சின்ன அனு உயிர்கள் கூட இருக்காது...

நாம் உயிருடன் இருக்கின்றோம், நமக்கு ஆதாரமானதுவோ நமது பிதா மாதாக்களின் கருசுக்கிலங்கள் இருக்கின்றன.. அவை இல்லையெனில் நாம் இல்லை.. அது போல நமது பிள்ளைகளுக்கு ஆணும் பெண்ணுமாகிய நாம் ஆதாரமாக இருக்கின்றோம்... அப்படி உயிர்கொடியானது ஆதிமுதல் படர்ந்து விரிந்து பூத்து காய்த்துகொண்டே இருக்கின்றது... ஆனால் அந்த கொடியினை காண்பவர் எவரோ அவன் சித்தன்.

உயிர்கொடியானது தான் மட்டும் தன்னுக்குளே வளர்ந்து பூத்து காய்க்கவேண்டுமெனில் ஆதிமுதல் பயிர்கொடியும் உயிர்கொடியுடன் கூடவே வளர்ந்து கொண்டே இருந்திருக்கவேண்டும்... பயிர்கொடி இல்லையெனில் இந்த உலகில் உயிர்கொடியானது இந்த அளவுக்கு படர்ந்து பூத்து காய்த்து வளர்ந்து இருக்காது... உயிர்கொடி மடிந்து போயிருக்கும்... ஆக உயிர்கொடியானது உயிருடன் எக்காலமும் வாழ்ந்திருக்கவே பயிர்கொடியானதும் கூடவே பூத்து காய்த்து வளர்ந்துகொண்டிருக்கிறது... நமக்காக நமது சந்ததிக்காக அவை நம்முடன் வளர்ந்து பூத்து காய்த்து நமக்கு உணவாகி நமக்கு வாழ்வாதரமாகி செழிப்பிக்கின்றது... அந்த பயிர்கொடியும் நம்மை போன்றே ஆதி முதல் அனாதி இறைவனின் சூட்சுமத்தை சுமந்துகொண்டு நம்முடன் வாழ்கின்றது... ஆனால் நாம் அதை அறியாமலிருக்கின்றோம்...

ஜீவ விருட்சத்தின் சூட்சுமங்களை பேசிகொண்டிருக்கிறோம்.. இதை கேட்டவர் கண்டவர் பாக்கியவான்கள் என எழுதபட்டிருந்தது அனாதி காலம் முன்பு... அழிந்து போன அறிவுகள் உயிர்பெறும் காலம் வர இறைவனை போற்றுவோமாக... செத்தவைகள் எல்லாம் உயிர்பெறுமாகட்டும்... செத்தவர்கள் கூடவே உயிர் பெற்று எழும்பட்டும்...

நன்றி:
❣️திரு. ரியான் அய்யா❣️

அவ்வெனும் எழுத்தினால்

   அவ்வெனும் எழுத்தினால் அகண்டம்ஏழு மாகினாய்

உவ்வெனும் எழுத்தினால் உருத்தரித்து நின்றனை
மவ்வெனும் எழுத்தினால் மயங்கினார்கள் வையகம்
அவ்வும்உவ்வு மவ்வுமாய் அமர்ந்ததே சிவாயமே

உருத்தரிப்ப தற்குமுன் உடல்கலந்தது எங்ஙனே
கருத்தரிப் பதற்குமுன் காரணங்கள் எங்ஙனே
பொருத்திவைத்த போதமும் பொருந்துமாறு எங்ஙனே
குருத்திருத்தி வைத்தசொல் குறித்துணர்ந்து கொள்ளுமே

 சுக்கிலத் திசையுளே சுரோணிதத்தின் வாசலுள்
முச்சதுரம் எட்டுளே மூலாதார அறையிலேஅச்சமற்ற சவ்வுளே அரியரன் அயனுமாய்
உச்சரிக்கு மந்திரம் உண்மையே சிவாயமே

உயிரிருந்தது எவ்விடம் உடம்பெடுத்த தின்முனம்
உயிரதாவது ஏதடா உடம்பதாவது ஏதடா
உயிரையும் உடம்பையு ம்ஒன்றுவிப்பது ஏதடா
உயிரினால் உடம் பெடுத்த உண்மைஞானி சொல்லடா

உருத்தரிப்ப தற்குமுன் னுயிர்புகுந்து நாதமும்
கருத்தரிப்ப தற்குமுன் காயமென்ன சோணிதம்
அருள்தரிப்ப தற்குமுன் அறிவுமூலா தாரமாம்
குருத்தறிந்து கொள்ளுவீர் குணங்கெடுங் குருக்களே



 

வெட்டவெளி

 வெட்டவெளி தன்னை மெய்யென்றிருப்போர்க்கு பட்டயம் ஏதுக்கடீ-குதம்பாய் பட்டயம் ஏதுக்கடீ

தான்’ அற்றிடத்தில் குணம் இல்லை ..குணத்திற்க்கு ஆதாரம் ’தான்’ அன்றி வேறில்லை.’தானாகி தன்மயமாய்’ இருப்பது கூட மூடத்தனமே.’தான்’ அற்றவனே தலைவன்’

தன்னை’ இழப்பது வித்தையின் சொருபம், அதைத்தான் யுக்தி எனவும், உளவு எனவும், தந்திரம் எனவும் புகல்வர் மெய்ஞானியர்.’தன்னை ‘இழப்பது தான் குருமொழி,மவுனமான பாஷை

தன்னை அறியாமல் தவிக்கும் மாக்களுக்கு தன்னை காட்டி,தன் சொருபம் காட்டி, தன் தன் மாயையின் அடையாலம் காட்டி, தன்னை இழக்கும் தவம் காட்டி, அறிவிக்க செய்தலே உபதேசம். அல்லாது வாயாலே முணுமுணுக்கும் மந்திரமோ, கழுத்தையும் நெஞ்சையும் நிமிர்த்தி இருந்து கொண்டு மூச்சை பிடிக்கும் செயலோ, கண்ணை உருட்டி விழித்து கொண்டு மேலேயும் கீழேயும் உற்று பார்த்து பரிதவிப்பதோ மாத்திரை பிரமானம் காட்டி அங்க நியாச மணி மந்திர அவௌடதங்கலை காட்டி தீபதூபம் போடுவது அல்ல

தன்னை காண ,தன் நிலை காண மட்டுமே தான் பொய் என தெரியும், பொய் என திரியும், அவ்வண்ணம் பொய்யை மெய்யென்று கொண்டு திரியும் மயக்கம் பிரியும். மயக்கம் பிரிய வெளி புரியும்

நன்றி
திரு ரியான் அவர்கள்

சூட்சும தேகம்

 ==== சூட்சும தேகம் =====

சூட்சுமத்துள் ஆண் எது? பெண் எது? என அறிந்துகொள்ளும் ஆவலே "காமம்" என படுகிறது... ஆனால் அதுமறைந்து வெளிதூலத்தில் ஆண் பெண்ணை அறியவும் பெண் ஆணை அறியவும் முற்படுவது காமம் என ஆயிற்று.

வெளிதூலத்தில் அறியமுற்பட "சிருஷ்டி" பரிணமிக்கிறது.. உட்சூட்சுமத்துள் அறியமுற்பட "முக்தி" பரிணமிக்கிறது

இது ரெண்டும்... வெளியும் உள்ளும் ஒன்றாகவே இருக்கின்றன..பிரித்தறிவது ஞானம்

பிறப்பு என்பது யோனி வழி என்பது சாமான்யம், ஆனால் முதற் பிறப்பு எது வழி என்பது விசேஷம்.

அது தெரியாமல் "பிறப்பறுப்பது" தான் எங்ஙனம் முக்தியும் எங்ஙனம்?

முதற்முதல் மனிதனுக்கு தொப்புள்கொடி இருந்திருக்குமா... அவனா அது அல்லது அவளா.. எது முதல் என அறிந்துகொண்டால் அல்லவா பிறவியின் சூட்சுமம் தெரியவரும்... ஏன் பிறந்தோம்? எங்ஙனம் வாழ்வு உண்டாயிற்று? .... அடுத்து தானே இதில் இருந்து ஆகவேண்டிய விடுதலை எப்படி என சிந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது?..அல்லவா.

சூட்சும சரீரம் என்பது பஞ்சபூத சேர்க்கையினால் ஆனது அல்ல.. சப்த மய கோசரம்.. அதை அடைய மனம் இருக்கிற ட்ராக் விட்டு அடுத்த மேன்நிலை ட்ராக்குக்கு வரவேண்டும்....

பாருங்க..நம்ம வீட்டுக்குள்ளேயே, நம்ம ரூமிலேயே, நம்ம பக்கத்திலேயே நம்ம கூடவே இருக்கிற மனைவிக்கு யாராச்சும் போன் பண்னி கூப்பிட்டு பேசுவாங்களா?! ..இல்லையே!.  அது போல அதே மனைவி அவங்க அம்மா வீட்டுக்கு போயிருக்கிற சமயம், அவங்க நம்ம கூடவே  பக்கதுல இருக்கிறப்ப  பேசின மாதிரி பேசுவோமா?! ... அப்படி பேசினா அவங்களுக்கு கேட்க்குமா... இல்லையே... ஏதாவது ஒரு மொபைல் போன் வெச்சு தானே பேசுவோம்,அல்லவா?. அது போலத்தான் கதை.  

மற்றொரிடத்தில் பைபிளில் மற்றொரு வசனம் வரும்.. "அதிக சத்தமாக இவர்கள் செய்கின்ற பிரார்த்தனைகள் விண்ணப்பங்கள் பரமண்டலத்தில் கேட்கும் என இவர்கள் நம்புகிறார்கள்" என.

--- ❤️ திரு. ரியான் ஐயா அவர்கள் ❤️

ஆதிமறை

 ====ஆதிமறை===

இலங்கையில் இருக்கிற ஒரு மலை உச்சி மேல ஆதம் குகை இருக்கிறது.இங்க தான் உலகத்தில் ஆதம் நபியவர்கள் முதன்முதலாக சுவர்க்கத்தில் இருந்து பூவுலகில் கால் பதித்த இடம்ண்ணு நம்பிக்கை. அங்க இருக்கிற ஆதம் பாதத்தை எல்லா மதநம்பிக்கை கொண்டவர்களும் வணங்குகின்றனர், இந்துக்கள் சிவனடி பாதம்ண்ணும், புத்தமதத்தினர் ஆதி புத்தர்ண்ணும் நம்பி அதை சொந்தம் கொண்டாடிகிட்டு இருக்காங்க.இசுலாமியர் தங்களுடைய மத நம்பிக்கைபடி தக்க மரியாதை வழங்குகின்றனர் இந்த ஆதம் பாதத்துக்கு.

ஆனால் குறானிலோ அதன் ஹதீஸுகளிலோ இந்த ஆதம் பாத ரகசிய மறை என்னவெனவோ அதன் குறிப்பீடுகளோ இருக்காது.சூஃபி ஞானிகள் மட்டுமே இப்படியொரு மறை ரகசியத்தை கொண்டுள்ளனர்.அதிலும் எல்லா சூஃபி ஞானியர்களும் இதன் பொருளை உணர்ந்தவர்களில்லை. அனேகம் இசுலாமிய ஞானிகள் நம் நாட்டிலும் மற்று அனேக வெளி நாட்டிலும் அவதாரம் செய்திருக்கின்றனர்.பெரும் உன்னதமான ஞானநிலைகளில் சென்று உயர்ந்தவர்கள் கூட இருக்கின்றனர், ஆனால் அவர்கள் காதுக்கு கூட எட்டினதில்லை இந்த ஆதம் பாதம் எனும் மாகா ரகசிய பொக்கிஷம்.

பல ஞானியர்களும் இப்படி ஒரு மறைரகசியத்தை கேட்டிருக்கின்றனர், ஆனால் அதன் தன்மை என்னது, அதன் பொருள் இன்னது என தெரிந்து கொள்ள வாழ்நாள் முழுதும் ஆவலிலே தான் இருந்து மறைந்துள்ளனர்.ஏனெனில் இதன் மறை ரகசியம் நூல்கல் சொல்லப்படவில்லை,தெரிந்தவர்களோ அதை வெளியில் சொல்ல தயங்கின காரணத்தால் ஒரு குறிப்பிட்ட வழித்தோன்றலில் மட்டும் இது ஒதுங்கி கொண்டது.

இசுலாமிய கோட்பாட்டின் படி சைத்தானுக்கு தெரியாத வித்தைகள் ஒன்றும் இல்லை, முஹம்மது றசூல் அவர்களுக்கு என்னவெல்லாம் தெரியுமோ அதெல்லாம் சைத்தானுக்கும் தெரியும்.றசூல் என இங்கு நான் சொல்லுவது பூவுலகி பிறந்த ஒரு தூலதேக நபரை அல்ல.நபி என்பது வேறு றசூல் என்பது வேறு.றசூல் என்பது அல்லாஹ்வின் ஸூறத்தானது.அதன் ரகசிய பொருலாவது ‘அர்’ எனும் தாத்தை கொண்டது.அது போல அல்லாஹ்வின் தாத் என ஒன்றுள்ளது அதுவே ஆதம் பாதம் என்பது.

இறைவன் ஆதம் எனும் முதல் மனித உருவத்தை முதலில் சூட்சுமமாகவே படைத்தான்,ப்ரோட்டோடைப் என ஆங்கிலத்தில் சொல்லுவோமே, அது போல, முதல் டிஸைனிங். அப்படியான டிஸைனிங் உருவத்துக்கு தூலதேக உருவாக்கம் கொடுத்ததையே மண்ணிலிருந்து ஆதத்தை உருவாக்கியதாக சொல்லியிருக்கிறார்கள். சூட்சுமமான அந்த ஆதம் டிஸைனிங் ஆன உருவத்துள் இறைவன் தன்னுடைய தாத்தை மறைத்து வைத்தான்.

அப்படி ஆதம் முதல் தொடங்கி தலைமுறை தலைமுறையாக இறைவனுடைய உள்ளமை தாத்தானது மனுக்குலத்தில் வந்து கொண்டே இருக்கின்றது.இவ்வண்ணம் இறை தாத்தானதை ஆதத்தினுட் ஒளிப்பித்து வைத்து விட்டு இறைவன் எல்லா தேவர் குழாங்களுடனும் கட்டளை பிறப்பித்தானாம், ”நீங்கள் ஆதத்தை பணிந்து கொள்ளுங்கள்”,என.அனைவரும் ஆதத்தை பணிந்தார்களாம், சைத்தான் ஒழிய.வேணும்ண்ணா சைத்தான் இறைவனையும் றசூலையும் பணிவானாம், ஆனால் ஆதத்தை மட்டும் பணிய மாட்டானாம்.அதனால் ஆதம் மட்டும் சைத்தான் பணியாத பொருளாயிற்று.

அவ்வண்ணமான இறை தாத்தான ஆதம் பாதத்தையே சூஃபிஸம் உன்னதங்களில் உன்னதமான ஞானமாக மறைத்து கொண்டுள்ளது.ஆகையினால் ஏழு வானங்களுக்கு அப்பால் அர்ஷு குற்ஷு கடந்து சென்றாலும் உங்களால் இரைவனின் உள்ளமை தாத்தை காண இயலாது, மனிதரின் உள்ளமை இருதயத்திலன்றி.

உச்சி தனிலிருந்து உருவாகி

 உச்சி தனிலிருந்து உருவாகி

உச்சி தனிலிருந்து உருவாகி அலிபாகியே நடுவே பச்சி தனில் தரித்து பலமாகவே இல் என்றிருந்துகொண்டு வெச்சிதனை கடந்து இல்லல்லாஹூ என எழும்பி நின்று அச்சரமானதுவை அருளாக தரும் திருக்கையிதுவே 

           ~(பீர்முஹம்மது ஒலியுல்லாஹ்-ஞானக்குறம்

அட்சரகுரு

 அட்சரகுரு

 

தூக்குங் காபுஹே துடரு மேயுமைன்
சுழியுஞ் சாத்துக்குள்ளே யாகுமே
பார்க்கு #மலிபுலாமீம் ஹேயுந் தவுசில்நிற்கப்
பழக்க #மலிபுலாமீ மாகுமே
காக்குந் தேயும்ஹேயுங் கருதுங்கமலஹூவும் கருவு மெழுத்தைக்காணு முனக்குள்ளே
ஆக்குஞ் சகலகுரு காபும் நூனுக் குள்ளே
யடங்குந் தமிழரட்சரக் குருவும்பார்.

===#பீர் முஹம்மது ஒலியுல்லாஹ்